Outkast

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Outkast
Ιστότοπος
outkast.com
wikidata (π)

Οι Outkast ήταν ένα αμερικανικό χιπ χοπ ντουέτο από την πόλη Ατλάντα της Τζόρτζια. Δημιουργήθηκαν το 1992 από τους ράπερ Big Boi (Αντουάν Πάτον) και André 3000 (Αντρέ Μπέντζαμιν, παλαιότερα γνωστός ως Dré). [1] Από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 μέχρι και τις αρχές του 2000, οι Outkastt σημείωσαν σημαντική εμπορική επιτυχία και συνέβαλαν στη διάδοση της χιπ χοπ μουσικής του Αμερικανικού Νότου, [1] με τον περίτεχνο λυρισμό, τις αξιομνημόνευτες μελωδίες τους και την αισιόδοξη θεματολογία τους, [2] και τον πειραματισμό τους με μεγάλη ποικιλία μουσικών ειδών, όπως η Φανκ, η ψυχεδελική, η τζαζ και η techno. [3] [4]

Οι Πάτον και Μπέντζαμιν σχημάτησαν τους Outkast όταν ήταν ακόμη μαθητές γυμνασίου, σε ηλικία 16 ετών. Το 1994 κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο άλμπουμ τους, με τίτλο Southernplayalisticadillacmuzik, με το οποίο απέκτησαν αμέσως φήμη, αφού το σινγκλ "Player's Ball" κατέκτησε τη Νο.1 θέση στο Billboard Hot Rap Tracks. Στις επόμενες τους κυκλοφορίες, όπως τα άλμπουμ ATLiens (1996) και Aquemini (1998), οι Outkast ανέπτυξαν περαιτέρω τον ήχο τους, καθώς πειραματίστηκαν με διάφορα μουσικά είδη και σημείωσαν σημαντική εμπορική επιτυχία. Στη συνέχεια, σημείωσαν ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία με το τέταρτο άλμπουμ τους, το Stankonia (2000), που περιλάμβανε τα σινγκλ "B.O.B." και "Ms. Jackson". Το ″B.O.B″ έγινε το πρώτο σινγκλ των Outkast που κατέκτησε την πρώτη θέση στο Billboard Hot 100. Στη συνέχεια, το ντουέτο κυκλοφόρησε το διπλό άλμπουμ Speakerboxxx/The Love Below (2003), το μοναδικό τους άλμπουμ που έφτασε στην πρώτη θέση του Billboard 200, και που περιείχε τα, επίσης, Νο.1 σινγκλ "The Way You Move" και "Hey Ya!". Το άλμπουμ απέσπασε το Βραβείο Grammy για το «Καλύτερο Άλμπουμ της Χρονιάς» και πιστοποιήθηκε ως διαμαντένιο για τις πωλήσεις του από την Ένωση Βιομηχανιών Ηχογράφησης της Αμερικής. Το 2006 οι Outkast πρωταγωνίστησαν στην ταινία Idlewild και ηχογράφησαν το σάουντρακ της ταινίας. Το σάουντρακ επρόκειτο για το τελευταίο άλμπουμ των Outkast και έκτοτε τα δύο μέλη ακολούθησαν σόλο καριέρα. Τον Απρίλιο του 2014, οι Outkast επανενώθηκαν, για λίγο, ώστε να γιορτάσουν την 20η επέτειο από την κυκλοφορία του πρώτου τους άλμπουμ και εμφανίστηκαν σε περισσότερα από 40 φεστιβάλ παγκοσμίως, έχοντας ως αφετηρία το Φεστιβάλ Coachella.[5]

Οι Outkast, συχνά, θεωρούνται ως ένα από τα μεγαλύτερα και πιο επιδραστικά χιπ χοπ σχήματα όλων των εποχών, ενώ πρόκειται για ένα από τα πιο επιτυχημένα, έχοντας σημειώσει πάνω από 20 εκατομμυρίων πωλήσεις δίσκων και έχοντας βραβευτεί, συνολικά, με έξι Βραβεία Grammy. [6] [7] [8] Το περιοδικό Rolling Stone τους κατέταξε στην 7η θέση της λίστας με τα 20 καλύτερα ντουέτα όλων των εποχών, ενώ το περιοδικό <i id="mwWQ">Pitchfork</i> και το προαναφερθέν Rolling Stone έχουν κατατάξει τα άλμπουμ τους μεταξύ των καλύτερων του είδους της χιπ χοπ μουσικής, καθώς και όλων των εποχών.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1992–1995: Σχηματισμός και ντεμπούτο άλμπουμ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Big Boi και André 3000 συναντήθηκαν, όντας έφηβοι στο εμπορικό κέντρο Lenox Square της Ατλάντα (φωτογραφία).

Το 1992, σε ηλικία 16 ετών, ο Πάτον και ο Μπέντζαμιν γνωρίστηκαν στο εμπορικό κέντρο Lenox Square[9] στην Ατλάντα της Τζόρτζια, όπου και κατοικούσαν. Τότε, φοιτούσαν στο γυμνάσιο Tri-Cities [9] [10] και οι δυο τους συμμετείχαν σε ραπ battles στην καφετέρια του σχολείου.[9] Οι γονείς του Μπέντζαμιν ήταν χωρισμένοι και ο ίδιος ζούσε με τον πατέρα του. Εν τω μεταξύ, ο Πάτον είχε μόλις μετακομίσει με τα τέσσερα αδέρφια και τις έξι αδερφές του από την πόλη Σαβάνα στην Ατλάντα. Οι δυο τους, τελικά, συνεργάστηκαν αφού τους προσέγγισαν από την Organized Noize, μια ομάδα τοπικών μουσικών παραγωγών που αργότερα σημείωσαν επιτυχίες για το γυναικείο R&B συγκρότημα TLC. [1] Το δίδυμο αρχικά ήθελε να ονομαστεί "2 Shades Deep" ή "The Misfits", αλλά επειδή αυτά τα ονόματα τα είχαν ήδη άλλα μουσικά σχήματα, κατέληξαν στο όνομα "Outkast", καθώς βρήκαν σε ένα λεξικό πως πρόκειται για συνώνυμο του "misfit". [11] Έκτοτε, οι Outkast, οι Organized Noize και οι συμμαθητές τους, Goodie Mob, σχημάτισαν το σχήμα Dungeon Family .

Οι Outkast υπέγραψαν με την δισκογραφική L.A. And Babyface πριν ακόμα αποφοιτήσουν από το σχολείο. [12] Το 1992 η δισκογραφική μετονομάστηκε σε LaFace Records, με τους Dungeon Family να αποτελούν το πρώτο χιπ χοπ σχήμα της δισκογραφικής και με την οποία έκαναν την πρώτη τους εμφάνιση στο ρεμίξ του τραγουδιού "What About Your Friends" των TLC. Κατά τη διάρκεια της εορταστικής περιόδου του 1993, κυκλοφόρησαν το πρώτο τους σινγκλ, με το τραγούδι "Player's Ball". Το φάνκι ύφος του τραγουδιού, το ηχογραφήθηκε με ζωντανή ενορχήστρωση, σημείωσε σημαντική επιτυχία, κατακτώντας τη νούμερο 1 θέση της λίστας του Billboard Hot Rap Tracks. [1] Το "Player's Ball" παρέμεινε στην κορυφή των R&B τσαρτς για έξι εβδομάδες.[13]

