Βιτάλις Άσταφγεβς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βιτάλις Άσταφγεβς

2004
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης3 Απριλίου 1971 (1971-04-03) (53 ετών)
Τόπος γέννησηςΡίγα, Σοβιετική Ένωση
Ύψος1,80 μ.
ΘέσηΜέσος
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1990–1992ΦΚ Νταουγκάβα Ρίγα26(11)
1992–1996Σκόντο ΦΚ99(43)
1996–1997Αούστρια Βιέννης26(1)
1997–1999Σκόντο ΦΚ55(17)
1999–2003Μπρίστολ Ρόβερς108(16)
2003–2004Αντμίρα Βάκερ28(2)
2004–2005Ρουμπίν Καζάν30(10)
2006–2008Σκόντο ΦΚ26(6)
2009ΓΦΚ Όλιμπς14(1)
2009ΦΚ Βέντσπιλς5(0)
2010Σκόντο ΦΚ14(2)
Σύνολο431(109)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1992–2010Λετονία167(16)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Βιτάλις Άσταφγεβς (λετονικά: Vitālijs Astafjevs, γεννήθηκε 3 Απριλίου 1971) είναι Λετονός πρώην επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως μέσος και νυν προπονητής ποδοσφαίρου.

Κατέκτησε εννέα πρωταθλήματα Λετονίας με τη Σκόντο Ρίγα. Έπαιξε επίσης στο εξωτερικό, με συλλόγους στην Αυστρία, την Αγγλία και τη Ρωσία. Σε διεθνές επίπεδο, ο Άσταφγεβς ήταν ο αρχηγός της Εθνικής Λετονίας στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2004. Με 167 συμμετοχές για τη χώρα του, ο Άσταφγεβς κατείχε το ευρωπαϊκό ρεκόρ για τους περισσότερους διεθνείς αγώνες, μέχρι να ξεπεραστεί από τον Τζανλουίτζι Μπουφόν το 2017.[1] Μέχρι τώρα (2022), βρίσκεται στην τέταρτη θέση των Ευρωπαίων με τις περισσότερες διεθνείς συμμετοχές στην ιστορία, μαζί με τον Ίκερ Κασίγιας.[2]

Καριέρα ως ποδοσφαιριστής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώιμη σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Άσταφγεβς γεννήθηκε στη Ρίγα και ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία στη Σκόντο Ρίγα το 1992, λίγο μετά την ανάκτηση της ανεξαρτησίας της Λετονίας από τη Σοβιετική Ένωση. Έπαιξε στην ομάδα για πέντε σεζόν, μέχρι το 1996, όπου ήταν σημαντικός βασικός παίκτης. Κέρδισε το πρωτάθλημα σε καθεμία από τις τέσσερις πρώτες σεζόν του. Δύο φορές, το 1995 και το 1996, ο Άσταφγεβς ανακηρύχθηκε Λετονός Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς. Το 1995, ασυνήθιστο για έναν μέσο, έγινε ο πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος, με 19 γκολ σε 28 αγώνες. Το 1996, μετακόμισε στο εξωτερικό για πρώτη φορά στη σταδιοδρομία του και εντάχθηκε στην Αούστρια Βιέννης στην Αυστρία. Έπαιξε εκεί μόνο για μια σεζόν και στη συνέχεια, το 1997, επέστρεψε στη Σκόντο Ρϊγα. Έπαιξε εκεί για τρεις σεζόν και κέρδισε τρεις ακόμη τίτλους πρωταθλήματος. Έφυγε και πάλι για το εξωτερικό το 2000, αυτή τη φορά στην αγγλική Μπρίστολ Ρόβερς της Δεύτερης Κατηγορίας της Φούτμπολ Λιγκ.

Μπρίστολ Ρόβερς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Άσταφγεβς μεταγράφηκε στη Ρόβερς από τον Ίαν Χόλογουεϊ, ο οποίος κατάφερε τότε να πείσει τις αρχές να του εκδώσουν άδεια εργασίας. Έφτασε στο δεύτερο μισό της σεζόν 1999-2000, όταν ο σύλλογος ήταν στη δεύτερη θέση. Ο πέμπτος αγώνας του ήταν ο εκτός έδρας αγώνας εναντίον τη Όλνταμ Αθλέτικ, στον οποίο σκόραρε έδωσε δύο ασίστ στην τελική νίκη με 4-1, παρά το γεγονός ότι τραυματίστηκε. Η Μπρίστολ Ρόβερς έπεσε στην έβδομη θέση μέχρι το τέλος της σεζόν, χάνοντας τα πλέι οφ ανόδου. Την επόμενη σεζόν, η ομάδα υποβιβάστηκε στην τέταρτη βαθμίδα για πρώτη φορά στην ιστορία της. Ο Άσταφγεβς σκόραρε μόνο δύο φορές κατά τη διάρκεια της σεζόν 2001-02, αλλά την επόμενη σεζόν σκόραρε τέσσερις στους τελευταίους έξι αγώνες πρωταθλήματος ώστε η ομάδα απέφυγε έναν ακόμη υποβιβασμό. Στη συνέχεια αποδεσμεύθηκε από τον προπονητή.

