Τζέραρντ Μάνλεϊ Χόπκινς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τζέραρντ Μάνλεϊ Χόπκινς
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση28  Ιουλίου 1844[1][2][3]
Στράτφορντ[4][5][6]
Θάνατος8  Ιουνίου 1889[1][2][3]
Δουβλίνο[7][8][9]
Αιτία θανάτουπεριτονίτιδα[4][6]
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια[4][6]
Τόπος ταφήςGlasnevin Cemetery[4][10][6]
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας
Ηνωμένο Βασίλειο[11]
ΘρησκείαΚαθολικισμός (από 1866)[12][6]
Αγγλικανική Εκκλησία (έως 1866)[6]
Θρησκευτικό τάγμαΑδελφότητα του Ιησού (από 1870)[12][6]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[13][14][15]
ΣπουδέςΚολέγιο Μπέλιολ (1863–1867)[6]
σχολείο του Χάιγκεϊτ (1854–1863)[6]
St Beuno’s Ignatian Spirituality Centre (1874–1877)[16]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποιητής[16][17][6]
συγγραφέας
Οικογένεια
ΓονείςManley Hopkins[16]
ΑδέλφιαArthur Hopkins[18]
Everard Hopkins[18]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Τζέραρντ Μάνλεϊ Χόπκινς (αγγλικά: Gerard Manley Hopkins) (28 Ιουλίου 1844 – 8 Ιουνίου 1889) ήταν Άγγλος ποιητής και Ιησουίτης ιερέας, του οποίου η μεταθανάτια φήμη τον τοποθετεί ανάμεσα στους κορυφαίους Άγγλους ποιητές. Η προσωδία του – ιδίως η αντίληψή του για τον «ελαστικό ρυθμό» – όπως και η ζωντάνια της έκφρασης μέσω της χρήσης των εικόνων και της φύσης τον ​​καθιέρωσαν ως καινοτόμο ποιητή. Η ποίησή του δημοσιεύθηκε μετά τον θάνατό του, το 1918. Από το 1930 το έργο του Χόπκινς θεωρήθηκε μια από τις πιο πρωτότυπες λογοτεχνικές εξελίξεις της εποχής του και ενθουσίασε και επηρέασε κορυφαίους ποιητές του 20ου αιώνα.[19]

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τζέραρντ Μάνλεϊ Χόπκινς γεννήθηκε στο Στράτφορντ του Έσσεξ  (τώρα στο Μείζoν Λονδίνο) και ήταν το μεγαλύτερο από τα εννέα παιδιά του ευκατάστατου ασφαλιστικού πράκτορα Μάνλεϊ Χόπκινς με καταγωγή από την Ουαλία , που είχε διατελέσει γενικός πρόξενος του Ηνωμένου Βασιλείου στη Χαβάη και είχε εκδώσει ο ίδιος ποίηση. Η μητέρα του ήταν κόρη γιατρού από το Λονδίνο, παθιασμένη με τη μουσική και τη λογοτεχνία, καλλιέργησε στα παιδιά της μια προτίμηση για τα μυθιστορήματα και τη φιλοσοφία του Ντίκενς. Και οι δύο γονείς του ήταν Αγγλικανοί. [20]

Στην Οξφόρδη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά τις βασικές σπουδές του, σπούδασε με υποτροφία κλασική φιλολογία στο Κολλέγιο Μπάλιολ του πανεπιστημίου της Οξφόρδης όπου έγραφε ποίηση, έγινε οπαδός του Έντουαρντ Πούσεϋ και εντάχθηκε στο Κίνημα της Οξφόρδης. Στην Οξφόρδη επίσης ξεκίνησε η φιλία του με τον Ρόμπερτ Μπρίτζες, η οποία θα είχε μεγάλη σημασία στην εξέλιξή του ως ποιητή και στην μεταθανάτια καταξίωσή του. Το 1866 προσχώρησε στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Το 1868 έγινε δόκιμος μοναχός στο τάγμα των Ιησουιτών, έκαψε τα ποιήματα που είχε γράψει έως τότε και αποφάσισε να μην ξαναγράψει ποίηση γιατί τη θεωρούσε ανάρμοστη με το σχήμα του. Μέχρι το 1875, ωστόσο, διατηρούσε ένα ημερολόγιο καταγράφοντας τις παρατηρήσεις του. [21]

