Νικόλαος Ρίτζος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νικολάου Ρίτζου
Γέννηση1440
Ηράκλειο
Θάνατος1507
Ηράκλειο
Ιδιότηταζωγράφος και αγιογράφος
ΚίνημαΚρητική λογοτεχνία της Βενετοκρατίας
Καλλιτεχνικά ρεύματαΚρητική λογοτεχνία της Βενετοκρατίας
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Νικόλαος Ρίτζος (Χάνδακας, 1440 - 1507) ήταν Έλληνας Αναγεννησιακός ζωγράφος στην Κρητική Σχολή. Ο πατέρας του ήταν ο διάσημος Κρητικός ζωγράφος Ανδρέας Ρίτζος, ο αδελφός του ο ζωγράφος Θωμάς Ρίτζος και γιος του ο επίσης διάσημος ζωγράφος Μανέα Ρίτζος. Ο Νικόλαος Ρίτζος και ο πατέρας του θεωρούνται ιδρυτές της Κρητικής Σχολής, επηρέασαν αμέτρητους ζωγράφους τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ιταλία. Η μορφή της τέχνης που χρησιμοποιούσαν ήταν η "Ελληνική μανιέρα", η κλασσική Ελληνο-Ιταλική μορφή που χρησιμοποιούσαν τον Μεσαίωνα στην Κρήτη. Οι σύγχρονοι τους ήταν ήταν οι διάσημοι ζωγράφοι Ανδρέας Παβίας, Νικόλαος Τζαφούρης και ο Άγγελος Ακοτάντος. Η επίδραση τους φάνηκε σε διάσημους μεταγενέστερους ζωγράφους όπως ο Μιχαήλ Δαμασκηνός, ο Πέτρος Λαμπάρδος και ο Εμμανουήλ Λαμπάρδος. Έχουν διασωθεί εννέα από τα έργα του.[1][2][3][4][5]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννημένος στον Χάνδακα (1440) ο Νικόλαος Ρίτζος ήταν γιος του διάσημου ζωγράφου Ανδρέα Ρίτζου και της Μαρίας. Παντρεύτηκε την Φραντζέσκα Σακελλάρη αδελφή του Ιωάννη Σακελλάρη, καταγράφεται για πρώτη φορά σε ένα έγγραφο με τον πατέρα του. Σύμφωνα με αρχεία από την Δημοκρατία της Βενετίας η μητέρα του πέθανε στον Χάνδακα (24 Αυγούστου 1482). Ο Νικόλαος Ρίτζος μοίρασε την κληρονομιά με τον πατέρα του, την περίοδο (1486 - 1492) καταγράφεται σε μια σειρά από συναλλαγές με τον πατέρα του.[6] Ο μοναχός του Όρους Σινά στον Χάνδακα Γεράσιμος Κυπραίος τον προσκάλεσε να φυλάξει 24 πολύτιμα αντικείμενα. Ο Νικόλαος Ρίτζος δημιούργησε μια μεγάλη σειρά από πολύτιμα αντικείμενα όπως εικόνες, κρίνες και τρίπτυχα. Τα αρχεία αναφέρουν ότι σε περίπτωση που πέθαινε ο μοναχός θα αποστέλλονταν 16 εικόνες στο μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου στην Ρόδο. Τα υπόλοιπα αντικείμενα θα αποστέλλονταν σε μοναστήρια στις Σποράδες και στην Αμοργό.[7] Ο Νικόλαος Ρίτζος αναγνωρίστηκαν σε τρείς εικόνες και σε διάφορα έγγραφα στον Χάνδακα (1503). Η σύζυγος του καταγράφεται ως χήρα (16 Μαρτίου 1507), αυτό δείχνει ότι πέθανε την περίοδο 1503 - 1507. Η υπογραφή του ήταν "χείρ Νικολάου Ρίτζου υός του μαΐστρου Αν­δρέου".[8]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. http://pandektis.ekt.gr/pandektis/handle/10442/163975
  2. Hatzidakis, Manolis & Drakopoulou, Eugenia (1997). Greek painters after the fall (1450-1830) Volume B. Athens, GR: Center for Modern Greek Studies E.I.E. σσ. 333–334
  3. https://books.google.gr/books?id=wkRWn11xsiQC&dq=Petros+Lambardos&pg=PA655&redir_esc=y#v=onepage&q=Petros%20Lambardos&f=false
  4. http://pandektis.ekt.gr/pandektis/handle/10442/164010
  5. Chatzēdakēs, Manolēs (1986). The Cretan Painter Theophanis The Final Phase of His Art in the Wall-paintings of the Holy Monastery of Stauronikita. Mount Athos, Greece: Holy Monastery of Stauronikēta. σσ. 66–70
  6. Hatzidakis, 1997, σσ. 333-334
  7. Hatzidakis, 1997, σσ. 333-334
  8. Hatzidakis, 1997, σσ. 333-334

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Hatzidakis, Manolis (1987). Greek painters after the fall (1450-1830) Volume A. Athens, GR: Center for Modern Greek Studies E.I.E.
  • Hatzidakis, Manolis & Drakopoulou, Eugenia (1997). Greek painters after the fall (1450-1830) Volume B. Athens, GR: Center for Modern Greek Studies E.I.E.
  • Drakopoulou, Eugenia (2010). Greek painters after the fall (1450-1830) Volume C. Athens, GR: Center for Modern Greek Studies E.I.E.