Ερρίκος Β΄ της Κύπρου
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Ερρίκος Β΄ | |
|---|---|
 | |
| Περίοδος | 1285-1324 |
| Προκάτοχος | Ιωάννης Α΄ της Κύπρου |
| Διάδοχος | Ούγος Δ΄ της Κύπρου |
| Περίοδος | 1285 - 1291 |
| Προκάτοχος | Ιωάννης Α΄ της Κύπρου |
| Περίοδος | 1291-1324 |
| Διάδοχος | Ούγος Δ΄ της Κύπρου |
| Γέννηση | 1270 |
| Θάνατος | 1324 |
| Σύζυγος | Κωνσταντία της Σικελίας, βασίλισσα της Κύπρου |
| Οίκος | Οίκος των Πουατιέ - Λουζινιάν |
| Πατέρας | Ούγος Γ΄ της Κύπρου |
| Μητέρα | Ισαβέλλα των Ιμπελέν |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο Ερρίκος Β΄ της Κύπρου (1270 - 31 Μαρτίου 1324) μέλος του Οίκου του Πουατιέ-Λουζινιάν Βασιλιάς της Κύπρου (1285-1324) και τελευταίος Βασιλιάς της Ιερουσαλήμ (1285-1291) ήταν δεύτερος γιος και διάδοχος του Ούγου Γ' της Κύπρου και της Ισαβέλλας του Ιμπελέν. Τον πατέρα του διαδέχθηκε ο μεγαλύτερος αδελφός του Ιωάννης Α΄ της Κύπρου που πέθανε άτεκνος τον επόμενο χρόνο (1285). Ήταν ασθενικός και δεν απέκτησε διάδοχο· τον διαδέχτηκε (1324) ο ανιψιός του Ούγος Δ΄ της Κύπρου, γιος του αδελφού του Γκυ κοντόσταυλου της Κύπρου.
Πραξικόπημα του Αμαλρίκ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η στέψη του σαν βασιλιάς της Κύπρου έγινε στη Λευκωσία (24 Ιουνίου 1285), την επόμενη χρονιά έγινε η στέψη του σαν βασιλιά της Ιερουσαλήμ στην Τύρο (15 Αυγούστου 1286). Η πόλη της Ιερουσαλήμ βρισκόταν υπό την κατοχή των Μωαμεθανών. Ο Ερρίκος Β΄ οχύρωσε τη Λευκωσία και έκτισε τα τείχη της πόλης, τις οχυρώσεις ενίσχυσαν και αντικατέστησαν αργότερα οι Βενετοί που διατηρούνται μέχρι σήμερα. Εκδηλώθηκε εξέγερση από τους ευγενείς εναντίον του Ερρίκου Β΄ με τη δικαιολογία ότι ήταν ανίκανος να κυβερνήσει λόγω ασθένειας και επικράτησαν αναίμακτα (26 Μαρτίου 1306), επικεφαλής ήταν ο αδελφός του Αμαλρίκ, κύριος της Τύρου. Το πραξικόπημα υποστήριξαν οι ευγενείς, ο Λατινικός κλήρος και οι Ναΐτες ιππότες, η μητέρα του Ισαβέλλα έκλαιγε, φώναζε και καλούσε το λαό να αντισταθεί στους κινηματίες. Ο ασθενής Ερρίκος Β΄ υπέγραψε ταπεινωτική συνθήκη με τον αδελφό του και του παραχώρησε την εξουσία, ο ίδιος αποσύρθηκε στο κτήμα στον Στρόβολο και ασχολήθηκε με την εκγύμναση των γερακιών του. Λίγο αργότερα ο βασιλιάς δοκίμασε να ανακαταλάβει την εξουσία αλλά απέτυχε και πολιορκήθηκε στο παλάτι του στη Λευκωσία. Ο Αμαλρίκ συνέλαβε τον βασιλιά και τον έστειλε αιχμάλωτο στον Χετούμ Β΄ της Αρμενίας (7 Φεβρουαρίου 1307) που ήταν κουνιάδος του, η σύζυγος του Αμαλρίκ και αδελφή του Χετούμ Ισαβέλλα έγινε αντιβασίλισσα της Κύπρου.
