Βαλδουίνος Β΄ της Φλάνδρας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βαλδουίνος Β΄ της Φλάνδρας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση863
Θάνατος10  Σεπτεμβρίου 918
Γάνδη
Τόπος ταφήςSaint Peter's Abbey και Αββαείο του Σαιντ-Μπερτέν
Θρησκευτικό τάγμαΤάγμα του Αγίου Βενέδικτου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακόμης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΈλφθριθ της Φλάνδρας[1][2]
ΤέκναΑρνούλφος Α΄ της Φλάνδρας[1]
Αδαλούλφος της Βουλώνης[3]
Mathilde van Vlaanderen, Comtesse de St. Pol[3]
Ealswid of Flanders
Ermentrude of Flanders
ΓονείςΒαλδουίνος Α΄ της Φλάνδρας[1] και Ιουδήθ της Φλάνδρας[1]
ΑδέλφιαRaoul of Flanders
ΟικογένειαΟίκος της Φλάνδρας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Βαλδουίνος Β΄ της Φλάνδρας (86510 Σεπτεμβρίου 918), δεύτερος Κόμης της Φλάνδρας (879918) ήταν υιός και διάδοχος του Βαλδουίνου Α΄ της Φλάνδρας γενάρχη του Οίκου της Φλάνδρας και της Ιουδήθ της Φλάνδρας κόρης του Καρόλου του Φαλακρού.[4] Πρόγονος του από την πλευρά της μητέρας του ήταν ο Καρλομάγνος.[5]

Οχύρωση της Φλάνδρας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα πρώτα χρόνια ο Βαλδουίνος δέχτηκε μια σειρά σκληρών επιδρομών από τους Βίκινγκ στη Φλάνδρα.[6] Ο Βαλδουίνος πιέστηκε να μετακινηθεί βόρεια στην περιοχή που έμεινε αργότερα γνωστή ως κομητεία της Φλάνδρας και οικοδόμησε πολλά ξύλινα κάστρα όπως η Σαντ-Ομέρ, η Μπρυζ, η Γάνδη και το Κόρτρεϊκ.[7] Στην συνέχεια κυρίευσε πολλά εδάφη που είχαν εγκαταλείψει οι βασιλικοί και οι εκκλησιαστικοί αξιωματούχοι.[8] Πολλές από τις νέες ακροπόλεις που οικοδόμησε στέγασε αυλές, στρατώνες και γραφεία.[9] Παντρεύτηκε την Έλφθριθ της Φλάνδρας κόρη του Αλφρέδου του Μέγα (893 - 899).[10] Με την Άγγλο-Φλαμανδική συμμαχία πέτυχε να ελέγξει την κοιλάδα στα νότια του ποταμού Κάντς.[11]

Πόλεμοι με τους Φράγκους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο βασιλιάς των Δυτικών Φράγκων Κάρολος ο Παχύς εκθρονίστηκε (888) αφήνοντας πολλούς υποψήφιους αντικαταστάτες.[12] Ο Βαλδουίνος Β΄ σαν εγγονός του Καρόλου του Φαλακρού είχε επίσης κληρονομικά δικαιώματα στον θρόνο.[13] Ο Βαλδουίνος ωστόσο και πολλοί άλλοι ευγενείς αποφάσισαν να δώσουν το στέμμα στον Αρνούλφο της Καρινθίας αλλά εκείνος το αρνήθηκε.[14] Ο Εύδης Α΄ της Γαλλίας από τον Οίκο των Ροβερτιδών ανακηρύχτηκε νέος βασιλιάς των Δυτικών Φράγκων.[15] Οι σχέσεις του Εύδη με τον Βαλδουίνο χειροτέρευσαν όταν ο Εύδης αρνήθηκε να βοηθήσει τον Βαλδουίνο στις προσπάθειες του να ελέγξει το κάστρο του Σαιν Μπέρτιν, ο Εύδης επιτέθηκε στον Όθων στην Μπρυζ αλλά δεν μπόρεσε να επικρατήσει.[16] Ο Βαλδουίνος Β΄ επεκτάθηκε νότια και κέρδισε τον έλεγχο του Αρτουά με το ισχυρότατο αβαείο του Σαιν Βάαστ.

