Εκατερίνε Γκαμπασβίλι
| Εκατερίνε Γκαμπασβίλι | |
|---|---|
 Πορτρέτο της Εκατερίνε Γκαμπασβίλι του Αλεξάντερ Ροϊνασβίλι, περ. 1898. | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | ეკატერინე გაბაშვილი (Γεωργιανά) |
| Γέννηση | 16 Ιουνίου 1851[1] Γκόρι[2] |
| Θάνατος | 7 Αυγούστου 1938[3][1] Akhalkalaki |
| Τόπος ταφής | Didube Pantheon |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσική Αυτοκρατορία Λαϊκή Δημοκρατία της Γεωργίας Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | γεωργιανά[4] Ρωσικά[4] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας συγγραφέας απομνημονευμάτων δοκιμιογράφος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Εκατερίνε Γκαμπασβίλι (Ekaterine Gabashvili, γεωργιανά: ეკატერინე გაბაშვილი), το γένος Ταρχνισβίλι (Tarkhnishvili, თარხნიშვილი) (16 Ιουνίου 1851 - 7 Αυγούστου 1938) ήταν Γεωργιανή συγγραφέας, φεμινίστρια και δημόσια προσωπικότητα, η οποία ζήτησε κοινωνική μεταρρύθμιση υπέρ της χειραφέτησης των γυναικών.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Εκατερίνε Ταρκνισβίλι γεννήθηκε στις 16 Ιουνίου 1851, από μια αριστοκρατική οικογένεια στο Γκόρι, τότε τμήμα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Ήταν η κόρη του Ρέβαζ Ταρχνισβίλι και της Σόπιο Μπάγκρατον-Νταβιτασβίλι. Μετά την ολοκλήρωση της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης της, παρακολούθησε το καλύτερο σχολείο της πόλης, ένα ιδιωτικό οικοτροφείο που διευθύνοταν από την Μαντάμ Φαβρ. Σε ηλικία 17 ετών, άνοιξε ένα ιδιωτικό σχολείο αφιερωμένο στην εκπαίδευση παιδιών χωρικών, καθώς ήταν ανήσυχη από τις συνθήκες της αγροτιάς. Παντρεύτηκε τον Αλεξάντρε Γκαμπασβίλι όταν ήταν 19 ετών, με τον οποίο απέκτησαν τελικά 11 παιδιά.[5]
Το γράψιμό της επηρεάστηκε από δύο έργα σχετικά με τη χειραφέτηση των γυναικών που είχαν δημοσιευτεί στα γεωργιανά: το The Enfranchisement of Women της Χάριετ Τέιλορ Μιλ και το Für und wider die Frauen της Φάνι Λέβαλντ. Ως αποτέλεσμα, ξεκίνησε να κινητοποιεί τις γυναίκες της Γεωργίας προς τη δημιουργία γυναικείων κύκλων στην Τιφλίδα, στο Κουτάισι, στο Γκόρι και στο Χόνι, με επίκεντρο τη δημοσίευση και τη μετάφραση σχετικής γυναικείας λογοτεχνίας. Το 1897, ίδρυσε μια επαγγελματική σχολή γυναικών που οδήγησε στη δημιουργία σχολείων θηλέων σε όλη τη χώρα.[5]
Η Γκαμπασβίλι ήταν ενεργό μέλος της Εταιρείας για την Προώθηση της Μάθησης μεταξύ των Γεωργιανών. Το 1890, μαζί με την Αναστάσια Τουμανισβίλι-Τσερετέλι, συνέστησαν το Jejili, ένα περιοδικό που δημοσίευσε παιδική λογοτεχνία, ενθαρρύνοντας το ενδιαφέρον για το είδος στη Γεωργία.[6]
Εκδόσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Γκαμπασβίλι έγραψε αρκετά συναισθηματικά μυθιστορήματα και ιστορίες για τις θλίψεις των δασκάλων του χωριού και της ζωής των χωρικών. Τα μυθιστορήματά της Έρωτας στο Μεγάλη Χέβα και Κατά τη διαλογή αραβοσίτου αναστάτωσε τους κοινωνικούς κανόνες της εποχής, ζητώντας προσωπική ελευθερία και ρομαντική αγάπη.[5]
Το 1900, εγκατέλειψε τη μυθοπλασία για την αυτοβιογραφία. Ο Γκαμπασβίλι είναι επίσης γνωστή ως μία από τους πρώτους Γεωργιανούς φεμινιστές και ακτιβιστές των δικαιωμάτων των γυναικών. Το 1958, η ταινία Magdanas lurja (Ο γάιδαρος της Μαγκντάνα), βασισμένη σε ένα από τα μυθιστορήματα της Γκαμπασβίλι και σκηνοθεσία των Τενγκίζ Αμπουλάντζε και Ρεβάζ Χκεΐντζε, κέρδισε βραβεία στα διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου στις Κάννες και στο Εδιμβούργο.[6]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 National Library of Israel Names and Subjects Authority File. 987012196464305171. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2023.
- ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2017.
- ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ 4,0 4,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. mub2015876913. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Μπαρκάια, Μάια· Βάτερσον, Αλίσε (2017). Gender in Georgia: Feminist Perspectives on Culture, Nation, and History in the South Caucasus. Berghahn Books. σελίδες 21–. ISBN 978-1-78533-676-8.
- ↑ 6,0 6,1 Μικαμπερίντζε, Αλεξάντερ. «Gabashvili, Catherine. Dictionary of Georgian National Biography». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2007.
|