Λέμι Κίλμιστερ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Ίαν "Lemmy" Κίλμιστερ)
Lemmy
Ο Lemmy σε συναυλία το 2005
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ian Frazer Kilmister (Αγγλικά)
ΨευδώνυμοLemmy
Γέννηση24 Δεκεμβρίου 1945
Burslem[1]
Θάνατος28 Δεκεμβρίου 2015 (70 ετών)
Λος Άντζελες[2]
Αιτία θανάτουκαρκίνος του προστάτη και καρδιακή ανεπάρκεια
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο Χόλιγουντ Χιλς
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο
ΣπουδέςStaffordshire University, Ysgol Syr Thomas Jones και Madeley High School
Ιδιότηταrock musician, bass guitarist, τραγουδιστής, μουσικός παραγωγός[3], συνθέτης[4] και κιθαρίστας[5]
Όργαναμπάσο, φωνή[6] και bass[6]
Είδος τέχνηςροκ, χέβι μέταλ, ροκ εντ ρολ, Speed Metal, χαρντ ροκ[7], traditional heavy metal και space rock
Ιστοσελίδαhttp://www.imotorhead.com/
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ίαν Φρέιζερ Κίλμιστερ (αγγλικά: Ian Fraser Kilmister, 24 Δεκεμβρίου 1945 - 28 Δεκεμβρίου 2015), περισσότερο γνωστός ως Lemmy, ήταν Άγγλος μπασίστας, τραγουδιστής και συνθέτης, ιδρυτικό μέλος του χέβι μέταλ συγκροτήματος Motörhead, γνωστός και για τη συμμετοχή του στους Hawkwind στις αρχές της δεκαετίας του '70. Ο Lemmy χάρις στο ιδιαίτερο στυλ του έγραψε ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της μουσικής καθώς, χρησιμοποιούσε το μπάσο για να δημιουργήσει ένα διαστρεβλωμένο και δυνατό ήχο με παγκόσμιο ρεκόρ των 130 ντεσιμπέλ σε συναυλία.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Lemmy γεννήθηκε στο Μπάρσλεμ του Στάφορντσαϊρ της Αγγλίας, την παραμονή Χριστουγέννων του 1945. Οι γονείς του χώρισαν όταν ήταν τριών μηνών και αναγκάστηκε να μείνει με την μητέρα και την γιαγιά του. Λίγα χρόνια αργότερα, η μητέρα του παντρεύτηκε τον ποδοσφαιριστή της Πλύμουθ Αργκάιλ, Τζορτζ Ουίλις και ο Κίλμιστερ αναγκάστηκε να μείνει με τον πατριό του και τα δύο του παιδιά.[8] Φοίτησε στο σχολείο Ysgol Syr Thomas Jones, όπου του έδωσαν το παρατσούκλι "Lemmy" λόγω της φράσης "lend me" (μτφ. "δάνεισε μου") που χρησιμοποιούσε για να ζητάει δανεικά χρήματα.[9]

Σε εφηβική ηλικία ξεκίνησε να παίζει κιθάρα, αφού είδε τους Beatles ζωντανά και εντάχθηκε στους The Sundowners. Στα 17 του χρόνια, μετακόμισε στο Στόκπορτ μαζί με την κοπέλα του, Κάθι, με την οποία έκανε ένα γιο. Εκεί έγινε μέλος των Rainmakers, των The Motown Sect και το 1965, εντάχθηκε στους The Rockin' Vickers με τους οποίους κυκλοφόρησε τα σινγκλ "Zing! Went the Strings of My Heart", "It's Alright" και "Dandy" μέσα σε ένα χρόνο μέσω της δισκογραφικής εταιρείας "CBS".[10]

Το 1967, μετακόμισε στο Λονδίνο και συγκατοίκησε με τον Νόελ Ρέντινγκ, μπασίστα του σχήματος του Τζίμι Χέντριξ. Ο Lemmy ξεκίνησε να δουλεύει σαν μεταφορέας του προαναφερθέντος συγκροτήματος, ενώ το 1969 κυκλοφόρησε το δίσκο "Escalator" με τους Sam Gopal. Στη συνέχεια, έγινε μέλος των Opal Butterfly οι οποίοι διαλύθηκαν ένα χρόνο αργότερα.[11]

