Ριχάρδος Νέβιλ, 2ος βαρόνος του Λάτιμερ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ριχάρδος Νέβιλ, 2ος βαρόνος του Λάτιμερ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Richard Neville (Αγγλικά)
Γέννηση1467 (περίπου)[1]
Θάνατος28  Δεκεμβρίου 1530
Snape
Τόπος ταφήςWell
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Αγγλίας
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςAnne Stafford (από 1490)[2]
ΤέκναΓουίλιαμ Νέβιλ[3]
Τζων Νέβιλ, 3ος βαρόνος του Λάτιμερ
Τζορτζ Νέβιλ
Margaret Neville[3]
Dorothy Neville[3]
Elizabeth Neville[3][4]
Susannah Neville[3][4]
Thomas Neville[3]
Marmaduke Neville[3]
ΓονείςSir Henry Neville[3] και Joanna Bourchier[3]
Οικογένειαοίκος του Νέβιλ

Ο Ριχάρδος Νέβιλ, 2ος βαρόνος του Λάτιμερ (1468 - 28 Δεκεμβρίου 1530) Άγγλος ευγενής και πολέμαρχος στην μάχη του Στόουκ και στην μάχη του Φλοντέν ήταν μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του Σερ Χένρι Νέβιλ που σκοτώθηκε στην μάχη του Έντζεκοτ Μουρ (26 Ιουλίου 1469) και της Ιωάννας Μπικυρτσιερ (πέθανε στις 7 Οκτωβρίου 1470). Ο πατέρας του ήταν γιος του Γεωργίου Νέβιλ, 1ου βαρόνου του Λάτιμερ και της Ελισάβετ Μποσάμπ, κόρης του Ριχάρδου Μποσάμπ, 13ου κόμη του Γουόρικ.[5] Η μητέρα του ήταν κόρη του Τζων Μπικυρτσιερ, 1ου βαρόνου του Μπέρνερς τέταρτου γιου του Γουίλιαμ Μπικυρτσιερ, 1ο κόμη του Ε στην Νορμανδία και της συζύγου του Άννας του Γκλόστερ η οποία ήταν κόρη του Θωμά του Γούντστοκ του μικρότερου γιου του Εδουάρδου Γ΄ της Αγγλίας. Η Άννα του Γκλόστερ με τον δεύτερο σύζυγο της Εδμόνδο Στάφορντ, 5ο κόμη του Στάφορντ ήταν μητέρα του Χάμφρεϊ Στάφορντ, 1ου δούκα του Μπάκινγκχαμ.[6] Ο Ριχάρδος Νέβιλ είχε έναν αδελφό τον Τόμας Νέβιλ και μια αδελφή την Ιωάννα Νέβιλ, σύζυγο του Σερ Τζέιμς Ράντκλιφ.[7]

Τίτλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ριχάρδος Νέβιλ κληρονόμησε μόλις ενός έτους με τον θάνατο του παππού του Γεωργίου Νέβιλ στις 31 Δεκεμβρίου 1469 την βαρονία μαζί με εδάφη από 24 κομητείες ανάμεσα στις οποίες βρισκόταν το κάστρο του Σνέιπ στο Ρίτσμοντσαιρ . Η κηδεμονία και ο γάμος του χρηματοδοτήθηκαν τον Μάιο του 1470 με 1000 δολλάρια από τον μεγάλο θείο του Τόμας Μπικυρτσιερ, αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπερι ενώ τα εδάφη του παρέμειναν στα χέρια του στέμματος, στις 17 Ιανουαρίου 1478 έγινε Ιππότης της Μπαθ.[8] Ο Νέβιλ έπαιρνε τα έσοδα από τα εδάφη του χωρίς απόδειξη για τον χρόνο κατοχής, από τις 12 Αυγούστου 1491 μέχρι τις 3 Νοεμβρίου 1529 κλήθηκε στο Κοινοβούλιο με τον τίτλο "Ριχάρδος Νέβιλ, ιππότης του Λάτιμερ". Η κληρονομιά του αμφισβητήθηκε (1494) από τον Ρόμπερτ Ουίλομπι, 1ο βαρόνο του Ουίλομπι που είχε κληθεί στο Κοινοβούλιο επίσης από το 1491 με τον τίτλο "Ρόμπερτ Ουίλομπι, ιππότης του Μπρόυκ". Ο Ουίλομπι διεκδίκησε την βαρονία και τα εδάφη του Λάτιμερ χάρη στα δικαιώματα του αδελφού της προγιαγιάς του Τζων Ουίλομπι αλλά τα κράτησε τελικά ο Νέβιλ, σύμφωνα με μια καταγραφή "ο λόρδος Ουιλομπι έκανε μια εσφαλμένη διεκδίκηση".[9]

