Άγιος Μύρων

Για άλλες χρήσεις, δείτε: Άγιος Μύρων (αποσαφήνιση).

Άγιος Μύρων
Γέννηση	Ελλάδα
Κοίμηση	251 Κύζικος
δεδομένα ()

Ο Άγιος Μύρων ήταν ένας εύπορος άνδρας που ζούσε στην Αχαΐα όταν Αυτοκράτορας των Ρωμαίων ήταν ο Δέκιος (249-251 μ.Χ.), που έμεινε στην ιστορία για τους διωγμούς του κατά των Χριστιανών.

Ο Άγιος Μύρων καταγόταν από την περιοχή της Κορίνθου στην Πελοπόννησο, από πλούσια και αριστοκρατική οικογένεια. Σε νεαρή ηλικία έγινε ιερέας. Στην περιοχή που ζούσε, στρατιωτικός διοικητής των Ρωμαίων (Ανθύπατος) ήταν ένας φανατικός εχθρός των Χριστιανών, ο Αντίπατρος, ο οποίος εισέβαλε σε εκκλησία (ναό) κατά τη διάρκεια της Λειτουργίας των Χριστουγέννων, με σκοπό να τους συλλάβει τους πιστούς και να τους θανατώσει. Ο Άγιος Μύρων που ιερουργούσε δεν πτοήθηκε από την παρουσία της ρωμαϊκής φρουράς και εξύβρισε τον Αντίπατρο αποκαλώντας τον «λύκον άρπαγα». Ο Αντίπατρος τον συνέλαβε, τον οδήγησε στη φυλακή και τον κρέμασε ψηλά από τα χέρια, ενώ οι Ρωμαίοι στρατιώτες τον εξύβριζαν.

Στη φυλακή ο άγιος Μύρων υπέστη βασανιστήρια και κατόπιν εστάλη στην πόλη Κύζικο στην Μυσία της Μικρασίας, όπου ο εκεί Ανθύπατος τον θανάτωσε με αποκεφαλισμό.

Η μνήμη του εορτάζεται στις 17 Αυγούστου και είναι πολιούχος των Αντικυθήρων.

Η λατρεία του στα Αντικύθηρα

Οι λιγοστοί σήμερα κάτοικοι του μικρού νησιού, αλλά και οι εκατοντάδες απόδημοι Αντικυθήριοι, τόσο εντός της Ελλάδος, όσο και στο εξωτερικό (Αμερική, Αυστραλία, Χιλή κ.α.), ευλαβούνται και τιμούν όλως ιδιαιτέρως τον Άγιο Μύρωνα, έναν Άγιο όχι τόσο γνωστό για τον πολύ κόσμο,Πολιούχο όμως και Προστάτη των Αντικυθήρων.

Η σχέση του Αγίου με το νησί ανάγεται στο μακρινό παρελθόν. Γνωρίζουμε ότι για σχεδόν τρρις αιώνες (από το 1420 περίπου μέχρι το 1780-2) το νησί ήταν ακατοίκητο. Σε αντίποινα ληστρικής επιδρομής των κατοίκων του ενάντια σε ένα πλοίο της Βενετίας, που έπλεε ανοικτά του νησιού, η βενετσιάνικη φρουρά σκότωσε όλους τους κατοίκους και έτσι το νησί ερήμωσε, μέχρι περίπου τα τέλη του 18ου αιώνα. Ωστόσο, κατά την περίοδο αυτή, κυνηγοί από την Κρήτη μετέβαιναν στα Αντικύθηρα, με σκοπό το κυνήγι αιγοπροβάτων που τότε, όπως και σήμερα, αφθονούσαν στο νησί. Η σχετική διήγηση που υπάρχει αναφέρει πώς στα Αντικύθηρα βρέθηκε η εικόνα του Αγίου Μύρωνος.