Hawkwind[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1972, έγινε μέλος του space rock συγκροτήματος Hawkwind, μαζί με το ντράμερ Σάιμον Κινγκ. Το συγκρότημα εμφανίστηκε στη φιλανθρωπική εκδήλωση "Greasy Truckers" και συμπεριλήφθηκε στη συλλογή "Greasy Truckers Party", με το σινγκλ του τραγουδιού "Silver Machine" να ανεβαίνει στο # 3 των βρετανικών τσαρτ, όντας η μεγαλύτερη επιτυχία του συγκροτήματος.[12]

Ακολούθησε ο δίσκος "Doremi Fasol Latido" το οποίο σκαρφάλωσε στο # 14, αλλά ακόμη μεγαλύτερη ήταν η επιτυχία του "Space Ritual" το οποίο μπήκε στο Top-10, ωθούμενο από την επιτυχία του σινγκλ "Urban Guerrilla". Το 1974 περιόδευσαν στη Βόρεια Αμερική και ηχογράφησαν το άλμπουμ "Hall of the Mountain Grill", ακολουθούμενο από το "Warrior on the Edge of Time" στις αρχές της επόμενης χρονιάς. Κατά τη διάρκεια άλλης μίας αμερικάνικης περιοδείας, ο Lemmy συνελήφθη για κατοχή αμφεταμίνης όταν περνούσαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες στον Καναδά και οι Hawkwind τον απέλυσαν, αντικαθιστώντας τον με τον μπασίστα των Pink Fairies, Πολ Ράντολφ.[13]

Ο Lemmy στο Eurockéennes de Belfort 2011

Motörhead[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Motörhead

Ο Lemmy συνεργάστηκε με τον κιθαρίστα Λάρι Γουόλις των Pink Fairies, σχηματίζοντας τους Motörhead, με την ονομασία του συγκροτήματος να προέρχεται από το τελευταίο κομμάτι που έγραψε όταν ήταν μέλος των Hawkwind. Αρχικός σκοπός του ήταν να ονομάσει το συγκρότημα Bastards, αλλά άλλαξε γνώμη μετά από προτροπή του μάνατζερ του. Με το ντράμερ Λούκας Φοξ να συμπληρώνει τη σύνθεση τους, οι Motörhead ξεκίνησαν πρόβες αλλά σύντομα τη θέση του κιθαρίστα και του ντράμερ κάλυψαν οι Έντι "Fast" Κλαρκ και Φιλ "Philthy Animal" Τέιλορ, αντίστοιχα.

Αυτή η σύνθεση γνώρισε μεγάλη επιτυχία και καθιέρωσε το συγκρότημα ως ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του New Wave of British Heavy Metal. Το 1981, ανέβηκαν στην κορυφή των chart της πατρίδας τους με το ζωντανά ηχογραφημένο άλμπουμ "No Sleep 'til Hammersmith", ενώ μεγάλη ήταν η επιτυχία των "Overkill", "Bomber", "Ace of Spades" και "Iron Fist".

Μετά από αλλαγές στη σύνθεση και προβλήματα με το μάνατζμεντ τους καθ' όλη τη δεκαετία του '80, η σύνθεση του συγκροτήματος σταθεροποιήθηκε από το 1995 και έπειτα με τον Μίκι Ντι στα τύμπανα και τον Φιλ Κάμπελ στην κιθάρα μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2015, οπότε και οι Motörhead διαλύθηκαν λόγω του θανάτου του Lemmy.

