Καρλόττα του Λαβάλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Καρλόττα του Λαβάλ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1530 (περίπου)
Βρετάνη
Θάνατος3  Μαρτίου 1568[1][2]
Ορλεάνη
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΓκασπάρ Β΄ ντε Κολινί (από 1547)[3]
ΤέκναΛουίζ ντε Κολινί
Σαρλ ντε Κολινί[4]
Φρανσουά ντε Κολινί
ΓονείςΓκυ ΙΣΤ΄ του Λαβάλ και Αντουανέτ ντε Νταγιόν
ΑδέλφιαΦραγκίσκος του Λαβάλ
Γκυ ΙΖ΄ του Λαβάλ
Άννα του Λαβάλ, υποκόμισσα του Τουάρ
Ανν του Λαβάλ
Αικατερίνη του Λαβάλ
ΟικογένειαHouse of Laval

Η Καρλόττα του Λαβάλ, κυρία του Σατιγιόν, γαλλ.: Charlotte de Laval, dame de Châtillon, (1530 – 3 Μαρτίου 1568), [5] ήταν μία Γαλλίδα ευγενής από μία από τις πιο ισχυρές οικογένειες στη Βρετάνη. Ήταν η πρώτη σύζυγος τού Γκασπάρ Β΄ ντε Κολινύ, κυρίου τού Σατιγιόν, ναυάρχου της Γαλλίας και εξέχοντος ηγέτη των Ουγενότων κατά τη διάρκεια των Γαλλικών Θρησκευτικών Πολέμων. Ήταν η μητέρα της Λουίζας ντε Κολινύ, της 4ης συζύγου τού Γουλιέλμου Α΄, πρίγκιπα της Οράγγης. Η σημερινή βρετανική βασιλική οικογένεια κατάγεται απευθείας από αυτήν.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στη Βρετάνη της Γαλλίας το 1530, κόρη τού Γκυ ΙΣΤ΄, κόμη τού Λαβάλ, επικεφαλής μίας από τις πιο ισχυρές οικογένειες ευγενών της Βρετάνης, και της Aντουανέτ ντ'Αγιόν. Οι γονείς τού πατέρα της ήταν οι Ζαν ντε Λαβάλ και Jeanne du Perrier και οι γονείς της μητέρας της ήταν οι Ζακ ντ'Αγιόν και Jeanne Madeleine de Vendôme, dame d'Illiers. Ήταν απόγονος τού βασιλιά Καρόλου ΣΤ΄ της Γαλλίας και της συζύγου του Ισαβέλλας της Βαυαρίας μέσω της κόρης τους Ιωάννας δούκισσας της Βρετάνης. Η προγιαγιά της Καρλόττας ήταν η Ιωάννα του Λαβάλ, η 2η σύζυγος τού Ρενέ Α΄ τού Ανζού και θετή μητέρα της Μαργαρίτας του Ανζού, κόρης τού Ρενέ Α΄ από τον 1ο του γάμο και σύζυγος τού Ερρίκου ΣΤ΄ της Αγγλίας.

Είχε μία ετεροθαλή αδερφή, την Άννα τού Λαβάλ, από τον πρώτο γάμο τού πατέρα της με την Καρλόττα της Νάπολης. Είχε ετεροθαλή αδελφό τον Γκυ ΙΒ΄ κόμη τού Λαβάλ, από τον δεύτερο γάμο τού πατέρα της με την Άννα ντε Μονμορανσύ. Ο πατέρας της Καρλόττας απεβίωσε στις 20 Μαΐου 1531, όταν εκείνη ήταν περίπου ενός έτους. Εκτός από τους πολλούς ευγενείς του τίτλους, κατείχε επίσης τις θέσεις του αντιστράτηγου και κυβερνήτη της Βρετάνης και τού ναυάρχου της Βρετάνης. Η μητέρα της απεβίωσε στις 19 Απριλίου 1538, αφήνοντας την Καρλόττα σε ηλικία οκτώ ετών.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πορτρέτο του Γκασπάρ ντε Κολινύ, συζύγου της Καρλόττας τού Λαβάλ. Ζωγραφίστηκε από τον Φρανσουά Κλουέ.

