Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Ο.Μ.Μ.Α.)
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Δημόσια συγκοινωνία
Χώρος στάθμευσης750 θέσεις
ΙδιοκτήτηςΕλληνικό δημόσιο
ΔιαχειριστήςΟργανισμός Μεγάρου Μουσικής Αθηνών
ΕίδοςΚέντρο παραστατικών τεχνών και συνεδρίων
Ύφοςαπογυμνωμένος κλασικισμός, νέα κλασική αρχιτεκτονική και αθηναϊκός μοντερνισμός
Τύπος καθισμάτωνΑμφιθεατρική διάταξη
Χωρητικότητα10.865 θεατές
Ρεκόρ θεατών6.961 (22 Ιουνίου 2010)[1]
Έκταση170.571,64 m²
Κατασκευή
Έναρξη εργασιών21 Μαΐου 1976
ΟλοκλήρωσηΦεβρουάριος 1991
Εγκαίνια20 Μαρτίου 1991, πριν 33 έτη (1991--3-20)
Επέκταση1997-2004
Κόστος κατασκευής82.200.000.000 δραχμή[3][4]
ΑρχιτέκτοναςΕμμανουήλ Βουρέκας[5][6][7], Ηλίας Σκρουμπέλος[7], Ρολφ Κροχμάγιερ[7], Πάνος Τζώνος[7], Κυριάκος Κυριακίδης[8][7], Νίκος Σχολίδης[7], Βασίλης Σγούτας[9][7], Αλέξανδρος Τομπάζης[10][11][12] και Γιώργος Τριανταφύλλου[13][14]
Διαχειριστής έργουΕλληνοτεχνική Α.Ε.[2]
Κύριοι εργολάβοιΕλλάκτωρ[15], ΤΕΡΝΑ Α.Ε.[16] και Όμιλος ΑΒΑΞ
Τοποθεσία
Χάρτης
ΔιεύθυνσηΛεωφόρος Βασιλίσσης Σοφίας 85 και Πέτρου Κόκκαλη 1
Πλατεία Μαβίλη
Δήμος Αθηναίων
Ελλάδα
Φορείς εκμετάλλευσης
Σύλλογος «Οι Φίλοι της Μουσικής», Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, Καμεράτα - Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής, Καμεράτα Νέων, Ελληνική Συμφωνική Ορχήστρα Νέων, Δημήτρης Παπαϊωάννου, Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος «Λίλιαν Βουδούρη» και Ένωση Ελλήνων Μουσουργών
Ιστοσελίδα
www.megaron.gr
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (συντομογραφία: ΜΜΑ) είναι μέγαρο μουσικής, θέατρο και συνεδριακό κέντρο στην Αθήνα. Το κτήριο του βρίσκεται στη συμβολή της Λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας και της οδού Πέτρου Κόκκαλη.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ίδρυσή του βασίστηκε σε μία πρωτοβουλία προσώπων όπως η τραγουδίστρια Αλεξάνδρα Τριάντη, ο Λάμπρος Ευταξίας, ο Δημήτρης Μητρόπουλος και ο Χρήστος Λαμπράκης.[17][18] Ειδικά ο Λάμπρος Ευταξίας συνέβαλε καθοριστικά στην παραχώρηση του οικοπέδου επί της Βασιλίσσης Σοφίας καθώς και στην χρηματοδότηση της πρώτης φάσης του έργου.

Σχεδιάστηκε από τον Εμμανουήλ Βουρέκα[19] και τον Ηλία Σκρουμπέλο[20] και άρχισε να κατασκευάζεται το 1976 έπειτα από συγχρηματοδότηση του Συλλόγου «Οι Φίλοι της Μουσικής» και του ελληνικού δημοσίου.

Εγκαινιάστηκε το 1991 και η λειτουργία του ενισχύθηκε με οικονομική βοήθεια από ελληνικές κυβερνήσεις, κοινοτικά κονδύλια και ιδιώτες.[18]

Θεωρείται ένας από τους διασημότερους χώρους τέτοιου είδους παγκοσμίως τόσο για την κλασική όσο και για την ελληνική παραδοσιακή μουσική. Κάθε χρόνο, ο οργανισμός του Μεγάρου διοργανώνει συνολικά περίπου 500 εκδηλώσεις, όπως παραστάσεις κλασικής μουσικής, όπερας, θεάτρου, χορού κ.α.

