Μπορίς Λαβρενιόφ
Ο Μπορίς Λαβρενιόφ (στα ρωσικά: Бори́с Лавренёв, Χερσόνα 4 Ιουλίου 1891 – Μόσχα 7 Ιανουαρίου 1959) ήταν Ρώσος συγγραφέας. Το πλήρες πραγματικό του όνομα ήταν Μπορίς Αντρέγεβιτς Σεργκέγιεφ. Μαζί με τον Βσιέβολοντ Ιβανόφ και τον Κονσταντίν Τρενιόφ δημιούργησαν ένα νέο τύπο δράματος στη Ρώσικη λογοτεχνία, το ηρωικό-επαναστατικό δράμα.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μπορίς Αντρέγιεβιτς Σεργκέγιεφ γεννήθηκε στη Χερσόνα, κοντά στην Οδησσό, ο πατέρας του ήταν καθηγητής γλωσσολογίας. Ενώ φοιτούσε στο γυμνάσιο, το έσκασε από το σπίτι του και βρήκε δουλειά ως μούτσος σε ένα πλοίο. Δυο μήνες μετά τον έπιασαν στην Ιταλία και τον έστειλαν πίσω στο σπίτι του[9] . Το 1909 ξεκίνησε σπουδές Νομικής στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας, από το οποίο αποφοίτησε το 1915[10]. Δυο χρόνια αργότερα κάνει την πρώτη του λογοτεχνική απόπειρα, δημοσιεύοντας ποιήματα με το ψευδώνυμο Λαβρενιόφ. Εντάσσεται στην ομάδα των φουτουριστών, που ιδρύθηκε από τον Ιγκόρ Σεβεριανίν. Στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο υπηρέτησε ως αξιωματικός και στον εμφύλιο που ακολούθησε, εντάχθηκε στον Κόκκινο Στρατό, στάλθηκε στην Ουκρανία όπου υπηρέτησε ως διοικητής τεθωρακισμένων, πληγώθηκε στο πόδι και μετά στάλθηκε στο Τουρκεστάν. Αποστρατεύθηκε την άνοιξη του 1924[10].
Το ντεμπούτο ως πεζογράφος το κάνει το 1924, δημοσιεύει 3 νουβέλες, που τον κάνουν ευρέως γνωστό, Ο άνεμος, Το χρώμα των άστρων και Ο τεσσαρακοστός πρώτος.[9] Στα τέλη της δεκαετίας του 1920, ήταν μέλος της ένωσης συγγραφέων «Η Κοινοπολιτεία» του Πετρογκράντ. Το 1925 δημοσιεύεται το πρώτο θεατρικό του έργο, με τίτλο Ο καπνός και θέμα την εξέγερση της τσαρικής φρουράς στο Τουρκεστάν. Την ίδια χρονιά το έργο ανεβαίνει με τον τίτλο Η ανταρσία στο θέατρο Μπολσόι του Λένινγκραντ. Το 1927 συμμετέχει στη συγγραφή του συλλογικού έργου Μεγάλες πυρκαγιές (Большие пожары), που δημοσιεύθηκε από το περιοδικό «Огонёк». Το 1927 γράφει και το θεατρικό δράμα Η καταστροφή που θα παίζεται σε διάφορα θέατρα της Σοβιετικής Ένωσης για 30 ολόκληρα χρόνια[9]. Από το 1930 έως το 1932 ήταν μέλος της LOKAF (Ένωση Λογοτεχνών του Κόκκινου Στρατού και Στόλου). Για πολλά χρόνια διετέλεσε πρόεδρος του τμήματος δραματουργών της Ένωσης Συγγραφέων της ΕΣΣΔ. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου διετέλεσε πολεμικός ανταποκριτής του Ναυτικού. Κατά τη διάρκεια των πολεμικών χρόνων, δημοσίευσε δύο συλλογές διηγημάτων (Οι άνθρωποι της Βαλτικής καπνίζουν πίπες, Άνθρωποι με απλή καρδιά). Στους ηρωικούς υπερασπιστές της Σεβαστούπολης αφιέρωσε το ρομαντικό δράμα Τραγούδι της Μαύρης Θάλασσας.