Σύμφωνα λοιπόν με την τοπική παράδοση, Κρήτες κυνηγοί είχαν πάει στο έρημο τότε Τσιριγότο όπως λεγόταν τα Αντικύθηρα κατά την Ενετοκρατία, για να κυνηγήσουν κατσίκια. Βρήκαν τότε τυχαία σε μικρό σπήλαιο ένα εικόνισμα του αγίου. Το πήραν και το έστησαν λίγο πιο πέρα, οικοδομώντας ένα πρόχειρο εικονοστάσι. Οταν ξαναγύρισαν για να χτίσουν εκκλησάκι, βρήκαν το εικόνισμα αλλού και αποφάσισαν να οικοδομήσουν εκεί το ναό. Αυτά συνέβησαν στο διάστημα 1450-1780 μ.Χ., άγνωστο πότε ακριβώς. Το χτίσιμο του ναού του Αγίου στάθηκε η αφορμή να εποικιστεί το νησί από Κρήτες, απόγονοι των οποίων είναι και οι σημερινοί κάτοικοι αυτού.

Ο αρχικά μικρός ναός επεκτάθηκε, προστέθηκαν κελιά και βοηθητικοί χώροι και για μια μεγάλη περίοδο φιλοξένησε και μοναχές. Η εορτή του Αγίου, κάθε χρόνο στις 17 Αυγούστου, αποτελεί έκτοτε τη σημαντικότερη μέρα του χρόνου για το νησί. Κατά την ημέρα αυτή, οι Αντικυθήριοι τιμούν τον Προστάτη Άγιό τους με μεγαλόπρεπες Ιερές Ακολουθίες, αλλά και με παραδοσιακή κρητική ψυχαγωγία, σε υπόμνηση της σχέσης που έχει ο χώρος με τους Κρήτες. Μάλιστα, επειδή η αφορμή για την εύρεση της εικόνας ήταν το κυνήγι των αιγοπροβάτων, προσφέρονται στους προσκυνητές βραστό κρέας αιγοπρόβατων, τα οποία προετοιμάζονται στους χώρους του Μοναστηριού από τους κατοίκους.

Ύμνοι του Αγίου

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἱερομάρτυρος

Ἦχος γ´. Θείας πίστεως. Μύρον εὔοσμον Μύρων ἐδείχθης, ἡδυπνόοις σου ὀσμαῖς χαρίτων, εὐωδιάζων καὶ μυρίζων τὰ πρόσωπα τῶν προσιόντων τῷ θείῳ τεμένει σου, καὶ ἐκτελούντων τὴν ἔνδοξον μνήμην σου. Ἱερόαθλε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον τοῦ Ἱερομάρτυρος

Ἦχος β´. Πρεσβεία θερμή. Ἐκ βρέφους Χριστὸν ποθήσας παναοίδιμε, καὶ τούτου τηρῶν τὰ θεῖα παραγγέλματα, πρὸς Αὐτὸν ἀνέδραμες, ὁλοκλήρως, Μύρων καὶ κατέπαυσας σὺν Ἀγγέλοις δοξάζων Αὐτόν, αἰτούμενος πᾶσι θείαν ἄφεσιν.

Μεγαλυνάριον

(ποίημα Μητροπολίτου Κυθήρων καὶ Ἀντικυθήρων Σεραφείμ) Μύρων τῶν τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ, ἀπολαύων Πάτερ, καὶ τῶν θείων χορηγιῶν, πάντας περισκέπεις, εὐχαῖς σου ταῖς ἀγίας, Μύρων Ἀντικυθήρων προστάτα ἔνθεε.

Βιβλιογραφία

• Λαούρδας Β., Κρητικά Παλαιογραφικά. 16. Περί του Αγίου Μύρωνος, Κρητικά Χρονικά, τομ. 6 (1952),σελ.47-51
• Συναξαριστής
  • https://www.youtube.com/watch?v=0-ymJiRuDxQ
  • http://www.agios-myronas.gr/
  • https://www.youtube.com/watch?v=mhf5NG6i0AE