Άγιος Γεράσιμος
Για άλλους Αγίους με το ίδιο όνομα δείτε Άγιος Γεράσιμος (αποσαφήνιση)
| Άγιος Γεράσιμος | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 1506 Άνω Τρίκαλα Κορινθίας |
| Κοίμηση | 1579 Δημοτική ενότητα Ομαλών |
| δεδομένα () | |
Ο Άγιος Γεράσιμος ο Νοταράς είναι άγιος της ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας και γνωστός ως πολιούχος άγιος της Κεφαλονιάς.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο κατά κόσμον Γεώργιος Νοταράς γεννήθηκε στα Τρίκαλα Κορινθίας το 1506. Ο πατέρας του, Δημήτριος από το γνωστό Βυζαντινό γένος των Νοταράδων, και κατά την παράδοση συγγενής του μεγάλου Δούκα Λουκά Νοταρά που καθαιρέθηκε κατά την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως, καθώς και η μητέρα του Καλή, του ενεφύσησαν την αγάπη για τον Χριστό.
Ο άγιος έφυγε έφηβος από το σπίτι του και το 1527 πήγε στη Ζάκυνθο για να συμπληρώσει τη μόρφωσή του. Αφού περιηγήθηκε σε πολλούς ιερούς τόπους του Ελλαδικού χώρου, επισκέφθηκε την Κωνσταντινούπολη και κατέληξε στο Άγιον Όρος, όπου εκάρη μοναχός[1]. Αργότερα πήγε στην Ιερουσαλήμ όπου χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Γερμανό, παίρνοντας το όνομα Γεράσιμος προς τιμήν του αγίου Γερασίμου του Ιορδανίτου. Εκεί έμεινε δώδεκα χρόνια υπηρετώντας στο ναό της Αναστάσεως. Περιόδευσε στην Αίγυπτο και τη Συρία και το 1548 αφήνει τα Ιεροσόλυμα για την Κρήτη. Από εκεί, δυο χρόνια αργότερα επέστρεψε στην Ζάκυνθο και ασκήτεψε σε μια σπηλιά στον Άγιο Νικόλα Γερακαρίου.
Η απόφασή του να επισκεφθεί την Κεφαλονιά χρονολογείται περίπου στο 1555. Αρχικά ασκήτεψε επίσης σε σπήλαιο, στην περιοχή της Λάσσης στο Αργοστόλι, για περισσότερο από πέντε χρόνια. Το 1560 είναι η χρονιά που αποφασίζει να αποτραβηχτεί στο οροπέδιο των Ομαλών, στους πρόποδες του Αίνου. Στο ερειπωμένο ξωκλήσι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ιδρύει ένα νέο γυναικείο μοναστήρι με το όνομα Νέα Ιερουσαλήμ[2]. Ήδη οι Κεφαλονίτες πιστοί συρρέουν για να ακούσουν το κήρυγμά του, ενώ σιγά σιγά η φήμη του εξαπλώνεται σε ολόκληρο τον χριστιανικό κόσμο.
Ο Άγιος Γεράσιμος πέθανε την 15η Αυγούστου του 1579. Το σώμα του ενταφιάστηκε δίπλα στο Ναό της Μονής. Η πρώτη ανακομιδή έγινε δύο χρόνια μετά, επειδή όμως οι Ενετικές αρχές δεν πείστηκαν για την αφθαρσία, η ανακομιδή επαναλήφθηκε ένα χρόνο μετά: το αποτέλεσμα είναι το ίδιο και από τότε το σκήνωμα του Αγίου φυλάσσεται σε αργυρή λάρνακα στην Μονή.
Η αγιοκατάταξή του έγινε το 1622[3]. Επειδή την ημέρα της κοίμησής του γιορτάζεται η κοίμηση της Θεοτόκου, η γιορτή του Αγίου Γεράσιμου είναι ακριβώς την επόμενη μέρα. Η μνήμη του γιορτάζεται επίσης και στις 20 Οκτωβρίου, μέρα που αποτελεί και επίσημη αργία στο νησί της Κεφαλονιάς.
Το όνομα «Γεράσιμος» είναι από τα πιο κοινά αντρικά ονόματα στο νησί, ενώ δεν είναι λίγες οι γυναίκες με το όνομα «Γερασιμούλα». Η πατρική του οικία βρίσκεται στην Άνω συνοικία Τρικάλων, όπου δίπλα της έχει ανεγερθεί περικαλλής ναός.
Το ανέπαφο σκήνωμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το σκήνωμα του Άγιου Γεράσιμου έμεινε ως εκ θαύματος ανέπαφο. Όταν στις 20 Οκτωβρίου 1581 ανακτήθηκε, ο παριστάμενος πατριαρχικός έξαρχος Γαβριήλ Σεβήρος αποφάσισε τον εκ νέου ενταφιασμό, μέχρι που την 20ή Οκτωβρίου 1582 ανακτήθηκε εκ νέου, πάλι ανέπαφο από τη φθορά του χρόνου. Είναι ένα από τα τέσσερα άφθορα λείψανα στο Ιόνιο, του Άγιου Σπυρίδωνα, της Αγίας Θεοδώρας, του Αγίου Γερασίμου και του Αγίου Διονυσίου.
Αποσπάσματα από τις Ακολουθίες του Αγίου Γερασίμου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Απολυτίκιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήχος α'. Της ερήμου πολίτης. Των ορθοδόξων προστάτην και εν σώματι άγγελον και θαυματουργόν Θεοφόρον νεοφανέντα ημίν, επαινέσωμεν πιστοί Θείον Γεράσιμον, ότι αξίως παρά Θεού, απείληφεν ιαμάτων την αένναον χάριν, ρώννυσι τους νοσούντας, δαιμονώντας ιάται, διό και τοις τιμώσιν αυτόν βρύει ιάματα.
Μεγαλυνάρια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήχος Γ΄. Της Πελοποννήσου θείος βλαστός, και Κεφαλληνίας ο ασύλητος θησαυρός, και πάσης Ελλάδος το καύχημα το μέγα, Γεράσιμε θεόφρον, σκέπε την Νήσον σου.
Χαίροις ο Τρικκάλων γόνος λαμπρός, χαίροις Κεφαλλήνων απροσμάχητος βοηθός, χαίροις Ιερέων το σέμνωμα και κλέος, Γεράσιμε τρισμάκαρ, πιστών το καύχημα.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ ΓΚΕΛΗ, ΠΡΩΤΟΠΡ.ΚΩΝΣΤ.Γ. Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ. ΑΘΗΝΑΙ 1998: Ι.ΜΟΝΗΣ ΑΓ. ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΝΕΑ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ.
- ↑ ΓΚΕΛΗ, ΠΡΩΤΟΠΡ.ΚΩΝΣΤ.Γ. Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ. ΑΘΗΝΑΙ1998: Ι.ΜΟΝΗΣ ΑΓ.ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΝΕΑ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ.
- ↑ Αποστολόπουλος, Δημήτρης Γ. (1987). Η Νομική Συναγωγή Του Δοσιθέου. Μία Πηγή Και Ένα Τεκμήριο. Αθήνα: Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών. σελ. 375.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ημερολόγιον του έτους 2007, Πανελλήνιος Ένωσις Γονέων «Η Χριστιανική Αγωγή» (Γ.Ε.Χ.Α.)
- Ακουλουθίαι του Οσίου Πατρός Ημών Γερασίμου, Γ' Έκδοσις Ιεράς Μονής Αγ. Γερασίμου "Νέα Ιερουσαλήμ", Αθήναι 1991