Επάνοδος στον θρόνο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ερρίκος Β' παρέμεινε στην εξορία μέχρι την δολοφονία του Αμαλρίκ από τον ευγενή Σιμών ντε Μοντολίφ (5 Μαρτίου 1309 ή 5 Ιουνίου 1310 κατά τον Λεόντιο Μαχαιρά), ο Ερρίκος Β΄ επανήλθε στον θρόνο στην Κύπρο. Πέθανε στο κτήμα του στο Στρόβολο (31 Μαρτίου 1324) και τάφηκε στην εκκλησία του Αγίου Δομινίκου στη Λευκωσία. Παντρεύτηκε την Κωνσταντία της Σικελίας, βασίλισσα της Κύπρου (16 Οκτωβρίου 1317) χωρίς να αποκτήσει παιδιά, τον διαδέχθηκε ο ανιψιός του Ούγος Δ'.
Δραστηριότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ερρίκος διεξήγαγε λίγους πολέμους κατά των Σαρακηνών στη Συρία, την Αίγυπτο και των Τούρκων στη Μικρά Ασία, πολέμησε με ιππότες στην Άκρα κατά του Σουλτάνου Ασράφ που την πολιόρκησαν (1291), μετά την πτώση της πόλης επέστρεψε στην Κύπρο. Η Τύρος, η Σιδώνα, η Βηρυτός και άλλες πόλεις κατακτήθηκαν στην συνέχεια από τους Μαμελούκους, οι πρόσφυγες δραπέτευσαν στην Κύπρο. Την εποχή του Ερρίκου οι Ναΐτες συγκρούστηκαν με τον Πάπα από κατηγορίες του Γάλλου βασιλιά Φίλιππου του Ωραίου, ο πάπας έδωσε εντολή στον Αμαλρίκ να εξοντώσει τους Ναΐτες της Κύπρου που είχαν τεράστια περιουσία. Ο Αμαλρίκ αρχικά αρνήθηκε επειδή οι Ναΐτες τον βοήθησαν στο πραξικόπημα κατά του αδελφού του αλλά τελικά τους αφόπλισε, αργότερα εξοντώθηκαν και η περιουσία τους μεταβιβάστηκε στους Ιωαννίτες Ιππότες. Ο Ερρίκος επιστρέφοντας έγινε δεκτός με πανηγυρισμούς και κράτησε σκληρή στάση στους πραξικοπηματίες, τους φυλάκισε στο κάστρο της Κερύνειας και τους άφησε να πεθάνουν από την πείνα. Ο Ερρίκος Β΄ συγκρούστηκε με τους Γενουάτες χάρη σε αντίθετα συμφέροντα, δεν τους εξόντωσε όμως και παραχώρησε τα προνόμια τους στους Βενετούς.
Ιστορικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ερρίκος Β΄ δεν είχε καλή φήμη στην Ευρώπη και οι συγγραφείς της εποχής του μιλούν περιφρονητικά γι' αυτόν. Ο Δάντης Αλιγκέρι στην Θεία Κωμωδία, τον παρουσιάζει σκληρό δυνάστη: για να πείσουν οι ισχυρισμοί του για την αγριότητα των βασιλιάδων, φέρνει σαν παράδειγμα τον βασιλιά της Αμμοχώστου και της Λευκωσίας. [1]
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφεύτηκε το 1317 την Κωνσταντία του Οίκου της Βαρκελώνης, κόρη του Φρειδερίκου Β΄ της Σικελίας. Δεν απέκτησαν απογόνους.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ [...] Η Φαμαγκούστα κλαίν κ' η Νικοζία για τ' άνομο θεριό τους και μουγκρίζουν, που απ' τ' άλλα τα θεριά δεν ξεμακραίνει... Δάντης Αλιγκιέρι, Θεία Κωμωδία, 19ο τραγούδι του Παραδείσου
Πινακοθήκη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
-
Ο θυρεός των Πουατιέ -
Ο θυρεός της Ιερουσαλήμ -
Ο σταυρός είναι της Ιερουσαλήμ. Οι μπλε - λευκές λωρίδες είναι της περιοχής του Λουζινιάν και ο εστεμμένος λέων του βασιλείου της Κύπρου -
Χάρτης του "Regnum Cypri"
| ||||||||||||||||