Επαρχία του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν
| Επαρχία Σλέσβιχ-Χόλσταϊν | |||
|---|---|---|---|
| 1867–23 Αυγούστου 1946 | |||
| |||
.svg) | |||
| Χώρα | Πρωσία | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Ελεύθερο κράτος της Πρωσίας και Βασίλειο της Πρωσίας | ||
| Πρωτεύουσα | Κίελο και Σλέσβιχ | ||
| Έκταση | 19,018 km² (1900 και 1939)[1][2] | ||
| Πληθυσμός | 1.589 (1939)[2] | ||
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 54°30′0″N 9°24′0″E | ||
| δεδομένα () | |||
Η Επαρχία του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν (γερμανικά, Provinz Schleswig-Holstein) ήταν μια επαρχία του Βασιλείου της Πρωσίας και του Ελεύθερου Κράτους της Πρωσίας από το 1868 έως το 1946. Δημιουργήθηκε από τα Δουκάτα του Σλέσβιχ και του Χόλσταϊν, τα οποία είχαν κατακτηθεί από τη Πρωσία και την Αυστριακή Αυτοκρατορία στη Δανία στον δεύτερο πόλεμο του Σλέσβιχ το 1864. Μετά τον Αυστρο-Πρωσικό πόλεμο το 1866, που κατέληξε στην ήττα της Αυστρίας, το Σλέσβιχ και το Χόλσταϊν προσαρτήθηκαν στην Πρωσία. Η επαρχία δημιουργήθηκε το 1868 και περιελάβανε επίσης το Δουκάτο του Λάουενμπουργκ από το 1875.
Μετά την ήττα της Γερμανικής Αυτοκρατορίας στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Συμμαχικές δυνάμεις οργάνωσαν δύο δημοψηφίσματα στο βόρειο και στο κεντρικό Σλέσβιχ στις 10 Φεβρουαρίου και στις 14 Μαρτίου 1920, αντίστοιχα.[3] Στο βόρειο Σλέσβιχ το 75% ψήφισε υπέρ της επανένωσης με τη Δανία και το 25% για διαμονή στη Γερμανία. Στο κεντρικό Σλέσβιχ η κατάσταση αντιστράφηκε, με 80% υπέρ της Γερμανίας και 20% της Δανίας. Δεν πραγματοποιήθηκε ψηφοφορία στο νότιο τρίτο Σλέσβιχ. Στις 15 Ιουνίου 1920, το βόρειο Σλέσβιχ επανενώθηκε επίσημα με τη Δανία (Νότια Γιουτλάνδη). Το υπόλοιπο Σλέσβιχ παρέμεινε ως μέρος του Σλέσβιχ-Χολστάιν, τωρινή επαρχία του Ελεύθερου Κράτους της Πρωσίας.
Με τον Νόμο του Μεγάλου Αμβούργου του 1937, η Χανσεατική Πόλη του Λύμπεκ και ο αποκλεισμός της περιοχής του Λύμπεκ, του Ελεύθερου Κράτους του Όλντενμπουργκ ενσωματώθηκαν στην επαρχία Σλέσβιχ-Χόλσταϊν, ενώ αρκετοί γειτονικοί δήμοι, συμπεριλαμβανομένων των συνοικιών Άλτονα και Βάντσμπεκ, ενσωματώθηκαν στην Χανσεατική Πόλη του Αμβούργου. Αυτό με τη σειρά του έδωσε τον αποκλεισμός στο Γκίσταχτ και Γκροβνχάνσντορφ στο Σλέσβιχ-Χόλσταϊν.
Μετά τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο, το Σλέσβιχ-Χολστάιν ήταν μέρος της βρετανικής ζώνης κατοχής, αν και ορισμένοι δήμοι του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν ανατολικά του Ράτσεμπουργκ ανταλλάχθηκαν με δήμους του Μεκλεμβούργου της σοβιετικής ζώνης κατοχής (Συμφωνία Μπάρμπερ Λιάσενκο) Η βρετανική ζώνη κατοχής έγινε το νέο γερμανικό κράτος του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν το 1949.[4]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ www
.gemeindeverzeichnis .de /gem1900 //gem1900 .htm?schleswig%2Fschleswig1900 .htm. - ↑ 2,0 2,1 www
.digizeitschriften .de /dms /img /?PPN=PPN514401303 _1939&DMDID=dmdlog10. - ↑ Elklit, Jørgen; Noack, Johan Peter; Tonsgaard, Ole (1980). «A National Group as a Social System: The Case of the German Minority in North Schleswig». Journal of Intercultural Studies 1 (1): 5–19. doi:.
- ↑ Wolfgang Benz, Potsdam 1945: Besatzungsherrschaft und Neuaufbau im Vier-Zonen-Deutschland, Munich: Deutscher Taschenbuch Verlag, (=dtv Reihe Deutsche Geschichte der neuesten Zeit vom 19. Jahrhundert bis zur Gegenwart; vol. 4522), p. 262. (ISBN 3-423-04522-1)