Βασιλεία Ερρίκου Ζ΄[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κάστρο του Σνέιπ στο βόρειο Γιορκσάιρ

Ο πεθερός του Ριχάρδου Σερ Χάμφρεϊ Στάφορντ (1426 - 1486) του Γκράφτον στο Γούστερσαϊρ ήταν πιστός οπαδός του Ριχάρδου Γ΄ της Αγγλίας, μετά την συντριβή του Ριχάρδου στην μάχη του Μπόσγουορθ ο Στάφορντ και ο Φραγκίσκος Λόβελ, 1ος υποκόμης του Λόβελ βρήκαν καταφύγιο στο Κόλτσεστερ. Τον Απρίλιο του 1486 οι δυο άντρες συνωμότησαν εναντίον του νέου βασιλιά, ο Στάφορντ συγκέντρωσε δυνάμεις από την Δυτική Μίντλαντς και ο Λόβελ από την Γιορκσάιρ. Μετά την συντριβή της εξέγερσης στις 11 Μαΐου 1486 ο Στάφορντ δραπέτευσε στο ιερό αλλά συνελήφθη και εκτελέστηκε στις 8 Ιουλίου 1486 στο Τίμπουρν.[10]

Ο Νέβιλ αντίθετα είχε την υποστήριξη του Ερρίκου Ζ΄, σύμφωνα με τον Φόρντ "τα εδάφη του Νέβιλ ήταν πιστά στο στέμμα και τον στρατό του". Πολέμησε στις 16 Ιουνίου 1487 στην μάχη του Στόουκ στην οποία οι βασιλικές δυνάμεις συνέτριψαν τον διεκδικητή του θρόνου Λάμπερτ Σίμνέλ (1477 - 1534). Υπηρέτησε στον στρατό του βορά στην θέση του κόμη του Νορθάμπερλαντ που δολοφονήθηκε το 1489 ενώ είχε παρουσία και στις βασιλικές δυνάμεις στην Βρετάνη (1492). Παρέστη στην δίκη του διεκδικητή του θρόνου Πέρκιν Γουάρμπεκ (1499) και πολέμησε με τον κόμη του Σάρρεϋ στην μάχη του Φλόντεν στην οπισθοφυλακή. Ο Τζωρτζ Τέλμποτ, 4ος κόμης του Σρούσμπερυ τον συμβούλευσε τον Σεπτέμβριο του 1522 να προχωρήσει σε πόλεμο εναντίον του δούκα του Άλμπανι.[11]

Τελευταία χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ριχάρδος Νέβιλ διορίστηκε επιπλέον σε μια σειρά από μη στρατιωτικές αποστολές, εμφανίζεται σε πολλές γιορτές στην βασιλική αυλή (1488, 1499). Το 1499 συνόδευσε την θυγατέρα του Ερρίκου Ζ΄ της Αγγλίας Μαργαρίτα Τυδώρ από το Τάντκαστερ στην Γιορκ για να παντρευτεί τον Ιάκωβο Δ΄ της Σκωτίας. Τον Νοέμβριο του 1515 παραβρέθηκε στο Αββαείο του Ουέστμινστερ όταν ο Τόμας Ουόλσεϊ (1473 - 1530) έγινε Καγκελάριος.[12] Ο Λάτιμερ είχε υπογράψει μαζί με άλλους την αίτηση του Ερρίκου Η΄ της Αγγλίας στον πάπα Κλήμη Ζ΄ να ζητήσει διαζύγιο από την Αικατερίνη της Αραγονίας. Πέθανε λίγο πριν τις 28 Δεκεμβρίου 1530 και τάφηκε με την πρώτη σύζυγο του Άννα Στάφορντ στην εκκλησία του Σαιν Μισέλ του Γουέλ στο βόρειο Γιορκσάιρ.[13]

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ριχάρδος Νέβιλ παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο (1490) την Άννα Στάφορντ, κόρη του Σερ Χάμφρεϊ Στάφορντ του Γκράφτον, Γούστερσαϊρ, και της Αικατερίνης Φρέι (πέθανε στις 12 Μαίου 1482) κόρης του Σερ Τζων Φρέι, βαρόνου του Έξεκερ και της Αγνής Ντάνβερς (πέθανε τον Ιούνιο του 1478) της κόρης του Σερ Τζων Ντάνβερς. Με την σύζυγο του Άννα Στάφορντ απέκτησε :[14]