Επιστροφή στην ποίηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1874 σπούδασε θεολογία στο Κολλέγιο του Αγίου Μπέουνο στη Βόρεια Ουαλία. Εκεί έμαθε Ουαλικά και, υπό την επίδραση της γλώσσας και της ποιητικής παράδοσης και με την ενθάρρυνση του ηγουμένου του, άρχισε να γράφει ξανά ποίηση. Συγκινημένος από το θάνατο πέντε Φραγκισκανών μοναχών σε ένα ναυάγιο το 1875, έσπασε την επταετή σιωπή του για να γράψει το μεγάλο ποίημα Το ναυάγιο του Ντόυτσλαντ. Έγραψε επίσης μια σειρά από σονέτα εντυπωσιακά πρωτότυπα με τον πλούτο της γλώσσας και τη χρήση του ρυθμού, μεταξύ των οποίων το αξιοσημείωτο Ο ανεμογέρακας . Συνέχισε να γράφει ποιήματα, αλλά έγιναν γνωστά μόνο σε χειρόγραφα σε φίλους και συναδέλφους του ποιητές. Το 1877, ο Χόπκινς χειροτονήθηκε και υπηρέτησε ως ιερέας σε διάφορες εκκλησίες και ιδρύματα Ιησουιτών στο Λονδίνο, την Οξφόρδη, το Λίβερπουλ και τη Γλασκώβη.[22]

Στο Δουβλίνο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1884 διορίστηκε - ως ιερέας - καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής και Λατινικής φιλολογίας στο Γιουνιβέρσιτι Κόλλετζ του πανεπιστημίου του Δουβλίνου. Αλλά ο Χόπκινς δεν ήταν ευτυχισμένος στην Ιρλανδία, βρήκε το περιβάλλον δυσάρεστο και είχε προβλήματα με την υγεία του. Από το 1885 έγραψε μια άλλη σειρά σονέτα, γνωστά ως «τρομερά σονέτα», που εξέφραζαν την αίσθηση της πνευματικής ερημιάς και την καλλιτεχνική απογοήτευση και αποκαλύπτουν την πνευματική αγωνία του μεταξύ της παρόρμησής του να εκφράσει τις απολαύσεις του αισθησιακού κόσμου και της εξίσου ισχυρής αίσθησης της θρησκευτικής του κλίσης. Στο Δουβλίνο, ο Χόπκινς ανέπτυξε ένα άλλο από τα ταλέντα του, τη μουσική σύνθεση, οι λίγες συνθέσεις του διακρίνονται από την ίδια τολμηρή πρωτοτυπία με την ποίησή του. Η δεξιοτεχνία του στο σχέδιο, επίσης, του επέτρεψε να εικονογραφήσει το ημερολόγιό του με σχέδια με λεπτομέρειες λουλουδιών, δέντρων και κυμάτων.[23]

Οι φίλοι του τον παρότρυναν συνεχώς να δημοσιεύσει τα ποιήματά του, αλλά ο Χόπκινς αντιστάθηκε. Τα μόνα που εξέδωσε στη διάρκεια της ζωής του ήταν μερικοί ανώριμοι στίχοι και λίγα πρωτότυπα ποιήματα στα λατινικά.

Πέθανε από τυφοειδή πυρετό στις 8 Ιουνίου 1889 στο Δουβλίνο όπου ενταφιάσθηκε στο νεκροταφείο Γκλάσνεβιν. Μεταξύ των ημιτελών έργων του ήταν ένα σχόλιο για τις Πνευματικές ασκήσεις του Ιγνατίου Λογιόλα, ιδρυτή του τάγματος των Ιησουιτών.

Αναγνώριση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη διάρκεια της ζωής του, ο Χόπκινς δεν δημοσίευσε παρά ελάχιστα ποιήματα. Το 1918 το έργο του εκδόθηκε από τον φίλο του Ρόμπερτ Μπρίτζες, τότε διάσημο βραβευμένο ποιητή. Η πρώτη έκδοση δεν είχε ιδιαίτερη επιτυχία. Το 1930 κυκλοφόρησε μια δεύτερη έκδοση και σύντομα το έργο του Χόπκινς αναγνωρίστηκε ως ένα από τα πιο πρωτότυπα, ισχυρά και επιδραστικά λογοτεχνικά επιτεύγματα της εποχής του και ο ίδιος ως ένας από τους σημαντικότερους ποιητές στην αγγλική γλώσσα. Ο τονικός ρυθμός που δημιούργησε, γνωστός στην ιστορία της αγγλικής λογοτεχνίας ως «ελαστικός ρυθμός», είναι επηρεασμένος από την αρχαία σαξονική ποίηση, τον ουαλικό στίχο, τα παιδικά τραγούδια και τις ρίμες. Το έργο του είχε σημαντική επιρροή σε κορυφαίους ποιητές του 20ού αιώνα όπως ο Τ.Σ. Έλιοτ, ο Ντύλαν Τόμας, ο Ουίσταν Ώντεν, ο Στίβεν Σπέντερ και ο Σέσιλ Ντέι Λιούις.[24]

