Νικολάε Νταμπίζα (πολιτικός)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νικολάε Νταμπίζα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση15  Ιουλίου 1948[1]
Codreni, Cimişlia
Θάνατος12  Μαρτίου 2021[2][1]
Κισινάου
Συνθήκες θανάτουCOVID-19
Χώρα πολιτογράφησηςΈνωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Μολδαβία
Ρουμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΡουμανικά[3]
Γαλλικά
Ρωσικά
ΣπουδέςΚρατικό Πανεπιστήμιο της Μολδαβίας (έως 1972)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
συγγραφέας
ποιητής
ιστορικός της λογοτεχνίας[4]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαPopular Front of Moldova, Party of Democratic Forces και Social Liberal Party
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος του κοινοβουλίου της Μολδαβίας (1990–1994)
μέλος του κοινοβουλίου της Μολδαβίας (1998–2001)
Member of the Supreme Soviet of the Moldavian Soviet Socialist Republic (1989–1991)
ΒραβεύσειςΤάγμα της Δημοκρατίας (23  Αυγούστου 1996)
National Order of Merit
Τάγμα του Αστέρα της Ρουμανίας
Τάγμα της Τιμής
Ιστότοπος
www.nicolaedabija.com
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Νικολάε Νταμπίζα (15 Ιουλίου 1948 – 12 Μαρτίου 2021) γεννήθηκε στο χωριό Κόντρενι της περιοχής Τσιμισλία. Ήταν συγγραφέας, ιστορικός λογοτεχνίας και πολιτικός από τη Δημοκρατία της Μολδαβίας, επίτιμο μέλος της Ρουμανικής Ακαδημίας (από το 2003) και ανταποστέλον μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Μολδαβίας (2012). Δημοσίευσε πάνω από 80 βιβλία ποίησης, αφήγησης και δοκιμίου. Έκανε το ντεμπούτο του το 1975 με τον ποιητικό τόμο «Το τρίτο μάτι». Άλλοι τίτλοι : «Ανέγγιχτα Νερά» (1980), "Ο Άγνωστος Ζωγράφος" (1985), "Φτερό κάτω από το πουκάμισο" (1989), "Εγχώριο Κοτσύφι" (1992), "Το δικαίωμα στο λάθος" (1993) «Τα δάκρυα που μπορούν να δουν» (1994), "Το Πέτρινο Αβγό" (1995), "Ο εσωτερικός ουρανός" (1998), «Ο φωτογράφος της Αστραπής», (1998), "Η εργασία για το σπίτι" (μυθιστόρημα; 2009); "Τεχνίτης ευχών" (2016) και ούτω καθεξής.

Ξεκινώντας από το 1986, ήταν συντάκτης-επικεφαλής της εβδομαδιαίας «Λογοτεχνίας και Τέχνης», Πρόεδρος του «Σύλλογος Ανθρώπων των Επιστημών, του Πολιτισμού και της τέχνης», μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Δημοκρατίας της Μολδαβίας και επίτιμο μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Ρουμανίας.

Κατείχε διάφορα εθνικά βραβεία: Η Εθνική Ανταμοιβή της Δημοκρατίας της Μολδαβίας (1988, 2011), Το μεγάλο βραβείο "Νικήτα Στανέσκου" (1992), Το μεγάλο βραβείο "Λουτσιάν Μπλάγκα" (1993), Βραβείο Ποίησης «Μιχάι Εμινέσκου» της Ρουμανικής Ακαδημίας (1995) κ.α

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Νικολάε Νταμπίζα γεννήθηκε στις 15 Ιουλίου 1948 στο Κόντρενι της Μολδαβίας. Είναι Ρουμανικής υπηκοότητας και ορθόδοξος Χριστιανός στο θρήσκευμα, είναι ανιψιός του αρχιμανδρίτη Σεραφείμ Νταμπίζα, ενός Ρουμάνου εξομολογητή που απελάθηκε σε ένα Γκουλάγκ το 1947.

Το 1966 γράφτηκε στη σχολή δημοσιογραφίας του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μολδαβίας. Το τρίτο έτος εκδιώχθηκε «για φιλορουμανική και αντισοβιετική δράση» και αποκαταστάθηκε το 1970 στη Φιλολογική Σχολή. Το 1972 αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο.

Υπηρέτησε ως μέλος του κοινοβουλίου της Μολδαβίας. Ο Νικολάε Νταμπίζα ήταν πρόεδρος του Δημοκρατικού Φόρουμ των Ρουμάνων στη Μολδαβία.

Ως αρχισυντάκτης της Εβδομαδιαίας «Λογοτεχνίας και Τέχνης» (Literatura şi Arta), που εκδόθηκε από την Ένωση Συγγραφέων της Δημοκρατίας της Μολδαβίας, έπαιξε σημαντικό ρόλο στον αγώνα για εθνική αναγέννηση στη Δημοκρατία της Μολδαβίας στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Στην περίοδο της ακμής της, η εβδομαδιαία «Λογοτεχνία και Τέχνη» ξεπέρασε την κυκλοφορία των 260.000 αντιτύπων.

Ο Νταμπίζα πέθανε στις 12 Μαρτίου 2021, από COVID-19 κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 στη Μολδαβία. [5] [6]

Πολιτική δραστηριότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1988, ο Νταμπίζα ήταν μέλος της Ομάδας Πρωτοβουλίας για τη Δημιουργία του Λαϊκού Μετώπου της Μολδαβίας και μέλος του Συμβουλίου του Λαϊκού Μετώπου. Μεταξύ 1989 και 1991 ήταν βουλευτής στο Ανώτατο Σοβιέτ της Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μολδαβίας. Συνέχισε να είναι βουλευτής του Κοινοβουλίου της Δημοκρατίας της Μολδαβίας το 1990-1994 και το 1998-2001.

Το 1993 και το 1994 ήταν συμπρόεδρος του Συνεδρίου της Διανόησης της Δημοκρατίας της Μολδαβίας και το 1998-2001 ήταν ο εκπρόσωπος του Κοινοβουλίου της Δημοκρατίας της Μολδαβίας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση από τη Λεκάνη της Μαύρης Θάλασσας. Έγινε Αντιπρόεδρος του Κόμματος Δημοκρατικών Δυνάμεων το 1994 και αργότερα του Σοσιαλφιλελεύθερου Κόμματος μέχρι το 2002. Το 2005 εξελέγη πρόεδρος του Δημοκρατικού Φόρουμ των Ρουμάνων στη Μολδαβία, μιας μη κυβερνητικής οργάνωσης πολιτισμού και δικαίου, στην οποία προσχώρησαν περισσότεροι από 150 πολιτιστικοί οργανισμοί, σωματεία δημιουργίας, μη κυβερνητικές ενώσεις. Από το 2016 ήταν επίσης πρόεδρος του Κινήματος «Συμβούλιο της χώρας-2», μιας μη κυβερνητικής ένωσης, που πρότεινε την ένωση του ρουμανικού έθνους.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 National Library of Israel Names and Subjects Authority File. 987011246928305171. Ανακτήθηκε στις 1  Ιουνίου 2023.
  2. «A murit Nicolae Dabija: Era bolnav de COVID-19».
  3. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jo2016936666. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  4. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jo2016936666. Ανακτήθηκε στις 17  Δεκεμβρίου 2022.
  5. «Scriitorul și publicistul Nicolae Dabija a murit din cauza complicațiilor provocate de coronavirus». AGORA. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2021. 
  6. Severin, Diana (12 Μαρτίου 2021). «Scriitorul Nicolae Dabija a pierdut lupta pentru viață din cauza COVID-19». Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2021.