Άλις Ροτ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άλις Ροτ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση6  Φεβρουαρίου 1905
Βέρνη
Θάνατος22  Ιουλίου 1977
Βέρνη
Αιτία θανάτουκαρκίνος
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησηςΕλβετία
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΟμοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Ζυρίχης (έως 1938)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμαθηματικός

Η Άλις Ροτ (6 Φεβρουαρίου 1905 – Ιούλιος 1977)[1] ήταν Ελβετή μαθηματικός που έκανε σημαντικές συνεισφορές στη θεωρία προσεγγίσεως. Γεννήθηκε, έζησε και πέθανε στη Βέρνη της Ελβετίας.

Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Άλις παρακολούθησε το Höhere Töchterschule της πόλης της Ζυρίχης, ένα δημοτικό τριτοβάθμιο σχολείο θηλέων. Μετά την αποφοίτησή της το 1924, σπούδασε μαθηματικά, φυσική και αστρονομία στο ETH της Ζυρίχης υπό τον Τζορτζ Πόλια. Αποφοίτησε με δίπλωμα το 1930. Η πτυχιακή διατριβή της είχε τίτλο "Επέκταση του Θεωρήματος Προσέγγισης του Weierstrass στο μιγαδικό επίπεδο και σε άπειρο διάστημα". Μετά από αυτό, ήταν δάσκαλος σε πολλά σχολεία θηλέων στην περιοχή της Ζυρίχης, ενώ συνέχιζε να εργάζεται με τον Πόλια στο ETH. Το 1938 έγινε και δεύτερη γυναίκα διδάκτωρ από το ETH.[2] Η Διδακτορική της Διατριβή είχε τίτλο "Ιδιότητες προσεγγίσεων και ακτινικά όρια της μερομορφικών και ολόκληρων συναρτήσεων" και για την οποία έλαβε χρηματικό βραβείο και το ασημένιο μετάλλιο του ETH.

Από το 1940 ήταν καθηγήτρια μαθηματικών και φυσικής στο Humboldtianum στη Βέρνη, ένα ιδιωτικό σχολείο. Μετά τη συνταξιοδότησή της το 1971 επέστρεψε στη μαθηματική έρευνα, και πάλι στο αντικείμενο της μιγαδικής προσέγγισης. Δημοσίευσε τρία άρθρα, καθώς και ένα κοινό άρθρο με τον Πολ Γκοτιέ από το Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ και τον Τζόζεφ Λ. Γουέλς από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Το 1975, σε ηλικία 70 ετών, έλαβε πρόσκληση για δημόσια διάλεξη στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ.

Τον επόμενο χρόνο διαγνώστηκε με καρκίνο και πέθανε ένα χρόνο αργότερα.

Συμβολή στα μαθηματικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένα από τα κύρια αποτελέσματα της διατριβής της το 1938 ήταν ένα παράδειγμα ενός συμπαγούς συνόλου πάνω στο οποίο όχι κάθε συνεχής συνάρτηση μπορεί να προσεγγιστεί ομοιόμορφα από ρητές συναρτήσεις. Αυτό το σύνολο, γνωστό πλέον ως "Ελβετικό τυρί","[3] είχε ξεχαστεί και ανακαλύφθηκε ανεξάρτητα από τον Μεργκελιάν το 1952 στη Ρωσία. Η αναγνώριση αποκαταστάθηκε το 1969.

Το ακόλουθο απόσπασμα από τον πρώην μαθητή της, Πήτερ Γουίλκερ, προέρχεται από μια νεκρολογία που έγραψε μετά το θάνατό της: "Στην Ελβετία, όπως και αλλού, οι γυναίκες μαθηματικοί είναι σπάνιες.... Η διατριβή της Άλις Ροτ τιμήθηκε με μετάλλιο από το ETH, και εμφανίστηκε λίγο αργότερα σε ένα ελβετικό μαθηματικό περιοδικό....Ένα χρόνο αργότερα ξέσπασε ο πόλεμος, ο κόσμος είχε άλλα προβλήματα πέρα των μαθηματικών και η Άλις Ροτ απλώς ξεχάστηκε. Τόσο ξεχασμένη, που γύρω στο 1950 ένας ρώσος μαθηματικός ανακάλύψε εκ νέου παρόμοια αποτελέσματα, χωρίς να έχει την παραμικρή ιδέα ότι μια νεαρή Ελβετή μαθηματικός είχε δημοσιεύσει τις ίδιες ιδέες περισσότερο από μια δεκαετία πριν. Ωστόσο, αναγνωρίστηκε το γεγονός ότι προηγήθηκε."[4]

Η Ρος ανέπτυξε και άλλα σημαντικά αποτελέσματα κατά τη σύντομη επιστροφή της στην έρευνα στο τέλος της ζωής της: "Το παρελθόν της Ροτ, καθώς και το μετέπειτα έργο της έμελλε να έχει μια ισχυρή και διαρκή επίδραση στους μαθηματικούς που εργάζονται στον τομέα αυτό [θεωρία ρητής προσέγγιση ]. Το "Ελβετικό τυρί" της έχει τροποποιηθεί (σε μια ολόκληρη ποικιλία τυριών)[5].... Το Λήμμα Σύντηξης της Ροτ, το οποίο εμφανίστηκε σε άρθρο της του 1976[6]... επηρέασε μια νέα γενιά μαθηματικών παγκοσμίως."

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Alice Roth». Agnesscott.edu. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2015. 
  2. «The Mathematics Genealogy Project - Alice Roth». Genealogy.math.uni-bielefeld.de. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2015. 
  3. «Exercise on Alice Roth's Swiss cheese» (PDF). Math.tamu.edu. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2015. 
  4. Ulrich Daepp, Paul Gauthier, Pamela Gorkin, and Gerald Schmieder, "Alice in Switzerland: The Life and Mathematics of Alice Roth," Mathematics Intelligencer, Vol. 27, No. 1 (2005), 41–54.
  5. Joel Feinstein. «Classicalisation of Swiss Cheeses» (PDF). Math.chalmers.se. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2015. 
  6. [1][νεκρός σύνδεσμος] [dead link]