Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ίνγκε Λέμαν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Επόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Spiros790 (συζήτηση | συνεισφορές)
64.642 επεξεργασίες
δημιουργία ///μετάφραση από αγγλόγλωσση ΒΠ
(Καμία διαφορά)

Έκδοση από την 16:58, 13 Μαΐου 2015

 Αυτό το λήμμα υπόκειται σε έντονη επεξεργασία αυτή τη στιγμή και για αρκετή ώρα.
Παρακαλούμε, έχετε την ευγένεια να μην επεξεργαστείτε το λήμμα όσο αυτό το μήνυμα είναι ενεργοποιημένο, για να αποφευχθούν συγκρούσεις ταυτόχρονης επεξεργασίας και αλλαγές που πιθανόν μεταβάλλουν τον αρχικό σχεδιασμό του συντάκτη που το επεξεργάζεται.
Θυμηθείτε να αφαιρέσετε το πρότυπο από τη σελίδα, όταν δεν σκοπεύετε να την επεξεργαστείτε για πολλή ώρα ή όταν τελειώσετε τις αλλαγές σας! Η τελευταία επεξεργασία της σελίδας ήταν στις 16:58, 13 Μαΐου 2015 (UTC) (πριν 9 έτη). Παρακαλούμε αφαιρέστε το πρότυπο αν δεν έγινε επεξεργασία της σελίδας για αρκετές ώρες.

Η Ίνγκε Λέμαν (δανέζικα: Inge Lehmann, 13 Μαΐου 1888 - 21 Φεβρουαρίου 1993) ήταν Δανέζα σεισμολόγος και γεωφυσικός η οποία ανακάλυψε τον εσωτερικό πυρήνα της Γης.[1][2] To 1936 υπέθεσε, βασισμένη σε υπάρχοντα δεδομένα, την ύπαρξη εσωτερικού πυρήνα με ιδιότητες και χαρακτηριστικά διαφορετικά αυτών του εξωτερικού πυρήνα της Γης και ότι ο πυρήνας του πλανήτη δεν είναι μία ομοιογενής σφαίρα διάπυρου υλικού. Οι σεισμολόγοι μέχρι τότε δεν είχαν καταφέρει να εξηγήσουν ότι τα κύματα P, τα οποία δημιουργούνταν από τους σεισμούς, επιβράδυναν όταν έφθαναν σε συγκεκριμένες περιοχές του εσωτερικού της Γης και σύντομα αποδέχθηκαν την θεωρία της Λέμαν.

Πρώιμος βίος

Η Λέμαν γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Østerbro, μια περιοχή της Κοπεγχάγης. Πατέρας της ήταν ο πειραματικός ψυχολόγος Alfred Georg Ludvik Lehmann (1858–1921). Εκπαιδεύτηκε στο σχολείο της Hanna Adler (θείας του Νιλς Μπορ), το οποίο ακολουθούσε προοδευτικές παιδαγωγικές μεθόδους.[3][4] Σύμφωνα με την ίδια, ο πατέρας της και η Adler ήταν τα δύο πρόσωπα που την επηρέασαν σημαντικά όσον αφορά την διανοητική της ανάπτυξη.

Σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης και στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, όμως τις διέκοψε εξ αιτίας προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε.[5] Συνέχισε τις σπουδές της στα μαθηματικά στο Κέμπριτζ από το 1910-11 στο Newnham College. Στα 1911 επέστρεψε από το Κέμπριτζ, εξαντλημένη από τον φόρτο εργασίας της. Αποφάσισε να σταματήσει τις σπουδές της για ένα διάστημα. Ανέπτυξε αξιόλογες υπολογιστικές ικανότητες διότι εργάστηκε για μερικά χρόνια σε ένα αναλογιστικό γραφείο, μέχρι να συνεχίσει τις σπουδές της το 1918. Στα 1923 ανέλαβε βοηθός του καθηγητή της Αναλογιστικής J.F. Steffensen στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης.[6]

Καριέρα

Περαιτέρω πληροφορίες: Ασυνέχεια Lehmann
A modern understanding of the Lehmann discontinuity: velocity of seismic S-waves in the Earth near the surface in three tectonic provinces: TNA = Tectonic North America SNA = Shield North America and ATL = North Atlantic.[7]

Μετά από μερικά χρόνια εργασίας στον ασφαλιστικό τομέα, έγινε βοηθός του γεωδαίτη [Niels Erik Nørlund, που της ανέθεσε το έργο της εγκατάστασης σεισμολογικών παρατηρητηρίων στην Δανία και την Γροιλανδία. Εκείνη την περίοδο της γεννήθηκε το ενδιαφέρον για το πεδίο της σεισμολογίας. Στα 1928 πέρασε τις αντίστοιχες εξετάσεις και έλαβε την θέση του γεωδαίτη και του επικεφαλής του τμήματος της σεισμολογίας στο Ινστιτούτο Γαιωδετικής της Δανίας, επικεφαλής του οποίου ήταν ο Nørlund.