Στις 26 Απριλίου 1996, κυκλοφόρησε το ντεμπούτο άλμπουμ των Outkast, με τίτλο Southernplayalisticadillacmuzik. Το συγκεκριμένο άλμπουμ θεωρείτε από πολλούς κλασσικό, καθώς έθεσε τα θεμέλια για τη χιπ χοπ του Αμερικανικού νότου. Τη μουσική παραγωγή των κομματιών του άλμπουμ ανέλαβαν οι Organized Noize και στα κομμάτια συμμετείχαν κι άλλα μέλη από το Dungeon Family. Τα σινγκλ που κυκλοφόρησαν περιλάμβαναν το ομότιτλο κομμάτι και το κομμάτι "Git Up Git Out", ένα πολιτικό κομμάτι στο οποίο συνεργάστηκαν με τους Goodie Mob. Αργότερα, το 1999, το κομμάτι, αξιοποιήθηκε από την τραγουδίστρια Μέισι Γκρέι για την επιτυχία της "Do Something". Σε αυτό το άλμπουμ, οι στίχοι των Outkast αντικατοπτρίζουν τον τρόπο ζωής των μαστροπών και των γκάνγκστερ, ενσωματώνοντας συνειδητά πολιτικό περιεχόμενο και σχολιάζοντας την ζωή των Αφροαμερικανών στον Αμερικανικό Νότο. Το 1995 οι OutKast κέρδισαν το «Βραβείο για το Καλύτερο Πρωτοεμφανιζόμενο Ραπ Συγκρότημα» στα Βραβεία Source. [1] [14] Την ίδια χρονιά, το συγκρότημα ηχογράφησαν το τραγούδι "Benz or a Beamer" για το σάουντρακ της ταινίας New Jersey Drive .

1995–1999: Επιτυχία των άλμπουμ ATLiens και Aquemini[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ύστερα από την επιτυχημένη πορεία του ντεμπούτου άλμπουμ τους, Southernplayalisticadillacmuzik, το οποίο έγινε πλατινένιο, η δισκογραφική LaFace Records παραχώρησε στους Outkast περισσότερο δημιουργικό έλεγχο. Οι ηχογραφήσεις για το επόμενο άλμπουμ ξεκίνησαν το 1995 και διήρκησαν μέχρι τα μέσα του 1996.[15]

Στις 27 Αυγούστου 1996, κυκλοφόρησε το δεύτερο άλμπουμ των Outkast, με τίτλο ATLiens, που έμελλε να γίνει διπλά πλατινένιο. Το άλμπουμ χαρακτηρίζεται από έναν πολύ πιο χαλαρό ήχο, με διαστημικά στοιχεία και επιρροές από την dub και reggae μουσική. [16] [17] Στο ATLiens, ο Big Boi και ο André 3000 παρήγαγαν για πρώτη φορά μόνοι τους, πολλά από τα κομμάτια. [18] [19] Οι κριτικοί επαίνεσαν το νέο και πιο ώριμο μουσικό ύφος των Outkast και το άλμπουμ έκανε το ντεμπούτο του στη δεύτερη θέση του αμερικανικού R&B/Hip Hop τσαρτ. Το άλμπουμ έφτασε στην τρίτη θέση του τσαρτ Billboard 200[20] και πουλήθηκαν σχεδόν 350.000 αντίτυπα στις δύο πρώτες εβδομάδες κυκλοφορίας του. [21] [22] Το σινγκλ " Elevators (Me & You) " έφτασε στη δωδέκατη θέση και παρέμεινε συνολικά για 20 εβδομάδες στο Billboard Hot 100 τσαρτ.[23] Το ATLiens επιβεβαίωσε περαιτέρω τους Outkast ως τους κορυφαίους εκπροσώπους της 1ης γενιάς των Dungeon Family και του χιπ χοπ κινήματος του Νότου. Το άλμπουμ συνέβαλε στο να αποκτήσουν οι Outkast περισσότερη αναγνωσιμότητα μεταξύ των οπαδών χιπ χοπ κουλτούρας στις ανατολικές και δυτικές ακτές. [1]

Για την δημιουργία του συγκεκριμένου άλμπουμ, οι Outkast συνεργάστηκαν με τον Ντέιβιντ Σιτς, γνωστό και ως Mr. DJ, με τον οποίο σχημάτισαν την εταιρεία μουσικής παραγωγής Earthtone III και με την οποία το συγκρότημα παρήγαγε κάποια αποκλειστικά δικά του κομμάτια. Το διπλό σινγκλ "ATLiens" / "Wheelz of Steel " ήταν το τρίτο των Outkast που συμπεριλήφθηκε στη λίστα με τα Top 40 τραγούδιά (μετά το "Player's Ball" από το πρώτο τους άλμπουμ και το "Elevators (Me & You)" από το ATLiens), και αντικατόπτριζε την αρχή του όλο και πιο νηφάλιου τρόπου ζωής του Αντρέ. [24]

Το τρίτο άλμπουμ των Outkast με τίτλο Aquemini κυκλοφόρησε στις 29 Σεπτεμβρίου 1998. Έγινε, επίσης, διπλά πλατινένιο και κατέκτησε τη 2η θέση στο Billboard 200 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο τίτλος πρόκειται για έναν συνδυασμό των ζωδίων του Big Boi (Υδροχόος) και του Αντρέ (Δίδυμος). [17] Έχοντας οι ίδιοι αποκλειστικά τον έλεγχο της δημιουργίας των κομματιών τους, τόσο ο Big Boi όσο και ο Αντρέ εξερεύνησαν πιο ετερόκλητα θέματα, εμβαθύνοντας σε ήχους εμπνευσμένους από τη σόουλ, τη τριπ χοπ και την electro μουσική. Ωστόσο, στο άλμπουμ συνεργάστηκαν για την μουσική παραγωγή με τους Organized Noize και με τους ράπερ Raekwon, Slick Rick, τους Goodie Mob και τον πρωτοπόρο της φανκ Τζορτζ Κλίντον. Οι Outkast συνέβαλαν στην περαιτέρω σύνδεση της χιπ χοπ μουσικής και του αγώνα για τα δικαιώματα των μαύρων με το αμφιλεγόμενο τραγούδι τους "Rosa Parks" που συμπεριλήφθηκε στο συγκεκριμένο άλμπουμ. [25]

2000–2001: Τα άλμπουμ Stankonia και Big Boi and Dre Present... Outkast[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το τέταρτο άλμπουμ των Outkast, που αρχικά επρόκειτο να ονομαστεί Sandbox, κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2000, τελικά με τον τίτλο Stankonia, λαμβάνοντας θετικές κριτικές και υποδοχή. Το άλμπουμ επέφερε μία μεταβολή στο μουσικό ύφος του συγκροτήματος, καθώς είχε μια πιο εμπορική και κοινότυπη απήχηση, σε σύγκριση με τα τρία προηγούμενα άλμπουμ, τα οποία ήταν πιο σκοτεινά τόσο σε μουσικό, όσο και σε θεματικό επίπεδο. Το άλμπουμ έφτασε στη δεύτερη θέση του Billboard 200 στις ΗΠΑ και έγινε τετραπλά πλατινένιο. Το πρώτο σινγκλ του Stankonia ήταν το "B.O.B. (Bombs Over Baghdad)", ένα κομμάτι με γρήγορο ρυθμικό τέμπο. Το δεύτερο σινγκλ, με τίτλο "Ms. Jackson", αποτελείτε από ένα ποπ ρυθμικό μοτίβο και στίχους που αναφέρονται στον χωρισμό και διαζύγιο, και συγκεκριμένα στον χωρισμό του Αντρέ με την τραγουδίστρια Ερικα Μπαντού· ο χαρακτήρας της «Ms. Jackson» του τραγουδιού, αποτελεί έναν συμβολισμό για τη μητέρα της Μπαντού.[26] Ήταν εκείνη τη στιγμή που ο Αντρέ άλλαξε το καλλιτεχνικό του όνομα στο σημερινό "Αντρέ 3000", κυρίως για να αποφύγει τον συσχετισμό με τον ράπερ Dr. Dre.[εκκρεμεί παραπομπή]