Στις 15 Οκτωβρίου 1547 [5] στο Φοντενμπλό, η Καρλόττα παντρεύτηκε τον Γκασπάρ ντε Κολινύ, κύριο τού Σατιγιόν, ο οποίος ορίστηκε ναύαρχος της Γαλλίας το 1552. Διαδέχθηκε τον Κλωντ ντ'Ανεμπώλ ως ναύαρχος μετά το τέλος τού τελευταίου. Η κύρια κατοικία τους ήταν το Σατώ ντε Σατιγιόν-Κολινύ. Ο Γκασπάρ και η Καρλόττα είχαν τρία παιδιά:

  • Λουίζα ντε Κολινύ (23 Σεπτεμβρίου 1555 – 13 Νοεμβρίου 1620), παντρεύτηκε αρχικά στις 26 Μαΐου 1571 τον Σαρλ ντε Τελινύ, ο οποίος σκοτώθηκε στη σφαγή του Αγίου Βαρθολομαίου το 1572. Στις 24 Απριλίου 1583, παντρεύτηκε δεύτερη φορά ως τέταρτη σύζυγος τού Γουλιέλμου Α΄ πρίγκιπα της Οράγγης. Απέκτησε έναν γιο από τον τελευταίο της γάμο, τον Φρειδερίκο-Ερρίκο πρίγκιπα της Οράγγης (29 Ιανουαρίου 1584 – 14 Μαρτίου 1647).
  • Φραγκίσκος, κόμης τού Κολινύ, κύριος τού Σατιγιόν-συρ-Λουάν (28 Απριλίου 1557 – 8 Οκτωβρίου 1591), παντρεύτηκε τη Mαργαρίτα ντ'Αγύ, από την οποία είχε απογόνους.
  • Κάρολος, μαρκήσιος τού Αντολέ (1564–1632).

Ο σύζυγος της Καρλόττας αιχμαλωτίστηκε στη μάχη του Σεν Κεντέν το 1557 και αφέθηκε ελεύθερος δύο χρόνια αργότερα. Ήταν κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του στο φρούριο Λ'Εκλύζ, που διάβασε μανιωδώς τα έργα τού Ιωάννη Καλβίνου και με την απελευθέρωσή του το 1559 έγινε ένθερμος Ουγενότος. [6]

Απεβίωσε στις 3 Μαρτίου 1568 στην Ορλεάνη σε ηλικία τριάντα οκτώ ετών. Το 1571, ο Γκασπάρ νυμφεύτηκε δεύτερη φορά, με τη Ζακλίν ντε Μονπέλ, από την οποία απέκτησε μία υστερότοκη κόρη, τη Bεατρίκη, που γεννήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 1572. Ο Γκασπάρ είχε δολοφονηθεί τέσσερις μήνες νωρίτερα από πληρωμένους δολοφόνους τού Ερρίκου Α΄ δούκα του Γκιζ, που φέρεται να ενεργούσε υπό τις διαταγές της Γαλλικής βασιλομήτορος Αικατερίνης των Μεδίκων. [7] Αμέσως μετά το τέλος του, ξεκίνησε η σφαγή τού Αγίου Βαρθολομαίου, στην οποία έχασε τη ζωή του και ο γαμπρός της Καρλόττας, Σαρλ ντε Τελινύ.

Μέσω της κόρης της Λουίζας, η Καρλόττα έγινε η πρόγονος τού Γουλιέλμου Γ΄ της Αγγλίας και τού Φρειδερίκου Β΄ της Πρωσίας τού Μεγάλου· επίσης η σημερινή βρετανική βασιλική οικογένεια επίσης κατάγεται άμεσα από αυτήν.

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p310.htm#i3095. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00003731.
  3. p310.htm#i3095. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  4. Ανακτήθηκε στις 26  Σεπτεμβρίου 2016.
  5. 5,0 5,1 «Person Page 310». The Peerage.com. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2014. 
  6. Strage 1976
  7. Strage 1976