Σύγκρουση με την εκκλησία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όταν έγινε ηγούμενος στο αβαείο ο Φούλκων του Ρεμς (900) ο Βαλδουίνος δολοφόνησε τον αρχιεπίσκοπο και αφορίστηκε από τον πάπα Βενέδικτο Δ΄.[17] Σε νέες προσπάθειες να επεκταθεί στην κοιλάδα του ποταμού Σαμ του αντιστάθηκε ο Ερβέρτος Α΄ του Βερμαντουά αλλά ο Βαλδουίνος τον δολοφόνησε και αυτόν.[18] Ο Βαλδουίνος Β΄ της Φλάνδρας πέθανε κοντά στην Γάνδη (10 Σεπτεμβρίου 918) και τον διαδέχτηκε ο μεγαλύτερος γιος του Αρνούλφος Α΄ της Φλάνδρας, ο μικρότερος γιος του Αδαλούλφος της Βουλώνης έγινε ο πρώτος κόμης της Βουλώνης.[19]

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νυμφεύτηκε τη Αίλφθρυθ των Ουέσσεξ, κόρη τού Αλφρέδου της Αγγλίας και είχε τέκνα:

  • Αρνούλφος Α΄ π.890-964, κόμης της Φλάνδρας. Απόγονοί του οι δύο πρώτοι Λατίνοι αυτοκράτορες της Κωνσταντινούπολης.
  • Αδαλούλφος π.830-933, κόμης της Βουλώνης. Ιδρυτής τού κλάδου της Βουλώνης. Απόγονοί του οι δύο πρώτοι βασιλείς της Ιερουσαλήμ.
  • Εαλσβιντ.
  • Ερμεντρουτ.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 «Kindred Britain»
  2. p10263.htm#i102630. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  3. 3,0 3,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  4. John E. Morby, "The Sobriquets of Medieval European Princes", Canadian Journal of History, 13:1 (1978), p. 8.
  5. Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band II (Verlag von J. A. Stargardt, Marburg, Germany, 1984), Tafel 5
  6. David Nicholas, Medieval Flanders (Longman Group UK, Ltd., 1992)pp. 17–18
  7. David Nicholas, Medieval Flanders (Longman Group UK, Ltd., 1992)pp. 17–18
  8. Pierre Riché, The Carolingians; A Family who Forged Europe, Trans. Michael Idomir Allen (University of Pennsylvania Press, Philadelphia), p. 235
  9. David Nicholas, Medieval Flanders (Longman Group UK, Ltd., 1992)pp. 17–18
  10. Abels, Richard P. (1988). Lordship and Military Obligation in Anglo-Saxon England. British Museum Press. p. 189
  11. Pierre Riché, The Carolingians; A Family who Forged Europe, Trans. Michael Idomir Allen (University of Pennsylvania Press, Philadelphia), p. 236
  12. David Nicholas, Medieval Flanders (Longman Group UK, Ltd., 1992)p. 19
  13. Pierre Riché, The Carolingians; A Family who Forged Europe, Trans. Michael Idomir Allen (University of Pennsylvania Press, Philadelphia), p. 235
  14. David Nicholas, Medieval Flanders (Longman Group UK, Ltd., 1992)p. 19
  15. Pierre Riché, The Carolingians; A Family who Forged Europe, Trans. Michael Idomir Allen (University of Pennsylvania Press, Philadelphia), p. 237
  16. David Nicholas, Medieval Flanders (Longman Group UK, Ltd., 1992)p. 19
  17. Pierre Riché, The Carolingians; A Family who Forged Europe, Trans. Michael Idomir Allen (University of Pennsylvania Press, Philadelphia), p. 236
  18. Pierre Riché, The Carolingians; A Family who Forged Europe, Trans. Michael Idomir Allen (University of Pennsylvania Press, Philadelphia), p. 236
  19. Philip Grierson, 'The Relations between England and Flanders before the Norman Conquest', Transactions of the Royal Historical Society, Vol. 23 (1941), p. 86

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Abels, Richard P. (1988). Lordship and Military Obligation in Anglo-Saxon England. British Museum Press.
  • David Nicholas, Medieval Flanders (Longman Group UK, Ltd., 1992)
  • Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band II (Verlag von J. A. Stargardt, Marburg, Germany, 1984)
  • Folcwine. Gesta Abbatum S. Bertini Sithiensium.
  • Glay, Edward Le (1886). Histoire des comtes de Flandre et des Flamands au moyen âge
  • John E. Morby, "The Sobriquets of Medieval European Princes", Canadian Journal of History, 13:1 (1978)
  • Philip Grierson, 'The Relations between England and Flanders before the Norman Conquest', Transactions of the Royal Historical Society
  • Pierre Riché, The Carolingians; A Family who Forged Europe, Trans. Michael Idomir Allen (University of Pennsylvania Press, Philadelphia)
Βαλδουίνος Β΄ της Φλάνδρας
Γέννηση: 865 Θάνατος: 10 Σεπτεμβρίου 918
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος
Βαλδουίνος ο Σιδεροχέρης
Κόμης του Αινώ

879 - 918
Διάδοχος
Αρνούλφος ο Γηραιός
Προκάτοχος
Αρνούλ Β΄ (αβέβαιος)
Κόμης της Βουλώνης

896 - 918
Διάδοχος
Αδαλούλφος της Βουλώνης