Δημοκρατικό Κόμμα (Ιταλία)
Δημοκρατικό Κόμμα Partito Democratico | |
|---|---|
 | |
| Γενικός Γραμματέας | Έλι Σλάιν |
| Πρόεδρος | Στέφανο Μπονατσίνι |
| Ίδρυση | 14 Οκτωβρίου 2007 |
| Έδρα | Via S. Andrea delle Fratte 16, Ρώμη |
| Ιδεολογία | Σοσιαλδημοκρατία[1] Προοδευτισμός[2] Φιλοευρωπαϊσμός[3] Περιβαλλοντισμός[4] Ρεφορμισμός[5] Φιλο-εργατική πολιτική[3] |
| Πολιτικό φάσμα | Κεντροαριστερά |
| Εθνική προσχώρηση | Κεντροαριστερός συνασπισμός |
| Ευρωπαϊκή προσχώρηση | Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα |
| Ομάδα Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου | Προοδευτική Συμμαχία Σοσιαλιστών και Δημοκρατών |
| Διεθνής προσχώρηση | Προοδευτική Συμμαχία |
| Βουλή των Αντιπροσώπων | 68 / 400 |
| Γερουσία της Δημοκρατίας | 37 / 200 |
| Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο | 21 / 76 |
| Περιφερειακές συμβούλια | 198 / 896 |
| Ιστότοπος | |
| partitodemocratico.it | |
| Πολιτικό σύστημα της Ιταλίας Πολιτικά κόμματα Εκλογές | |
Το Δημοκρατικό Κόμμα (ιταλικά: Partito Democratico, συντ.: PD) είναι ένα σοσιαλδημοκρατικό πολιτικό κόμμα της Ιταλίας που ιδρύθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2007. Γενικός Γραμματέας του κόμματος είναι η Έλι Σλάιν.
Αποτελεί συνέχεια του συνασπισμού της Ελιάς, που δημιουργήθηκε το 1995 από ένα σύνολο κομμάτων της σοσιαλδημοκρατίας, του δημοκρατικού σοσιαλισμού,της χριστιανοδημοκρατίας, του φιλελευθερισμού και της οικολογίας.
Η ίδρυση του κόμματος, πραγματοποιήθηκε μέσω ανοιχτών εκλογών που διενεργήθηκαν για την εκλογή του γενικού γραμματέα του κόμματος και Συντακτικής Συνέλευσης. Γενικός γραμματέας του κόμματος εξελέγη ο τότε δήμαρχος της Ρώμης Βάλτερ Βελτρόνι και αναπληρωτής του ο Ντάριο Φραντσεσκίνι. Ο Ρομάνο Πρόντι δημιουργός του συνασπισμού της Ελιάς και πρώην πρωθυπουργός, υπήρξε ο πρόεδρος του κόμματος έως τις 16 Απριλίου 2008 οπότε και παραιτήθηκε.
Εκλογή γενικού γραμματέα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 14 Οκτωβρίου 2007 διεξήχθησαν εκλογές με ελεύθερη συμμετοχή για όλους τους Ιταλούς πολίτες άνω των 16 ετών και τους μη-ιταλούς νόμιμους κατοίκους και συμμετείχαν στην εκλογή περισσότεροι από 3.500.000 άτομα. Γενικός γραμματέας εξελέγη με το συντριπτικό 75% ο Βάλτερ Βελτρόνι[6], νικώντας την τότε υπουργό Υγείας Ρόζι Μπίντι που έλαβε 13% των ψήφων περίπου.
Ο Βελτρόνι αναγνωρίστηκε επίσημα γενικός γραμματέας του Κόμματος στις 28 Οκτωβρίου 2007 στο ιδρυτικό συνέδριο που έγινε στο Μιλάνο.[7] Στις 21 Νοεμβρίου έγινε γνωστό και το έμβλημα του κόμματος που απεικονίζει το όνομα (PD) με χρώματα που θυμίζουν την τρίχρωμη ιταλική σημαία (πράσινο, λευκό και κόκκινο) και ένα κλαδί ελιάς, ιστορικό σύμβολο του συνασπισμού της Ελιάς. Τα χρώματα στο έμβλημα του κόμματος συμβολίζουν τις οικολογικές και σοσιαλιστικές-φιλελεύθερες απόψεις που το Δημοκρατικό Κόμμα εκφράζει (πράσινο), την Καθολική Χριστιανική αλληλεγγύη (άσπρο) και τις σοσιαλιστικές και σοσιαλδημοκρατικές παραδόσεις.[8]
Αποτελέσματα εκλογών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ιταλικό Κοινοβούλιο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Βουλή των Αντιπροσώπων | |||||
| Εκλογές | Ψήφοι | % | Έδρες | +/− | Ηγέτης |
|---|---|---|---|---|---|
| 2008 | 12.434.260 (2η) | 33,1 | 217 / 630
|
–
|
|
| 2013 | 8.934.009 (1η) | 25,5 | 297 / 630
|
 80 |
|
| 2018 | 6.161.896 (2η) | 18,8 | 112 / 630
|
 185 |
|
| 2022 | 5.337.738 (2η) | 19,0 | 69 / 400
|
43 |
|
| Γερουσία της Δημοκρατίας | |||||
| Εκλογές | Ψήφοι | % | Έδρες | +/− | Ηγέτης |
|---|---|---|---|---|---|
| 2008 | 11.052.577 (2η) | 33,1 | 118 / 315
|
–
|
|
| 2013 | 8.400.255 (1η) | 27,4 | 112 / 315
|
6 |
|
| 2018 | 5.783.360 (2η) | 19,1 | 54 / 315
|
58 |
|
| 2022 | 5.196.480 (2η) | 18,9 | 40 / 200
|
13 |
|
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο | |||||
| Εκλογές | Ψήφοι | % | Έδρες | +/− | Ηγέτης |
|---|---|---|---|---|---|
| 2009 | 8.008.203 (2η) | 26,1 | 21 / 72
|
–
|
|
| 2014 | 11.203.231 (1η) | 40,8 | 31 / 73
|
10 |
|
| 2019 | 6.089.853 (2η) | 22,7 | 19 / 76
|
12 |
|
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Collin, Richard Oliver· Martin, Pamela L. (2012). An Introduction to World Politics: Conflict and Consensus on a Small Planet. Rowman & Littlefield. ISBN 978-1-4422-1803-1.
- ↑ «Quante e quali sono le correnti del Pd. Dai progressisti di Zingaretti a Base riformista e ai franceschiniani, ecco chi ne fa parte». Il Fatto Quotidiano (στα Ιταλικά). 5 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022.
- ↑ 3,0 3,1 «Italy | Center for Strategic and International Studies». www.csis.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022.
- ↑ «La svolta verde del Pd e l'ambientalismo di sinistra». Gli Stati Generali (στα Αγγλικά). 6 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022.
- ↑ «Bravo Cuperlo, a sinistra non si può ricostruire senza radicalità». HuffPost Italia (στα Ιταλικά). 24 Ιουλίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022.
- ↑ «Italy's Veltroni elected new centre-left party's leader: projections». AFP. 14 Οκτωβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2007.
- ↑ «Rome Mayor Walter Veltroni pronounced leader of Italy's new Democratic Party». International Herald Tribune. 27 Οκτωβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2007.
- ↑ «Tricolore e ramoscello di ulivo. Ecco il nuovo simbolo del Pd» (στα Italian). La Repubblica. 2007-11-21. http://www.repubblica.it/2007/10/sezioni/politica/partito-democratico-15/simbolo/simbolo.html. Ανακτήθηκε στις 2007-11-21.