Παλαιομοχούστι Ιωαννίνων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 39°28′31.87″N 21°2′15.11″E / 39.4755194°N 21.0375306°E / 39.4755194; 21.0375306

Παλαιομοχούστι
Παλαιομοχούστι is located in Greece
Παλαιομοχούστι
Παλαιομοχούστι
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΗπείρου
Περιφερειακή ΕνότηταΙωαννίνων
ΔήμοςΒορείων Τζουμέρκων
Δημοτική ΕνότηταΠραμάντων
Γεωγραφία
ΝομόςΙωαννίνων
Υψόμετρο540
Πληθυσμός
Μόνιμος23
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας470 43
Τηλ. κωδικός26590

Το Παλαιομοχούστι, επίσημα Παλαιομοχούστιον, είναι ορεινό χωριό στη περιοχή των Βορείων Τζουμέρκων του νομού Ιωαννίνων σε υψόμετρο 540 μέτρα[1].

Γεωγραφικά στοιχεία - αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Παλαιομοχούστι βρίσκεται στα νοτιοδυτικά όρια του νομού Ιωαννίνων, στα όρια με το νομό Άρτας. Είναι κτισμένο στις δυτικές πλαγιές των Τζουμέρκων (Αθαμανικά Όρη) και ανατολικά του Άραχθου ποταμού. Απέχει 48 χλμ. ΝΑ. από τα Ιωάννινα και 49 χλμ. Β.-ΒΑ. από την Άρτα. Στα νοτιοδυτικά του χωριού και κοντά στο δρόμο με την Πλάκα είναι η ιερά μονή της Παναγίας της Μουχουστιώτισσας ή Μονή Πλάκας, που χρονολογείται στο δεύτερο μισό του 17ου αιώνα. Ανακαινίσθηκε το 1665 στο εσωτερικό του καθολικού υπάρχουν αξιόλογες τοιχογραφίες του 1680. Υπάρχουν ακόμα τοιχογραφίες στο νάρθηκα (του 1694) και ξυλόγλυπτο επίχρυσο τέμπλο.[2]

Διοικητικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως οικισμός περιλαμβάνεται στην απογραφή επίσημα για πρώτη φορά το 1940 και ως μέρος της κοινότητας Ραφταναίων.[3] Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης, μαζί με τα Βουνόρεια, τη Μεγάλη Ράχη, το Μυλοκοπειό, το Παλληκάρι, το Ζαλούχο, τη Πλάκα, τους Ραφταναίους, τη Ρούγα και τον Φράξο αποτελούν τη τοπική κοινότητα Ραφταναίων που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Πραμάντων του Δήμου Βορείων Τζουμέρκων και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει πληθυσμό 38 κατοίκους.[4]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 262, τομ.26. 
  2. «Μονή Μουχουστίου Πλάκας». www.voreiatzoumerka.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2018. 
  3. «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2018. 
  4. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10562 (σελ. 88 του pdf)