Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μακαρόν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μακαρόν
Προέλευση
Άλλη ονομασίαγαλλικό μακαρόν
Δημιουργός/οιΟ Ιταλός σεφ της βασίλισσας Αικατερίνης των Μεδίκων.
Πληροφορίες
ΕίδοςΖαχαροπλαστική
Κύρια συστατικάΜπισκότο: ασπράδι αυγού, ζάχαρη άχνη, λευκή ζάχαρη, τρίμμα αμυγδάλου, χρωστική τροφίμων
Γέμιση: κρέμα βουτύρου ή πηγμένη κρέμα γάλακτος, γκανάς ή μαρμελάδα
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π)
Παραδοσιακά μακαρόν της Νανσύ.

Το μακαρόν (γαλλικά: macaron), ή γαλλικό μακαρόν, είναι γλυκό με βάση τη μαρέγκα ζαχαροπλαστικής με ασπράδι αυγού, ζάχαρη άχνη, λευκή ζάχαρη, τρίμμα αμυγδάλου και χρωστική τροφίμων.

Το μακαρόν θεωρείται παραδοσιακά ότι έχει εισαχθεί στη Γαλλία από τον Ιταλό σεφ της βασίλισσας Αικατερίνης των Μεδίκων κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης. Από τον 19ο αιώνα, ένα τυπικό μακαρόν παριζιάνικου τύπου παρουσιάζεται με μία γέμιση γκανάς, κρέμας βουτύρου ή μαρμελάδας ανάμεσα σε δύο τέτοια μπισκότα, παρόμοιο με ένα μπισκότο σάντουιτς. Η ζαχαροπλαστική χαρακτηρίζεται από μια λεία τετράγωνη κορυφή, μια πτυχωμένη περιφέρεια - αναφέρεται ως «στέμμα» - και μια επίπεδη βάση. Είναι ελαφρώς υγρό και λιώνει εύκολα στο στόμα. Τα μακαρόν μπορούν να βρεθούν σε μια μεγάλη ποικιλία γεύσεων που κυμαίνονται από παραδοσιακές (βατόμουρο, σοκολάτα) έως ασυνήθιστες (φουά γκρα, μάτσα).[1]

Εικόνα από το Dictionnaire encyclopédique de l'épicerie et des industries annexes, του Αλμπέρ Σενιορί, επιμέλεια L'Épicier το 1904, σελίδα 431.

Τα μακαρόν παράγονται στα ενετικά μοναστήρια από τον 8ο αιώνα μ.Χ.. Κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης, οι Ιταλοί σεφ ζαχαροπλαστικής της Γαλλίδας βασίλισσας Αικατερίνης των Μεδίκων τα έφτιαξαν όταν τα έφερε μαζί της στη Γαλλία το 1533 όταν παντρεύτηκε τον Ερρίκο Β΄ της Γαλλίας.[2] Σύμφωνα με τη Larousse Gastronomique, το μακαρόν δημιουργήθηκε το 1791 σε ένα μοναστήρι κοντά στο Κορμερί. Το 1792, τα μακαρόν ξεκίνησαν να κερδίζουν φήμη όταν δύο Καρμελίτισες μοναχές, που ζητούσαν άσυλο στη Νανσύ κατά τη Γαλλική Επανάσταση, έψησαν και πούλησαν τα μπισκότα μακαρόν για να πληρώσουν για τη στέγαση τους. Αυτές οι καλόγριες έγιναν γνωστές ως «Αδερφές Μακαρόν». Σε αυτά τα πρώιμα στάδια, τα μακαρόν σερβίρονταν χωρίς ειδικές γεύσεις ή γεμίσεις.[3]

Μόλις τη δεκαετία του 1930 άρχισαν να σερβίρονται τα μακαρόν δύο μαζί με την προσθήκη μαρμελάδων, λικέρ και μπαχαρικών. Το μακαρόν όπως είναι γνωστό σήμερα, αποτελούμενο από δύο δίσκους μαρέγκας αμύγδαλου γεμάτοι με στρώμα γέμισης κρέμας βουτύρου, μαρμελάδας ή γκανάς, αρχικά ονομάστηκε «Ζερμπέ» (Gerbet) ή «μακαρόν του Παρισίου». Ο Πιέρ Ντεφοντέν, της γαλλικής πατισερί Ladurée, μερικές φορές πιστώνεται με τη δημιουργία του στις αρχές του 20ού αιώνα, αλλά ένας άλλος αρτοποιός, ο Κλοντ Ζερμπέ, ισχυρίζεται επίσης ότι το έχει εφεύρει.[4][5] Γαλλικά αρτοποιεία μακαρόν έγιναν της μόδας στη Βόρεια Αμερική το 2010.[6]

Πολλά ιταλικά βιβλία μαγειρικής του 16ου αιώνα αναφέρουν μπισκότα αμυγδάλου που μοιάζουν πολύ με μακαρόν, αν και με διαφορετικά ονόματα. Η παλαιότερη γνωστή συνταγή χρονολογείται από τις αρχές του 17ου αιώνα και φαίνεται να εμπνέεται από μια γαλλική εκδοχή της συνταγής.

