Άβαρτος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην ελληνική μυθολογία ο Άβαρτος ήταν ένας από τους απογόνους του βασιλέα των Αθηνών Κόδρου. Δεν ήταν από εκείνους τους απογόνους που παρέμειναν στην Αττική και τους οποίους ο Αριστοτέλης ονόμασε Κοδρίτες, αλλά μετανάστευσε στη Μικρά Ασία, όπου μαζί με τον Δεοίτη και τον Πέρικλο κατέληξαν να γίνουν βασιλιάδες της Φώκαιας, όπως αναφέρει ο Παυσανίας[1]. Η αιτία ήταν ότι οι υπόλοιπες ιωνικές πόλεις της Μ. Ασίας (αλλά και η Χίος και η Σάμος) δεν δέχονταν τη Φώκαια ως μέλος της συμπολιτείας τους (που συνεδρίαζε στο «Πανιώνιον»), αν πρώτα οι Φωκαείς δεν έκαναν βασιλέα τους κάποιον από το «γένος των Κοδριδών».

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Παυσανίου Ελλάδος περιήγησις, 7, 3, 10

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το ομώνυμο λήμμα στην Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Larousse-Britannica, έκδ. 2006, τόμος 1, σελ. 72