Κάστρο των Ρουντέλ
Συντεταγμένες: 45°7′48″N 0°39′57″W / 45.13000°N 0.66583°W
| Κάστρο των Ρουντέλ | |
|---|---|
 | |
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Είδος | σατώ και κάστρο |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 45°7′48″N 0°39′57″W |
| Διοικητική υπαγωγή | Μπλάιγ[1] |
| Χώρα | Γαλλία |
| Προστασία | κατηγοριοποιημένο ιστορικό μνημείο στη Γαλλία (από 2009)[1] |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το κάστρο των Ρουντέλ (γαλλικά: Le château des Rudel) είναι ένα από τα σπάνια υπολείμματα της μεσαιωνικής εποχής που διατηρήθηκαν μετά την κατασκευή του φρουρίου του Μπλάιγ τον 17ο αιώνα. Το ερειπωμένο κάστρο χρονολογείται από τον 12ο και τον 13ο αιώνα.
Η κατασκευή του προορίζονταν για να προστατεύσει την οχυρωμένη πόλη του Μπλάιγ από πιθανές επιδρομές εχθρών και είναι χτισμένο σε μια βραχώδη προεξοχή που κυριαρχεί στις εκβολές της Ζιρόντ σε ύψος σχεδόν 30 μέτρων.
Το κάστρο, όπως και το φρούριο μέσα στο οποίο βρίσκεται, έχουν καταχωρηθεί ως Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO από το 2008, ως μέρος του δικτύου Οχυρώσεων του Βωμπάν.[2]
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο χώρος που καταλαμβάνεται από το σημερινό κάστρο φαίνεται ότι ήταν οχυρωμένος από την αρχαιότητα. Ήδη από τον 4ο αιώνα, το κάστρο αναφέρθηκε από τον ποιητή Αυσόνιο. Λίγους αιώνες αργότερα, ο βασιλιάς της Ακουιτανίας Χαριβέρτος Β΄ έχτισε ένα πρώτο φρούριο, το οποίο καταλήφθηκε το 994 από τους κόμητες του Ανγκουλέμ, τους Ρουντέλ. Οι Ρουντέλ ολοκλήρωσαν την κατασκευή του κάστρου ανάμεσα στο 1126 και 1137.[3]
Ο Ζωφρέ Ρουντέλ, που συχνά αναφέρεται στα αρχαία κείμενα ως «Πρίγκιπας του Μπλάιγ», παραμένει μια από τις εμβληματικές μορφές αυτού του κάστρου. Γεννημένος γύρω στο 1113, η φήμη αυτού του διάσημου τροβαδούρου διαιωνίστηκε χάρη στην ικανότητά του στη συγγραφή ποιημάτων που υμνούσαν την ευγενική αγάπη. Ένα από τα πιο γνωστά έργα του παραμένει το Ο Έρωτας από μακρυά (Amor de Luenh), ένα ποίημα στα οξιτανικά, που ήταν αφιερωμένο, σύμφωνα με την παράδοση, σε μια πριγκίπισσα της Ανατολής. Έλαβε μέρος στη Β΄ Σταυροφορία και πέθανε περίπου το 1162 στις πύλες της Ιερουσαλήμ.
Στο δεύτερο μισό του 12ου αιώνα, η κυριαρχία του Μπλάιγ περιήλθε στον Ζωφρουά Β' και στη συνέχεια στον γιο του Ζωφρουά Γ' που πέθανε το 1245. Το κάστρο στη συνέχεια πέρασε σε Αγγλο-Γασκώνους άρχοντες που διοικούσαν τον τόπο μέχρις ότου η Ακουιτανία με τη Συνθήκη του Πικουινί (1475) μεταβιβάστηκε οριστικά στο βασίλειο της Γαλλίας και έγινε τμήμα του Γαλλικού στέμματος.