Άλλες συνεργασίες και λοιπές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Lemmy έχει συνεργαστεί με αρκετά συγκροτήματα για τραγούδια ή ζωντανές εμφανίσεις. Κατά τη δεκαετία του '80 συνεργάστηκε και πάλι με τους Hawkwind όπως κάνει κατά καιρούς από τότε. Το 1991, έγραψε τα τραγούδια "Hellraiser", "Desire", "I Don't Want to Change the World" και "Mama I'm Coming Home" για το δίσκο "No More Tears" του Όζι Όσμπορν, ενώ εμφανίστηκε με τους Motörhead στο "WrestleMania 17".[14][15] Επίσης, το 2004 συμμετείχε στο τραγούδι "Shake Your Blood" από το δίσκο "Probot" του ομώνυμου πρότζεκτ του Ντέιβ Γκρολ και το 2011 στο "Debauchery As A Fine Art" από το "Sensory Overdrive" του Μάικλ Μονρό.

Έχει εμφανιστεί στις ταινίες "Eat the Rich" (1987), "Hardware" (1990), "Airheads" (1994), "Tromeo and Juliet" (1996), "Terror Firmer" (1999), "Citizen Toxie: The Toxic Avenger IV" (2000) και "Down and Out with the Dolls" (2001).[16]

Στις 15 Μαρτίου 2010 προβλήθηκε για πρώτη φορά το ντοκιμαντέρ "Lemmy" αναφερώμενο στη ζωή και την καθημερινότητα του Lemmy και σκηνοθετήθηκε από τον Γκρεγκ Όλιβερ και τον Γουές Ορσόσκι. Παρουσιάζει συνεντεύξεις με φίλους και θαυμαστές του, όπως ο Όζι Όσμπορν, ο Slash, ο Triple H, ο Λαρς Ούλριχ, ο Ντέιβ Έλεφσον, ο Σκοτ Ίαν, κ.α..[17]

Το περιοδικό "Maxim" τον έχει κατατάξει όγδοο στη λίστα με τους "Living Sex Legends", αναφέροντας ότι έχει κάνει σεξ με πάνω από 1.200 γυναίκες.[18] Επίσης, είναι γνωστός για την καθημερινή κατανάλωση αλκοόλ και ναρκωτικών, αναφέροντας ότι δεν έχει κάνει ποτέ χρήση ηρωίνης, αλλά έχει δοκιμάσει πολλά ναρκωτικά καταλήγοντας στην αμφεταμίνη.[19][20]

Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Lemmy άφησε την τελευταία του πνοή στις 28 Δεκεμβρίου του 2015 στο σπίτι του στο Λος Άντζελες, στις 16:00 από καλπάζουσα μορφή καρκίνου, τέσσερις μέρες μετά τα 70α του γενέθλια.[21] Οι Motörhead ανακοίνωσαν τον θάνατο του λίγο αργότερα στην προσωπική τους σελίδα στο Facebook.[22] Σύμφωνα με το συγκρότημα, ο καρκίνος είχε διαγνωστεί μόλις δύο μέρες πριν τον θάνατό του.[23]

Στις 24 Αυγούστου 2016, έγιναν τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος του Lemmy στο αγαπημένο του μπαρ, το Rainbow Bar & Grill στο Λος Άντζελες.[24]

Δισκογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

με τους Motörhead[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

με τους Hawkwind[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Glastonbury Fayre (1972)
  • Doremi Fasol Latido (1972)
  • Space Ritual' (1973)
  • Hall of the Mountain Grill (1974)
  • Warrior on the Edge of Time (1975)
  • The Weird Tapes (1983)
  • The Earth Ritual Preview EP (1984)
  • Bring Me the Head of Yuri Gagarin (1985)
  • Space Ritual # Volume 2 (1985)
  • BBC Radio 1 Live in Concert (1991)
  • The Friday Rock Show Sessions (1992)
  • The 1999 Party (1997)

Άλλες ηχογραφήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Sam Gopal - Escalator (1969)
  • Robert Calvert - Captain Lockheed and the Starfighters (1974)
  • Lemmy & The Upsetters – Blue Suede Shoes (1990)
  • The Head Cat – Lemmy, Slim Jim & Danny B (2000)
  • The Head Cat – Fool's Paradise (2006)
  • The Head Cat – Rockin' the Cat Club: Live from the Sunset Strip (2006)
  • The Head Cat – Walk The Walk… Talk The Talk (2011)