Σε ένα paper με τίτλο P', η Λέμαν κατάφερε για πρώτη φορά να ερμηνεύσει τα κύματα P, ως ανακλάσεις από τον εσωτερικό πυρήνα της Γης.[8] Εξέχοντες σεισμολόγοι της περιόδου, όπως οι Beno Gutenberg, Charles Richter και Harold Jeffreys, υιοθέτησαν τα επόμενα χρόνια την θεωρία της. Το ξέσπασμα του Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και γερμανική κατοχή παρεμπόδισαν το έργο της καθώς και την επαφή της με άλλους επιστήμονες και ερευνητές του εξωτερικού.

Το 1952 εξετάσθηκε το ενδεχόμενο να γίνει η Λέμαν καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, αλλά η πρόταση αυτή δεν υλοποιήθηκε τελικά. Στα 1953 αποχώρησε από το Ινστιτούτο Γεωδεσίας και μετακόμισε στις ΗΠΑ όπου μελέτησε για πολλά έτη τον γήινο φλοιό και τον ανώτερο μανδύα σε συνεργασία με τους Maurice Ewing και Frank Press. Στα πλαίσια της έρευνας αυτής ανακάλυψε ακόμα μία σεισμική ασυνέχεια, σε βάθη από 190 μέχρι και 250 km, που πήρε το όνομα της (ασυνέχεια Λέμαν).

Βραβεύσεις και τιμητικές διακρίσεις

She received many honors for her outstanding scientific achievements, among them the Gordon Wood Award (1960), the Emil Wiechert Medal (1964), the Gold Medal of the Danish Royal Society of Science and Letters (1965), the Tagea Brandt Rejselegat (1938 and 1967), the election as a Fellow of the Royal Society in 1969,[9] the William Bowie Medal (1971, as the first woman), and the Medal of the Seismological Society of America in 1977. She was awarded honorary doctorates from Columbia University in 1964 and from the University of Copenhagen in 1968, as well as numerous honorific memberships.

The asteroid 5632 Ingelehmann was named in her honor.

In 1997, the American Geophysical Union established the Inge Lehmann Medal to honor "outstanding contributions to the understanding of the structure, composition, and dynamics of the Earth’s mantle and core."

On the 127th anniversary of her birth, Google dedicated its worldwide Google Doodle to her.[10][11]

Παραπομπές

  1. ↑ «Lehmann; Inge (1888–1993)». The Royal Society. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2013. 
  2. ↑ Bolt, Bruce A. (January 1994). «Obituary: Inge Lehmann». Physics Today 47 (1): 61. doi:10.1063/1.2808386. Bibcode: 1994PhT....47a..61B. http://www.physicstoday.org/resource/1/phtoad/v47/i1/p61_s2?bypassSSO=1. 
  3. ↑ «WiP: Herstory: Spotlight Scientist: Inge Lehmann». Purdue University. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2013. 
  4. ↑ Knopoff, Leon. «Lehmann, Inge». UCLA. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2013. 
  5. ↑ Bolt, Bruce. «Inge Lehmann». UCLA. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2013. 
  6. ↑ Gillispie, Charles. Complete dictionary of scientific biography. Detroit, Mich.: Charles Scribner's Sons. σελ. 234. 
  7. ↑ Figure patterned after Don L Anderson (2007). New Theory of the Earth (2nd έκδοση). Cambridge University Press. σελ. 102, Figure 8.6. ISBN 0-521-84959-4. ; Original figure attributed to Grand and Helmberger (1984)
  8. ↑ Bolt, Bruce A. (1987). «50 years of studies on the inner core». EOS 68 (6): 73,80–81. 
  9. ↑ «Fellowship of the Royal Society». Royal Society. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2015. 
  10. ↑ Gander, Kashmira (12 May 2015). «Inge Lehmann's 127th Birthday: Pioneering seismologist celebrated by Google Doodle». The Independent. http://www.independent.co.uk/life-style/gadgets-and-tech/news/inge-lehmanns-127th-birthday-pioneering-seismologist-celebrated-by-google-doodle-10245694.html. Ανακτήθηκε στις 12 May 2015. 
  11. ↑ Kevin McSpadden (13 Μαΐου 2015). «New Google Doodle Honors Pioneering Seismologist Inge Lehmann». Time.com. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2015. 

Βιβλιογραφία


Καθιερωμένοι όροι
CC-BY-SA
Μετάφραση 		Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Inge Lehmann της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ίνγκε_Λέμαν&oldid=5248978"