Το σινγκλ κατέστει η πρώτη τους ποπ επιτυχία, καθώς κατέκτησε την 1η θέση στο Billboard Hot 100 στις ΗΠΑ και τη 2η θέση στο UK Singles Chart του Ηνωμένου Βασιλείου. Στο τελευταίο σινγκλ του άλμπουμ, το "So Fresh, So Clean", τη μουσική παραγωγή ανέλαβαν οι Organized Noize και συμμετείχαν ο τραγουδιστής και μέλος των Organized Noize, Σλίπι Μπράουν και ο Snoop Dogg. Το 2001, οι Outkast απέσπασαν δύο Βραβεία Grammy, για την «Καλύτερη Ραπ Ερμηνεία από Ντουέτο ή Συγκρότημα» για το τραγούδι "Ms. Jackson" και για το «Καλύτερο Ραπ Άλμπουμ» με το Stankonia. [27]

Το περιοδικό Pitchfork χαρακτήρισε το Stankonia ως το 4ο καλύτερο άλμπουμ που κυκλοφόρησε μεταξύ 2000 και 2004 [28] και, αργότερα ως το 13ο καλύτερο άλμπουμ της δεκαετίας του 2000, καθώς και το τραγούδι B.O.B. ως το Νο.1 τραγούδι της συγκεκριμένης δεκαετίας.[29]

Τον Δεκέμβριο του 2001, οι Outkast κυκλοφόρησαν ένα άλμπουμ με τρία καινούρια τραγούδια, το Big Boi and Dre Present... Outkast. Ένα από αυτά τα κομμάτια ήταν το σινγκλ "The Whole World", με το οποίο απέσπασαν το Βραβείο Grammy για την «Καλύτερη Ραπ Ερμηνεία από Ντουέτο ή Συγκρότημα» για το 2002. Ο ράπερ Killer Mike συμμετείχε, επίσης, στο τραγούδι, κάνοντας την πρώτη του δισκογραφική εμφάνιση και αποκτώντας έκθεση σε περιοχές εκτός της πατρίδας του, της Ατλάντα. Τα άλλα δύο καινούρια τραγούδια είναι τα "Funkin' Around" και "Movin' Cool (The After Party)".

2002–2004: Speakerboxxx/The Love Below[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Outkast πέρασαν δύο χρόνια δουλεύοντας για το πέμπτο άλμπουμ τους, το οποίο τελικά κυκλοφόρησε στις 23 Σεπτεμβρίου 2003, ως διπλό άλμπουμ με τον τίτλο Speakerboxxx/The Love Below. Πρόκειται, ουσιαστικά, για δύο σόλο άλμπουμ, ένα από κάθε μέλος, που κυκλοφόρησαν ενιαία υπό το όνομα των Outkast. Τα δύο μέλη συμμετέχουν, ωστόσο, στην παραγωγή μουσικής και ραπάροντας το ένα για τον δίσκο του άλλου σε κάποια κομμάτια. Το Speakerboxxx του Big Boi είναι σε μεγάλο βαθμό ένα άλμπουμ με στοιχεία φανκ και Dirty South, δηλαδή της χιπ χοπ του Αμερικανικού Νότου, ενώ το The Love Below του Αντρέ 3000 περιλαμβάνει ελάχιστα χιπ χοπ στοιχεία, και αντ' αυτού εντοπίζονται στοιχεία της φανκ, τζαζ, ροκ, ηλεκτρονικής και R&B μουσικής. [1]

Το άλμπουμ αποτελεί την μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία των Outkast μέχρι και σήμερα, αφού έκανε το ντεμπούτο του στην 1η θέση ανάμεσα στα άλμπουμ της λίστας Billboard 200, όπου και παρέμεινα για αρκετές εβδομάδες. Το άλμπουμ σημείωσε πάνω από πέντε εκατομμύρια πωλήσεις, και, καθώς οι πωλήσεις διπλών άλμπουμ μετρούν διπλά για την πιστοποίηση της Ένωσης Βιομηχανιών Ηχογράφησης της Αμερικής, το άλμπουμ έγινε διαμαντένιο για 10 εκατομμύρια πωλήσεις μέχρι τον Δεκέμβριο του 2004.[1]

Τα δύο πρώτα σινγκλ από το άλμπουμ, που κυκλοφόρησαν σχεδόν ταυτόχρονα, ήταν τα "The Way You Move" του Big Boi και "Hey Ya!" του Αντρέ 3000. Τα σινγκλ παρέμειναν δέκα εβδομάδες στην πρώτη θέση του Hot 100 σινγκλ τσαρτ, με το "Hey Ya!" να βρίσκεται στη κορυφή του τσαρτ για εννέα εβδομάδες και το "The Way You Move" για μία εβδομάδα τον Φεβρουάριο του 2004. Τα δύο σινγκλ θεωρούνται ως μια σημαντική στιγμή για τη χιπ χοπ βιομηχανία, καθώς είναι από τα πρώτα χιπ χοπ τραγούδια που παίχτηκαν ευρέως σε μεγάλους ραδιοφωνικούς σταθμούς. [1]

Το επόμενο σινγκλ των Outkast κυκλοφόρησε το καλοκαίρι 2004. Πρόκειται για το "Roses", ένα κομμάτι από το άλμπουμ The Love Below, στο οποίο συμμετείχαν και τα δύο μέλη. Ωστόσο, δεν σημείωσε την επιτυχία των άλλων δύο σινγκλ του, παρά το γεγονός ότι προβλήθηκε ευρέως σε ραδιοφωνικούς σταθμούς και σε αμερικανικά τηλεοπτικά δίκτυα μουσικών βίντεο. Το βίντεο κλιπ του "Roses" βασίζεται στα μιούζικαλ West Side Story και Grease. Απεικόνιζε δύο συμμορίες σε στυλ δεκαετίας του 1950· μια που εκπροσωπούσε το μισό άλμπουμ Speakerboxxx και μια το The Love Below, παρωδώντας πιθανώς τη διαμάχη μεταξύ κριτικών και θαυμαστών των Outkast για το ποιο μισό του άλμπουμ ήταν καλύτερο. Τα τελευταία σινγκλ ήταν το "Prototype" του Αντρέ 3000, το οποίο συνόδεψε ένα βίντεο κλιπ επιστημονικής φαντασίας με εξωγήινους επισκέπτες, και το " Ghettomusick " από το Speakerboxxx, στο οποίο συμμετείχαν και τα δύο μέλη των Outkast και η μουσική προερχόταν από ένα τραγούδι της Πάτι ΛαΜπελ, η οποία εμφανίζεται και στο βίντεο κλιπ του τραγουδιου. [1]

Το 2004, το Speakerboxxx/The Love Below απέσπασε το Βραβείο Grammy για το Καλύτερο Άλμπουμ της Χρονιάς. Οι OutKast ήταν ένα από τους κύριους καλλιτέχνες που ερμήνευσαν ζωντανά στην τελετή των Βραβείων και εμφανίστηκαν δύο φορές: ο Big Boi ερμήνευσε το "The Way You Move" μαζί με τους Earth Wind & Fire, τον Τζορτζ Κλίντον και τον Ρόμπερτ Ράντολφ, ενώ ο Αντρέ 3000, έκλεισε την βραδιά της τελετής, ερμηνεύοντας το "Hey Ya!" .