Το κάστρο πολιορκήθηκε κατά τη διάρκεια των θρησκευτικών πολέμων από τα στρατεύματα των Καλβινιστών. Ενισχύθηκε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Λουδοβίκου ΙΓ' πριν ενσωματωθεί στο φρούριο που κατασκεύασε ο διάδοχός του. Το 1685, ο Λουδοβίκος ΙΔ' ανέθεσε στον Σεμπαστιάν Λε Πρεστρ ντε Βωμπάν την κατασκευή έργων ενός τεράστιου φρουρίου 38 εκταρίων που προορίζονταν να είναι η «κλειδαριά του Μπορντώ».[4] Ένα μέρος της μεσαιωνικής πόλης καταστράφηκε για να χτιστεί το νέο φρούριο αλλά το κάστρο διατηρήθηκε και χρησιμοποιούνταν ως οικία για τους στρατιωτικούς κυβερνήτες του τόπου.[5]
Όταν το 1814 οι Άγγλοι ετοιμάζονταν να πολιορκήσουν την πόλη, οι στρατιωτικές αρχές αποφάσισαν να ισοπεδώσουν τα δύο τρίτα των τειχών του παλαιού κάστρου. Όταν επέστρεψε η ειρήνη, το κάστρο δεν συντηρήθηκε πλέον και κατέρρευσε για αρκετές δεκαετίες.
Στη δεκαετία του 1950, πολλά τμήματα του κάστρου, καθώς και τα ευρήματα των ανασκαφών που πραγματοποιήθηκαν αργότερα στην περιοχή του κάστρου, μεταφέρθηκαν σε μουσεία, όπως μια δρύινη πόρτα διακοσμημένη με τα Όπλα της Γαλλίας του 17ου αιώνα, η οποία βρίσκεται σήμερα στο αρχαιολογικό μουσείο.
Το κάστρο, όπως και το φρούριο μέσα στο οποίο βρίσκεται, έχουν καταχωρηθεί ως Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO από το 2008, ως μέρος του δικτύου Οχυρώσεων του Βωμπάν.[2]. [6]
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το κάστρο των Ρουντέλ είναι ένα άτυπο παράδειγμα μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής στην περιοχή της Ακουιτανίας. Σχεδιασμένο σε τριγωνικό σχέδιο, αποτελείται από μια κεντρική αυλή γύρω από την οποία βρίσκονται τρία σώματα κτηρίων, τα οποία προστατεύονται από τείχη και έξι κυκλικούς πύργους. Η είσοδος στο κάστρο προστατεύονταν από μια πύλη εφοδιασμένη με συρόμενη γέφυρα.
Παρά την ερειπωμένη κατάσταση του κτηρίου, η αρχική κατασκευή παραμένει ορατή. Έτσι βρίσκονται οι έξι μεσαιωνικοί πύργοι: αυτοί είναι ο πύργος Ροντ (στα βόρεια), ο πύργος Ντιάν (στα νοτιοδυτικά), ο πύργος της Πύλης (προς τα δυτικά), ο πύργος αρχείων (στα νότια), ο πύργος με την καμπάνα (στα βορειοανατολικά) και ο Ακρόπυργος.
Μεταξύ των χαμένων κτιρίων, τα αρχαία κείμενα αναφέρουν ένα παρεκκλήσι του Αγίου Νικολάου. Ερείπια του ναού βρέθηκαν κατά τη διάρκεια αρχαιολογικών ανασκαφών το 1959, και εκτίθενται στο αρχαιολογικό μουσείο.[7]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το κάστρο των Ρουντέλ (αγγλικά)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «base Mérimée» (Γαλλικά) Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας.
- ↑ 2,0 2,1 . «sites-vauban.org/-Centre-de-Ressources». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ . «library.ndsu.edu/grhc/outreach/portner_room/EarlyRudelFamilyHistory.pdf» (PDF).[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ . «/books.google.gr/books».
- ↑ . «pop.culture.gouv.fr/notice/memoire/AP84P00149».
- ↑ . «whc.unesco.org/fr/list/1283».
- ↑ . «frenchchateau.net/chateaux-of-aquitaine/chateau-des-rudel.html».