Μετέπειτα σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2003, μετά την αποδέσμευσή του από τη Μπρίστολ Ρόβερς, επέστρεψε στην Αυστρία και εντάχθηκε στην ΦΚ Αντμίρα Βάκερ Μέντλινγκ. Το 2004, μετά το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, έχοντας περάσει μία σεζόν στην Αυστρία εντάχθηκε στη ρωσική Ρουμπίν Καζάν. Για άλλη μια φορά ήταν ένας από τους ηγέτες της ομάδας εκεί. Ολοκληρώνοντας τη σεζόν του 2005, ο Άσταφγεβς αποφάσισε να ενταχθεί ξανά στη Σκόντο Ρϊγα, όπου έγινε πρωταθλητής Λετονίας για 8η φορά (συμπεριλαμβανομένων των προηγούμενων σεζόν του στην ομάδα). Το 2007, σε ηλικία 36 ετών, αναδείχθηκε για άλλη μια φορά Λετονός Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς.

Στις 9 Σεπτεμβρίου 2008, ο Άσταφγεβς ανακοίνωσε την αποχώρησή του από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Μετά από λίγες μέρες, ο ίδιος αρνήθηκε αυτό το γεγονός, δηλώνοντας ότι θα μπορούσε να παίξει για διαφορετική ομάδα. Μετά το νέο έτος ανακοινώθηκε ότι ο Άσταφγεβς θα έπαιζε για την ΓΦΚ Όλιμπς και θα ήταν επίσης βοηθός προπονητή, ενώ ο προπονητής του συλλόγου θα ήταν ο Ολλανδός προπονητής Άντον Γιούρε. Η Όλιμπς δεν είχε εξασφαλίσει ακόμη θέση στην κορυφαία κατηγορία, αλλά υπήρχε αυτή η πιθανότητα εάν ο σύλλογος συγχωνευόταν με άλλη ομάδα από τη Ρίγα. Μετά από μισή σεζόν που πέρασε εκεί, εντάχθηκε στην πρωταθλήτρια της περασμένης σεζόν, ΦΚ Βέντσπιλς, οι οποία διαμόρφωνε το ρόστερ της για τους επερχόμενους αγώνες στο ΟΥΕΦΑ Γιουρόπα Λιγκ.[3] Η ομάδα συμμετείχε στη φάση ομίλων της διοργάνωσης, όπου ο Άσταφγεβς έπαιξε μόνο 5 αγώνες εκεί και αποδεσμεύτηκε τον Νοέμβριο του 2009. Το 2010, ο Άσταφγεβς επέστρεψε στη Σκόντο Ρίγα για άλλη μια φορά, με την οποία κατέκτησε το πρωτάθλημα Λετονίας για άλλη μια φορά μαζί της. Μετά τη σεζόν του 2010 αποσύρθηκε οριστικά από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο.

Εθνική ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έκανε ντεμπούτο για την Εθνική Λετονίας σε ηλικία 21 ετών στις 26 Αυγούστου 1992, με αντίπαλο την τότε πρωταθλήτρια του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Δανίας, στα προκριματικά για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994. Από τότε ήταν σημαντικός παίκτης στην εθνική ομάδα, με την οποία αγωνίστηκε για 18 χρόνια. Ο Άσταφγεβς σημείωσε το πρώτο του διεθνές γκολ στις 2 Ιουλίου 1993, στην 14η συμμετοχή του, σε μια φιλική νίκη με 2-0 επί της Εσθονίας.[4]

