Νοσηλεία κατ' οίκον

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η κατ’ οίκον νοσηλεία αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα των αρρώστων και τμήμα της πρωτοβάθμιας φροντίδας σε ολόκληρο τον κόσμο. Συμπεριλαμβάνεται ως νέος κλάδος στα αμερικανικά και ευρωπαϊκά συστήματα υγείας και συνεχώς αναπτύσσεται και σε άλλες χώρες.

Ως κατ’ οίκον νοσηλεία θεωρείται η μακρόχρονη νοσηλευτική φροντίδα ασθενών και η μακροχρόνια νοσηλεία τους στην τρίτη ηλικία στο σπίτι. Έχει συνδεθεί με την τρίτη ηλικία στις μέρες μας διότι αρκετοί άρρωστοι προκειμένου να αποφύγουν την ταλαιπωρία της μετακίνησης από και προς το νοσοκομείο ή δεν έχουν τη δυνατότητα να μετακινηθούν , επιλέγουν να νοσηλευθούν στο σπίτι, καθώς και με τις βαρέως πάσχοντες από κάποια χρόνια νόσο ή αναπηρία.

Καθ' ύλην αρμόδιοι για την μελέτη, εκτέλεση και εφαρμογή όλων των σταδίων της κατ’ οίκον νοσηλεία αποτελούν οι κοινοτικοί νοσηλευτές.

Δεν υπάρχει μέχρι σήμερα σαφής καταγραφή για το πότε ξεκίνησε η νοσηλεία κατ’ οίκον. Αναφορικά όμως γνωρίζουμε ότι προκειμένου να αποφευχθεί εξάπλωση θανατηφόρων ασθενειών της ανθρωπότητος, οι νοσούντες νοσηλεύονταν στο σπίτι.Παραδείγματα ασθενειών : Ιλαρά, η ευλογιά, η ελονοσία, η φυματίωση, ισπανική γρίπη κ.λπ

Οφέλη Νοσηλείας κατ' οίκον[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προς αποφυγή περαιτέρω επιπλοκών στις θεραπείες των ασθενών, οι επαγγελματίες υγείας (ιατροί, νοσηλευτές) προτρέπουν τους ασθενείς για τη νοσηλεία κατ' οίκον, Με αυτό τον τρόπο οι ασθενείς αποφεύγουν την μετακίνηση από και προς τις μονάδες υγείας και τους κινδύνους που έπονται από αυτό, όπως τις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις που τα τελευταία έτη βρίσκονται σε έξαρση. Την καλύτερη και αμεσότερη εξυπηρέτηση των νοσούντων και των επειγόντων περιστατικών που νοσηλεύονται στις μονάδες υγείας.

Νοσηλεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η νοσηλεία κατ’ οίκον ποικίλει από χώρα σε χώρα και από ιδιωτικό ή δημόσιο φορέα. Υπεύθυνος για την κατ’ οίκον νοσηλεία αποτελεί ο νοσηλευτής, ενώ ανάλογα με την βαρύτητα του περιστατικού και τις εκάστοτε ανάγκες ενδέχεται να απασχοληθούν και βοηθοί νοσηλευτές (Δ.Ε) για πιο απλές περιπτώσεις (π.χ τοπική καθαριότητα ή λουτρό καθαριότητας).

Οι πιο συνηθισμένες νοσηλείες έχουν ως εξής:

  1. Η καθημερινή καθαριότητα των ασθενών - τοπική καθαριότητα ή λουτρό καθαριότητας (συνήθως απασχολούνται βοηθοί νοσηλευτές)
  2. Ο μικροβιολογικός έλεγχος (αιμοληψία, λήψη δείγματος ούρων και καλλιεργειών)
  3. Η σίτιση και η ενυδάτωση των ασθενών
  4. Η περιποίηση τραυμάτων και κατακλίσεων
  5. Η χορήγηση φαρμάκων και παρεντερικής σίτισης
  6. Η περιποίηση τραχειοστομίας, κολοστομίας, ουρητηροστομίας και γαστροστομίας
  7. Ο καθετηριασμός ουροδόχου κύστεως
  8. Η λήψη ζωτικών σημείων ( πίεση, θερμοκρασία, σφίξεις)
  9. Ακτινογραφίες κατ’ οίκον
  10. Αναρρόφηση βρογχικών εκκρίσεων
  11. Άμεση απάντηση σε διάφορες μικροβιολογικές εξετάσεις (π.χ. INR, αέρια αίματος κ.ο.κ.)
  12. Λήψη ηλεκτροκαρδιογραφήματος
  13. Υπερηχογράφημα κατ’ οίκον

Η ολοένα αυξανόμενη τεχνολογία οδηγεί σε περαιτέρω νέες νοσηλείες που μπορούν να γίνουν στο σπίτι του ασθενή. Για την επίτευξη αυτών υπάρχουν δημόσιοι φορείς και προγράμματα υγείας που διαφέρουν από χώρα σε χώρα καθώς και ιδιωτικές εταιρείες που πραγματοποιούν νοσηλεία στο σπίτι. Δεν είναι σαφές ότι η νοσηλεία κατ’ οίκον είναι ο πιο αποδεκτός τρόπος νοσηλείας καθώς υπάρχουν ακόμα πολλά κενά για την πλήρη ανεξαρτητοποίηση της από το χώρο του νοσοκομείου. Όμως αρκετές χώρες την αποδέχονται μόνο και μόνο για την αποφυγή του συνωστισμού και των συνεπειών του στις μονάδες υγείας.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]