Μετά τον πόλεμο, ζει ανάμεσα στη Μόσχα και στην ντάτσα του στην περιοχή του Περεντέλκινο. Εκτός της ποίησης και των θεατρικών έργων που γράφει, μεταφράζει έργα Γάλλων θεατρικών συγγραφέων, καθώς και πεζογραφία συγγραφέων της Κεντρικής Ασίας. Το έργο του εμπνέεται από το πνεύμα της σοβιετικής προπαγάνδας που δοξάζει τη δύναμη της κομμουνιστικής χώρας. Το πολιτικό του δράμα Η φωνή της Αμερικής (1949, Βραβείο Στάλιν 1950) είναι ένα προφανές εργαλείο προπαγάνδας κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Ο Λαβρενιόφ ακολουθούσε τόσο τον σοσιαλ-ρεαλισμό όσο και τον σοσιαλ-ρομαντισμό. Ο ίδιος έλεγε ότι προσπάθησε να συνδυάσει "τον υγιή επαναστατικό ρομαντισμό με μια ρεαλιστική άποψη της ζωής"[11]. Το 1953 γράφει το τελευταίο του θεατρικό έργο, Λερμοντόφ, το οποίο ανεβαίνει επί σκηνής το 1954 σε μουσική Αράμ Χατσατουριάν[10]. Μόλις λίγο πριν από το θάνατό του άρχισε να γράφει ένα σατιρικό κομμάτι, τον Ακέφαλο Ιππέα, μια καταγγελία της κρατικής γραφειοκρατίας, που όμως θα παραμείνει ημιτελές. Πέθανε ξαφνικά στη Μόσχα στις 7 Ιανουαρίου 1959 και θάφτηκε στο νεκροταφείο Novodevichy.
Το όνομα του Λαβρενιόφ έχει δοθεί στο θέατρο του στόλου της Μαύρης Θάλασσας του ρωσικού ναυτικού και σε μια βιβλιοθήκη της Αγίας Πετρούπολης, στη νήσο Πετρόγραντσκυ (Biblioteka Na Karpovke Im. B. Lavreneva, Naberezhnaya Reki Karpovki 28)
Επιλεκτική εργογραφία[Σημ 1][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νουβέλες και διηγήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- 1923 Μαρίνα
- 1924 Ο Άνεμος
- 1924 Το χρώμα των άστρων
- 1924 Ο τεσσαρακοστός πρώτος
- 1924 Η ιστορία απλών πραγμάτων
- 1927 Ο έβδομος σύντροφος
- 1928 Ξυλογραφία
- 1942 Οι άνθρωποι της Βαλτικής καπνίζουν πίπες
- 1943 Άνθρωποι με απλή καρδιά
Θεατρικά έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- 1925 Ο καπνός
- 1926 Η πτώση της Δημοκρατίας του Ιτλ"
- 1927 Η καταστροφή
- 1929 Οι Εχθροί
- 1943 Το τραγούδι της Μαύρης Θάλασσας
- 1945 Για όσους βρίσκονται στη θάλασσα
- 1949 Η φωνή της Αμερικής
- 1953 Λερμόντοφ
Τιμητικές διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- 1940 Εύθυμος στρατιωτική μνεία
- 1946 Βραβείο Στάλιν 1ης Τάξεως για το θεατρικό έργο Για όσους βρίσκονται στη θάλασσα
- 1950 Βραβείο Στάλιν 2ης Τάξεως για το θεατρικό έργο Η φωνή της Αμερικής
- 1951 Παράσημο της Κόκκινης Σημαίας της Εργασίας
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Στα ελληνικά έχει μεταφραστεί μόνο το διήγημα Ο κόμης Φουσκαλίδης, που συμπεριλαμβάνεται στην Ανθολογία Ρωσικού Διηγήματος του Μεσοπολέμου, Εκδ. Πλέθρον, σελ. 194-202
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6gm9pdf. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. lawrenjow-boris-andrejewitsch. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 122668251.
- ↑ (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 118779001. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2020.
- ↑ The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /61944. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2019.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn20000603676. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ www
.lemonde .fr /archives /article /1950 /03 /21 /l-anti-occidentalisme-rapporte-aux-ecrivains-et-aux-artistes _2052424 _1819218 .html. - ↑ 9,0 9,1 9,2 Ανθολογία ρωσικού διηγήματος του Μεσοπολέμου. Αθήνα: Πλέθρον, μετάφραση: Τάνια Ραχματούλινα. 2006. σελ. 193. ISBN 960-348-149-1.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 «Lavrenyov B.A.». Russia the great. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2018.
- ↑ «Lavrenyov Boris Andreevich». ENCYLOPEDIA OF SOVIET WRITERS. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2018.
|