  • Τζων Νέβιλ, 3ος βαρόνος του Λάτιμερ, παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο την Ντόροθυ ντε Βερ, κόρη του Σερ Τζωρτζ Βερ και της Μάργκαρετ Στάφορντ της αδελφής και συγκληρονόμου του Τζων ντε Βερ, 14ου κόμητος της Οξφόρδης. Παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο την Ελισάβετ Μουσγκράβ και σε τρίτο γάμο την Αικατερίνη Παρ μετέπειτα βασίλισσα και έκτη σύζυγο του Ερρίκου Η΄ της Αγγλίας.[15]
  • Γουίλιαμ Νέβιλ (15 Ιουλίου 1497 - 1545) ποιητής που έγραψε το "Κάστρο της ευχαρίστησης", παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο πριν τις 1 Απριλίου 1529 την Ελισάβετ Γκρεβίλλ κόρη του Σερ Σερ Ζιλ Γκρεβίλλ με την οποία απέκτησε τον Ριχάρδο Νέβιλ του Πένουιν, τον Οβάικ Σαπί του Γούστερσαϊρ και δυο κόρες την Μαρία και την Σουζάννα.[16] Μετά τον θάνατο του Τζων Νέβιλ, 4ου βαρόνου του Λάτιμερ χωρίς γιο ο γιος του Γουίλιαμ Ριχάρδος Νέβιλ (πέθανε στις 27 Μαΐου 1590) διεκδίκησε ανεπιτυχώς τον τίτλο του βαρόνου του Λάτιμερ.[17]
  • Σερ Τόμας Νέβιλ του Πίγκοτς Χωλ στο Άρντλειγκ του Έσσεξ, παντρεύτηκε την Μαρία Τε κόρη και συγκληρονόμο του Σερ Τόμας Τε με την οποία απέκτησε έναν γιο τον Τόμας.[18]
  • Μάρμαντιουκ Νέβιλ του Μάρκς Τε, παντρεύτηκε την Ελισάβετ Τε, κόρη και συγκληρονόμο του Σερ Τόμας Τε με την οποία απέκτησε έναν γιο τον Κρίστοφερ που πέθανε νέος και μια κόρη την Αλιάνορ που παντρεύτηκε τον Τόμας Τε, εκουίρο του Λέιερ ντε λα Χάι στο Έσσεξ.[19]
  • Τζωρτζ Νέβιλ, αρχιδιάκονος του Καρλάιλ, γεννήθηκε στις 29 Ιουλίου 1509 και τάφηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 1567 στο Γουέλλ του βόρειου Γιορκσάιρ.[20]
  • Χριστόφορος Νέβιλ [21]
  • Μάργκαρετ Νέβιλ, παντρεύτηκε στις 22 Νοεμβρίου 1505 με παπική απαλλαγή τον Έντουαρντ Ουίλομπι του Άλκεστερ, Γουόρικσερ (πέθανε τον Νοέμβριο του 1517) γιο του Ρόμπερτ Ουίλομπι, 2ου βαρόνου του Ουίλομπι του Μπρόκ (πέθανε 11 Νοεμβρίου 1521) και της πρώτης συζύγου του Ελισάβετ Μποσάμπ με τον οποίο απέκτησε τρεις κόρες : Ελισάβετ (πέθανε στις 15 Νοεμβρίου 1562) που παντρεύτηκε τον Σερ Φούλκων Γκρεβίλλ (πέθανε στις 10 Νοεμβρίου 1559), την Άννα (πέθανε το 1528) και την Λευκή (πέθανε πριν το 1543) που παντρεύτηκε τον Φραγκίσκο Ντότρεϊ.