Ο Big Boi σε εμφάνιση του το το 2006 στην Ατλάντα.

2005–2006: Idlewild[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την επόμενη χρονιά, τα μέλη άρχισαν να εργάζονται σε μια ταινία, με τίτλο Idlewild, σε σκηνοθεσία του σκηνοθέτη των βίντεο κλιπ των Outkast, Μπράιαν Μπάρμπερ. Πρόκειται για μια ταινία μιούσικαλ για την εποχή της ποτοαπαγόρευσης, με ένα χιπ-χοπ σάουντρακ, με επηροές από τη μπλουζ μουσική, που κυκλοφόρησε στις 25 Αυγούστου 2006 από την Universal Pictures. Το σάουντρακ της ταινίας κυκλοφόρησε στις 22 Αυγούστου 2006. [30]

Το άλμπουμ έκανε το ντεμπούτο του στη δεύτερη θέση του Billboard 200 και οι πωλήσεις του, την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας, έφτασαν τις 196.000. [31] Κατέκτησε, επίσης, την πρώτη θέση στη λίστα Billboard για τα καλύτερα R&B/Hip-Hop άλμπουμ, [32] την πρώτη θέση στο Top Rap Albums τσαρτ[33] και τη δεύτερη θέση στο Top Digital Albums τσαρτ. [34] Την δεύτερη εβδομάδα κυκλοφορίας του, το άλμπουμ στην 7η θέση του Billboard 200, έχοντας πουλήσει 78.000, [35] ενώ παρέμεινε συνολικά εννέα εβδομάδες στη συγκεκριμένη λίστα. [36] Επίσης, μπήκε στα τσαρτ των 20 καλύτερων άλμπουμ σε πολλές άλλες χώρες.[37] [38] Στις 26 Αυγούστου 2006, το άλμπουμ έγινε πλατινένιο, μετά από την κυκλοφορία άνω του ενός εκατομμυρίου αντιτύπων στην αγορά των Ηνωμένων Πολιτειών. [39] Το Νοέμβριο του 2006, πιστοποιήθηκε ως χρυσό για τις πωλήσεις του στον Καναδά από την Ένωση των Βιομηχανιών Ηχογράφησης του Καναδά.

Το πρώτο σινγκλ του άλμπουμ, που κυκλοφόρησε ήταν το "Mighty 'O'". Το τραγούδι δανείζεται την μουσική παραγωγή από το τραγούδι του Καμπ Κάλογουεϊ "Minnie the Moocher" ("Mighty-ighty-ighty O") και είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα του μουσικού στυλ του άλμπουμ, που συνδυάζει την χιπ χοπ με πιο κλασσικά αμερικανικά μουσικά είδη, όπως η τζαζ και η μπλουζ. Στη συνέχεια, όπως και στην περίπτωση του άλμπουμ Speakerboxxx/The Love Below, κυκλοφόρησαν ταυτόχρονα δύο σινγκλ· ένα αποκλειστικά από τον Big Boi και ένα από τον Αντρέ 3000.

Το τέταρτο σινγκλ, με τίτλο "Hollywood Divorce" κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2006, και συμμετέχουν οι Λιλ Γουέιν και Snoop Dogg, ενώ την μουσική παραγωγή ανέλαβε ο Αντρέ 3000.

2007–2013: Διάλυση και σόλο καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2007 μετά την κυκλοφορία του έκτου άλμπουμ των Outkast, Idlewild, ο Big Boi ανακοίνωσε πως σχεδιάζει να κυκλοφορήσει ένα εξ ολοκλήρου σόλο άλμπουμ. Το σόλο άλμπουμ του Big Boi, που κυκλοφόρησε δύο χρόνια αργότερα ονομάστηκε Sir Lucious Left Foot: The Son of Chico Dusty. Το πρώτο σινγκλ του άλμπουμ, με τίτλο "Royal Flush", κυκλοφόρησε το 2008 και συμμετείχαν ο ράπερ Raekwo, αλλά και ο Αντρέ 3000. Μετά από πολλές καθυστερήσεις και αποτυχίες, το άλμπουμ κυκλοφόρησε, τελικά, στις 5 Ιουλίου 201, με τις συμμετοχές καλλιτεχνών, όπως η τραγουδίστρια Τζανέλ Μονά, το νέο συγκρότημα του Big Boi, Vonnegut.και οι ράπερ T.I. και B.o.B. [40]Το Sir Lucious Left Foot: The Son of Chico Dusty έλαβε θετική υποδοχή από τους κριτικούς, αποσπώντας επαίνους για τον εφευρετικό ήχο, το ποικιλόμορφο μουσικό στυλ και τoυς στίχους του Big Boi. [41] [42] Σε μια συνέντευξη τον Ιούλιο του 2010 για το περιοδικό The Village Voice, ο Big Boi αποκάλυψε ότι δούλευε για το επόμενο άλμπουμ του, με τίτλο Daddy Fat Sax: Soul Funk Crusader, δηλώνοντας ότι "ίσως είχε έτοιμα περίπου έξι τραγούδια" [43] και ότι σχεδίαζε συνεργαστεί με σαξοφωνίστες, τενόρους και σοπράνο. [44] Το συγκεκριμένο άλμπουμ κυκλοφόρησε το 2012, με τίτλο Vicious Lies and Dangerous Rumor.

Το 2007, ο Αντρέ επέστρεψε στο ραπ, μετά από ένα διάλειμμα από το συγκεκριμένο είδος και συμμετείχε σε διάφορα ρεμίξ, όπως τα "Walk It Out", "Trow Some D's", "You" και "30 Something" του Jay-Z, καθώς και σε πρωτότυπα τραγούδια όπως το "International Players Anthem" του UGK, το "What a Job" του Devin the Dude, το "Everybody" του Fonzworth Bentley, τα "Lookin For Ya" και " Royal Flush" του Big Boi. Εμφανίστηκε, επίσης, στο άλμπουμ του Τζον Λέτζεντ, Evolver, στο κομμάτι "Green Light", το οποίο κυκλοφόρησε στις 28 Οκτωβρίου 2008. Πριν από την κυκλοφορία, ο Αντρέ σχολίασε: "Θα είναι μια έκπληξη για πολλούς θαυμαστές του Τζον Λέτζεντ, καθώς είναι πολύ πιο εύθυμο και αισιόδοξο από ό,τι είναι ο Τζον - από ό, τι πιστεύουν οι άνθρωποι ότι είναι ο Τζον. Πραγματικά χάρηκα που το άκουσα. Πρόκειται για ένα ωραίο τραγούδι του Τζον Λέτζεντ". Ο Αντρέ έχει δηλώσει ότι κάνει ένα σόλο ραπ άλμπουμ και ότι η θετική υποδοχή των ρεμίξ του, του δίνει κίνητρο.[45] Τον Σεπτέμβριο του 2011 ανακοινώθηκε ότι οι Outkast μεταφέρθηκαν στην δισκογραφική Epic Records, ύστερα από την αναδιάρθρωση της Sony Music Entertainment. Επικεφαλής της Epic Records είναι ο L.A. Reid που έχει συνεργαστεί με τους Outkast στο παρελθόν. [46] Το 2012, ο Αντρέ επιλέχθηκε για να υποδυθεί τον Τζίμι Χέντριξ στην βιογραφική ταινία για τη ζωή του Χέντριξ, Jimi: All Is by My Side, η οποία κυκλοφόρησε στις 26 Σεπτεμβρίου 2014.

