Νήσος του Πρίγκιπα Εδουάρδου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Νήσος του Πρίγκηπα Εδουάρδου)

Συντεταγμένες: 46°15′N 063°00′W / 46.250°N 63.000°W / 46.250; -63.000

Αυτό το λήμμα αφορά την επαρχία του Καναδά. Για τα νησιά του Ινδικού Ωκεανού που ανήκουν στη Νότια Αφρική, δείτε: Νήσοι Πρίγκιπα Εδουάρδου.
Νήσος του Πρίγκιπα Εδουάρδου

Σημαία
Τοποθεσία της χώρας στον κόσμο
Σάρλοτταουν
Αγγλικά
Αντουανέτ Περί
Ντένις Κινγκ
 • Σύνολο
 • % Νερό

5.660 km2
0 (0%)
Πληθυσμός
 • Εκτίμηση 2023 
 • Απογραφή 2021 
 • Πυκνότητα 

173.787[1]  
154.331[2]  
30,7 κατ./km2 
ΑΕΠ (ΙΑΔ)
 • Ολικό  (2013)
 • Κατά κεφαλή 

C$5,788 δις[3]  
C$39.780  
UTC-4

Η Νήσος του Πρίγκιπα Εδουάρδου (αγγλικά: Prince Edward Island, γαλλικά: Île-du-Prince-Édouard) είναι νησί του Καναδά που αποτελεί τη μικρότερη επαρχία της χώρας. Το νησί βρίσκεται στα νότια του Κόλπου του Αγίου Λαυρεντίου μεταξύ του Νιου Μπράνσγουικ και της Νέας Σκωτίας. Η Νήσος του Πρίγκιπα Εδουάρδου έχει έκταση 5.660 τ.χλμ. που ισοδυναμεί στο 0,1% περίπου της έκτασης όλου του Καναδά και κατοικείται από 154.331 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2021[2] και αντιπροσωπεύει το 0,4% του πληθυσμού της χώρας.

Πρωτεύουσα της επαρχίας είναι η Σάρλοτταουν (Charlottetown, 44.739 κάτοικοι), που βρίσκεται στο μέσο περίπου του νησιού. Άλλες σημαντικές πόλεις του νησιού είναι το Σάμμερσαϊντ (Summerside, 13.814 κάτοικοι) και το Κόρνουαλ (Cornwall, 2.460 κάτοικοι), σύμφωνα με την απογραφή του 2016.[4]

Σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις για το 2023, ο πληθυσμός της Νήσου του Πρίγκιπα Εδουάρδου, ανέρχεται σε 173.787 κατοίκους.[1]

Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συνοπτικός χάρτης της Νήσου του Πρίγκιπα Εδουάρδου

Το νησί χαρακτηρίζεται από χαμηλούς λόφους με καταπράσινα λιβάδια, πολύ όμορφες παραλίες, λιμνοθάλασσες και φυσικά λιμάνια.

Η φυσική ομορφιά του νησιού αποτελεί πόλο έλξης για πολλούς τουρίστες, αλλά και για συγγραφείς και κινηματογραφιστές που το θεωρούν ιδανική σκηνή για μυθιστορήματα, ταινίες και τηλεοπτικές σειρές της βικτωριανής εποχής. Στο νησί αυτό γεννήθηκε η Καναδή συγγραφέας Λούσι Μωντ Μοντγκόμερυ (Lucy Maud Montgomery, 18741942) και στο νησί αυτό εκτυλίσσεται η ιστορία του πολύ δημοφιλούς παιδικού–εφηβικού μυθιστορήματος Η Άννα των αγρών (κυκλοφόρησε το 1908· η ελληνική μετάφραση κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος, ISBN 960-261-991-0).

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το νησί κατοικήθηκε αρχικά από αυτόχθονες Μίκμακ, οι οποίοι του έδωσαν την ονομασία Αμπέγουιτ (Abegweit), που σημαίνει «Το νησί που το λικνίζει η θάλασσα». Η φυσική ομορφιά του το έκανε να το αποκαλούν και «Κήπο του Κόλπου».

