Άιβι Κόμπτον-Μπάρνετ

Άιβι Κόμπτον-Μπάρνετ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	5  Ιουνίου 1884 Pinner
Θάνατος	27  Αυγούστου 1969 Λονδίνο
Αιτία θανάτου	βρογχίτιδα
Τόπος ταφής	Putney Vale Cemetery
Χώρα πολιτογράφησης	Ηνωμένο Βασίλειο
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Αγγλικά
Σπουδές	Ρόυαλ Xόλογουεϊ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	συγγραφέας μυθιστοριογράφος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Ντάμα Ταξιάρχις του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (1967) βραβείο Τζέιμς Τέιτ Μπλακ Μεμόριαλ (1955)
Σχετικά πολυμέσα

Η Άιβι Κόμπτον-Μπάρνετ (αγγλικά: Ivy Compton-Burnett) (5 Ιουνίου 1884 - 27 Αυγούστου 1969) ήταν Αγγλίδα συγγραφέας. Ανέπτυξε μια ξεχωριστή μορφή μυθιστορήματος που αποτελείται σχεδόν εξ ολοκλήρου από διαλόγους και επικεντρώνεται στις προσωπικές σχέσεις και την οικογενειακή ζωή της ανώτερης μεσαίας τάξης της ύστερης βικτωριανής και της εδουαρδιανής εποχής.

Βιογραφικά στοιχεία

Η Άιβι Κόμπτον-Μπάρνετ γεννήθηκε στο Μίντλεσεξ το 1884 και ήταν το έβδομο από τα δώδεκα παιδιά ενός γνωστού ομοιοπαθητικού γιατρού. Μεγάλωσε στο είδος της μεγάλης οικογένειας για την οποία έγραψε στο Ρίτσμοντ του Σάρεϊ και στο Χόουβ του Σάσεξ, σπουδάζοντας με ιδιωτικούς δασκάλους μέχρι που πήγε στο Ρόυαλ Χόλογουεϊ του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, από το οποίο αποφοίτησε το 1906 με πτυχίο κλασικής φιλολογίας.

Μετά την αποφοίτησή της δίδασκε τις τέσσερις μικρότερες αδερφές στο σπίτι. Ο πατέρας της πέθανε όταν εκείνη ήταν 16 ετών, το 1901. Στα σκοτεινά χρόνια που ακολούθησαν, υπέφερε από την εξουσία της θετής μητέρας της πριν την τραγική απώλεια δύο αδελφών της (ο ένας πέθανε από πνευμονία και ο άλλος σκοτώθηκε στη μάχη του Σομμ κατά τον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο) που τη συνέτριψαν. Στη συνέχεια δύο από τις μικρότερες αδερφές της αυτοκτόνησαν μαζί την ημέρα των Χριστουγέννων του 1917. Εκτός από αυτά τα στοιχεία, ελάχιστες πληροφορίες είναι γνωστές σχετικά με τη βιογραφία της. Το 1919, σε ηλικία 35 ετών, βρήκε μια σταθερή και ευτυχισμένη οικιακή ζωή με τη συγγραφέα και αυθεντία στις διακοσμητικές τέχνες και την ιστορία των επίπλων Μάργκαρετ Τζουρντέν, με την οποία έζησε μέχρι το θάνατο της τελευταίας το 1951.

Η Άιβι Κόμπτον-Μπάρνετ ήταν μια «σκληρή βικτωριανή άθεη». Πέθανε σε ηλικία 85 ετών στο σπίτι της στη συνοικία του Λονδίνου Κένσινγκτον στις 27 Αυγούστου 1969 και η σορός της αποτεφρώθηκε.

Διακρίσεις

Το 1955 της απονεμήθηκε το βραβείο James Tait Black Memorial Prize για το μυθιστόρημά της Μητέρα και γιος. Το 1960 αναγορεύθηκε επίτιμος Διδάκτωρ Γραμμάτων στο Πανεπιστήμιο του Λιντς. Το 1967 τιμήθηκε με τον τίτλο της Κυρίας του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας.