2014–σήμερα: Επανένωση και επανακυκλοφορία του άλμπουμ Stankonia[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Outkast perform in New York City during their 2014 reunion
Οι Outkast σε ζωντανή τους εμφάνιση στο Governors Ball Music Festival

Στις 8 Ιανουαρίου 2014, ανακοινώθηκε επίσημα πως οι Outkast πρόκειται να επανενωθούν για να εμφανιστούν ως πρώτο όνομα στο Φεστιβάλ Μουσικής και Τεχνών Coachella Valley στις 11 και 18 Απριλίου του ίδιου έτους. [47] Αργότερα, στις 13 Ιανουαρίου 2014, έγινε γνωστό πως οι Outkast θα εμφανίζονταν σε περισσότερα από 40 φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο την άνοιξη και το καλοκαίρι του 2014 για να γιορτάσουν την 20η επέτειό τους. Στις 26 Σεπτεμβρίου 2014, οι Outkast επέστρεψαν στην Ατλάντα για δύο συναυλίες, με τίτλο #ATLast homecoming show, τα εισιτήρια της οποίας εξαντλήθηκαν μόλις μέσα σε λίγα λεπτά από την έναρξη της προπώλησης. Τις συναυλίες άνοιξαν διάφοροι καλλιτέχνες, όπως η R&B τραγουδίστρια Τζανέλ Μονά και οι ράπερ Kid Cudi, 2 Chainz, Future, Bun B και ο Ντόναλντ Γκλόβερ, γνωστός και ως Childish Gambino. Οι συνεργάτες των Outkast από το Dungeon Family, Σλίπι Μπράουν και Big Gipp, εμφανίστηκαν, επίσης, μαζί με το ντουέτο επί σκηνής, ραπάροντας και τραγουδώντας τα τραγούδια στα οποία συμμετείχαν. [48] [49]


Η τελευταία ζωντανή εμφάνιση των Outkast πραγματοποιήθηκε στο Φεστιβάλ Voodoo Music Experience της Νέας Ορλεάνης στις 31 Οκτωβρίου 2014. [50] Στη συνέχεια οι Outkast επέστρεψαν στις σόλο καριέρες τους.

Τον Οκτώβριο του 2020, ανακοινώθηκε ότι το άλμπουμ Stankonia επρόκειτο να επανεκδοθεί στις 30 Οκτωβρίου 2020, με αφορμή τα 20 χρόνια από την κυκλοφορία του. Η ψηφιακή επανέκδοση του άλμπουμ εμπεριείχε διάφορα ακυκλοφόρητα ρεμίξ. [51]

Μουσικό στυλ και επιρροές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το μουσικό ύφος και οι στίχοι των Outkast εξελίχθηκαν καθ' όλη τη διάρκεια της καριέρας τους. Το περιοδικό Rolling Stone περιέγραψε τη μουσική τους ως «ιδiαίτερη» και «επηρεασμένη από την αφροαμερικανική ψυχεδελική μουσική» των Τζορτζ Κλίντον και Σλάι Στόουν[52] και ιδιαίτερα από την ψυχεδελική φανκ της κολεκτίβας του Κλίντον Parliament-Funkadelic. [53] Το ντεμπούτο άλμπουμ των Outkast, το Southernplayalisticadillacmuzik, χαρακτηρίζεται από αυτοσχεδιαστικά στοιχεία σε στυλ κιθάρας τους νότου, χαλαρές σόουλ μελωδίες και μελωδικούς φανκ ρυθμούς της δεκαετίας του 1970, [54] όπως επίσης και ηλεκτρονικές χιπ χοπ μουσικές παραγωγές. [55] [54] Η μουσικές παραγωγές στα άλμπουμ ATLiens και Aquemini διαθέτουν στοιχεία που παραπέμπουν σε διαστημικούς ήχους, με εφέ αντήχησης και ηχώ. [56] Με το άλμπουμ Stankonia, οι Outkast έγιναν το πρώτο χιπ χοπ σχήμα που αναγνώρισε ανοιχτά την ρέιβ κουλτούρα ως επιρροή της μουσικής τους. [57] Τα Stankonia και Speakerboxxx/The Love Below έχουν ως βάση τους ποικίλα είδη, όπως η ψυχεδελική, η γκόσπελ, η φανκ, η techno, η σόουλ, η electro και η ροκ μουσική. [58] Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, οι ράπερ έτειναν, γενικότερα, να χρησιμοποιούν πιο αργούς και χαλαρούς ρυθμούς στις μουσικές παραγωγές τους. Σε αντίθεση, σε πολλά κομμάτια του άλμπουμ Stankonia, οι Outkast χρησιμοποίησαν ταχύτερους, πιο χαοτικούς ρυθμούς για να αντικατοπτρίσουν την ρέιβ κουλτούρα και την εμφάνιση νέων ναρκωτικών, όπως το ecstasy στη σκηνή του χιπ χοπ. [57]

Kεντρικό μοτίβο στα κομμάτια των Outkast είναι η διττότητα των δύο μελών και οι διαφορετικές προσωπικότητες τους, με τον Big Boi ως «παίκτη» (αγγλικά: player) και τον Αντρέ ως «ποιητή» (αγγλικά:poet). [59] Ο Big Boi καλύπτει γενικά τα πιο συμβατικά θέματα της χιπ χοπ κουλτούρας, όπως τα παιδικά του χρόνια στο Νότο, το σεξ και τα πάρτι, ενώ ο Αντρέ ασχολείται με πιο αντισυμβατικά θέματα. [60] Σε αντίθεση με το μεγαλύτερο μέρος της χιπ χοπ μουσικής κοινότητας στα τέλη της δεκαετίας του 1990, οι Outkast δεν μείωσαν τα ντόπια τοπικές χαρακτηριστικά του Νότου, όπως η φυσαρμόνικα στο τραγούδι "Rosa Parks" και η χαρακτηριστική αργκό της Ατλάντα σε όλη τη δισκογραφία τους. Το ντουέτο πειραματίστηκε με διάφορα στυλ, χρησιμοποιώντας "χαλαρές, ενθουσιώδης, παραμορφωμένες, γρήγορες και καθομιλουμένες παραστάσεις/προβολές". [61] Οι Outkast θέτουν συχνά ως ζήτημα την θέση των γυναικών στο Νότο και έρχονται σε αντίθεση με τις μισογυνιστικές συμπεριφορές, που είναι συνηθισμένες στη χιπ χοπ μουσική. Σε άρθρο του για το περιοδικό Slate, ο Άλεξ Αμπράμοβιτς επαίνεσε τους Outkast για το ότι «αποφεύγουν το μισογυνισμό και τη βία, για τα οποία το ραπ συχνά (και όχι πάντα άδικα) κατηγορείται».[62] Στο βιβλίο του Classic Material: The Hip-Hop Album Guide, ο Όλιβερ Γουάνγκ γράφει ότι τραγούδια όπως το "Slum Beautiful" και το "Toilet Tisha" «απεικονίζουν ξανά τα κορίτσια, όχι μόνο ως κάτι περισσότερο από μονοδιάστατα αξεσουάρ, αλλά ως αντικείμενα στοργής, γεμάτα ζωή και ανησυχίες που αξίζει να εξερευνηθούν». [63]

Συνεργασίες και άλλες εργασίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης του Stankonia οι Outkast και ο Mr. DJ άρχισαν να παράγουν μουσικά κομμάτια για άλλους καλλιτέχνες, με τη δισκογραφικής τους Aquemini Records και μέσω της δισκογραφικής Columbia, συμπεριλαμβανομένων των Slimm Cutta Calhoun και Killer Mike, ο οποίος έκανε το ντεμπούτο του στο τραγούδι "Snappin' & Trappin" του άλμπουμ Stankonia.