Οι πρώτοι ευρωπαίοι έποικοι του νησιού ήταν Γάλλοι. Το νησί αποτελούσε μέρος της αποικίας της Ακαδίας και ονομάζονταν Νήσος του Αγίου Ιωάννη (γαλλ., Île Saint-Jean).

Τοπίο με λιβάδια στη Νήσο του Πρίγκιπα Εδουάρδου

Το 1758, οι Βρετανοί κατέλαβαν το νησί και οι πιο πολλοί από τους χίλιους περίπου Ακαδιανούς εκτοπίστηκαν σε άλλα μέρη. Στα πρώτα χρόνια της βρετανικής αποικιοκρατίας, το νησί έγινε αγαπημένος εποχικός προορισμός της βρετανικής ανώτερης τάξης. Το 1798, η ονομασία του νησιού άλλαξε σε Νήσος του Πρίγκιπα Εδουάρδου, προς τιμή του πρίγκιπα Εδουάρδου-Αυγούστου (17671820), αδελφού του βασιλιά Γεωργίου Γ΄ της Αγγλίας και αρχηγού των βρετανικών στρατευμάτων που στάθμευαν τότε στο Χάλιφαξ.

Τον Σεπτέμβριο του 1864, στο νησί πραγματοποιήθηκε μια σειρά συναντήσεων εκπροσώπων των βρετανικών αποικιών της Βορείου Αμερικής. Οι συναντήσεις αυτές κορυφώθηκαν το 1867 με την υπογραφή για τη δημιουργία της Καναδικής Συνομοσπονδίας. Όμως, η Νήσος του Πρίγκιπα Εδουάρδου παρέμεινε έξω από τη Συνομοσπονδία, εκτιμώντας ότι δεν είχε οικονομικά οφέλη από τη συμμετοχή της. Τελικά, ο καναδός πρωθυπουργός Σερ Τζων Μακντόναλντ, με μπόλικη παρασκηνιακή διπλωματία, έπεισε τους κατοίκους του νησιού για τα οφέλη της Συνομοσπονδίας, και έτσι, το 1873, το νησί έγινε η έκτη επαρχία της Καναδικής Συνομοσπονδίας.

Συγκοινωνία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 1997, το νησί συνδέεται με τον ηπειρωτικό Καναδά μέσω της Γέφυρας της Συνομοσπονδίας, η οποία έχει μήκος 13 χλμ. και ύψος που φτάνει τα 40 μ. από την επιφάνεια της θάλασσας. Το νησί συνδέεται επίσης με πορθμεία με τη Νέα Σκωτία και τις Νήσους της Μαγδαληνής, που ανήκουν στο Κεμπέκ. Το νησί επίσης συνδέεται αεροπορικώς με τον υπόλοιπο Καναδά και τις ΗΠΑ μέσω του Διεθνούς Αεροδρομίου της Σάρλοτταουν. Στο νησί υπήρχε εκτεταμένο σιδηροδρομικό δίκτυο, το οποίο εγκαταλείφθηκε οριστικά το 1989.

Δημογραφία και οικονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ιστορική εξέλιξη πληθυσμού
Έτος Πληθ.   ±%  
1851 62.678 —    
1861 80.857 +29.0%
1871 94.021 +16.3%
1881 108.891 +15.8%
1891 109.078 +0.2%
1901 103.259 −5.3%
1911 93.728 −9.2%
1921 88.615 −5.5%
1931 88.038 −0.7%
1941 95.047 +8.0%
1951 98.429 +3.6%
1956 99.285 +0.9%
1961 104.629 +5.4%
1966 108.535 +3.7%
1971 111.635 +2.9%
1976 118.225 +5.9%
1981 122.506 +3.6%
1986 126.640 +3.4%
1991 129.765 +2.5%
1996 134.557 +3.7%
2001 135.294 +0.5%
2006 135.851 +0.4%
2011 140.204 +3.2%
2016 142.907 +1.9%
2021 154.331 +8.0%

