Λένα Διβάνη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λένα Διβάνη
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1955
Βόλος
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακαθηγήτρια πανεπιστημίου
συγγραφέας
ΕργοδότηςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Η Ελένη (Λένα) Διβάνη (1955, Βόλος) είναι Ελληνίδα συγγραφέας και πρώην καθηγήτρια στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου διδάσκει ελληνική και βαλκανική ιστορία εξωτερικής πολιτικής του 20ού αιώνα σε προπτυχιακό επίπεδο και μειονοτικά προβλήματα των Βαλκανίων σε μεταπτυχιακό. Υπήρξε Επισκέπτρια Μελετήτρια (Visiting Research Fellow) στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, στο Βασιλικό Κολλέγιο του Λονδίνου, δύο φορές στα Αρχεία της Κοινωνίας των Εθνών (League of Nations Archives) στη βιβλιοθήκη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών στη Γενεύη και υπότροφος του Ελληνικού Ινστιτούτου (Greek Institute) στο Καίμπριτζ της Μασαχουσέτης.[1][2][3]

Συνεργάστηκε με το ιστορικό αρχείο του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδας με αντικείμενο τη δημοσίευση των διπλωματικών εγγράφων της Ελλάδας που σχετίζονται με τα εθνικά θέματα. Συνεργάστηκε επίσης με το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου στην κατάρτιση βιβλιογραφικής πρότασης για το πρόβλημα των μειονοτήτων και με το Ίδρυμα Ελληνικού Πολιτισμού με θέμα την ελληνική διασπορά.[3]

Είναι ιδρυτικό μέλος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Διετέλεσε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΡΤ, αντιπρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου και του Οργανισμού Συλλογικής Διαχείρισης Έργων Λόγου.[εκκρεμεί παραπομπή]

Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κυριότερες μελέτες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ελλάδα και μειονότητες - Το διεθνές σύστημα προστασίας υπό την Κοινωνία των Εθνών, εκδόσεις Νεφέλη, Αθήνα, 1995 (επανέκδοση Εκδόσεις Καστανιώτη, 1999).
  • Δωδεκάνησος - Η μακρά πορεία προς την ενσωμάτωση, Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 1996 (σε συνεργασία με το Υπουργείο Εξωτερικών)
  • Η πολιτική των ελληνικών εξορίστων κυβερνήσεων, εκδόσεις Σάκκουλα, Αθήνα, 1992
  • Διεθνείς κρίσεις και παρέμβαση της διεθνούς οργανώσεως - Περσικός κόλπος και τέως Γιουγκοσλαβία, εκδόσεις Σάκκουλα, Αθήνα, 1994 (επιμέλεια)
  • Η εδαφική ολοκλήρωση της Ελλάδας - 1830-1947, ασκήσεις πατριδογνωσίας, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2000.

Δημοσίευσε επίσης σειρά άρθρων για ζητήματα εθνικισμού, μειονοτήτων και εδαφικών ανταγωνισμών.

Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1994 με τη συλλογή διηγημάτων Γιατί δε μιλάς για μένα και κατέκτησε το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Λογοτέχνη «Μάρα Ράλλη».

Το βιβλίο της «Εγώ, ο Ζάχος Ζάχαρης» μεταφράστηκε και κυκλοφόρησε στα αγγλικά, στα ιταλικά και στα γερμανικά.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • (2022) Ονειρεύτηκα τη Διδώ, Εκδόσεις Πατάκης
  • (2020) Το πικρό ποτήρι, Ο Καποδίστριας, η Ρωξάνδρα και η Ελλάδα, Εκδόσεις Πατάκης
  • (2019) Ζευγάρια που έγραψαν την ιστορία της Ελλάδας, Εκδόσεις Πατάκης
  • (2017) Τι έμαθα περπατώντας στον κόσμο, Εκδόσεις Καστανιώτη
  • (2014) Η «ύπουλος θωπεία»: Ελλάδα και ξένοι, 1821-1940, Εκδόσεις Καστανιώτη
  • (2013) Αγάπη μου, συρρίκνωσα την Ελλάδα, Εκδόσεις Καστανιώτη
  • (2012) Εγώ ο Ζάχος Ζάχαρης, Εκδόσεις Καστανιώτη[4]
  • (2011) Οι γυναίκες της ζωής της, Έθνος
  • (2011) Προφανώς η Πηνελόπη ήταν ηλίθια και άλλες ελληνικές τραγωδίες, Μελάνι
  • (2010) Ένα πεινασμένο στόμα, Εκδόσεις Καστανιώτη[5]
  • (2010) Εργαζόμενο αγόρι, Εκδόσεις Καστανιώτη
  • (2008) Για ένα μικρό λιαστό ντοματάκι, Τόπος
  • (2008) Ελλάδα και μειονότητες, Εκδόσεις Καστανιώτη
  • (2008) Τι θα γίνω άμα δεν μεγαλώσω, Εκδόσεις Καστανιώτη[6]
  • (2007) Θεατρικά, Εκδόσεις Καστανιώτη
  • (2006) Νάντια, Μελάνι
  • (2006) Τα όνειρα της Νίνας, Εκδόσεις Καστανιώτη
  • (2005) Ψέματα. Η αλήθεια είναι..., Εκδόσεις Καστανιώτη[7]
  • (2004) Γιατί δε μιλάς για μένα;, Εκδόσεις Καστανιώτη
  • (2003) Η κόκκινη Λένα και ο παπαγάλος απ' τον Άρη ολυμπιονίκης, Μελάνι
  • (2002) Ενικός αριθμός, Εκδόσεις Καστανιώτη
  • (2002) Η κόκκινη Λένα και ο παπαγάλος απ' τον Άρη, Μελάνι
  • (2002) Η ντομάτα των Χριστουγέννων, Μελάνι
  • (2000) Εργαζόμενο αγόρι, Εκδόσεις Καστανιώτη
  • (2000) Η εδαφική ολοκλήρωση της Ελλάδας 1830-1947, Εκδόσεις Καστανιώτη
  • (2000) Οι γυναίκες της ζωής της, Εκδόσεις Καστανιώτη[8]
  • (1995) Γιατί δε μιλάς για μένα;, Νεφέλη
  • (1991) Η πολιτική των εξορίστων ελληνικών κυβερνήσεων 1941-1944, Σάκκουλας Αντ. Ν.

