Άλις Ήστγουντ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άλις Ήστγουντ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση19  Ιανουαρίου 1859[1]
Τορόντο[2][1]
Θάνατος30  Οκτωβρίου 1953[3][1]
Σαν Φρανσίσκο[2]
Τόπος ταφήςToronto Necropolis[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΚαναδάς
Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής[4]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταβοτανολόγος[2]
εικονογράφος βοτανικής[5]
έφορος[6]
επιμελήτρια[7]
συλλέκτης δειγμάτων φυτών[6]
σχεδιαστής αντικειμένων σε επιστημονικά συγγράμματα[8]
ΕργοδότηςCalifornia Academy of Sciences (έως 1950)[2][9]
Επηρεάστηκε απόMary Katharine Brandegee[2]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Άλις Ήστγουντ (Alice Eastwood, 19 Ιανουαρίου 1859 – 30 Οκτωβρίου 1953) ήταν βοτανολόγος των ΗΠΑ καταγόμενη από τον Καναδά. Δημοσίευσε περισσότερες από 310 επιστημονικές δημοσιεύσεις και ταυτοποίησε και ονόμασε 395 είδη χερσαίων φυτών, τον τέταρτο μεγαλύτερο τέτοιο αριθμό από οποιαδήποτε γυναίκα επιστήμονα στην ιστορία.[10] Υπάρχουν 17 είδη και δύο γένη που φέρουν επισήμως το όνομά της.

Βίος και σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ήστγουντ γεννήθηκε στο Τορόντο και γονείς της ήταν ο Κόλιν Σκίνερ Ήστγουντ και η Ελάιζα Τζέιν Γκόουντυ-Ήστγουντ (Eliza Jane Gowdey Eastwood).[11] Σε ηλικία 6 ετών η Άλις βίωσε τον θάνατο της μητέρας της[12] και κατόπιν αυτή και τα αδέλφια της ανατράφηκαν από διάφορους συγγενείς[11]. Το 1873 η οικογένεια επανενώθηκε με τον πατέρα και μετανάστευσαν στο Ντένβερ του Κολοράντο[11], όπου η Άλις τελείωσε το γυμνάσιο αριστούχος.[11] Τα επόμενα 10 χρόνια βρήκε εργασία εκεί, μη επιδιώκοντας πανεπιστημιακή εκπαίδευση.[11][13]

Η Ήστγουντ ήταν αυτοδίδακτη βοτανολόγος και επαφιόταν σε γνώσεις από δημοσιευμένα εγχειρίδια βοτανικής.[13][14] Οι γνώσεις της για την περιοχή ωστόσο ήταν αρκετές ώστε να της ζητηθεί να οδηγήσει τον Άλφρεντ Ράσελ Γουάλας στην κορυφή Γκρέυς Πηκ πάνω από το Ντένβερ.

Το 1891, αφού επιθεώρησε τη συλλογή δειγμάτων της Ήστγουντ στο Ντένβερ, η Μαίρυ Κάθριν Μπράνττζη, έφορος του Τμήματος Βοτανικής της Ακαδημίας Επιστημών της Καλιφόρνια, την προσέλαβε για να βοηθήσει στη συλλογή αποξηραμένων φυτών (Herbarium) της Ακαδημίας.[14] Εκεί η Ήστγουντ επέβλεψε την τεράστια επέκταση της συλλογής.[14] και το 1892 προάχθηκε σε θέση «συν-εφόρου» μαζί με την Μπράνττζη. Το 1894, με τη συνταξιοδότηση της Μπράνττζη, η Ήστγουντ έγινε η επικεφαλής του Τμήματος Βοτανικής, μια θέση που διετήρησε μέχρι την ηλικία των 90 ετών. Απεβίωσε στο Σαν Φρανσίσκο τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1953. Η Ακαδημία Επιστημών της Καλιφόρνια διατηρεί μια συλλογή των εγγράφων και των έργων της.[13]

Το έργο της[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην πρώτη φάση της σταδιοδρομίας της, η Ήστγουντ πραγματοποίησε εκστρατείες συλλογής δειγμάτων στο Κολοράντο. Γνωρίστηκε με την οικογένεια του κτηματία Ρίτσαρντ Γουέδεριλ (R. Wetherill, 1858-1910), και επισκεπτόταν το ράντσο τους στη Μέσα Βέρντε συχνά, μετά από την πρώτη της επίσκεψη εκεί[15][16] τον Ιούλιο του 1889.

