Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ακίλλε Καστιλιόνι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Αχίλλε Κάστιλιονι)
 Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|17|11|2024}}
Ακίλλε Καστιλιόνι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Achille Castiglioni (Ιταλικά)[1]
Γέννηση16  Φεβρουαρίου 1918[2][3][4]
Μιλάνο[5]
Θάνατος2  Δεκεμβρίου 2002[3][6][7]
Μιλάνο[5]
Τόπος ταφήςΜνημειακό Νεκροταφείο του Μιλάνου
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Ιταλίας (1918–1946)
Ιταλία (1946–2002)[8]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά[9][10]
ΣπουδέςΠολυτεχνείο του Μιλάνου (έως 1944)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααρχιτέκτονας[7][11]
σχεδιαστής[12][7][11]
διδάσκων πανεπιστημίου[13]
ΕργοδότηςΠολυτεχνείο του Μιλάνου
Alessi[14]
Arflex[15]
Bruno Danese SNC[15]
Brionvega[16]
Cassina S.p.A.
Flos[17]
Kartell[15]
Zanotta[18]
Αξιοσημείωτο έργοArco light[19]
Gibigiana lamp
Lampadina (Bulb) lamp[20]
Lierna Chair
Luminator[21]
Mezzadro (Sharecropper) stool[22]
Parentesi[23]
Sella chair
Taccia Lamp
"Toio" Floor Lamp
Toio lamp[24]
Επηρεάστηκε απόΤζιαννίνο Καστιλιόνι
Οικογένεια
ΓονείςΤζιαννίνο Καστιλιόνι[25]
ΑδέλφιαLivio Castiglioni[26]
Pier Giacomo Castiglioni[26]
ΣυγγενείςGiacomo Castiglioni και Piero Castiglioni
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςCompasso d'Oro (1956, 1960, 1962, 1964, 1967, 1979, 1984 και 1989)
Gold Medal for Italian Architecture (1957)
επίτιμος Βασιλικός Σχεδιαστής για τη Βιομηχανία (1986)[27]
iF product design award (1996)
επίτιμος διδάκτωρ (1987)
επίτιμος διδάκτορας (2021)
βραβείο συνολικής προσφοράς (1999)
ΣυνεργάτηςAngelo Mangiarotti και Pier Giacomo Castiglioni
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Ακίλλε Καστιλιόνι (Achille Castiglioni, 16 Φεβρουαρίου 1918 - 2 Δεκεμβρίου 2002) είναι ένας από τους σημαντικότερους βιομηχανικούς σχεδιαστές του 20ού αιώνα. Εμπνεύστηκε συχνά από καθημερινά πράγματα και χρησιμοποίησε συνηθισμένα υλικά.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Μιλάνο και σπούδασε αρχιτεκτονική στο στο γνωστό πολυτεχνείο της πόλης (Politecnico di Milano) όπου αποφοίτησε το 1944. Μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου η εύρεση εργασίας για νέους Ιταλούς αρχιτέκτονες ήταν δύσκολη, έτσι αποφασίζει το 1947 να συνεργαστεί με τα δύο αδέρφια του, Livio Castiglioni (1911-1979) και Pier Giacomo Castiglioni (1913-1968), στο στούντιο βιομηχανικού σχεδιασμού που είχαν δημιουργήσει στην Piazza Castello στο Μιλάνο. Η συνεργασία αυτή θα γινόταν μια από τις πιο πνευματώδεις, κομψές και καινοτόμες στο σύγχρονο design. Λειτουργούσαν και στηρίζονταν στην άποψη ότι το σχέδιο πρέπει να αναδομήσει τη λειτουργία ενός αντικειμένου, τη μορφή και τη διαδικασία παραγωγής, και εφάρμοσαν αυτό το αξίωμα σε κάθε εργασία που παρήγαγαν. Ο Καστιλιόνι περίγραψε αυτήν την διαδικασία: "Αρχίζω από το μηδέν (Start from scratch). Εμμένω στην κοινή αίσθηση. Γνωρίζω τους στόχους και τα μέσα μου”. Οι πρώτες συνεργασίες του Ακίλλε Καστιλιόνι με τα αδέρφια του έγιναν πριν την αποφοίτηση του όπου σχεδιάστηκαν το 1938 το σετ μαχαιροπίρουνων Caccia, που χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα στα ιταλικά σπίτια, και το 1939 ο πέντε-βαλβίδων ράδιο δέκτης που αναπτύχθηκε για την Phonola. Από 1947 συμμετέχει στην Τριεννάλε του Μιλάνο στην οποία έπαιξε ενεργό ρόλο για πολλά χρόνια.