Το Μέγαρο συγκαταλέγεται στην λίστα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Κέντρων Συμφωνικής Μουσικής.

Αίθουσες και χώροι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Η αίθουσα «Χρήστος Λαμπράκης» (πρώην «Αίθουσα Φίλων της Μουσικής») έχει χωρητικότητα 1.961 ατόμων[21] και χρησιμοποιείται για ρεσιτάλ, συναυλίες, όπερες αλλά και συνέδρια. Σχεδιάστηκε εξ ολοκλήρου από τον Αυστριακό μελετητή ήχου Χάινριχ Κάιλχολτς, ενώ φιλοξενεί το μεγαλύτερο εκκλησιαστικό όργανο στην Ελλάδα με 6.080 αυλούς, το οποίο κατασκευάστηκε από την γερμανική εταιρία Klais Orgelbau.[22][23]
  • Η αίθουσα «Αλεξάνδρα Τριάντη» έχει χωρητικότητα 1.750 ατόμων[24] και χρησιμοποιείται για επιστημονικά συνέδρια, μουσικές, χορευτικές, λυρικές και θεατρικές εκδηλώσεις, ενώ διαθέτει 4 εναλλακτικές σκηνές, φουαγιέ, καμαρίνια, αποθήκες, τεχνικούς και κοινόχρηστους χώρους. Χωροταξικά, η αίθουσα έχει κατασκευαστεί με τέτοιο τρόπο προκειμένου να επικοινωνεί με το αίθριο.
  • Η αίθουσα «Δημήτρης Μητρόπουλος» έχει χωρητικότητα 450 ατόμων[25] και χρησιμοποιείται συνήθως για παραστάσεις μουσικής δωματίου, χορού, ατομικά ρεσιτάλ αλλά και όπερας. Η δομή της αίθουσας βασίζεται σε προδιαγραφές στούντιο ηχογραφήσεων και έτσι η ακουστική του χώρου είναι εξαιρετική.
  • Η αίθουσα «Νίκος Σκαλκώτας έχει χωρητικότητα 400 ατόμων[26] και αποτελεί κέντρο διεξαγωγής εκδηλώσεων υψηλών απαιτήσεων όπως επιστημονικά συνέδρια, διαλέξεις, λυρικές και θεατρικές εκδηλώσεις.
  • Η αίθουσα «Banquet» είναι πολλαπλών χρήσεων μεταβαλλόμενης χωρητικότητας και χρησιμεύει σε επιστημονικά συνέδρια και δεξιώσεις. Ο χώρος διαθέτει οθόνη προβολής, ενώ κατά τη διάρκεια των συνεδρίων υπάρχει δυνατότητα διερμηνείας σε έξι γλώσσες.
  • Ο Κήπος του Μεγάρου περιλαμβάνει δέντρα, θάμνους και αναρριχώμενα φυτά και η συνολική του έκταση καταλαμβάνει 22 στρέμματα.[27] Μεταξύ άλλων, το πάρκο συνίσταται από αριές, χαρουπιές, ακακίες, νεραντζιές, μανόλιες, κίτρινα γιασεμί, βιβούρνα, μαόνιες, καλλωπιστικές δαμασκηνιές, ιαπωνικές κυδωνιές, φορσύθιες και δάφνες.
  • Οι εκθεσιακοί χώροι του Διεθνούς Συνεδριακού Κέντρου διατίθενται για εκθέσεις σε έναν χώρο 12.000 τ.μ..[28]
  • Το Μέγαρο διαθέτει 12 αίθουσες συνεδρίων και χρησιμοποιούνται για συνεδρίες επαγγελματικές συναντήσεις, συνεντεύξεις Τύπου, εκπαιδευτικές εκδηλώσεις, σεμινάρια, ενώ κάποιες φορές και ως κέντρο οργανωτικών επιτροπών.[29]
  • Το αίθριο των Μουσών και το φουαγιέ των Μουσών συγκαταλέγονται στους υπαίθριους χώρους του Μεγάρου και συνδέονται άμεσα με τον Κήπο και το συνολικό τους εμβαδόν είναι 1.520 τ.μ..[30]

