Ροτόντα (αρχιτεκτονική)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η ροτόντα (Λατινικά rotunda) είναι περίκεντρο οικοδόμημα, επιστεγασμένο συνήθως με θόλο[1].

Ως αρχιτεκτονικός τύπος έχει ιστορική αξία, καθώς ήταν διαδεδομένος ήδη κατά την ύστερη μεσαιωνική περίοδο και την πρώιμη Αναγέννηση με χαρακτηριστικό δείγμα τη Βίλα Κάπρα «Λα Ροτόντα» του Ενετού αρχιτέκτονα Αντρέα Παλλάντιο[2]. Ο κυκλικός αυτός αρχιτεκτονικός ρυθμός ανήκει σε ό,τι θεωρείται ιερή αρχιτεκτονική και χρησιμοποιήθηκε σε θρησκευτικά κτήρια ήδη κατά τους πρωτοχριστιανικούς χρόνους με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη ροτόντα στον ναό της Αναστάσεως στην Ιερουσαλήμ[3][4].

Φωτοθήκη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «rotunda» (στα Αγγλικά). Oxford Dictionaries. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2014. 
  2. McDowall, Carolyn (16 Μαΐου 2014). «Andrea Palladio Architect – In Pursuit of the Perfect House». Τhe culture concept circle. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2014. 
  3. Sorabella, Jean (2000). «Pilgrimage in Medieval Europe». The Metropolitan Museum of Art. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2014. 
  4. Halgren Kilde, Jeanne. Sacred Power, Sacred Space: An Introduction to Christian Architecture and Worship. UK: Oxford University Press. σελ. 53. ISBN 978-0195336061.