Η Ήστγουντ εξέδραμε επίσης για τη συλλογή δειγμάτων στις ακτές του Μπιγκ Σερ (Καλιφόρνια), οι οποίες στα τέλη του 19ου αιώνα ήταν πρακτικώς ανεξερεύνητες, καθώς δεν υπήρχαν δρόμοι. Εκεί ανεκάλυψε αρκετά είδη φυτών που ήταν άγνωστα μέχρι τότε, όπως την Potentilla hickmanii.

Κατά την καταστροφή από πυρκαγιά του κτηρίου της Ακαδημίας Επιστημών της Καλιφόρνια στον Μεγάλο Σεισμό του Σαν Φρανσίσκο το 1906, η Ήστγουντ, εισερχόμενη στο καιόμενο κτήριο, μπόρεσε και διέσωσε σχεδόν 1.500 από τα σημαντικότερα δείγματα[17], από αυτά που χρησιμεύουν ως βάση για τον χαρακτηρισμό ειδών φυτών (type specimens), καθώς είχε φροντίσει από πριν να βρίσκονται ξεχωριστά από την κυρίως συλλογή.[13]

Μετά τον σεισμό, και προτού η Ακαδημία αποκτήσει νέο κτήριο, η Ήστγουντ φρόντισε να επισκεφθεί και να μελετήσει φυτολογικές συλλογές στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, όπως το Gray Herbarium του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, τον Βοτανικό Κήπο της Νέας Υόρκης, το Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Γαλλίας στο Παρίσι, το Βρετανικό Μουσείο και τους Βασιλικούς Βοτανικούς Κήπους του Κιου στο Λονδίνο.[11] Το 1912, με την ολοκλήρωση των νέων εγκαταστάσεων της Ακαδημίας στο Πάρκο Γκόλντεν Γκέιτ, η βοτανολόγος αναπλήρωσε τα καταστραφέντα δείγματα της φυτολογικής συλλογής και εξέδραμε προς συλλογή νέων δειγμάτων σε πολλές περιοχές των δυτικών ΗΠΑ, όπως στην Αλάσκα (το 1914), στην Αριζόνα, στη Γιούτα και στο Άινταχο. Από το 1928 και μετά, ηλικιωμένη πλέον, η Ήστγουντ συνόδευσε τη συναδέλφισσά της Σούζαν Ντελάνο ΜακκέλβυSusan Delano McKelvey σε αρκετές εξορμήσεις συλλογής στις νοτιοδυτικές ΗΠΑ.[18] Κρατώντας το πρώτο σετ δειγμάτων την κάθε φορά για την Ακαδημία της και ανταλλάσσοντας τα διπλά δείγματα με άλλα ιδρύματα, η Ήστγουντ μπόρεσε να αναβιώσει τη συλλογή της Ακαδημίας στο πολλαπλάσιο: Το 1942 η συλλογή είχε ήδη 330.000 δείγματα, σχεδόν τα τριπλάσια από όσα είχαν καταστραφεί το 1906.[13]

Η Ήστγουντ διετέλεσε επιμελήτρια του βιολογικού ερευνητικού περιοδικού Zoe, ενώ ίδρυσε ένα νέο τέτοιο περιοδικό, το Leaflets of Western Botany (1932-1966) μαζί με τον Τζων Τόμας Χάουελ.[14] Διεύθυνε επίσης επί αρκετά έτη τη δεκαετία του 1890 τη Βοτανική Λέσχη του Σαν Φρανσίσκο.

Τα μεγάλα βοτανολογικά της ενδιαφέροντα ήταν τα λειριοειδή των δυτικών ΗΠΑ και τα γένη φυτών λούπινο, αρκτοστάφυλος και Castilleja.

Η πρότυπη συντομογραφία Eastw. χρησιμοποιείται διεθνώς για να υποδηλώσει την Άλις Ήστγουντ σε επιστημονικές αναφορές βοτανικών ονομασιών.

Τιμητικές διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ομόφωνη εκλογή της ως επίτιμου μέλους της Ακαδημίας Επιστημών της Καλιφόρνια (1942, ήταν απλό μέλος από το 1892)

Ονομάσθηκαν προς τιμή της[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αμέσως μετά τον θάνατό της, το 1959, η Ακαδημία Επιστημών της Καλιφόρνια εγκαινίασε την «Αίθουσα Βοτανικής Ήστγουντ». Επιπλέον, δύο γένη φυτών και 17 είδη και υποείδη φέρουν επισήμως το όνομά της. Τα πρώτα είναι τα Eastwoodia και Aliciella, ενώ μερικά από τα είδη είναι τα εξής:

