HMS Carysfort (1914)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Για άλλες χρήσεις, δείτε: HMS Carysfort.
HMS Carysfort
Πληροφορίες
Έναρξη ναυπήγησης25 Φεβρουαρίου 1914
Καθέλκυση14 Νοεμβρίου 1914
Ένταξη σε υπηρεσίαΙούνιος 1915
Παροπλισμός1931
ΚατάληξηΠωλήθηκε για σκραπ το 1931
Γενικά χαρακτηριστικά
Εκτόπισμα3.750 t (ονομαστικό)
4.733 t (πλήρες)
Μήκος136 m (ολικό)
Πλάτος12,6 m
Βύθισμα5 m
Ταχύτητα28,5 kn
Πλήρωμα325 αξιωματικοί και ναύτες
Οπλισμός4 × 6 πυροβόλα των 152 mm
2 × 3 πυροβόλα των 76 mm
τορπιλοσωλήνες των 533 mm
Θωράκισηζώνη θωράκισης: 76-25 mm
καταστρώματα: 25mm
Σημειώσεις
Ο αναφερόμενος οπλισμός αφορά την διαμόρφωση του σκάφους όταν ολοκληρώθηκε το 1915.

Το HMS Carysfort ήταν ελαφρύ καταδρομικό κλάσης C το οποίο ναυπηγήθηκε για το Βασιλικό Ναυτικό και χρησιμοποιήθηκε σε επιχειρήσεις στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τον Ρωσικό Εμφύλιο και αλλού.

Κατασκευή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ναυπηγήθηκε είτε στις εγκαταστάσεις στο Pembroke της Ουαλίας[1] είτε στο Tyneside στην Αγγλία.[2] Η κατασκευή του ξεκίνησε στις 25 Φεβρουαρίου 1914, η καθέλκυση έλαβε χώρα στις 14 Νοεμβρίου του ίδιου έτους και το καταδρομικό ολοκληρώθηκε τελικά τον Ιούνιο του 1915.[2]

Επιχειρησιακή ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Αύγουστο του 1915 το Carysfort εντάχθηκε στην 4η Μοίρα Ελαφρών Καταδρομικών του Μεγάλου Στόλου (Grand Fleet).[3] Εκείνη την χρονιά εγκαταστάθηκε στο σκάφος υποτυπώδης διάδρομος που θα επέτρεπε την απονήωση αεροπλάνων με αποστολή την αναχαίτιση γερμανικών αερόπλοιων πάνω από την Βόρεια Θάλασσα.[2] Το όλο εγχείρημα απέτυχε γιατί το γαλλικής προέλευσης αεροπλάνο δεν μπορούσε να φτάσει στο ύψος πτήσεις των αερόπλοιων ώστε να τα αναχαιτίσει, με συνέπεια ο διάδρομος να αφαιρεθεί από το πλοίο το 1916.[2] Τον Απρίλιο του 1916 το Carysfort αντικατέστησε στην 5η Μοίρα Ελαφρών Καταδρομικών το HMS Conquest, που είχε υποστεί ζημιές. Η Μοίρα αυτή ήταν τμήμα της δύναμης του Χάργουιτς (Harwich) και επιχειρούσε στην Βόρεια Θάλασσα για να προστατεύει την ανατολική πρόσβαση στα στενά του Ντόβερ και το κανάλι της Μάγχης. Δεν συμμετείχε στην περίφημη ναυμαχία της Γιουτλάνδης. Το 1917 το Carysfort επέστρεψε στον Μεγάλο Στόλο, αυτή την φορά ως ναυαρχίδα της 7ης Μοίρας Ελαφρών Καταδρομικών. Τον Δεκέμβριου αυτού του έτους συγκρούστηκε με το εμπορικό πλοίο SS Glentaise στα ανοικτά του Όρφορντ Νες στο Σάφολκ. Παρέμεινε στις τάξεις της 7ης Μοίρας μέχρι το 1919.[3]

Μεταπολεμική χρήση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Απρίλιο του 1919 το Carysfort εντάχθηκε στην 2η Μοίρα Ελαφρών Καταδρομικών, που ήταν τμήμα της Δύναμης Χάργουιτς. Στάλθηκε στην Βαλτική Θάλασσα, στα πλαίσια των βρετανικών επιχειρήσεων εναντίον των Μπολσεβίκων και γερμανικών δυνάμεων (βλέπε Βρετανική Εκστρατεία στην Βαλτική (1918–19)). Το καταδρομικό επέστρεψε στο Ηνωμένο Βασίλειο το 1920 και το 1921 εντάχθηκε στον Στόλο του Ατλαντικού. Το 1922, την περίοδο του Ιρλανδικού Εμφυλίου Πολέμου, πραγματοποίησε περιπολίες στα ανοικτά της νήσου. Εν συνεχεία στάλθηκε στην ανατολική Μεσόγειο για να προστατεύσει τα βρετανικά συμφέροντα στην περιοχή ενώ βρίσκονταν στα καταληκτικά της στάδια η Μικρασιατική εκστρατεία και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις ήταν εχθρικές. Τον Σεπτέμβριο του 1923 το Carysfort εντάχθηκε στον Εφεδρικό Στόλο,[3] όμως ακριβώς ένα χρόνο αργότερα χρησιμοποιήθηκε για την μεταφορά στρατευμάτων. Την περίοδο Φεβρουαρίου-Ιουλίου 1929 μετέφερε δυνάμεις στην Κίνα. Τελικά πωλήθηκε για σκραπ τον Αύγουστο του 1931.[3]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Colledge, J. J., Ships of the Royal Navy: The Complete Record of All Fighting Ships of the Royal Navy From the Fifteenth Century to the Present, Annapolis, Maryland: Naval Institute Press, 1987, ISBN 0-87021-652-X, p. 74.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Gardiner, Robert, ed., Conway's All the World's Fighting Ships, 1906-1921, Annapolis, Maryland: Naval Institute Press, 1985, ISBN 0-87021-907-3, OCLC 423834653, LCCN 84-42782, p. 56, (preview of 2006 reprint).
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Gardiner, Robert, ed., Conway's All the World's Fighting Ships, 1906-1921, Annapolis, Maryland: Naval Institute Press, 1985, ISBN 0-87021-907-3, OCLC 423834653, LCCN 84-42782, p. 57, (preview of 2006 reprint).

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]