Διεθνές Συνεδριακό Κέντρο Αθηνών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κέντρο αποτελεί χώρο συνεδρίων και εκδηλώσεων υψηλής αισθητικής και στεγάζεται στον χώρο του Μεγάρου. Διαθέτει δεκαοκτώ αίθουσες συνεδριάσεων και εκθεσιακούς χώρους με φουαγιέ. Επίσης, τα αμφιθέατρα του κτηρίου χρησιμεύουν ως οι κύριοι συνεδριακές αίθουσες σε συνδυασμό με αίθουσες παράλληλων συνεδριάσεων χωρητικότητας από 25 έως 180 άτομα. Η συνολική του έκταση εκτείνεται σε 12.000 τ.μ., ενώ μπορεί να φιλοξενήσει συνέδρια με τη συμμετοχή έως και 8.000 συνέδρων.[31]

Το κέντρο είναι μέλος της Διεθνούς Ένωσης Συνεδρίων (ICCA)[32] και της Διεθνούς Ένωσης Συνεδριακών Κέντρων (AIPC).[33]

Κρατικοποίηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τις αρχές του 2016, το Μέγαρο κρατικοποιήθηκε με τροπολογία που κατατέθηκε στην Βουλή. Η ελληνική κυβέρνηση ελέγχει την πλειοψηφία του διοικητικού συμβουλίου του και παράλληλα με την μεταβίβαση της ακίνητης περιουσίας του, μεταβιβάζονται στο ελληνικό δημόσιο και οι υπέρογκες δανειακές υποχρεώσεις του Μεγάρου. Σκοπός των μεταρρυθμίσεων αυτών είναι η οικονομική βιωσιμότητα του οργανισμού.[34][35][36][37]

Λογότυπα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • 1991 - 7 Μαρτίου 2011: Πρώτο λογότυπο του Μεγάρου
    1991 - 7 Μαρτίου 2011: Πρώτο λογότυπο του Μεγάρου
  • 7 Μαρτίου 2011 - 12 Σεπτεμβρίου 2018: Δεύτερο λογότυπο του Μεγάρου
    7 Μαρτίου 2011 - 12 Σεπτεμβρίου 2018: Δεύτερο λογότυπο του Μεγάρου
  • 12 Σεπτεμβρίου 2018 - 27 Οκτωβρίου 2022: Τρίτο λογότυπο του Μεγάρου
    12 Σεπτεμβρίου 2018 - 27 Οκτωβρίου 2022: Τρίτο λογότυπο του Μεγάρου
  • 27 Οκτωβρίου 2022 - παρόν: Τέταρτο και τωρινό λογότυπο
    27 Οκτωβρίου 2022 - παρόν: Τέταρτο και τωρινό λογότυπο


Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Μπίστικα, Ελένη (30 Απριλίου 2015). «Μουσική Πρωτομαγιά με τη Φιλαρμονική του Βερολίνου στο «Κοντσέρτο της Ευρώπης», για την ετήσια επετειακή συναυλία της στο Μέγαρο Μουσικής». Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (στα greek). Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2024. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  2. ↑ Newsbomb (3 Μαρτίου 2021). «Ο Κώδικας των δισεκατομμυρίων, η Καρολίν της EBA και η Ελληνοτεχνική». Newsbomb. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2024. 
  3. ↑ Ελληνοτεχνική Α.Ε.. www.ellinotexniki.com/cultural-facilities/athens-concert-hall-phase-i. Ανακτήθηκε στις 1  Σεπτεμβρίου 2024.
  4. ↑ Ελληνοτεχνική Α.Ε.. www.ellinotexniki.com/cultural-facilities/athens-concert-hall-phase-ii. Ανακτήθηκε στις 1  Σεπτεμβρίου 2024.
  5. ↑ «Ο κόσμος του Εμμανουήλ Βουρέκα». (Ελληνικά) LiFO. Στάθης Τσαγκαρουσιάνος. Αθήνα. 20  Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 11  Μαρτίου 2022.
  6. ↑ «Αποκατάσταση ενός αστού αρχιτέκτονα». (Ελληνικά, Αγγλικά) Η Καθημερινή. 14  Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 11  Μαρτίου 2022.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 «Μέγαρο Μουσικής Αθηνών». (Ελληνικά) Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος. 2000. Ανακτήθηκε στις 30  Αυγούστου 2024.
  8. ↑ 1  Οκτωβρίου 2020. web.archive.org/web/20230318132443/https://www.kkyriakides.gr/ergography. Ανακτήθηκε στις 30  Απριλίου 2024.
  9. ↑ «Αρχιτεκτονική ανορθογραφία». (Ελληνικά) Η Εφημερίδα των Συντακτών. 22  Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 11  Μαρτίου 2022.
  10. ↑ «Kultur- und Kongresszentrum, Athen». (Γερμανικά) Müller-BBM. Ανακτήθηκε στις 30  Αυγούστου 2024.
  11. ↑ www.stohellas.gr/analysi-ergon/megaro-mousikis-athinon-akoustiki-ixoaporrofisi/. Ανακτήθηκε στις 4  Σεπτεμβρίου 2024.
  12. ↑ www.openhouseathens.gr/portfolio-item/megaro-mousikis-athinon/. Ανακτήθηκε στις 4  Σεπτεμβρίου 2024.
  13. ↑ «Αρχιτεκτονική ανορθογραφία». (Ελληνικά) Η Εφημερίδα των Συντακτών. 22  Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 1  Σεπτεμβρίου 2024.
  14. ↑ www.triantafyllou.eu?p=630. Ανακτήθηκε στις 1  Σεπτεμβρίου 2024.
  15. ↑ ellaktor.com/activity/ilektromichanologikes-ergasies-kai-exoplismos-skinis-kai-theatrikoy-fotismoy-megaroy-moysikis-athinon-aktor/. Ανακτήθηκε στις 26  Ιανουαρίου 2022.
  16. ↑ «Μέγαρο Μουσικής Αθηνών». (Ελληνικά) ΤΕΡΝΑ Α.Ε.. Ανακτήθηκε στις 30  Αυγούστου 2024.
  17. ↑ «Ιστορικό». www.sfm.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2021. 
  18. ↑ 18,0 18,1 greekfestival. «Μέγαρο Μουσικής Αθηνών». Athens Epidaurus Festival. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2024. 
  19. ↑ «Articles - ΕΡΓΟ - ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ - Ο κόσμος του αρχιτέκτονα Εμμανουήλ Βουρέκα (ντοκιμαντέρ)». www.greekarchitects.gr. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2021. 
  20. ↑ Newsroom. «Κηδεύτηκε χθες ο αρχιτέκτων Ηλίας Σκρουμπέλος | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ». Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2021. 
  21. ↑ «Τέλος εποχής για το Μέγαρο Μουσικής, όπως το ξέραμε». LiFO. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2021. 
  22. ↑ Ραδιοτηλεόραση (21 Φεβρουαρίου 2019). «Γνωρίστε το εκκλησιαστικό όργανο του Μεγάρου!». ert.gr. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2021. [νεκρός σύνδεσμος]
  23. ↑ «Orgelbau Klais Bonn: 2 Konzertorgeln | Concert Organs». klais.de. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2022. 
  24. ↑ «Ένα πολυ-πολιτισμικό κέντρο για όλους». ΤΑ ΝΕΑ. 2 Ιουλίου 2003. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2021. 
  25. ↑ «Αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος». diavlos.grnet.gr. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2021. 
  26. ↑ Newsroom. «Η αίθουσα «N. Σκαλκώτας» στο Μέγαρο | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ». Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2021. 
  27. ↑ «Κήπος του Μεγάρου». Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2021. 
  28. ↑ «Εκθεσιακοί Xώροι». Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2021. 
  29. ↑ «Aίθουσες Συνεδρίων». Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2021. 
  30. ↑ «Αίθριο & Φουαγιέ των Μουσών». Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2021. 
  31. ↑ «Διεθνές Συνεδριακό Κέντρο». Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2021. 
  32. ↑ «ICCA Members - Profile  · Community Portal». portal.iccaworld.org. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2021. 
  33. ↑ «Megaron Athens International Conference Centre». AIPC (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2021. 
  34. ↑ Στο Δημόσιο περνά το Μέγαρο Μουσικής, Πρώτο Θέμα, ανακτήθηκε στις 23/3/2016.
  35. ↑ Κρατικοποιείται το Μέγαρο Μουσικής, newsbeast, ανακτήθηκε στις 23/3/2016.
  36. ↑ Κρατικοποιήθηκε το Μέγαρο Μουσικής με ευρεία πλειοψηφία Αρχειοθετήθηκε 2016-03-17 στο Wayback Machine., Το Κουτί της Πανδώρας, ανακτήθηκε στις 23/3/2016.
  37. ↑ Παράταση ζωής στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με σφραγίδα ΣΥΡΙΖΑ, Καθημερινή, ανακτήθηκε στις 23/3/2016.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μέγαρο_Μουσικής_Αθηνών&oldid=10728123"