Αντώνιος Ζυγομαλάς
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Αντώνιος Ζυγομαλάς | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Αντώνιος Ζυγομαλάς (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1854 Αθήνα |
| Θάνατος | 1930 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός διπλωμάτης |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Ανδρέας Αντ. Ζυγομαλάς |
| Γονείς | Ανδρέας Ζυγομαλάς |
| Αδέλφια | Ιωάννης Α. Ζυγομαλάς Γεώργιος Ζυγομαλάς |
| Οικογένεια | οικογένεια Ζυγομαλά |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Υπουργός Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως της Ελλάδας Υπουργός Δικαιοσύνης της Ελλάδας Υπουργός Παιδείας της Ελλάδας μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Αττικής) |
Ο Αντώνιος Ζυγομαλάς (1854-1930) ήταν Έλληνας διπλωμάτης και πολιτικός του 19ου αιώνα.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε το 1854 στην Αθήνα ως γιος του Ανδρέα Ζυγομαλά και της Μαριόρας Ταμπακοπούλου. Αδέλφια του ήταν ο Γεώργιος Ζυγομαλάς, διπλωμάτης και ο Ιωάννης Α. Ζυγομαλάς, αγωνιστής της Κρητικής Επανάστασης.
Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Παρίσι. Νεότατος εισήλθε στη διπλωματική υπηρεσία όπου και διορίσθηκε γραμματέας της Ελληνικής Πρεσβείας στην Κωνσταντινούπολη. Από τη θέση όμως αυτή παραιτήθηκε αργότερα προκειμένου ν΄ ασχοληθεί με την πολιτική. Πρωτοεκλέχθηκε βουλευτής Αττικής το 1880 και στις 19 Απριλίου του 1885 μετείχε στη κυβέρνηση Θ. Δηλιγιάννη αναλαμβάνοντας το υπουργείο των Εκκλησιαστικών και Δημ. Εκπαιδεύσεως. Αργότερα στις 24 Νοεμβρίου του 1902 ανέλαβε υπουργός της Δικαιοσύνης. Παράλληλα διετέλεσε και σύμβουλος της αρχαιολογικής εταιρείας.
Ο Αντώνιος Ζυγομαλάς συνέβαλε τα μέγιστα στη δεκαετία του 1880 στην επίλυση του μεγάλου τότε αγροτικού προβλήματος των ακτημόνων της βόρειας Αττικής με την απόκτηση κλήρων από το τεράστιο τσιφλίκι που διατηρούσε εκεί ο Ανδρέας Συγγρός. Το γεγονός αυτό τον κατέστησε επάξια μεγάλο ευεργέτη όλων των αγροτών και των κτηνοτρόφων της ευρύτερης περιοχής, προς τιμή του οποίου και φέρεται η μαρμάρινη προτομή του καθώς και της συζύγου του Λουκίας Μπαλάνου (1866-1947), σε δύο μαρμάρινες στήλες, προ της κοινοτικής βρύσης, στη κεντρική πλατεία του Αυλώνα Αττικής.
Ο Αντώνιος Ζυγομαλάς απεβίωσε στην Αθήνα το 1930. Η σύζυγός του Λουκία Μπαλάνου ίδρυσε το Μουσείο Ζυγομαλά με κεντήματα και φορεσιές. Το μόνο τέκνο τους, ο Ανδρέας Αντ. Ζυγομαλάς έπεσε ηρωικά στο Μπιζάνι το 1914, μόλις 24 ετών.
Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η παλίρροια του Ευρίπου και ο μεγαλόσταυρος της Αιδηψού, υπό Αντωνίου Α. Ζυγομαλά, Αθήνα, σελ. 72. (Ανατύπωση "Ιδιωτική" 1980, "Βιβλιογνωσία" 2009)
- Ελλάς και Ρουμανία, υπό Αντωνίου Ζυγομαλά, εν Αθήναις, τυπογραφείον της Β. Αυλής Α. Ραφτάνη, 1912, 20 σελ.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- "Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια" τομ.ΙΒ΄, σελ.76.
- Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία, επιμ. (1937). Λεύκωμα της εκατονταετηρίδος της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας 1837 - 1937. Εν Αθήναις: Αρχαιολογική Εταιρεία. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2010.