Μιχάλης Παπαδόπουλος (δήμαρχος Θεσσαλονίκης)
| Μιχαήλ Παπαδόπουλος | |
|---|---|
 Ο Μιχάλης Παπαδόπουλος. | |
| Δήμαρχος Θεσσαλονίκης | |
| Περίοδος 1975 – 31 Ιανουαρίου 1982 | |
| Προκάτοχος | Στέργιος Βάλλας (υπηρεσιακός) |
| Διάδοχος | Κωστής Μοσκώφ (υπηρεσιακός) |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 1918 |
| Θάνατος | 31 Ιανουαρίου 1982 (63 ετών) Θεσσαλονίκη |
| Εθνότητα | Ελληνική |
| Υπηκοότητα | Ελληνική |
| Πολιτικό κόμμα | ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΚΚΕ εσωτ. ΕΔΗΚ και ΕΔΑ. |
| Σπουδές | Νομικά, Οικονομικές Επιστήμες |
| Επάγγελμα | δικηγόρος |
Ο Μιχάλης Παπαδόπουλος (1918-1982) ήταν Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός. Υπηρέτησε ως Δήμαρχος Θεσσαλονίκης από το 1975 ως τον θάνατό του, το 1982. Ήταν ο πρώτος αιρετός δήμαρχος της πόλης μετά την πτώση της Δικτατορίας.[1]
Σπουδές και νομική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Παπαδόπουλος σπούδασε νομικά και οικονομικές επιστήμες και εν συνεχεία άσκησε τη δικηγορία στον Άρειο Πάγο.[2]
Δήμαρχος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κέρδισε τις πρώτες αυτοδιοικητικές εκλογές μεταδικτατορικά, στις οποίες μετέσχε με την υποστήριξη του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ, επικρατώντας του Δημήτριου Ζάννα με ποσοστό 50,3% των ψήφων.[3] Στις δημοτικές εκλογές του 1978 διεκδίκησε με επιτυχία την επανεκλογή του, υποστηριζόμενος από το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ, το ΚΚΕ Εσωτερικού, την ΕΔΗΚ και την ΕΔΑ με τον συνδυασμό "Δημοκρατική Θεσσαλονίκη".[4] Ο Παπαδόπουλος επικράτησε του Κωνσταντίνου Τσίρου με ποσοστό 52,1% έναντι 47,4 για τον αντίπαλό του.[5] Κατά την περίοδο της δημαρχίας του συντελέστηκε η οργάνωση των εσωτερικών υπηρεσιών του δήμου και τέθηκαν σε εφαρμογή διανοίξεις δρόμων, αποχετευτικά και έργα ηλεκτροφωτισμού στην πόλη.[4]
Θάνατος και κηδεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μιχάλης Παπαδόπουλος απεβίωσε από ανακοπή της καρδιάς ενώ ήταν δήμαρχος εν ενεργεία στις 31 Ιανουαρίου 1982 και κηδεύτηκε από τον ιερό ναό της του Θεού Σοφίας Θεσσαλονίκης.[2]
Διαδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά τον θάνατο του δημάρχου, ξέσπασαν εσωτερικές συγκρούσεις για τη διαδοχή του. Δήμαρχος εξελέγη τελικά ο πλειοψηφήσας δημοτικός σύμβουλος, με υπηρεσιακά καθήκοντα, ο συγγραφέας Κωστής Μοσκώφ.[4]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Η ιστορία της Θεσσαλονίκης μέσα από τους δημάρχους που τη διοίκησαν τα τελευταία 150 χρόνια». makthes.gr. 21 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2020.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ 2,0 2,1 «Παλλαϊκή συμμετοχή στην κηδεία του δημάρχου Θεσ/νίκης Μιχ. Παπαδοπούλου». 2 Φεβρουαρίου 1983. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2020. (εφ. Ριζοσπάστης, σελ. 3), μέσω ΕΒΕ (pdf)
- ↑ "Θρίαμβος της λαϊκής κυριαρχίας χαρακτηρίζονται τα αποτελέσματα", εφ. Θεσσαλονίκη, 8 Απριλίου 1975, σελ. 5.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Θεοδώρα Καρακιουλλάχ (25 Μαΐου 2019). «Οι δήμαρχοι της Θεσσαλονίκης από την μεταπολίτευση ως σήμερα». thessnews.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2020.
- ↑ «Δημοτικές εκλογές- ΕΕΤΑΑ, αποτελέσματα εκλογών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2020.