Το 1952 ο Livio αποχωρεί από την οικογενειακή επιχείρηση και μόνος του πλέον σχεδιάζει φωτιστικά και εγκαταστάσεις ήχου. Ο Achille και ο Pier Giacomo συνέχισαν να εργάζονται μαζί μέχρι το 1983 και το θάνατο του δεύτερου. Το πρώτο βραβείο της συνεργασίας, Compasso D' Oro, έρχεται το 1955 και θα ακολουθήσουν άλλα τέσσερα το 1960, 1962, 1964 και 1967. Μετά το θάνατο του Pier Giacomo, ο Achille Castiglioni θα κερδίσει άλλες τρεις φορές το διάσημο βραβείο το 1979, 1984 και το 1989.

Ήταν ένας από τους ιδρυτές του ΑDI (Association of Industrial Design) το 1956. Ένα χρόνο μετά σχεδιάζει μια έκθεση στη Villa Olmo, στη Λίμνη του Κομό για την οποία δημιουργεί το πρώτο Wunderkammern, ή αλλιώς ιδανικά περιβάλλοντα διαβίωσης. Ο Achille και ο Pier Giacomo παρουσιάζουν τα πρωτότυπα καθίσματα από σέλλα ποδηλάτου Sella και από κάθισμα τρακτέρ Mezzadro που κατασκευάστηκαν από τη Zanotta το 1983 και το 1971 αντίστοιχα. Τα καθίσματα αυτά ανήκουν στην κατηγορία ready made. Η κατηγορία αυτή υιοθετεί προϊόντα που έχουν ήδη σχεδιαστεί και χρησιμοποιηθεί για διαφορετικό σκοπό αλλά συνεχίζουν να εξελίσσονται μετά τον αρχικό σχεδιασμό τους αλλάζοντας έτσι τη χρηστικότητά τους. Ο Καστιλιόνι μιλώντας για το κάθισμα "Sella" λέει ότι όταν χρησιμοποιεί το τηλέφωνο θέλει να κινείται συνέχεια και να κάθεται συγχρόνως αλλά όχι εξολοκλήρου. Με το κάθισμα αυτό μπορεί να τα συνδυάσει και τα δύο. Στην ίδια κατηγορία κατατάσσεται και το επιδαπέδιο φωτιστικό "Toio" (1962). Ένας ανακλαστήρας αυτοκινήτων 300-Watt είναι και η πηγή φωτός και η έμπνευση για το "Toio". Ο μετασχηματιστής για το λαμπτήρα βρίσκεται στη βάση του φωτιστικού.

Ο Ακίλλε Καστιλιόνι μαζί με τον αδερφό του, το 1965, δημιουργούν το δεύτερο Wunderkammern με το σύνθημα Ένα σπίτι για να ζήσεις (The Hose To Live In), για μια έκθεση στο Palazzo Strozzi στην Φλωρεντία. To 1969 του ανατέθηκε από το υπουργείο παιδείας να διδάξει "Καλλιτεχνικό σχέδιο για τη βιομηχανία" (Artistic Design for Industry) και ήταν καθηγητής στη Αρχιτεκτονική σχολή του Τορίνο έως το 1980 και έπειτα καθηγητής του "Βιομηχανικού Σχεδίου" στο Μιλάνο έως το 1993. Καθ’ όλη τη δεκαετία του ’70 συνεργάζεται με μεγάλες εταιρείες όπως η Ideal Standard, Flos και η Zanotta. Το 1984 σχεδιάζει μια ανασκοπητική έκθεση της δουλειάς του η οποία παρουσιάστηκε σε μουσεία στη Βιέννη, στο Βερολίνο, στο Μιλάνο και στη Ζυρίχη. Το τρίτο Wunderkammern δημιουργείται για μια έκθεση Ιταλικού design στο Τόκιο.

Στα 70 του ο Καστιλιόνι συνεχίζει να είναι παραγωγικός και στη δεκαετία του ’90 συνεργάζεται με εταιρίες όπως Flos, Zanotta καθώς και άλλες καθιερωμένες στο χώρο. Η εταιρεία Alessi συνεχίζει να αναπαράγει νεότερες δουλειές του. Το 1995 μια ανασκοπητική έκθεση, ανοίγει στο Centre d’Art Santa Monica στη Βαρκελώνη, και περιοδεύει στα διεθνή μουσεία συμπεριλαμβανομένου και του μουσείου της Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη.

