Δημήτρης Πλαπούτας
| Δημήτρης Πλαπούτας | |
|---|---|
 | |
| Ψευδώνυμο | Δημητράκης |
| Γέννηση | 15 Μαΐου 1786 Παλούμπα Αρκαδίας |
| Θάνατος | 5 Ιουλίου 1864 (78 ετών) Παλούμπα, Οικογενειακός Πύργος Πλαπούτα, Γορτυνία |
| Χώρα | 1821  Έλληνες επαναστάτες 1822-1864 .svg){kind=small} Βασίλειο της Ελλάδας |
| Βαθμός | Στρατηγός, Βουλευτής Καρύταινας 1844-1847, Γερουσιαστής 1847-1862, Επίτιμος Υπασπιστής της Α.Μ. Βασιλιά Όθωνα,Διοικητής της 12ης Τετραρχίας Αρκαδίας της Βασιλικής Φάλαγας του Όθωνα |
| Μάχες/πόλεμοι | Μάχη των Δερβενακίων, Άλωση της Τριπολιτσάς, Μάχη του Βαλτετσίου Μάχη της Χαλανδρίτσας κ.α. |
| Σύζυγος | Στεκούλα Πλαπούτα |
| Συγγενείς | Κόλλιας Πλαπούτας, Γεωργάκης Πλαπούτας Δημήτριος Γ. Πλαπούτας |
| Υπογραφή |  |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο Δημήτρης (Δημητράκης) Πλαπούτας (ή Κολλιόπουλος) (Παλούμπα, 15 Μαΐου 1786 - Παλούμπα, 5 Ιουλίου 1864) ήταν Έλληνας στρατηγός, βουλευτής Καρύταινας (1844-1847), γερουσιαστής (1847-1862), επίτιμος υπασπιστής του βασιλιά Όθωνα, Διοικητής της 12ης Τετραρχίας Αρκαδίας της Βασιλικής Φάλαγας του Όθωνα και αγωνιστής της ελληνικής επανάστασης. Ήταν επικεφαλής του αγώνα στην Αρκαδία μαζί με τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στο χωριό Παλούμπα της επαρχίας Γορτυνίας και ήταν γιος του κλέφτη Νικόλα-Κόλια Πλαπούτα. Την περίοδο 1811 με 1812, κατέφυγε στη Ζάκυνθο όπου υπηρέτησε ως εκατόνταρχος στα ελληνικά σώματα του Βρετανικού Στρατού. Παντρεύτηκε το 1803 την Στεκούλα Κολοκοτρώνη με την οποία δεν απέκτησε παιδιά, ενώ σε δεύτερο γάμο απέκτησε μία κόρη.
Το 1816, ευρισκόμενος στην Πελοπόννησο, διώχθηκε και πάλι από τις οθωμανικές αρχές ως πρωταγωνιστή του φόνου των Τούρκων στην Αλωνίσταινα. Κατέφυγε στη Ζάκυνθο και εκεί μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία (15 Οκτωβρίου 1818) από τον Αναγνώστη Τσοχαντάρη.[1]. Με την έκρηξη της Ελληνικής Επανάστασης έσπευσε στην επαναστατημένη Ελλάδα. Ήταν σημαντικός οπλαρχηγός, πιστός οπαδός του Κολοκοτρώνη.[2]. Κατα τον Φ. Χρυσανθόπουλο, Πρωτοπαλίκαρο του υπήρξε ο συμπατριώτης του Πανουργιάς Ηλιόπουλος.[1]
Συγκρότησε δικό του στρατό (800-1.000 άνδρες) και διακρίθηκε στη μάχη του Βαλτετσίου και στη πολιορκία της Τρίπολης. Διορίστηκε υπαρχηγός στη αποτυχημένη Πολιορκία της Πάτρας (1822).[1] Στην εμφύλια διαμάχη που ξέσπασε στήριξε τους Κουντουριώτες, ενώ αργότερα με τον ερχομό του Ιμπραήμ πολέμησε μαζί με τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, τον οποίο και στήριξε στα χρόνια της Αντιβασιλείας. Καταδικάστηκε σε θάνατο για εσχάτη προδοσία και φυλακίστηκε.[3] Αποφυλακίστηκε όταν δόθηκε γενική αμνηστία.
Στη συνέχεια ασχολήθηκε με την πολιτική. Εκλέχθηκε πληρεξούσιος στη Δ' Εθνοσυνέλευση και βουλευτής Καρύταινας (1844-1847), ενώ διετέλεσε γερουσιαστής (1847-1862) και επίτιμος υπασπιστής του Όθωνα.[2][4][5][6][7] [8][9]
Απεβίωσε στις 5 Ιουλίου 1864 στον οικογενειακό Πύργο των Πλαπουταίων στο Παλούμπα.[1] Εγγονός του ήταν ο Δημήτριος Γ. Πλαπούτας.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Πετρίτης 2003.
- ↑ 2,0 2,1 «Τα μέλη της Φιλικής Εταιρείας». Βουλή των Ελλήνων. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2013.
- ↑ Νικόλαος Δραγούμης, Ιστορικαί Αναμνήσεις, τ.Β΄σ.18.
- ↑ Τσελάλης, Αγησίλαος (2000). Πλαπούτας. Tripoli: Γιαννίκος. σελ. 156.
- ↑ Χρυσανθόπουλος, Φωτάκος (2003). ΒΙΟΙ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΩΝ ΑΝΔΡΩΝ. Αθήνα: ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΚΕΨΙΣ. σελ. 336. ISBN 9789608352018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2020.|
- ↑ «ΠΩΣ Η ΘΥΣΙΑ ∆ΥΟ ΑΣΗΜΩΝ ΗΡΑΙΑΤΩΝ ΕΣΩΣΕ ΤΟΥΣ ΝΙΚΗΤΑΡΑ ΚΑΙ ΠΛΑΠΟΥΤΑ» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2015.
- ↑ «ΠΩΣ ΒΓΗΚΕ Η ΦΡΑΣΗ ΣΙΓΑ ΤΟ ΠΟΛΥΕΛΑΙΟ».
- ↑ «Εκδήλωση για Δ.Πλαπούτα» (PDF).[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Οικογένεια Πλαπούτα» (PDF).[νεκρός σύνδεσμος]