Σήμερα, η Νήσος του Πρίγκιπα Εδουάρδου κατοικείται κυρίως από άτομα βρετανικής (αγγλικής, σκωτσέζικης) καταγωγής και από άτομα ιρλανδικής καταγωγής. Σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής του 2001, 24% των κατοίκων του νησιού είναι γαλλικής καταγωγής και μόνο το 2% περίπου των κατοίκων είναι αυτόχθονες και μιγάδες. Οι μισοί κάτοικοι του νησιού είναι ρωμαιοκαθολικοί στο θρήσκευμα, ενώ οι άλλοι μισοί ανήκουν σε διάφορα δόγματα διαμαρτυρομένων.

Σάμμερσαϊντ, Νήσος του Πρίγκιπα Εδουάρδου, Καναδάς

Κύρια πηγή εσόδων για τους κατοίκους του νησιού είναι ο τουρισμός, η αλιεία και η γεωργία. Το νησί φημίζεται για τις πατάτες του. Παράγει δε το 1/3 της συνολικής παραγωγής γεωμήλων του Καναδά.

Στη Σάρλοτταουν έχει την έδρα του το Πανεπιστήμιο της Νήσου του Πρίγκιπα Εδουάρδου (University of Prince Edward Island, ή UPEI), το μόνο πανεπιστήμιο στις καναδικές επαρχίες του Ατλαντικού που έχει πλήρες πρόγραμμα κτηνιατρικής.

Διοίκηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αντικυβερνήτρια από τις 20 Οκτωβρίου 2017 είναι η Αντουανέτ Περί και πρωθυπουργός από τις 9 Μαΐου 2019 ο Προοδευτικός Συντηρητικός Ντένις Κινγκ. Στις γενικές εκλογές που έγιναν στις 4 Μαΐου 2015 την πλειοψηφία κέρδισαν οι Φιλελεύθεροι.[5] Οι πιο πρόσφατες εκλογές διεξήχθησαν το 2023.

Δημοψήφισμα 2016[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε ένα μη δεσμευτικό δημοψήφισμα που διενεργήθηκε από τις 27 Οκτωβρίου ως τις 7 Νοεμβρίου 2016, οι ψηφοφόροι ρωτήθηκαν για το ποιο εκλογικό σύστημα προτιμούσαν, επιλέγοντας μεταξύ πέντε συστημάτων.[6] Έπειτα από 4 συνεχείς τελικούς γύρους, το εκλογικό σύστημα της μικτής αναλογικής συγκέντρωσε περισσότερο από το 52% στην τελική ψηφοφορία. Η συμμετοχή ήταν χαμηλή και διαμορφώθηκε στο 36,46%.[7]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Government of Canada, Statistics Canada (27 Σεπτεμβρίου 2023). «Population estimates, quarterly». www150.statcan.gc.ca. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2023. 
  2. 2,0 2,1 «Census Profile, 2021 Census of Population». Στατιστική Υπηρεσία Καναδά. 29 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2023. 
  3. «Gross domestic product, expenditure-based, by province and territory (2013)». Στατιστική Υπηρεσία του Καναδά. 5 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2015. 
  4. Στατιστική Υπηρεσία του Καναδά, Νήσος του Πρίγκιπα Εδουάρδου
  5. «Liberals win majority in P.E.I. election». CBC News. 4 Μαΐου 2015. http://www.cbc.ca/news/elections/prince-edward-island-votes/liberals-win-majority-in-p-e-i-election-1.3059660. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2015. 
  6. «Voting begins in P.E.I. plebiscite on electoral reform». CBC News. http://www.cbc.ca/news/canada/prince-edward-island/pei-plebiscite-electoral-reform-begins-1.3826045. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2016. 
  7. Yarr, Kevin (7 Νοεμβρίου 2016). «Voter turnout in electoral reform plebiscite remains low». CBC News. http://www.cbc.ca/news/canada/prince-edward-island/pei-plebiscite-voter-turnout-1.3839492. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2016. «Voter turnout in provincial general elections is typically above 80 per cent on P.E.I.» 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]