Επιλεγμένες δημοσιεύσεις online[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 (Αγγλικά) Find A Grave. www.findagrave.com/memorial/108051991/alice-eastwood. Ανακτήθηκε στις 25  Αυγούστου 2019.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Marilyn Bailey Ogilvie: «The Biographical Dictionary of Women in Science» (Αγγλικά) Routledge. 16  Δεκεμβρίου 2003. σελ. 394. ISBN-13 978-1-135-96342-2. ISBN-10 0-415-92038-8.
  3. ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6v7019f. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ researcharchive.calacademy.org/research/library/special/findaids/eastwood.html#ref24. Ανακτήθηκε στις 8  Σεπτεμβρίου 2022.
  5. ↑ www.askart.com/artist/Alice_Eastwood/11224222/Alice_Eastwood.aspx. Ανακτήθηκε στις 4  Φεβρουαρίου 2023.
  6. ↑ 6,0 6,1 researcharchive.calacademy.org/research/library/special/findaids/eastwood.html#ref24. Ανακτήθηκε στις 4  Φεβρουαρίου 2023.
  7. ↑ researcharchive.calacademy.org/research/library/special/findaids/eastwood.html#ref24.
  8. ↑ The Stuttgart Database of Scientific Illustrators 1450–1950. 12531. Ανακτήθηκε στις 5  Απριλίου 2021.
  9. ↑ «Inventory to the papers of Alice Eastwood at the California Academy of Sciences Library MSS.142». (Αγγλικά) Online Archive of California. Ανακτήθηκε στις 24  Μαρτίου 2024.
  10. ↑ Lindon, Heather L.; Gardiner, Lauren M.; Brady, Abigail; Vorontsova, Maria S. (5 May 2015). «Fewer than three percent of land plant species named by women: Author gender over 260 years». Taxon 64 (2): 209–215. doi:10.12705/642.4. 
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 11,5 Bonta, Marcia, 1940- (1991). Women in the field : America's pioneering women naturalists (1 έκδοση). College Station: Texas A & M University Press. σελίδες 93–102. ISBN 0-89096-467-X. OCLC 22623848. CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)
  12. ↑ Milius, Susan (5 Νοεμβρίου 2020). «How passion, luck and sweat saved some of North America's rarest plants». ScienceNews. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2020. 
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 13,4 «Eastwood, Alice, 1859-1953, Biographical History». California Academy of Sciences. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2015. 
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 Rebecca Morin, MLIS & MAS, User Services Librarian, California Academy of Sciences (29 Μαρτίου 2012). «Celebrating Women's History Month: Alice Eastwood». Biodiversity Heritage Library. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2015. CS1 maint: Uses authors parameter (link)
  15. ↑ Fletcher, Maurine, S. (1977). The Wetherills of Mesa Verde: Autobiography of Benjamin Alfred Wetherill. Lincoln: University of Nebraska Press. σελ. 210. 
  16. ↑ McNitt, Frank (1966) [1957]. Richard Wetherill: Anasazi (αναθεωρημένη έκδοση). Albuquerque: University of New Mexico Press. σελ. 86. 
  17. ↑ Rossiter, MargaretW. (1982). Women scientists in America : struggles and strategies to 1940. Βαλτιμόρη: Johns Hopkins University Press. ISBN 0-8018-2443-5. 
  18. ↑ Schofield, Edmund. «A Life Redeemed: Susan Delano McKelvey and the Arnold Aboretum». Arnoldia 47: 9-23. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2022-01-10. https://web.archive.org/web/20220110055527/http://arnoldia.arboretum.harvard.edu/pdf/articles/1987-47-4-a-life-redeemed-susan-delano-mckelvey-and-the-arnold-arboretum.pdf. Ανακτήθηκε στις 2022-01-10. 
  19. ↑ 19,0 19,1 «Biography of Alice Eastwood». Bristlecone chapter, CNPS. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2015. 
  20. ↑ «Southwest Colorado Wildflowers, Mimulus eastwoodiae». www.swcoloradowildflowers.com. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2019. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Abrams, Leroy (1949). «Alice Eastwood: Western Botanist». Pacific Discovery 2 (1): 14-17. 
  • Howell, John Thomas (1953). «Alice Eastwood: 1859-1953». Taxon 3 (4): 98-100. doi:10.1002/j.1996-8175.1954.tb01564.x. 
  • F.M. MacFarland, R.C. Miller and John Thomas Howell (1943-1949). «Biographical Sketch of Alice Eastwood». Proceedings of the California Academy of Sciences. Fourth series 25: ix–xiv. 
  • F.M. MacFarland and Veronica J. Sexton (1943-1949). «Bibliography of the Writings of Alice Eastwood». Proceedings of the California Academy of Sciences. Fourth series 25: xv–xxiv. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Άλις_Ήστγουντ&oldid=10051928"