Παναγιώτης Κατσικογιάννης
| Παναγιώτης Κατσικογιάννης | |
|---|---|
 Ο Π. Κατσικογιάννης έξω από το δημοτικό γήπεδο Αιγάλεω στις 1 Νοεμβρίου 2016 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Παναγιώτης Κατσικογιάννης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1 Δεκεμβρίου 1958 |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ποδοσφαιριστής |
Ο Παναγιώτης (Τάκης) Κατσικογιάννης (γεν. Αιγάλεω, 1 Δεκεμβρίου 1958) είναι παλαίμαχος ακραίος αμυντικός ποδοσφαιριστής, που έκανε μεγάλη καριέρα στο πρωτάθλημα της Α’ Εθνικής[1], συμμετέχοντας σ' αυτήν για 10 περιόδους με τα χρώματα δύο διαφορετικών ομάδων. Ακόμη, έπαιξε και στη Β’ Εθνική, για άλλα τρία έτη.
Βιογραφικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ξεκίνησε από τα εφηβικά τμήματα του Α.Ο. Αιγάλεω και την περίοδο 1976-77 ντεμπουτάρισε στην πρώτη ομάδα, που κέρδισε τον τίτλο στη Β’ Εθνική. Συνέχισε στο «Σίτι» την επόμενη τετραετία (2 χρονιές στην Α’ και ισάριθμες στη Β’ κατηγορία). Συνολικά χρησιμοποιήθηκε σε 105 ματς και πέτυχε 6 γκολ.
Το καλοκαίρι του 1981 προσέλκυσε το ενδιαφέρον του Εθνικού Πειραιά, στον οποίο υπέγραψε μαζί με τον αδελφό του Γιάννη Κατσικογιάννη.
Αγωνίσθηκε για οκτώ συνεχείς σεζόν στην Α’ Εθνική (1981-82 έως και 1988-89), παίρνοντας μέρος σε περισσότερα από 200 ματς, ενώ σκόραρε και άλλες 5 φορές (το πρώτο του γκολ ήταν συμπτωματικά σε βάρος της προηγούμενης ομάδας του, το 1983).
Το παιχνίδι του χαρακτήριζε το πάθος και η αποφασιστικότητα. Ως δεξιός αμυντικός πραγματοποίησε επί σειρά ετών εξαιρετικές εμφανίσεις και δικαίωσε έτσι το προσωνύμιο «λιονταράκι» που τον συνόδευε από την αρχή της καριέρας του.
Μετά τον Εθνικό, έπαιξε επίσης σε Πανηλειακό (1989-90, Δ΄Εθνική, κερδίζοντας την άνοδο στη Γ΄Εθνική), Αγία Ελεούσα (με προπονητή το Ζαχ. Λυκουρίνο), στη Δ΄Εθνική, κατακτώντας θέση μέσα στην πρώτη πεντάδα, ΑΕ Καμινιών (Ε.Π.Σ. Πειραιώς), κερδίζοντας την άνοδο από τη Β΄στην Α΄τοπική κατηγορία, Μαύρο Αετό Κερατσινίου (1991-92), κερδίζοντας την άνοδο στη Δ΄Εθνική και Θεμιστοκλή Αιγάλεω (1992-93), μαζί με το Γ. Κωνσταντόπουλο (ο Κατσικογιάννης ήταν προπονητής-παίκτης), όταν κέρδισε την προαγωγή στη Β΄ Αθηνών.
Από το 1994-95 ακολούθησε καθαρά προπονητική καριέρα, διατελώντας τεχνικός των ερασιτεχνικών συλλόγων Δύναμη Κορυδαλλού, Μ. Αετός, Καπανδρίτι και Αττικός Κολωνού.
Τα τελευταία χρόνια ασχολείται ιδιαίτερα με τις "ακαδημίες", ενώ επί σειρά ετών διετέλεσε πρόεδρος των βετεράνων της ομάδας του Αιγάλεω, αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες και δράσεις ανθρωπιστικού χαρακτήρα[2].
Ο ανιψιός του Γιώργος Κατσικογιάννης, είναι επίσης ποδοσφαιριστής.
Διεθνής
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αγωνίσθηκε στην Εθνική ομάδα των Ενόπλων και στην ολυμπιακή ομάδα το 1983.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- «50 Χρόνια Αιγάλεω» (Νίκος Δημ. Νικολαΐδης, 1998)