Λογοτεχνικό έργο

Αναμνηστική πλακέτα στο σπίτι της στο Λονδίνο

Η Κόμπτον-Μπάρνετ εξέδωσε το πρώτο της μυθιστόρημα, Ντολόρες, το 1911 αλλά δεν είχε βρει ακόμη τον μελλοντικό τόνο των βιβλίων της. Το δεύτερο μυθιστόρημά της Πάστορες και άρχοντες (1925) εισήγαγε το συγγραφικό ύφος που επρόκειτο να την κάνει διάσημη. Σε αυτό το βιβλίο ο αγώνας για την εξουσία που διακατέχει πολλούς από τους χαρακτήρες της, παρουσιάζεται με λακωνικούς, ακριβείς διαλόγους. Ολοκλήρωσε την τεχνική της στο Αδελφοί και αδελφές (1929), που αναφέρεται σε μια γυναίκα που παντρεύεται εν αγνοία της τον ετεροθαλή αδερφό της. Το Άνδρες και σύζυγοι (1931) έχει θέμα του μια δυναμική γυναίκα, που η τυραννική συμπεριφορά της οδηγεί τον γιο της να τη δολοφονήσει. Φόνος διαπράττεται ξανά στο Περισσότερες γυναίκες από άνδρες (1933), αυτή τη φορά από μια γυναίκα που κρατούσε τον ανιψιό της υπό την κυριαρχία της. Στο Ένα σπίτι και η κεφαλή του (1935) ο τύραννος είναι ο πατέρας. Στο Μια κληρονομιά και η ιστορία της (1959) αφηγείται την ιστορία τριών γενιών μιας οικογένειας που καταπιέζονται από τον μακρόβιο και εργένη αρχηγό της οικογένειας, ο οποίος τελικά παντρεύεται, ματαιώνοντας τις προσδοκίες των υπολοίπων.

Το βασικό θέμα του έργου της είναι η οικογένεια και ο αυταρχισμός. Το εύρος του χαρακτήρων είναι μεγάλο και είναι σχεδόν πάντα πλήρως διαμορφωμένοι. Αν και δεν αναφέρεται στις χαμηλότερες κοινωνικές τάξεις, υπάρχει πάντα, μέσω των υπηρετών, μια έντονη κριτική σχετικά με τις μορφές ταπεινώσεων, σκληρότητας και συναισθηματικής ψυχρότητας που ασκούν οι πρωταγωνιστές: η ανώτερη μεσαία τάξη. Κυρίως, οι πρωταγωνιστές είναι δέσμιοι του συντηρητισμού και της ευπρέπειας. Στα έργα της εμφανίζονται όλες οι μορφές βίας: πατροκτονία, μοιχεία, ψυχολογική επιθετικότητα, αδυσώπητη σκληρότητα.

Η μυθοπλασία της βασίζεται κυρίως στους διαλόγους. Χρησιμοποιεί πολύ αραιά τα σημεία στίξης και σημαντικές πληροφορίες αναφέρονται συχνά σε μισές προτάσεις με αποτέλεσμα έναν σκόπιμα κλειστοφοβικό φανταστικό κόσμο.

Μυθιστορήματα

• 1911: Dolores (Ντολόρες)
• 1925: Pastors and Masters (Πάστορες και άρχοντες)
• 1929: Brothers and Sisters (Αδελφοί και αδελφές)
• 1931: Men and Wives (Άντρες και σύζυγοι)
• 1933: More Women Than Men (Περισσότερες γυναίκες από άνδρες)
• 1935: A House and Its Head (Ένα σπίτι και η κεφαλή του)
• 1937: Daughters and Sons ( Κόρες και γιοι)
• 1939: A Family and a Fortune (Μια οικογένεια και μια περιουσία)
• 1941: Parents and Children (Γονείς και παιδιά)
• 1944: Elders and Betters (Πρεσβύτεροι και Καλύτεροι)
• 1947: Manservant and Maidservant (Υπηρέτης και υπηρέτρια)
• 1949: Two Worlds and Their Ways (Δύο κόσμοι και οι νοοτροπίες τους)
• 1951: Darkness and Day (Σκοτάδι και μέρα)
• 1953: The Present and the Past (Το παρόν και το παρελθόν)
• 1955: Mother and Son (Μητέρα και γιος)
• 1957: A Father and His Fate (Ένας πατέρας και η μοίρα του)
• 1959: A Heritage and Its History (Μια κληρονομιά και η ιστορία της)
• 1961: The Mighty and Their Fall (Οι Ισχυροί και η πτώση τους)
• 1963: A God and His Gifts (Ένας Θεός και τα δώρα του)
• 1971: The Last and the First (Ο τελευταίος και ο πρώτος)