Πέτρος Β΄ της Κύπρου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πέτρος Β'
Ο θυρεός των Λουζινιάν, βασιλέων της Κύπρου και της Ιερουσαλήμ
βασιλιάς της Κύπρου
Περίοδος1369 - 1382
ΠροκάτοχοςΠέτρος Α΄ της Κύπρου
ΔιάδοχοςΙάκωβος Α΄ της Κύπρου
τιτουλάριος βασιλιάς της Ιερουσαλήμ
Περίοδος1369 - 1382
ΠροκάτοχοςΠέτρος Α' της Κύπρου
ΔιάδοχοςΙάκωβος Α' της Κύπρου
Γέννηση1354
Θάνατος1382
ΣύζυγοςΒαλεντίνα Βισκόντι της Κύπρου
ΟίκοςΟίκος των Πουατιέ-Λουζινιάν
ΠατέραςΠέτρος Α' της Κύπρου
ΜητέραΕλεονώρα της Αραγωνίας, βασίλισσα της Κύπρου
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Ο Πέτρος Β΄ της Κύπρου (1354 - 13 Οκτωβρίου 1382), Βασιλιάς της Κύπρου και τιτουλάριος βασιλιάς της Ιερουσαλήμ (1369 - 1382) ήταν γιος και διάδοχος του Πέτρου Α΄ της Κύπρου και της Ελεονόρας της Αραγωνίας.[1] Διαδέχθηκε τον δολοφονημένο πατέρα του σε ηλικία 15 ετών (1369)

Γάμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρώτη πρόταση να παντρευτεί κόρη του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Ιωάννη Ε΄ Παλαιολόγου απορρίφθηκε επειδή οι Λατίνοι δεν ήθελαν για πολιτικούς λόγους τον γάμο του με Ελληνίδα πριγκίπισσα. Οι Λατίνοι είπαν σαν δικαιολογία στους Βυζαντινούς απεσταλμένους ότι ο βασιλιάς ήταν απασχολημένος με την εισβολή των Γενουατών. Ο Πέτρος Β΄ νυμφεύτηκε τη Βαλεντίνα Βισκόντι της Κύπρου κόρη του Μπερναμπό Βισκόντι. Η βασιλείας του χαρακτηρίστηκε από μεγάλη παρακμή, χάθηκαν οι κτήσεις του πατέρα του στην Μικρά Ασία, η Αμμόχωστος χάθηκε από την εισβολή των Γενουατών (1373 - 1374), από τότε ξεκίνησε η παρακμή της. Σημαντική φθορά είχαν επίσης η πρωτεύουσα Λευκωσία, η Κερύνεια, η Λεμεσός και η Πάφος.

Στέψη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πέτρος Β΄ ανακηρύχτηκε βασιλιάς της Κύπρου αμέσως μετά τη δολοφονία του πατέρα του τον Ιανουάριο του 1369 αλλά επειδή ήταν ανήλικος την αντιβασιλεία ανέλαβε ο θείος του Ιωάννης των Λουζινιάν. Ο Ιωάννης συνάντησε σοβαρές αντιδράσεις ειδικά από την βασιλομήτωρ Ελεονόρα, που τον θεωρούσε ηθικό αυτουργό της δολοφονίας του συζύγου της. Η Ελεονόρα ζήτησε στρατιωτική βοήθεια από την Ευρώπη, στις μυστικές της εκκλήσεις ανταποκρίθηκαν μόνο οι Γενουάτες που είδαν την υπόθεση σαν ευκαιρία επέμβασης στο βασίλειο της Κύπρου.

Ένταση με τους Γενουάτες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πέτρος Β΄ όταν ενηλικιώθηκε στέφτηκε βασιλιάς της Κύπρου στον καθεδρικό ναό της Αγίας Σοφίας στη Λευκωσία (12 Ιανουαρίου 1371) και τιτλούχος βασιλιάς της Ιερουσαλήμ στην Αμμόχωστο (12 Οκτωβρίου 1372). Στην δεύτερη τελετή ακολούθησαν σοβαρά επεισόδια με πρωταγωνιστές τους Βενετούς και τους Γενουάτες της Αμμόχωστου. Οι αρχηγοί των δυο παροικιών κρατούσαν σύμφωνα με την παράδοση τα χαλινάρια του βασιλικού αλόγου, η φιλονικία ξεκίνησε σχετικά με το ζήτημα ποιοι θα κρατούσαν το δεξί και ποιοι το αριστερό χαλινάρι. Η φιλονικία εξελίχτηκε το βράδυ μετά το εορταστικό δείπνο σε ένοπλη σύγκρουση στους δρόμους της Αμμόχωστου με πολλά θύματα και ζημιές. Η ευθύνη αποδόθηκε στους Γενουάτες πολλοί συνελήφθησαν, οι εκπρόσωποι τους κατάγγειλαν στην Γένουα τις διώξεις και οι αρχές της πόλης αποφάσισαν επέμβαση στην Κύπρο. Οργάνωσαν εκστρατεία με χρηματοδότηση πλούσιων εμπόρων, αρχηγός τους ο αδελφός του δόγη της Γένοβας Πέτρος ντε Καμποφρεγκόσο.