[22] Η Ελισάβετ Ουίλομπι και ο Σερ Φούλκων Γκρεβίλλ ήταν οι παππούδες του αυλικού και συγγραφέα Φούλκων Γκρεβίλλ 1ου βαρόνου του Μπρούκ.[23] Μετά τον θάνατο του Έντουαρντ Ουίλομπι τον Νοέμβριο του 1517 η χήρα του Μαργαρίτα Νέβιλ παντρεύτηκε τον Σερ Γουίλιαμ Γκασκόιν του Γκάουθορπ, γιο του Σερ Γουίλιαμ Γκασκόιν του Γκάουθορπ και της συζύγου του Μάργκαρετ Πέρσι, 4ης κόρης του Χένρι Πέρσι, 3ου κόμη του Νορθάμπερλαντ. Απέκτησαν δυο παιδιά τον Σερ Τζων Γκασκόιν, λόρδο του Λάουθ στο Λινκολνσάιρ που παντρεύτηκε την Μπάρμπαρα και την Ντόροθυ Γκασκόιν που παντρεύτηκε τον Ρόμπερτ Κόνσταμπλ του Φλάμπορουγκ, γιο του Κοινοβουλευτικού Σερ Μάρμαντιουκ Κόνσταμπλ από την πρώτη του σύζυγο Ελισάβετ κόρη του Τόμας Ντάρσι, 1ου βαρόνου του Ντάρσι.[24][25][26]
  • Ντόροθυ Νέβιλ, παντρεύτηκε τον Τζων Ντέοναϊ
  • Ελισάβετ Νέβιλ, παντρεύτηκε πριν το 1531 τον Σερ Κρίστοφερ Ντάνμπι (1505 - 14 Ιουνίου 1571) του Φάρνλει στο δυτικό Γιορκσάιρ, μόνο γιο του Σερ Κρίστοφερ Ντάνμπι (πέθανε 17 Μαρτίου 1518) και της Μάργκαρετ Σκρόυπι, κόρης του Τόμας Σκρόυπι, 5ου βαρόνου του Σκρόυπι (πέθανε το 1475). Απέκτησαν έξι γιους : Σερ Τόμας Ντάνμπι, Κρίστοφερ Ντάνμπι, Τζων Ντάνμπι, Τζέιμς Ντάνμπι, Μάρμαντιουκ Ντάνμπι, Γουίλιαμ Ντάνμπι και οκτώ κόρες : Ντόροθυ που παντρεύτηκε τον Σερ Τζων Νέβιλ, Μαρία, Ιωάννα που παντρεύτηκε τον Ρογήρο Μέινελ, Μάργκαρετ που παντρεύτηκε τον Κρίστοφερ Χόπτον, Άννα που παντρεύτηκε τον Σερ Γουόλτερ Κάλβελρυ, Ελισάβετ που παντρεύτηκε τον Τόμας Γουέντγουορθ, Μαγδαληνή που παντρεύτηκε τον Μάρμαντιουκ Ουάιβιλ και Μάργκερι που παντρεύτηκε τον Κρίστοφερ Μάλορι.[27] Η Άννα Ντάνμπι και ο Σερ Γουόλτερ Κάλβελρυ ήταν οι παππούδες του Γουόλτερ Κάλβελρυ (πέθανε το 1605) που ο φόνος το παιδιών του δραματοποιήθηκε σε μια εισαγωγή τραγωδίας του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ.[28] Ο αδελφός της Άννας Γουίλιαμ Ντάνμπι φαίνεται ότι ήταν ο Γουίλιαμ Ντάνμπι που εργάστηκε σαν δικαστικός ανακριτής στις έρευνες για τον θάνατο του Κρίστοφερ Μάρλοου (1593).
  • Αικατερίνη Νέβιλ [29]
  • Σουζάννα Νέβιλ (1501 - 1560), παντρεύτηκε τον επαναστάτη Ρίτσαρντ Νόρτον (πέθανε στις 9 Απριλίου 1585) τον μεγαλύτερο γιο του Τζων Νόρτον (πέθανε το 1557) και της Άννας Ράντκλιφ [30]
  • Ιωάννα Νέβιλ [31]