Τα σημαντικότερα έργα του περιλαμβάνουν: Το ναυάγιο του Ντόυτσλαντ (που γράφτηκε το 1876, αναφερόμενο στη βύθιση του γερμανικού πλοίου Deutschland που ναυάγησε κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας στις εκβολές του Τάμεση και πολλοί από τους επιβάτες, μεταξύ των οποίων πέντε Φραγκισκανές καλόγριες, πνίγηκαν), Ο ανεμογέρακας (Windhover, 1877) στο οποίο ο αφηγητής θαυμάζει το πτηνό βραχοκιρκίνεζο καθώς αιωρείται στον αέρα, υπονοώντας ότι ελέγχει τον άνεμο όπως ένας άνθρωπος μπορεί να ελέγχει ένα άλογο, και το (Pied Beauty), ένας ύμνος στον Θεό.[25]

  Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb119077176. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Gerard-Manley-Hopkins. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w6hd7vd0. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 «Oxford Dictionary of National Biography» (Αγγλικά) Oxford University Press. Οξφόρδη. 2004. 37565. Ανακτήθηκε στις 1  Δεκεμβρίου 2022.
  5. ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Gerard-Manley-Hopkins. Ανακτήθηκε στις 1  Δεκεμβρίου 2022.
  6. ↑ 6,00 6,01 6,02 6,03 6,04 6,05 6,06 6,07 6,08 6,09 6,10 «Dictionary of Irish Biography». (Αγγλικά) Dictionary of Irish Biography. Βασιλική Ιρλανδική Ακαδημία. 004098. Ανακτήθηκε στις 1  Δεκεμβρίου 2022.
  7. ↑ The Fine Art Archive. 144878. Ανακτήθηκε στις 1  Δεκεμβρίου 2022.
  8. ↑ «Lur Hiztegi Entziklopedikoa» (Βασκική γλώσσα) 1991. 02881/eu_h_2691/h2691. Ανακτήθηκε στις 1  Δεκεμβρίου 2022.
  9. ↑ (Αγγλικά) Catholic Encyclopedia. 1995. 16045b. Ανακτήθηκε στις 1  Δεκεμβρίου 2022.
  10. ↑ 10,0 10,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 5858594. Ανακτήθηκε στις 1  Δεκεμβρίου 2022.
  11. ↑ LIBRIS. 2  Οκτωβρίου 2012. libris.kb.se/katalogisering/hftwxr211xtqfhq. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
  12. ↑ 12,0 12,1 Collective Catalog of Bibliographic Authorities of Chile. 000130474. Ανακτήθηκε στις 1  Δεκεμβρίου 2022.
  13. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb119077176. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  14. ↑ Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου: (Αγγλικά) Library of Congress Name Authority File. n80032727. Ανακτήθηκε στις 1  Δεκεμβρίου 2022.
  15. ↑ CONOR.SI. 104856675.
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 16,3 «Oxford Dictionary of National Biography» (Αγγλικά) Oxford University Press. Οξφόρδη. 2004. 37565.
  17. ↑ The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/144878. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  18. ↑ 18,0 18,1 «The Victorian Web». The Victorian Web. Ανακτήθηκε στις 22  Φεβρουαρίου 2023.
  19. ↑ . «poets.org/poet/gerard-manley-hopkins». 
  20. ↑ . «westminster-abbey.org/abbey-commemorations/commemorations/gerard-manley-hopkins». 
  21. ↑ . «sparknotes.com/poetry/hopkins/». 
  22. ↑ . «sites.udel.edu/britlitwiki/gerard-manley-hopkins/». 
  23. ↑ . «britannica.com/biography/Gerard-Manley-Hopkins». 
  24. ↑ . «poetryfoundation.org/poets/gerard-manley-hopkins». 
  25. ↑ . «hopkinspoetry.com/poems/». 
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τζέραρντ_Μάνλεϊ_Χόπκινς&oldid=10315406"