Βροσίνα Ιωαννίνων
Συντεταγμένες: 39°38′45.56″N 20°30′55.05″E / 39.6459889°N 20.5152917°E
| Βροσίνα | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Ηπείρου |
| Περιφερειακή Ενότητα | Ιωαννίνων |
| Δήμος | Ζίτσας |
| Δημοτική Ενότητα | Μολοσσών |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Ήπειρος |
| Υψόμετρο | 105 μέτρα |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 53 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 440 17 |
| Τηλ. κωδικός | 2658 |
Η Βροσίνα είναι πεδινό χωριό της Ηπείρου στην Περιφερειακή Ενότητα Ιωαννίνων.[1][2]
Γεωγραφικά στοιχεία - Αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Βροσίνα βρίσκεται στα όρια με την Περιφερειακή Ενότητα Θεσπρωτίας σε υψόμετρο 105 μέτρα[3], απέχοντας 42 χλμ. Δ. από την πόλη των Ιωαννίνων, 51 χλμ. ΒΑ. από την Ηγουμενίτσα και 36 χλμ. Δ.-ΝΔ. από την Ελεούσα (έδρα του δήμου). Στη βόρεια άκρη του χωριού περνά η ΕΟ Ιωαννίνων - Ηγουμενίτσας και ο ποταμός Καλαμάς (Θύαμις) ενώ δυτικά, μέσα από τα σπίτια του, ο Ζαλογγίτικος χείμαρρος που γεφυρώνεται από μονότοξο πέτρινο γεφύρι[4]. Η παλιά θέση του χωριού ήταν στο κοντινό λόφο "Καστρί" απ΄ όπου υπήρχε μεγάλη εποπτεία της κοιλάδας του Καλαμά και όπου σήμερα υπάρχουν ερείπια μικρής ακροπόλεως.[5][6]
Βορειοδυτικά και δίπλα στον Καλαμά είναι το ξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής, σύμφωνα με τον Σπύρο Χρηστίδη, ή το παλιό καθολικό της Μονής της Ντραζανίτισσας, σύμφωνα με τον Σπύρο Μουσελίνη.[7] Η Μονή υπήρξε μετόχι της Παναγιάς της Ραϊδιώτισσας, κτίστηκε το 1597 και από το 1962 έχει χαρακτηριστεί αρχαίο μνημείο[8].
Στη νότια άκρη του χωριού, σε φαράγγι του Ζαλογγίτικου χείμαρρου, βρίσκονται τα ερείπια της Μονής της Παναγίας της Ραϊδιώτισσας, που είναι αφιερωμένη στην κοίμηση της Θεοτόκου. Κτίστηκε το 1628, γνώρισε μεγάλη ακμή επί της τουρκοκρατίας[9] και είναι χαρακτηρισμένη ως αρχαίο μνημείο[10].
Η κεντρική εκκλησία του χωριού, ο Αη Γιώργης, θεωρείται από τις παλιότερες εκκλησίες της Δημοτικής Ενότητας. Χρονολογείται του 1607 και οι τοιχογραφίες του 1620 ενώαπό το 1962 έχει χαρακτηριστεί αρχαίο μνημείο[11] .
Διοικητικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αναφέρεται επίσημα μετά την απελευθέρωση της Ηπείρου το 1919 στο ΦΕΚ 184Α - 19/08/1919 γραμμένη ως Βρουσίνα να ορίζεται έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας. Το 1940 το όνομα διορθώθηκε σε Βροσίνα.[12] Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης, μαζί με τον Άγιο Γεώργιο αποτελούν την τοπική κοινότητα Βροσίνας της δημοτικής ενότητας Μολοσσών που υπάγεται στο δήμο Ζίτσας και σύμφωνα με την απογραφή 2011 ως κοινότητα απογράφονται 73 κάτοικοι ενώ ως οικισμός 69.[13]
Απογραφές πραγματικού πληθυσμού (de facto)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Απογραφή | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός | 425[14] | 306[15] | 231[16] | 135[17] | 184[18] | 167[19] | 69 |
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. 7. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 304.
- ↑ «Βροσίνα». www.zitsa.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2021.
- ↑ «ΒΡΟΣΙΝΑ (Χωριό) ΙΩΑΝΝΙΝΑ - GTP». www.gtp.gr. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2021.
- ↑ «Γεφύρι Της Βροσίνας | Τα Πέτρινα Γεφύρια της Ελλάδος». www.petrinagefiria.com. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2021.
- ↑ Οικονόμου, Κώστας Ευ. (2002). Τα οικωνύμια του Νομού Ιωαννίνων. Ιωάννινα: Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ιωαννίνων. ISBN 9789608316010.
- ↑ «ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΗΡΥΓΜΕΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΩΝ». listedmonuments.culture.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2021.
- ↑ «Μονή Αγίας Παρασκευής Ντραζανίτισσας». www.zitsa.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2021.
- ↑ «ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΗΡΥΓΜΕΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΩΝ / Αγία Παρασκευή». listedmonuments.culture.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2021.
- ↑ «Μονή Παναγίας Ραϊδιώτισσας». www.zitsa.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2021.
- ↑ «ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΗΡΥΓΜΕΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΩΝ / Μονή Κοιμήσεως Ραϊδιωτίσσης». listedmonuments.culture.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2021.
- ↑ «ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΗΡΥΓΜΕΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΩΝ / Ναός Αγίου Γεωργίου». listedmonuments.culture.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2021.
- ↑ «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2021.
- ↑ ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011 Αρχειοθετήθηκε 2021-10-04 στο Wayback Machine.», σελ. 10569 (σελ. 95 του pdf)
- ↑ Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 7ης Μαρτίου 1951, σελ. 85 του pdf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-05-14. https://web.archive.org/web/20130514080510/http://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1951_1.pdf.
- ↑ Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961, σελ. 87 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1961_1.pdf.
- ↑ Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971, σελ. 85 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1971_1.pdf.
- ↑ Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 5 Απριλίου 1981, σελ. 97 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1981_1.pdf.
- ↑ Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 17 Μαρτίου 1991, σελ. 111 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_1.pdf.
- ↑ Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος - Απογραφή 2001, σελ. 117 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_1.pdf.
| ||||||||||||||||||||