Ιστορία της Σουηδίας κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η θέση της Σουηδίας στην Ευρώπη, το 1942:
  Σουηδία
  Περιοχές υπό γερμανική κατοχή
  Σύμμαχοι των Γερμανών, μη σύμμαχοι εμπόλεμοι και κράτη-μαριονέτες
  Σύμμαχοι και συμμαχοκρατούμενες περιοχές
  Άλλες ουδέτερες περιοχές

Η Σουηδία διατήρησε την πολιτική της ουδετερότητας κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Όταν ο πόλεμος ξεκίνησε την 1η Σεπτεμβρίου 1939, η τύχη της Σουηδίας ήταν ασαφής. Λόγω ενός συνδυασμού της γεωπολιτικής της θέσης στη Σκανδιναβική Χερσόνησο, της επιτυχημένης ρεαλπολιτίκ (ρεαλιστικής πολιτικής) με αρκετές μανούβρες κατά τη διάρκεια μιας απρόβλεπτης πορείας των γεγονότων, καθώς και της αφοσίωσης του στρατού, η Σουηδία κατάφερε να παραμείνει ουδέτερη καθ'όλη τη διάρκεια του πολέμου.

Με το ξέσπασμα των εχθροπραξιών, η Σουηδία διατηρούσε μια ουδέτερη στάση στις διεθνείς σχέσεις για περισσότερο από έναν αιώνα. Η Σουηδία ήταν ουδέτερη από το Ναπολεόντειων Πολέμων, το 1815.

Είκοσι Ευρωπαϊκά έθνη ήταν ουδέτερα κατά το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου τον Σεπτέμβριο του 1939. Ωστόσο οχτώ ευρωπαϊκά κράτη (συμπεριλαμβανομένης της Σουηδίας) κατάφεραν να παραμείνουν ουδέτερα καθ'όλη τη διάρκεια του πολέμου. Αυτά τα κράτη ήταν η Ιρλανδία, η Πορτογαλία (αν και είχε προσφερθεί να στηρίξει τους Βρετανούς λόγω της εξακονταετούς συμμαχίας των δύο χωρών), η Ισπανία (ένα τάγμα εθελοντών, η Κυανή Μεραρχία, πολέμησε στο πλευρό των Γερμανών στη Ρωσία), η Ανδόρα, το Λίχτενσταϊν, το Βατικανό, ο Άγιος Μαρίνος και η Ελβετία. Η σουηδική κυβέρνηση έκανε μερικές παραχωρήσεις. Ορισμένες φορές έσπαζε την εθνική ουδετερότητα αρχικά υπέρ της Γερμανίας και έπειτα υπέρ των Συμμάχων.

Κατά τη διάρκεια της γερμανικής εισβολής στη Σοβιετική Ένωση, η Σουηδία επέτρεψε στη Βέρμαχτ να χρησιμοποιήσει τους σουηδικούς σιδηροδρόμους για τη μεταφορά των στρατευμάτων της 163ης Μεραρχίας Πεζικού (Ιούνιος–Ιούλιος 1941) μαζί με βαρύ οπλισμό από τη Νορβηγία προς τη Φινλανδία. Οι Γερμανοί στρατιώτες που ταξίδευαν με άδεια μεταξύ Νορβηγίας και Γερμανίας είχαν το δικαίωμα να περάσουν μέσω σουηδικού εδάφους (η λεγόμενη επιτρεπτή κυκλοφορία, σουηδικά: permittenttrafik). Η Γερμανία εισήγαγε σουηδικό σιδηρομετάλλευμα καθ'όλη τη διάρκεια του πολέμου. Όσον αφορά τους Συμμάχους, η Σουηδία κοινοποιούσε στους Συμμάχους στρατιωτικές πληροφορίες και βοηθούσε στην εκπαίδευση στρατιωτών που ήταν πρόσφυγες από τη Δανία και τη Νορβηγία, για να βοηθήσουν στην απελευθέρωση των χωρών τους.[1] Επίσης το 1944 και το 1945 οι Σουηδοί επέτρεψαν στους Συμμάχους να χρησιμοποιούν τις σουηδικές αεροπορικές βάσεις.

Κατά τη διάρκεια του πολέμου, η Σουηδία χαλάρωσε την πολιτική της για τους πρόσφυγες. Δέχτηκε τη μεταφορά χιλιάδων Εβραίων και πολιτικών αντιφρονούντων από τη Νορβηγία και τη Δανία.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Linder 2002