Συμμετοχή σε συλλογικά έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • (2013) Το έθνος πέραν των συνόρων, Βιβλιόραμα
  • (2012) Αθέατες όψεις της ιστορίας, Ασίνη
  • (2012) Τέλος καλό, όλα καλά, Εκδόσεις Καστανιώτη
  • (2009) Ασφάλεια και δικαιώματα του ανθρώπου, Εκδόσεις Ι. Σιδέρης [εισήγηση]
  • (2008) Υπόγειες ιστορίες, Athens Voice
  • (2007) Ο φόβος στην τέχνη και στη ζωή, Ίδρυμα Ευαγγέλου Αβέρωφ - Τοσίτσα
  • (2007) Συγγραφικές εμμονές, Εκδόσεις Καστανιώτη
  • (2006) Το ερωτικό των τεσσάρων, Εκδόσεις Καστανιώτη
  • (2004) Με ορθάνοιχτα μάτια, Εκδόσεις Καστανιώτη
  • (2003) Global Novel, Εκδόσεις Καστανιώτη[9]
  • (2003) Ιμερολόγια, Μίνωας
  • (2003) Κοκτέιλ μολότοφ, Κοχλίας
  • (1997) Έρωτας σε πρώτο πρόσωπο, Κέδρος

Λοιποί τίτλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • (1997) The Dodecanese, Εκδόσεις Καστανιώτη [επιμέλεια]
  • (1996) Δωδεκάνησος, Εκδόσεις Καστανιώτη [επιμέλεια]

Θέατρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εμφανίστηκε στο θέατρο το 2002 με το έργο Η Ωραία Θυμωμένη[10] και ακολούθησαν Η Πεντανόστιμη[11], το Οικογενειακό Δίκαιο[12] και το Μεταβατικό Στάδιο.[13]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Διοσκουρίδης, Σταύρος (17 Μαΐου 2007). «Λένα Διβάνη». LiFO.gr. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2016. 
  2. «Διβάνη, Λένα». www.biblionet.gr. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2016. 
  3. 3,0 3,1 «ΕΚΠΑ: Νομική Σχολή - Διβάνη Λένα». www.law.uoa.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2016. 
  4. Μεταφρασμένο στα ιταλικά, αγγλικά και λιθουανικά
  5. Έχει διασκευαστεί για ταινία διεθνούς συμπαραγωγής
  6. Έχει διδαχτεί στα σχολεία μέσης εκπαίδευσης
  7. Μεταφρασμένο στα εβραϊκά και τα τουρκικά
  8. Διασκευασμένο σε σειρά από την ΕΡΤ και μεταφρασμένο στα ιταλικά, τουρκικά
  9. Πολιτιστική Ολυμπιάδα
  10. Ανέβηκε για 2 σεζόν στο Θεάτρο Τρένο στο Ρουφ και επελέγη δύο φορές στη βραχεία λίστα για βραβείο κοινού νεοελληνικού έργου
  11. Ανέβηκε για δύο σεζόν από το Θέατρο Τρένο στο Ρουφ και επελέγη στη βραχεία λίστα για βραβείο νεοελληνικού έργου
  12. Ανέβηκε από το θέατρο του Νικηφόρου Παπανδρέου στη Θεσσαλονίκη
  13. Ανέβηκε στο αναλόγιο του Εθνικού Θεάτρου το 2009

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]