Απώλεια της Αμμόχωστου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πέτρος και οι σύμβουλοί του συγκέντρωσαν όλες τις δυνάμεις τους για να αντιμετωπίσουν τους Γενουάτες, έδωσαν πίσω την Αττάλεια στον εμίρη Τεκέ από τον οποίο είχε κυριεύσει την πόλη ο Πέτρος Α΄ και έκλεισαν ειρήνη μαζί του. Αρχηγοί του στρατού ήταν οι θείοι του βασιλιά Ιωάννης και ο Κοντόσταυλος Ιάκωβος Α΄ της Κύπρου, ο Πέτρος Β΄ παρέμεινε στην Αμμόχωστο με την μητέρα του που τελικά χάθηκε και ο ίδιος αιχμαλωτίστηκε. Η Αμμόχωστος ήταν άριστα οχυρωμένη αλλά οι Γενουάτες την κατέλαβαν με κόλπο, είπαν ψευδώς να τους ανοίξουν τις πύλες για διαπραγματεύσεις κάτι που έγινε και αποδείχτηκε μοιραίο.

Αιχμαλωσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πέτρος Β΄ κρατήθηκε αιχμάλωτος με τη μητέρα του, οι Γενουάτες επιτέθηκαν στη Λεμεσό, την Πάφο και μπήκαν και στην πρωτεύουσα Λευκωσία. Οι δύο θείοι του βασιλιά αντιστάθηκαν επιτυχώς από το κάστρο του Αγίου Ιλαρίωνος και από την πόλη της Κερύνειας. Ο Πέτρος έκλεισε ταπεινωτική συνθήκη με τους Γενουάτες (1374) με όρους : παραμονή της Αμμόχωστου στους Γενουάτες, καταβολή υπέρογκων αποζημιώσεων και αποστολή ομήρων στη Γένοβα για εγγύηση, παράδοση της Κερύνειας και εξορία του Ιακώβου από την Κύπρο. Ο Ιάκωβος έφυγε για την Ευρώπη αλλά συνελήφθη και φυλακίστηκε από τους Γενουάτες, επέστρεψε στην Κύπρο μετά τον θάνατο του Πέτρου Β΄.

Τελευταία χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η επιχείρηση των Γενουατών στην Κύπρο τους έφερε σημαντικά κέρδη αλλά πριν φύγουν εκτέλεσαν τους εμπλεκόμενους στη δολοφονία του Πέτρου Α΄ ύστερα από υπόσχεση στην βασιλομήτωρ Ελεονόρα. Η Ελεονόρα λίγο αργότερα οργάνωσε και πέτυχε τη δολοφονία του πρίγκιπα Ιωάννη που τον θεωρούσε υπεύθυνο για τον θάνατο του συζύγου της. Η Ελεονόρα συγκρούστηκε με την νύφη της Βαλεντίνα Βισκόντι και έκανε επεμβάσεις στην πολιτική και τα σκάνδαλα, ο Πέτρος Β΄ αποφάσισε να διώξει την δυναμική μητέρα του η οποία παρά τις σκληρές αντιδράσεις εξορίστηκε τον Σεπτέμβριο του 1378 στην Ισπανία. Ο Πέτρος Β΄ διαπραγματεύτηκε ειρήνη με τον σουλτάνο της Αιγύπτου, βελτίωσε τις οχυρώσεις της Λευκωσίας και έκτισε βασιλική έπαυλη στο χωριό Ποταμιά που καταστράφηκε από τους Μαμελούκους (1426), έκοψε και δικά του νομίσματα. Πέθανε πρόωρα σε ηλικία 28 ετών (13 Οκτωβρίου 1382), είχε αποκτήσει μια κόρη που έζησε λίγο και τον διαδέχθηκε ο θείος του Ιάκωβος Α΄ της Κύπρου.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νυμφεύτηκε το 1378 τη Βαλεντίνα Βισκόντι, κόρη του Μπερναμπό Βισκόντι κυβερνήτη του Μιλάνου και είχε τέκνα:

  • μία κόρη, απεβ. βρέφος.

Πινακοθήκη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Dictionnaire historique, ou histoire abrégée des hommes... Par François Xavier de Feller page 82

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • René Grousset, L'Empire du Levant : Histoire de la Question d'Orient, Paris, Payot, coll. « Bibliothèque historique », 1949 (réimpr. 1979)
Πέτρος Β΄ της Κύπρου
Γέννηση: 1354 Θάνατος: 13 Οκτωβρίου 1382
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος
Πέτρος Α΄ της Κύπρου
Βασιλιάς της Κύπρου

1369 - 1382
Διάδοχος
Ιάκωβος Α΄ της Κύπρου
Τιτλούχος βασιλιάς της Ιερουσαλήμ

1369 - 1382