Το 1999, μετά την αποχώρηση του Βλάντιμιρς Μπάμπιτσεβς, ο Άσταφγεβς έγινε ο αρχηγός της ομάδας. Ο πρώτος αγώνας του ως ομάδας πραγματοποιήθηκε στην 58η συμμετοχή συνολικά, με αντίπαλο την Ελλάδας στις 31 Μαρτίου για τα προκριματικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2000. Στις 31 Μαρτίου 2004, έγινε ο πρώτος Λετονός παίκτης που έπαιξε σε 100 διεθνείς αγώνες, καθώς η ομάδα νίκησε τη Σλοβενία σε εκτός έδρας φιλικό αγώνα. Ως αρχηγός της ομάδας, συμμετείχε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2004 στην Πορτογαλία, παίζοντας και στα τρία παιχνίδια της Λετονίας. Η τελευταία του διεθνής συμμετοχή ήταν ένας φιλικός αγώνας με την Κίνα στις 17 Νοεμβρίου 2010. Υπήρξε ειδική τελετή μετά το παιχνίδι για να τον τιμηθεί.[5]

Ρεκόρ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 14 Οκτωβρίου 2009, σε έναν προκριματικό αγώνα του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2010 εναντίον της Μολδαβίας, ο Άσταφγεβς ισοφάρισε το ευρωπαϊκό ρεκόρ για τους περισσότερους αγώνες σε μία εθνική ομάδα. Έφτασε στον ίδιο αριθμό με τον τότε κάτοχο του ρεκόρ, τον Εσθονό Μάρτιν Ρέιμ, με 157 συμμετοχές. Στις 15 Νοεμβρίου 2009, σε φιλικό αγώνα εναντίον της Ονδούρας, κατέρριψε το ευρωπαϊκό ρεκόρ με 158 συμμετοχές. Το ευρωπαϊκό ρεκόρ των 167 συμμετοχών του ισοφαρίστηκε από τους Ίκερ Κασίγιας και Τζανλουίτζι Μπουφόν τον Ιούνιο του 2016 και τον Νοέμβριο του 2016 αντίστοιχα και αργότερα καταρρίφθηκε τον Μάρτιο του 2017 από τον Μπουφόν.[2]

Προπονητής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά τη αποχώρησή του από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, ο Άσταφγεβς δέχτηκε την προσφορά να γίνει βοηθός προπονητή στη Σκόντο Ρϊγα.[6] Στις αρχές του 2012, ορίστηκε ως προπονητής της Σκόντο-2, αλλά αργότερα τον διαδέχθηκε ο Τάμαζ Πέρτια.[7] Στις αρχές του 2013, επιλέχθηκε να είναι βοηθός προπονητή στην Εθνική Λετονίας U21, με προπονητή τον πρώην συμπαίκτη του σε σύλλογο και εθνική ομάδα, τον Μάριανς Πάχαρς.[8] Στις 11 Ιουλίου 2013, ο Πάχαρς έγινε προπονητής της Εθνικής Λετονίας[9] και επέλεξε τον Άσταφγεβς να είναι ένας από τους βοηθούς του.[10] Στις 4 Ιουνίου 2014, ο Άσταφγεβς έγινε προπονητής της ΦΚ Γιέλγκαβα.[11] Τον Απρίλιο του 2018, ο Άσταφγεβς άφησε τη θέση του βοηθού προπονητή της Εθνικής Λετονίας, μετά την απόλυση του προπονητή Άλεξαντρς Στάρκοβς.

Τίτλοι και διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συλλογικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διεθνείς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ατομικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «IFFHS STATISTICS - EUROPEAN RECORD ON CAPS IN HISTORY». Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2021. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «Latvija zaudē Hondurasai, Astafjevam Eiropas Rekord». www.apollo.lv. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Δεκεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2011. 
  3. ↑ «FK Ventspils: 2010». Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2021. 
  4. ↑ «Vitālijs Astafjevs - national football team player». Vitālijs Astafjevs - national football team player. 
  5. ↑ «Izlases kapteinis būs Gorkšs». Sportacentrs.com. 
  6. ↑ «Astafjevs būs Starkova palīgs, par karjeras beigām vēl nav izlēmis». Diena.lv. 
  7. ↑ «Επίσημος ιστότοπος της ΦΚ Σκόντο». 
  8. ↑ «Riherts un Astafjevs kļuvuši par Pahara asistentiem Latvijas U-21 izlasē». Sportacentrs.com. 
  9. ↑ «Starkovs atkāpjas, Pahars kļūst par izlases galveno treneri». Sportacentrs.com. 
  10. ↑ «Pahars par palīgiem piesaista Astafjevu un Rihertu; izlases kandidātos iekļauj Koliņko, Laizānu un trīs potenciālos debitantus». Diena.lv. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2021. 
  11. ↑ «Eiropas rekordists Astafjevs kļūst par FK Jelgava galveno treneri :: fkjelgava.lv». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2014. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Βιτάλις_Άσταφγεβς&oldid=10258836"