Ο Ριχάρδος Νέβιλ παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο στις 5 Ιουλίου 1502 την Μάργκαρετ, χήρα του Σερ Τζέιμς Στρανγκους (πέθανε στις 1 Δεκεμβρίου 1521).[32]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 «Oxford Dictionary of National Biography». (Αγγλικά) Oxford Dictionary of National Biography. Oxford University Press. Οξφόρδη. 2004.
  2. p1663.htm#i16629. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  3. 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  4. 4,0 4,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  5. Richardson III 2011, p. 1.
  6. Richardson I 2011, pp. 280–4.
  7. Richardson III 2011, p. 2.
  8. Cokayne 1929, p. 481; Ford 2004.
  9. Cokayne 1929, pp. 481–2; Richardson III 2011, p. 3.
  10. Richardson I 2011, p. 119; Horrox 2004; Williams 1928, p. 186.
  11. Cokayne 1929, p. 481; Ford 2004; Richardson III 2011, p. 3.
  12. Ford 2004.
  13. Richardson III 2011, p. 3; Ford 2004.
  14. Richardson I 2011, pp. 119–20; Richardson III 2011, pp. 3–4; Macnamara 1895, pp. 101, 102, 144, 150.
  15. Cokayne 1929, p. 483; Dockray 2004.
  16. Edwards 2004; Burke 1866, p. 398.
  17. Cokayne 1929, p. 486.
  18. Burke 1866, p. 398.
  19. Burke 1866, p. 398.
  20. Ford 2004; Burke 1866, p. 398.
  21. Burke 1866, p. 398.
  22. Richardson I 2011, pp. 336–8; Richardson II 2011, p. 269; Burke 1866, p. 398.
  23. Gouws 2004.
  24. The History of Parliament: the House of Commons 1509-1558, ed. S.T. Bindoff, 1982. CONSTABLE, Sir Marmaduke II (by 1498-1560), of London and Nuneaton, Warws.
  25. The Visitation of Yorkshire in the years 1563 and 1564, by William Flower, Norroy King of Arms. Harleian Society 1881. Editor: Charles Best Norcliffe MA
  26. Cracroft's Peerage - Gascoigne, of Gawthorpe, co. York Archived 3 July 2012 at the Wayback Machine.
  27. Richardson IV 2011, pp. 12–13; Burke 1866, p. 398.
  28. Burlinson 2004; Lowe 2004.
  29. Burke 1866, p. 398.
  30. Hicks 2004; Burke 1866, p. 398.
  31. Burke 1866, p. 398.
  32. Richardson I 2011, p. 119.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Burke, Bernard (1866). A Genealogical History of the Dormant, Abeyant, Forfeited, and Extinct Peerages of the British Empire. London: Harrison. Retrieved 2012-12-13.
  • Burlinson, Christopher (2004). Calverley, William (d. 1572). Oxford Dictionary of National Biography. Retrieved 2012-12-12.
  • Cokayne, George Edward (1929). The Complete Peerage edited by Vicary Gibbs. VII. London: St Catherine Press.
  • Dockray, Keith (2004). Neville, John, third Baron Latimer (1493–1543). Oxford Dictionary of National Biography. Retrieved 2012-12-19.
  • Edwards, A.S.G. (2004). Neville, William (b. 1497, d. in or before 1545). Oxford Dictionary of National Biography. Retrieved 2012-12-12.
  • Ford, L.L. (2004). Neville, Richard, second Baron Latimer (c.1467–1530). Oxford Dictionary of National Biography. Retrieved 2012-12-11.
  • Gouws, John (2004). Greville, Fulke, first Baron Brooke of Beauchamps Court (1554–1628). Oxford Dictionary of National Biography. Retrieved 2012-12-12.
  • Hicks, Michael (2004). Norton, Richard (d. 1585). Oxford Dictionary of National Biography. Retrieved 2012-12-11.
  • Horrox, Rosemary (2004). Lovell, Francis, Viscount Lovell (b. c.1457, d. in or after 1488). Oxford Dictionary of National Biography. Retrieved 2012-12-11. (subscription required)
  • Lowe, J. Andreas (2004). Calverley, Walter (d. 1605). Oxford Dictionary of National Biography. Retrieved 2012-12-12.
  • Macnamara, F.N. (1895). Memorials of the Danvers Family (of Dauntsey and Culworth). London: Hardy & Page. Retrieved 2012-12-15.
  • Richardson, Douglas (2011). Magna Carta Ancestry: A Study in Colonial and Medieval Families, ed. Kimball G. Everingham. I (2nd ed.). Salt Lake City.
  • Richardson, Douglas (2011). Magna Carta Ancestry: A Study in Colonial and Medieval Families, ed. Kimball G. Everingham. II (2nd ed.). Salt Lake City.
  • Richardson, Douglas (2011). Magna Carta Ancestry: A Study in Colonial and Medieval Families, ed. Kimball G. Everingham. III (2nd ed.). Salt Lake City.
  • Richardson, Douglas (2011). Magna Carta Ancestry: A Study in Colonial and Medieval Families, ed. Kimball G. Everingham. IV (2nd ed.). Salt Lake City.
  • Richardson, Douglas (2011). Plantagent Ancestry: A Study in Colonial and Medieval Families, ed. Kimball G. Everingham. II (2nd ed.). Salt Lake City.
  • Williams, C.H. (April 1928). "The Rebellion of Humphrey Stafford in 1486". English Historical Review. Oxford University Press. 43 (170): 181–9.