Μακαρόν σε ποικιλία χρωμάτων.

Στο Παρίσι, η αλυσίδα ζαχαροπλαστείων Ladurée είναι γνωστή για τα μακαρόν της για περίπου 150 χρόνια.[7] [8]

Στην Πορτογαλία, την Αυστραλία, τη Γαλλία, το Βέλγιο, την Ελβετία και τις Κάτω Χώρες, η McDonald's πωλεί μακαρόν στα McCafé (μερικές φορές χρησιμοποιώντας διαφημίσεις που παρομοιάζουν το σχήμα ενός μακαρόν με αυτό ενός χάμπουργκερ).[7] Τα μακαρόν των McCafé παράγονται από την Château Blanc, η οποία, όπως και η Ladurée, είναι θυγατρική της Groupe Holder, αν και δεν χρησιμοποιούν την ίδια συνταγή για μακαρόν.

Εκτός Ευρώπης, τα μακαρόν γαλλικού τύπου βρίσκονται στον Καναδά[9] και στις Ηνωμένες Πολιτείες.[10][11][12]

Χριστουγεννιάτικο δέντρο στολισμένο με μακαρόν, Καφέ Ζερμπώ, Βουδαολεστη, Ουγγαρία

Στην Αυστραλία, ο Αντριάνο Ζούμπο και η τηλεοπτική του σειρά MasterChef έχουν συμβάλει στο να γίνει το μακαρόν ένα δημοφιλές γλυκό και τώρα πωλείται από τα McDonald's στα καταστήματα στα αυστραλιανά McCafe.[13]

  1. «Macaron». Dessert Eater. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Αυγούστου 2013. 
  2. «History of Macarons». Mad Mac LLC. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2010. 
  3. Ρόμπιν Λι. «Introduction to French Macarons». Serious Eats. 
  4. Jurafsky (2011b).
  5. Έλενα Φερέτι (30 Νοεμβρίου 2009). «Macarons, the Daddy Mac of Cookies». Fox News. 
  6. Μέρι Τσάο (11 Ιουνίου 2014). «The French Macaron Trend». Democrat & Chronicle. 
  7. 7,0 7,1 Ζαργκόν, Ζουλί (2 Μαρτίου 2010). «Mon Dieu! Will Newfound Popularity Spoil the Dainty Macaron?». The Wall Street Journal. https://www.wsj.com/articles/SB10001424052748704269004575073843836895952. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2010. 
  8. Ριντ, M. Χ. (29 Ιανουαρίου 2009). «Macaroon Delight». The New York Times. https://www.nytimes.com/2009/02/01/nyregion/westchester/01qbitewe.html. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2010. 
  9. Τσέστερμαν, Λέσλι (11 Οκτωβρίου 2008). «Macaron mania hits Montreal - finally!». The Gazette (Montreal). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Νοεμβρίου 2012. https://web.archive.org/web/20121109203926/http://www.canada.com/cityguides/montreal/story.html?id=5b194459-45fd-45bf-8adf-218af1e3aa40. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2010. 
  10. Ντεν, Ρεμπέκα (25 Οκτωβρίου 2009). «French macarons are sweet, light and luscious». The Seattle Times. http://seattletimes.nwsource.com/html/pacificnw/2010071487_pacificptaste25.html. 
  11. Γκρίνσπαν, Ντόρι (1 Απριλίου 2010). «Macarons: New to The Easter Parade This Year». Los Angeles Times. http://articles.latimes.com/2010/apr/01/food/la-fo-macaron-20100401. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2010. 
  12. Νέντα Ουλάμπι (12 Φεβρουαρίου 2010). «Move Over, Cupcake: Make Way For The Macaroon». NPR. https://www.npr.org/templates/story/story.php?storyId=123566536. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2010. 
  13. Σαβασιό, Ολιβιά (15 Απριλίου 2008). «Heaven on Earth». Sydney Morning Herald. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2012. 

Περαιτέρω ανάγνωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]