Ιωάννης Φραντζής
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ιωάννης Φραντζής | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 19 Αυγούστου 1909 Αθήνα |
| Θάνατος | 1984 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | διπλωμάτης |
Ο Ιωάννης Φραντζής (1909 - 1984) ήταν Έλληνας διπλωμάτης, από τους σημαντικότερους, έχοντας διατελέσει προϊστάμενος των γραφείων του Γ. Παπανδρέου, στη Μέση Ανατολή, του Κ. Τσαλδάρη και του Στ. Στεφανόπουλου.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ιωάννης Φραντζής γεννήθηκε στις 19 Αυγούστου 1909 στην Αθήνα. Ήταν γιος του στρατηγού Αμβροσίου Φραντζή και της Μαγδαληνής το γένος Πετμεζά. Σε μικρή ηλικία μετακόμισε με την οικογένεια'α του στο Λονδίνο όταν ο πατέρας του διορίστηκε στρατιωτικός ακόλουθος στην εκεί ελληνική πρεσβεία. Στο Λονδίνο παρέμεινε μέχρι την ενηλικίωσή του φοιτώντας σε εκεί κολέγιο. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα φοίτησε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Αποφοιτώντας, το 1931, έδωσε επιτυχείς εξετάσεις στο Διπλωματικό Σώμα όπου και διορίστηκε στο υπουργείο Εξωτερικών.
Το 1935 διορίστηκε υποπρόξενος στον Αυλώνα της Αλβανίας και στη συνέχεια το 1938 στο Γενικό Προξενείο του Καΐρου, όπου και τον βρήκε η έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το 1941 με την αναδιοργάνωση του ελληνικού στρατού στη Μέση Ανατολή κατατάχθηκε αμέσως ως εθελοντής στον ελληνικό στρατό. Ακολούθως έλαβε μέρος στη Μάχη του Ελ Αλαμέιν, ως δόκιμος ανθυπολοχαγός της 1ης Ελληνικής Ταξιαρχίας μετά την οποία και παρασημοφορήθηκε.
Το 1943 φθάνοντας στο Κάιρο ο Γεώργιος Παπανδρέου, ο Ιωάννης Φραντζής ανέλαβε διευθυντής του διπλωματικού του γραφείου, συνοδεύοντάς τον στον Λίβανο, στο Συνέδριο του Λιβάνου, στην επιστροφή του στο Κάιρο, έχοντας μετατρέψει το άλλοτε προξενείο σε πρωθυπουργική κατοικία, στη συνέχεια στην Ιταλία κατά τη Συμφωνία της Καζέρτας και ακολούθως με την απελευθέρωση στην Ελλάδα. Στη συνέχεια ανέλαβε σύνδεσμος του προέδρου της κυβέρνησης καθώς και μετέπειτα του Αντιβασιλέως Δαμασκηνού με τις αγγλικές πολιτικές και στρατιωτικές αρχές. Κατά τα Δεκεμβριανά που ακολούθησαν ο Ιωάννης Φραντζής έλαβε μέρος σε όλες τις τότε συνεδριάσεις.
Συμμετείχε στη Διάσκεψη του Παρισιού το 1946 όπου το ίδιο έτος ανέλαβε διευθυντής του πολιτικού γραφείου του Κ. Τσαλδάρη. Στο διάστημα αυτό συνόδευσε τον Κ. Τσαλδάρη στις διπλωματικές επαφές που είχε στο Λονδίνο, το Παρίσι και στην Νέα Υόρκη κατά την εκεί επίσκεψη στον ΟΗΕ και την επίσημη συνάντησή του με τον Αμερικανό πρόεδρο Χάρυ Τρούμαν, στον Λευκό Οίκο όταν και πέτυχαν την δρομολόγηση της οικονομικής βοήθειας της Ελλάδας, η υλοποίηση της οποίας ανακοινώθηκε τον Μάρτιο του επόμενου έτους με το λεγόμενο Δόγμα Τρούμαν.
Στις 28 Ιουνίου του 1947 διορίστηκε επιτετραμμένος στην Πρεσβεία της Ελλάδος στην Πραιτώρια στη Ν. Αφρική και από το 1948 έως το 1950 ο Φραντζής υπηρέτησε στην Ελληνική Πρεσβεία της Ουάσινγκτον. Το Σεπτέμβριο του 1950 διορίστηκε Διευθυντής του Διπλωματικού Γραφείου του τότε Υπουργού Εξωτερικών Στ. Στεφανόπουλου. Στη θέση αυτή παρέμεινε μέχρι το 1953 με συνεχείς αποστολές στο Παρίσι και το Στρασβούργο στις συνεδριάσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης, αναλαμβάνοντας στη συνέχεια τη θέση του Συμβούλου στην Πρεσβεία του Λονδίνου από το 1953 έως το 1958. Τον Φεβρουάριο του 1958 τοποθετήθηκε στην Τριμερή Γραμματεία Συμφώνου Άγκυρας ως Προϊστάμενος της Γραμματείας. Από το 1959 έως το 1964 υπηρέτησε στο ΥΠΕΞ στην Αθήνα και το 1964 διορίσθηκε Προϊστάμενος της Διεύθυνσης Ευρωπαϊκής Συνεργασίας.
Από το 1965 έως το 1967 υπηρέτησε πρέσβης στην ελληνική Πρεσβεία της Ινδίας, όταν τον Ιούλιο του 1967 εξήλθε του διπλωματικού σώματος έχοντας συμπληρώσει το όριο της συνταξιοδότησης.
Οικογενειακή κατάσταση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1957 ο Ιωάννης Φραντζής νυμφεύτηκε τη Φανή Αργέντη. Στη διάρκεια της διπλωματικής του καριέρας έλαβε πλείστα παράσημα και τιμητικές διακρίσεις. Πέθανε το 1984 στην Αθήνα.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου τομ.18ος, σελ.365.