Ο Ακίλλε Καστιλιόνι πεθαίνει το 2002 στο Μιλάνο. Μέχρι και το τέλος του συνέχισε να συνεργάζεται με παλιούς και νέους πελάτες.

Εργασία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι αδερφοί Castiglioni σχεδίασαν την "καρέκλα Lierna" - μια όρθια καρέκλα σε ξύλο με επένδυση ελαφρώς επικαλυμμένο για Cassina. το 1960, αφιερωμένο σε ένα από τα ομορφότερα χωριά της λίμνης Como που ονομάστηκε Lierna, όπου είχε το δικό του στούντιο. .

Έργο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρόλο που η γλώσσα του design για τον Ακίλλε Καστιλιόνι και τα αδέρφια του ήταν πρωτοποριακή, είχε ως βάση τον Ορθολογισμό. Τα έργα τους είχαν μετρημένο ειρωνικό χιούμορ και ανάγλυφη φόρμα – μια ασυνήθιστη προσέγγιση του σχεδιασμού που είχε χαρακτηριστεί ως "Ορθολογικός εξπρεσιονισμός". Αυτό καθώς και η αξιοσημείωτα προσεγμένη ποιότητα του σχεδίου του δημιούργησαν κατασκευαστικά, εφευρετικά και αισθητικά ευχάριστα προϊόντα κάνοντας έτσι τον Καστιλιόνι μια από τις πιο σημαντικές φυσιογνωμίες στο Ιταλικό design του 20ου αιώνα.

Έργα του σε μουσεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη υπάρχουν 14 χαρακτηριστικά έργα του. Άλλα έργα του βρίσκονται στα: Victoria and Albert Museum (Λονδίνο), Kunstgewerbemuseum (Ζυρίχη), Πινακοθήκη του Μοντέρνου (Μόναχο), Museo del Design (Prato), Uneleckoprumyslove Museum (Πράγα), Israel Museum (Ιερουσαλήμ), The Denver Art Museum, Vitra Design Museum (Weil am Rhein), Museum für angewandte Kunst (Αμβούργο) και στο Museum für angewandte Kunst (Κολονία).

Χαρακτηριστικά έργα του

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το στερεοφωνικό RR 126
  • Sella – κάθισμα (1957)
  • Arco – φωτιστικό δαπέδου (1962)
  • Sleek - κουτάλι μαγιονέζας (1962)
  • Taccia - επιτραπέζιο φωτιστικό (1962)
  • RR 126 - στερεοφωνικό (1965)
  • Spirale - σταχτοδοχείο (1971)

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Ινστιτούτο της Ιταλικής Εγκυκλοπαίδειας: «Enciclopedia on line» (Ιταλικά)
  2. ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 140662317. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  4. ↑ 4,0 4,1 Cooper-Hewitt Person ID. 18043737. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  5. ↑ 5,0 5,1 «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 1960. achille-castiglioni. Ανακτήθηκε στις 20  Μαΐου 2021.
  6. ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. 241506. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/121274. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  8. ↑ (Αγγλικά) Museum of Modern Art online collection. 1028. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
  9. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb140662317. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  10. ↑ CONOR.SI. 29082211.
  11. ↑ 11,0 11,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 140662317. Ανακτήθηκε στις 16  Ιανουαρίου 2023.
  12. ↑ 1530. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
  13. ↑ «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 2015. achille-castiglioni. Ανακτήθηκε στις 16  Ιανουαρίου 2023.
  14. ↑ (Αγγλικά) Museum of Modern Art online collection. 1530.
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 www.moma.org/interactives/exhibitions/1997/castiglioni/checklist.html.
  16. ↑ (Αγγλικά) Museum of Modern Art online collection. 292742.
  17. ↑ (Αγγλικά) Museum of Modern Art online collection. 1942.
  18. ↑ (Αγγλικά) Museum of Modern Art online collection. 1390.
  19. ↑ www.moma.org/collection/works/1942?artist_id=1028.
  20. ↑ www.moma.org/collection/works/154607.
  21. ↑ www.moma.org/collection/works/2888.
  22. ↑ www.moma.org/collection/works/1390.
  23. ↑ www.moma.org/collection/works/3652.
  24. ↑ www.moma.org/collection/works/3870.
  25. ↑ 25,0 25,1 «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 1960.
  26. ↑ 26,0 26,1 «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 1960. pier-giacomo-castiglioni.
  27. ↑ www.thersa.org/about/royal-designers-for-industry/past-royal-designers-for-industry. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9  Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 9  Ιανουαρίου 2021.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ακίλλε_Καστιλιόνι&oldid=10096275"