Γκεστ συμμετοχές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Albert Järvinen Band – Countdown (1988)
  • Nina Hagen – Nina Hagen (1989)
  • Bootsauce – Bull (1992)
  • Fast Eddie ClarkeIt Ain't Over Till It's Over (1994)
  • Shonen Knife – Rock Animals (1994)
  • Skew Siskin – Electric Chair Music (1996)
  • Ugly Kid Joe – Motel California (1996)
  • Myth Dreams of World – Stories of the Greek & Roman Gods & Goddesses (1996)
  • Skew Siskin – Voices from the War (1996)
  • The Ramones – We're Outta Here! (1997)
  • Jetboy – Lost & Found (1999)
  • Skew Siskin – What the Hell (1999)
  • A.N.I.M.A.L. – Usa Toda Tu Fuerza (1999)
  • Doro – Calling the Wild (2000)
  • Swing Cats – A Special Tribute to Elvis (2000)
  • The Pirates – Rock Bottom (2001)
  • Hair of the Dog – Ignite (2001)
  • Royal Philharmonic Orchestra, Mike Batt and guests – Philharmania (2002)
  • Ace Sounds – Still Hungry (2003)
  • Skew Siskin – Album of the Year (2003)
  • ProbotProbot (2004)
  • Throw Rag – 13 Ft. and Rising (2005)
  • Doro – 20 Years – A Warrior Soul (2006)
  • The Warriors – Genuine Sense of Outrage (2007)
  • We Wish You a Metal Christmas (2008)
  • Legacy – Girlschool album (2008)
  • Queen V – Death or Glory (2009)
  • Slash - Slash (2010)
  • Michael Monroe – Sensory Overdrive (2011)
  • Nashville PussyFrom Hell to Texas (2012)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. www.bbc.com/news/entertainment-arts-35192060.
  2. «Lemmy, Motorhead frontman, dies aged 70 after cancer diagnosis». BBC News. 29  Δεκεμβρίου 2015.
  3. Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.
  4. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0051388. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2022.
  5. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0051388. Ανακτήθηκε στις 16  Ιανουαρίου 2024.
  6. 6,0 6,1 Montreux Jazz Festival Database. 3445. Ανακτήθηκε στις 25  Σεπτεμβρίου 2020.
  7. Montreux Jazz Festival Database. Ανακτήθηκε στις 25  Σεπτεμβρίου 2020.
  8. 10 things I learned from the Lemmy documentary | The Wrath of Kon
  9. «An Incomplete History of Motorhead Frontman Lemmy Kilmister». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2013. 
  10. «Rev Black and The Rocking Vickers on Manchesterbeat». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2013. 
  11. Opal Butterfly - Marmalade Skies
  12. «Hawkwind Chart Positions». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Μαρτίου 2008. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2013. 
  13. «What The Papers Said. . . . . .from the New Musical Express (UK) 28th June 1975». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2013. 
  14. How many Ozzy songs did Lemmy help write? | ChaCha[νεκρός σύνδεσμος]
  15. MOTORHEAD PERFORMS TRIPLE H'S THEME SONG "THE GAME": WRESTLEMANIA X-SEVEN
  16. IMDB, Lemmy
  17. «Lemmy: The Movie». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2013. 
  18. «Sheen Only No. 2 on 'Living Sex Legends' List». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2013. 
  19. "I Drink A Bottle Of Jack A Day"
  20. MOTÖRHEAD's LEMMY Tells Welsh Assembly: Legalize Heroin
  21. R.I.P. Lemmy Kilmister, Motörhead frontman dead at 70
  22. «There is no easy way to say this…our...». Official Motörhead. Facebook. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2015. 
  23. Barker, Andrew (28 December 2015). «Motorhead's Lemmy Dies at 70». Variety. http://variety.com/2015/music/news/lemmy-motorhead-dies-dead-ian-fraser-kilmister-1201668541/. Ανακτήθηκε στις 28 December 2015. 
  24. LEMMY KILMISTER: Αποκαλυπτήρια του αγάλματός του στο Rainbow Bar & Grill

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]