Το 2002, οι Outkast συμμετείχαν στο μοναδικό άλμπουμ του μουσικού σχήματος Dungeon Family, με τίτλο Even in Darkness, μαζί με τους Goodie Mob, Killer Mike, Σλίπι Μπράουν, Witchdoctor, Backbone, Bubba Sparxxx, Shuga Luv και Mello. Το 2002, οι Outkast μαζί με τον Killer Mike ηχογράφησαν το σινγκλ "Land of a Million Drums" για το σάουντρακ της ταινίας Scooby-Doo.

Στις 27 Φεβρουαρίου 2011, ανακοινώθηκε ότι ο Big Boi ηχογραφεί ένα συλλογικό άλμπουμ μαζί με τους ράπερς Killer Mike και Pill από την Ατλάντα.[64] Αργότερα την ίδια ημέρα, ο Big Boi δημοσίευσε στον λογαριασμό του στο Twitter ότι έκανε την μίξη για το άλμπουμ του Killer Mike με τίτλο, PL3DGE. [65]

Το 2010, ο Αντρέ συμμετείχε στο ρεμίξ της Ciara για το επιτυχημένο σινγκλ της "Ride", από το άλμπουμ Basic Instinct. [66] Στις 14 Ιανουαρίου 2011, διέρρευσε ένα τραγούδι του Αντρέ με την Ke$ha, με τίτλο "The Sleazy Remix". [67] Στις 7 Ιουνίου 2011 διέρρευσε το τραγούδι της Μπιγιονσέ "Party", στο οποίο συμμετέχει ο Αντρέ. Το τραγούδι συμπεριλαμβάνεται στο τέταρτο στούντιο άλμπουμ της Μπιγιονσέ, με τίτλο 4, που κυκλοφόρησε στις 24 Ιουνίου 2011. Στις 24 Αυγούστου 2011, διέρρευσε το άλμπουμ του Λιλ Γουέιν Tha Carter IV, όπου συμπεριλαμβάνεται το τραγούδι "Interlude" με τη συμμετοχή του Αντρέ και του ράπερ Tech N9ne. Επίσης, το 2011 ο Αντρέ συμμετείχε στο ρεμίξ του Κρις Μπράουν "Deuces", καθώς και στο τραγούδι του Lloyd, "Dedication To My Ex (Miss That)", μαζί με τον Λιλ Γουέιν. Το 2012 ο Αντρέ συμμετείχε, επίσης, στο δεύτερο άλμπουμ του Drake, Take Care, στο τραγούδι "The Real Her" στο οποίο συμμετείχε και ο Λιλ Γουέιν.

Το 2012, ο Αντρέ 3000 συμμετείχε στο σινγκλ των Gorillaz " DoYaThing " μαζί με τον Τζέιμς Μέρφι των LCD Soundsystem. Το τραγούδι κυκλοφόρησε δωρεάν τον Φεβρουάριο του ίδιου έτους, στα πλαίσια προωθητικής καμπάνιας της εταιρείας Converse.

Την ίδια χρονιά, ο Αντρέ εμφανίστηκε στο άλμπουμ του Frank Ocean Channel Orange, στο τραγούδι "Pink Matter". Στις 11 Ιανουαρίου 2013, ο Big Boi εμφανίστηκε σε ένα ρεμίξ του συγκεκριμένου τραγουδιού, ραπάροντας έναν στίχο πριν από το ραπ του Ανρέ. Αναφορικά με αυτόν τον στίχο, ο Αντρέ δήλωσε, στις 15 Ιανουαρίου, ότι το κομμάτι δεν αποτελούσε επανένωση Outkast. [68] Ο Αντρέ συμμετείχε, επίσης, ανεπίσημα στα φωνητικά του τραγουδιού του Frank Ocean "Solo (Reprise)", από το άλμπουμ Blonde του 2016, με τους στίχο του να καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του κομματιού.

Τον Φεβρουάριο του 2014 οι Phantogram αποκάλυψαν σε μια συνέντευξη τους στο περιοδικό Variance ότι σχεδιάζουν να κυκλοφορήσουν ένα EP άλμπουμ μαζί με τον Big Boi. [69] Το συγκεκριμένο άλμπουμ κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2015, με τίτλο Big Grams.

Κινηματογραφικές και τηλεοπτικές εμφανίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αντρέ εμφανίστηκε στις σειρές Families και The Shield, καθώς και στις ταινίες Be Cool, Revolver και Four Brothers, ενώ πρωταγωνίστησε στην ταινία Idlewild, ενσαρκώνοντας τον χαρακτήρα Percival. Επίσης, δώρισε τη φωνή του στο κοράκι της ταινίας Σάρλοτ η αραχνούλα, μιας κινηματογραφικής μεταφοράς του ομώνυμου παιδικού βιβλίου. Από τον Νοέμβριο του 2006, χάριζε την φωνή του στον χαρακτήρα "Sunny Bridges", έναν βραβευμένο μουσικό που εγκαταλείπει τις περιοδείες για να διδάξει στο alma mater του, στη σειρά κινουμένων σχεδίων Class of 3000, σε παραγωγή του Cartoon Network. Την επόμενη χρονιά, εμφανίστηκε στη μπασκετική κωμωδία Semi-Pro, με τους Γούντι Χάρελσον και Γουίλ Φέρελ. Πρωταγωνίστησε, επίσης, στην ταινία του 2008 Battle in Seattle, μια ταινία τα επεισόδια και τις μαζικές διαδηλώσεις με αφορμή την Υπουργική Συνάντηση του Οργανισμού Παγκόσμιου Εμπορίου στο Σιάτλ το 1999. Ο Αντρέ ήτανε μέλος της εταιρείας παραγωγής A Band Apart των Κουέντιν Ταραντίνο και Λόρενς Μπέντερ μέχρι και το κλείσιμό της το 2006. Στη συνέχεια, δημιούργησε τη δική του εταιρεία παραγωγής, την Moxie Turtle.

Ο Big Boi εμφανίστηκε στην 3η σεζόν της σειράς Wild 'n Out του Νικ Κάννον, καθώς και ως καλεσμένος στην εκπομπή Chappelle's Show ερμηνεύοντας το τραγούδι του "The Rooster". Εμφανίστηκε στην ταινία του ράπερ T.I. ATL, στην ταινία των Outkast Idlewild, ενσαρκώνοντας τον χαρακτήρα Rooster και πρωταγωνίστησε στην κωμική ταινία Who's Your Caddy?. Εμφανίστηκε, επίσης, στο επεισόδιο της σειράς Νόμος και Τάξη: Ειδική Ομάδα, με τίτλο "Wildlife", που προβλήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2008, ενσαρκώνοντας τον ράπερ "Got$ Money".

Δικαστική διαμάχη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Απρίλιο του 1999, οι Outkast και η δισκογραφική LaFace Records μηνύθηκαν από τη Ρόζα Παρκς για το πιο επιτυχημένο ραδιοφωνικό τους σινγκλ από το άλμπουμ Aquemini, το οποίο φέρει ως τίτλο το όνομα της Παρκς. Σύμφωνα με τη μήνυση, οι Outkast οικειοποιήθηκαν και καταχράστηκαν το όνομα της Παρκς, που με τη μήνυση αντιτάχθηκε στις βωμολοχίες του τραγουδιού. [70]

Οι στίχοι του τραγουδιού δεν αφορούν, ουσιαστικά, την Παρκς, πέρα από μία αναφορά στο ρεφρέν: «σταματήστε αυτή τη φασαρία / Μετακινηθείτε όλοι στο πίσω μέρος του λεωφορείου» (πρωτότυπο στα αγγλικά: «Ah ha, hush that fuss / Everybody move to the back of the bus»).[71] Το τραγούδι, το οποίο οι Outkast υποστήριξαν ότι προοριζόταν, εν μέρει, ως φόρος τιμής προς την Παρκς, αναφέρεται σε αυτήν συμβολικά·[72] σκοπός του ρεφρέν του τραγουδιού είναι να υπονοήσει ότι οι Outkast ανατρέπουν την παλιά τάξη της χιπ χοπ και πως οι άνθρωποι θα πρέπει να ανοίξουν το δρόμο σε ένα νέο μουσικό στυλ και ήχο.[εκκρεμεί παραπομπή] Στην πρώτη αγωγή, το Επαρχιακό Δικαστήριο της Περιφέρειας του Ανατολικού Μίσιγκαν εξέδωσε εξωδικαστική συνοπτική απόφαση υπέρ των Outkast.[73]

Οι εκπρόσωποι της Παρκς ανέθεσαν το 2000 στον δικηγόρο Τζόννυ Κόχραν να ασκήσει έφεση κατά της απόφασης. Αργότερα, στο εφετείο απορρίφθηκαν κάποιοι ισχυρισμοί, όπως αυτός περί συκοφαντικής δυσφήμισης, ωστόσο το ζήτημα εάν οι Outkast παραβίασαν τον νόμο περί ψευδής διαφήμισης, επαναφέρθηκε και η υπόθεση τέθηκε προς περαιτέρω διαδικασία. Για την απόφασή του αυτή το Δικαστήριο βασίστηκε στο ότι ο τίτλος του τραγουδιού είχε ελάχιστη καλλιτεχνική συνάφεια, είτε συμβολική είτε μεταφορική, με τη Ρόζα Παρκς το πρόσωπο. Ο δικαστής έκρινε ότι το τραγούδι ήταν ένα "έργο έκφρασης" και ως εκ τούτου προστατεύεται από την Πρώτη Τροποποίηση του Συντάγματος των ΗΠΑ, ωστόσο οι καλλιτέχνες θα έπρεπε να αποδείξουν, με καλλιτεχνικούς όρους, την αιτία που τιτλοφόρησαν το τραγούδι "Rosa Parks". Το 2003, το Ανώτατο Δικαστήριο δεν έκανε δεκτή την έφεση των Outkast για απόρριψη της απόφασης του κατώτερου δικαστηρίου, επιτρέποντας στους νομικούς εκπροσώπους της Παρκς να κινηθούν σε περαιτέρω νομικές διαδικασίες.[74]

Τον Δεκέμβριο του 2003, ο Αντρέ ανέφερε στον βρετανό δημοσιογράφο Άνγκους Μπέιτι ότι, μετά από μια συναυλία των Outkast στο Ντιτρόιτ και εν μέσω της δικαστικής διαμάχης, τον προσέγγισαν συγγενείς της Παρκς και άφησαν να εννοηθεί ότι η υπόθεση είχε να κάνει περισσότερο με τους δικηγόρους παρά με την ίδια την Παρκς.[75] Τον Απρίλιο του 2005, ο δικαστής της υπόθεσης διόρισε έναν αμερόληπτο νομικό εκπρόσωπο για την Παρκς, αφού η οικογένειά της εξέφρασε ανησυχίες ότι οι φροντιστές και οι δικηγόροι της συνέχιζαν την υπόθεση με βάση τα δικά τους οικονομικά συμφέροντα.[76][77] Η υπόθεση διευθετήθηκε στις 14 Απριλίου 2005, με τους Outkast και τους συνεναγόμενους, τη δισκογραφική Sony BMG και τις θυγατρικές της Arista Records και LaFace Records, να παραδέχονται ότι δεν υπέπεσαν σε αδικοπραξία, ωστόσο συμφώνησαν να αναπτύξουν και να χρηματοδοτήσουν εκπαιδευτικά προγράμματα σχετικά με τη ζωή και το έργο της Ρόζα Παρκς. [78] [77]

Δισκογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στούντιο άλμπουμ
  • Southernplayalisticadillacmuzik (1994)
  • ATLiens (1996)
  • Aquemini (1998)
  • Stankonia (2000)
  • Speakerboxxx/The Love Below (2003)
  • Idlewild (2006)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 allmusic Biography
  2. ↑ «OutKast». Britannica. 9 Μαΐου 2023. 1016736. 
  3. ↑ Ellis, Iain (Οκτωβρίου 2008). Rebels Wit Attitude: Subversive Rock Humorists. Soft Skull Press. σελ. 252. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2018. 
  4. ↑ Erlewine, Stephen Thomas (2003). «Speakerboxxx/The Love Below». Allmusic. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2008. 
  5. ↑ Coachella 2014 Lineup.
  6. ↑ «The 10 Greatest Hip-Hop Duos of All time». Medium. SNOBHOP. 5 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2020. 
  7. ↑ «Outkast's Impact on the Hip Hop Landscape». The Next Wave Chicago. 2 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2020. 
  8. ↑ Houlihan, Finn (27 Μαΐου 2015). «How André 3000 changed the rap game». Acclaim Magazine. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2020. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 Guzman, Isaac (22 Οκτωβρίου 2000). «Melody Makers of Hip-Hop». Los Angeles Times. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2012. 
  10. ↑ Pauley, Jared. «Outkast».  H παράμετρος |url= είναι κενή ή απουσιάζει (βοήθεια)
  11. ↑ «OutKast Biography». OutKast Biography. 2006. http://www.notablebiographies.com/news/Li-Ou/OutKast.html. 
  12. ↑ «Outkast». Encyclopedia of Popular Music.  H παράμετρος |url= είναι κενή ή απουσιάζει (βοήθεια)
  13. ↑ «Outkast- Southernplayalisticadillacmuzik». Encyclopedia of Popular Music.  H παράμετρος |url= είναι κενή ή απουσιάζει (βοήθεια)
  14. ↑ TheMaxTrailers (2014-10-12), Outkast winning Best New Rap Group at the Source Awards 1995, https://www.youtube.com/watch?v=vwLG7aSYM3w, ανακτήθηκε στις 2018-05-06 
  15. ↑ «Outkast». Black Diaspora (New York) 18: 25. 1997. 
  16. ↑ Huey, Steve. «Aquemini – OutKast». AllMusic. Rovi Corporation. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2012. 
  17. ↑ 17,0 17,1 Pauley, Jared (January 13, 2015). «OutKast». Oxford Music Online. 
  18. ↑ Sarig, 2007.
  19. ↑ Huey, Steve. «ATLiens – OutKast». AllMusic. Rovi Corporation. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2012. 
  20. ↑ Love, Betina. Chapter Three: The New South Gone With the Beat. 
  21. ↑ «Pearl Jam's 'No Code' to Top Albums Chart». San Jose Mercury News. MediaNews Group. 7 Σεπτεμβρίου 1996. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2011. 
  22. ↑ «The Charts – 'ATLiens' Landing». Los Angeles Times. 15 Σεπτεμβρίου 1996. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2011. 
  23. ↑ Πρότυπο:BillboardID/Πρότυπο:BillboardEncode/chart?f=Πρότυπο:BillboardChartNum «OutKast Album & Song Chart History – Hot 100». Billboard (Prometheus Global Media). http://www.billboard.com/artist/Πρότυπο:BillboardID/Πρότυπο:BillboardEncode/chart?f=Πρότυπο:BillboardChartNum. Ανακτήθηκε στις March 5, 2011. 
  24. ↑ (September 18, 2005).
  25. ↑ Alridge, Derrick (2005). «From Civil Rights to Hip Hop: Toward a Nexus of Ideas». The Journal of African American History 90 (3): 226–252. doi:10.1086/JAAHv90n3p226. https://archive.org/details/sim_journal-of-african-american-history_summer-2005_90_3/page/226. 
  26. ↑ «Erykah Badu Reveals How Mom 'Ms. Jackson' Felt About Outkast's Hit». HuffPost (στα Αγγλικά). 28 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2023. 
  27. ↑ Cowie, Del F..
  28. ↑ «The Top 100 Albums of 2000–04, Part Two | Pitchfork». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2009. 
  29. ↑ Staff Lists: The Top 500 Tracks of the 2000s: 20-1 | Features Αρχειοθετήθηκε July 28, 2010, στο Wayback Machine..
  30. ↑ Mitchell, Gail.
  31. ↑ Hasty, Katie.
  32. ↑ R&B/Hip-Hop Albums – Week of September 09, 2006.
  33. ↑ Rap Albums – Week of September 09, 2006.
  34. ↑ Digital Albums – Week of September 09, 2006.
  35. ↑ Hasty, Katie.
  36. ↑ Πρότυπο:BillboardID/Πρότυπο:BillboardEncode/chart?f=Πρότυπο:BillboardChartNum Chart History: OutKast – Billboard 200.
  37. ↑ Album Performance: Idlewild.
  38. ↑ Billboard Albums: Idlewild.
  39. ↑ Gold & Platinum: Outkast.
  40. ↑ Big Boi: Boy O Boi! Αρχειοθετήθηκε 2018-10-05 στο Wayback Machine..
  41. ↑ Sir Lucious Left Foot: The Son of Chico Dusty (2010): Reviews.
  42. ↑ Dietz, Jason.
  43. ↑ Harvilla, Rob.
  44. ↑ Midnight, Kid (July 12, 2010).
  45. ↑ [1] Αρχειοθετήθηκε March 1, 2009, στο Wayback Machine.
  46. ↑ Outkast, Ciara Headed for L.A. Reid's Epic Records, Sources Say.
  47. ↑ Outkast Reunion Confirmed By Rico Wade.
  48. ↑ Muhammad, Latifah. «Big Boi: No New Outkast Album | News». BET. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2014. 
  49. ↑ Outkast Announce Tour of Over 40 Festivals.
  50. ↑ «OutKast at Voodoo Music Experience 2014». setlist.fm. Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2020. 
  51. ↑ Hussey, Allison (8 Οκτωβρίου 2020). «OutKast Announce 20th Anniversary Stankonia Reissue». Pitchfork. Pitchfork Media. Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2020. 
  52. ↑ «Outkast». Rolling Stone. https://www.rollingstone.com/music/artists/outkast. 
  53. ↑ Kot, Greg. «Review: Oldies and newbies at Lollapalooza 2014». The Morning Call. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2022. [νεκρός σύνδεσμος]
  54. ↑ 54,0 54,1 Swihart, Stanton. «Southernplayalisticadillacmuzik – OutKast». Allmusic. Rovi Corporation. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2012. 
  55. ↑ Hunt, Dennis (June 26, 1994). «Record Rack». Los Angeles Times (Los Angeles). http://articles.latimes.com/1994-06-26/entertainment/ca-8562_1_debut-album. Ανακτήθηκε στις November 20, 2012. 
  56. ↑ Huey, Steve. «Aquemini – OutKast». AllMusic. All Media Network. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2013. 
  57. ↑ 57,0 57,1 Reynolds, 2007.
  58. ↑ Erlewine, Stephen Thomas. «Speakerboxxx/The Love Below – OutKast». AllMusic. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2015. 
  59. ↑ Austerlitz, Saul. «Records: OutKast's Aquemini». Yale Herald. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις December 18, 2015. https://web.archive.org/web/20151218064817/http://www.yaleherald.com/archive/xxvi/11.13.98/ae/outkasst.html. Ανακτήθηκε στις May 10, 2014. 
  60. ↑ Herrington, Chris (14 Οκτωβρίου 1998). «OutKast: Aquemini». City Pages. Voice Media Group. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2014. 
  61. ↑ Baker, Soren (September 27, 1998). «OutKast "Aquemini" LaFace/Arista». Los Angeles Times. http://articles.latimes.com/1998/sep/27/entertainment/ca-26891. Ανακτήθηκε στις September 13, 2013. 
  62. ↑ Abramovich, Alex (14 Δεκεμβρίου 2001). «OutKast, the rappers who evolved». Slate. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2016. 
  63. ↑ Wang, 2003.
  64. ↑ [2]Αρχειοθετήθηκε August 25, 2011, στο Wayback Machine.
  65. ↑ Twitter / BigBoi: Mixing Killer Mike Album.
  66. ↑ New Music: Ciara f/ André 3000 & Bei Maejor – 'Ride (Remix)'.
  67. ↑ Ke$ha f. Andre3000 – Sleazy Rmx | New Hip Hop Music & All The New Rap Songs 2011.
  68. ↑ Andre 3000 Clears Up Rumors About 'OutKast Collaboration' (Exclusive) |.
  69. ↑ Phantogram Talks New Album, Future Big Boi Collaborations.
  70. ↑ King, Aliya (April 17, 1999). «Rosa Parks Sues OutKast». Billboard: The International Newsweekly of Music, Video and Home Entertainment 108 (4): 6. 
  71. ↑ «Rosa Parks, symbol of civil rights struggle, set to win long battle to». The Independent (στα Αγγλικά). 2 Ιανουαρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2023. 
  72. ↑ Batey, Angus (2016-02-10). «Outkast – 10 of the best» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. https://www.theguardian.com/music/musicblog/2016/feb/10/outkast-10-of-the-best. Ανακτήθηκε στις 2023-12-07. 
  73. ↑ Staff, Billboard (9 Δεκεμβρίου 2003). «U.S. Supreme Court Allows Rosa Parks To Sue OutKast». Billboard (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2023. 
  74. ↑ Staff, Billboard (9 Δεκεμβρίου 2003). «U.S. Supreme Court Allows Rosa Parks To Sue OutKast». Billboard (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2023. 
  75. ↑ «The wild bunch» (στα αγγλικά). 2023-12-07. ISSN 0140-0460. https://www.thetimes.co.uk/article/the-wild-bunch-30bh9kffs0j. Ανακτήθηκε στις 2023-12-07. 
  76. ↑ «Judge names ex-mayor as Rosa Parks' guardian». NBC News (στα Αγγλικά). 15 Οκτωβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2023. 
  77. ↑ 77,0 77,1 Staff, Billboard (15 Απριλίου 2005). «Rosa Parks, OutKast Settle Lawsuit». Billboard (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2023. 
  78. ↑ "Rap Group Settles Rosa Parks Lawsuit".
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Outkast&oldid=10528768"