Μυγαλή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 70: Γραμμή 70:
{{παραπομπές|2}}
{{παραπομπές|2}}


==Περαιτέρω ανάγνωση==
* Buchler, E.R. 1973. The use of echolocation by the wandering shrew, Sorex vagrans Baird. Diss. Abstr. Int. B. Sci. Eng. 33(7): 3380–3381.
* {{cite doi|10.1016/S0003-3472(76)80016-4|noedit}}
* Busnel, R.-G. (Ed.). 1963. Acoustic Behaviour of Animals. Amsterdam: Elsevier Publishing Company.
* {{cite doi|10.1111/j.1469-7998.1988.tb02463.x|noedit}}
* Gould, E. 1962. Evidence for echolocation in shrews.Ph.D. Thesis, Tulane University.
* {{cite doi|10.1002/jez.1401560103 |noedit}}
* {{cite book |last=Hutterer |first=Rainer |year=1976 |title=Deskriptive und vergleichende Verhaltensstudien an der Zwergspitzmaus, Sorex minutus L., und der Waldspitzmaus, Sorex araneus L. (Soricidae - Insectivora - Mammalia) |type=Ph.D. Thesis |publisher=Univ. Wien. |language=German |oclc=716064334}}
* {{cite journal |last1=Hutterer |first1=Rainer |last2=Vogel |first2=Peter |year=1977 |title=Abwehrlaute afrikanischer Spitzmäuse der Gattung Crocidura Wagler, 1832 und ihre systematische Bedeutung |journal=Bonn. Zool. Beitr |volume=28 |issue=3/4 |pages=218–27 |language=German |url=http://zfmk.de/BZB/1977/1977%20Hutterer%20R.%20u.%20Vogel%20P.%20p218%20orginal.pdf}}
*{{cite journal |last1=Hutterer |first1=R. |last2=Vogel |first2=P. |last3=Frey |first3=H. |last4=Genoud |first4=M. |year=1979 |title=Vocalization of the shrews Suncus etruscus and Crocidura russula during normothermia and torpor |journal=Acta Theriologica |volume=24 |issue=21 |pages=267–71}}
* Irwin, D.V., Baxter, R.M. 1980. Evidence against the use of echolocation by Crocidura f. flavescens (Soricidae). Säugetierk. Mitt. 28(4): 323.
* {{cite doi|10.1007/BF02154548|noedit}}
* {{cite journal |last1=Köhler |first1=D. |last2=Wallschläger |first2=D. |year=1987 |title=Über die Lautäußerungen der Wasserspitzmaus, Neomys fodiens (Insectivora: Soricidae) |trans_title=On vocalization of the european water shrew Neomys fodiens (Insectivora: Soricidae) |language=German |journal=Zoologische Jahrbücher |volume=91 |issue=1 |pages=89–99}}
* Sales, G., Pye, D. 1974. Ultrasonic communication by animals. London.

{{commons category|Soricidae}}
{{Μυγαλόμορφα}}
[[Κατηγορία:Μυγαλές]]
[[Κατηγορία:Μυγαλές]]
[[Κατηγορία:Θηλαστικά της Ευρώπης]]
[[Κατηγορία:Θηλαστικά της Ευρώπης]]

Έκδοση από την 10:57, 15 Απριλίου 2014

Μυγαλές[1]
Χρονικό πλαίσιο απολιθωμάτων:
Μέσο Ηώκαινο–παρόν
Σφάλμα έκφρασης: Μη αναμενόμενος τελεστής <

Σφάλμα έκφρασης: Μη αναμενόμενος τελεστής <

Μία μυγαλή. Το είδος Blarina carolinensis.
Μία μυγαλή. Το είδος Blarina carolinensis.
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Ζώα
Συνομοταξία: Χορδωτά
Ομοταξία: Θηλαστικά
Ανθυφομοταξία: Ευθήρια
Τάξη: Μυγαλόμορφα
Οικογένεια: Σορικίδες
Γ. Φίσερ, 1814
Υποοικογένειες

Η μυγαλή (οικογένεια Σορικίδες) είναι μικρό ασπαλοκόμορφο θηλαστικό ταξινομημένο στην τάξη Μυγαλόμορφα. Οι γνήσιες μυγαλές δεν πρέπει να συγχέονταο με τις δενδρομυγαλές ή τις ελεφαντομυγαλές, οι οποίες ανήκουν σε διαφορετικές οικογένειες ή τάξεις.

Μολονότι η εξωτερική της εμφάνιση είναι γενικώς αυτή ενός ποντικιού με μακριά μύτη, η μυγαλή δεν είναι τρωκτικό, όπως είναι τα ποντίκια, και είναι πλέον συγγενική με τους ασπάλακες.Έχουν μυτερά δόντια σαν καρφιά, όχι τους γνωστούς ροκανίζοντες εμπρόσθιους κοπτήρες των τρωκτικών.

Οι μυγαλές είναι κατανεμημένες σχεδόν σε όλο τον κόσμο: από τις μείζονες τροπικές και εύκρατες μάζες γης, μόνο η Νέα Γουινέα, η Αυστραλία, και η Νέα Ζηλανδία δεν έχουν ιθαγενείς μυγαλές· στην Νότια Αμερική, είναι σχετικώς πρόσφατοι μετανάστες και απαντώνται μόνο στις βόρειες Άνδεις. Από την άποψη της ποικιλότητας των ειδών, οι Σορικίδες είναι η τέταρτη πιο επιτυχημένη οικογένεια θηλαστικών, όντας συναγονιζόμενη μόνο απότις οικογένειες των μυοειδών τρωκτικών Μυίδες και Κρικητίδες και την οικογένεια νυχτεριδών Βεσπερτιλλιονίδες.

Περιγραφή

Οι μυγαλές έχουν μικρά μάτια, μικρά πτερύγια αυτιών, στενόμακρο κρανίο, μυτερό ρύγχος, που προέχει από το κάτω χείλος. Τα 26 - 32 δόντια τους (ο οδοντικός τύπος τους είναι 3.1.1-3.31-2.0-1.1.3) είναι μόνιμα από την γέννηση. Οι κοπτήρες είναι μικρόι και καταλήγουν σε άγκιστρο. Το δήγμα τους θεωρείται ανακριβώς δηλητηριώδες. Το μέγεθός του σώματός τους είναι μικρό, με μέγιστο μήκος σώματος τα 15 εκατοστόμετρα στο ασιατικό είδος Suncus murinus και ελάχιστο τα 3,5 εκατοστόμετρα (και ουρά 2,5 μέτρα) στο είδος Suncus etruscus των παραμεσόγειωνπεριοχών και των τροπικών, από την Αφρική ως την μαλαισία, το οποίο ζυγίζει μόλις περίπου 2 γραμμάρια και θεωρείται το μικρότερο θηλαστικό στον κόσμο ενώ το αμερικανικό είδος Microsorex hoyi και το ευρωπαϊκό Sorex minuta είναι ελάχιστα πιο μεγάλα.

Ταξινόμηση

Τα 385 ειδη μυγαλών κατανέμονται σε 26 γένη,[2] που ομαδοποιούνται σε τρείς ζώντες υποοικογένειες: Κροκιδουρίνες (λευκόδοντες μυγαλές), Μυοσορικίνες (Αφρικανικές μυγαλές) και Σορικίνες (ερυθρόδοντες μυγαλές). επιπλέον, η οικογένεια περιλαμβάνει τις εξαφανισμένες υποοικογένειες Λιμνοικίνες, Κροκιδοσορικίνες, Αλλοσορικίνες και Ετεροσορικίνες (Οι Ετεροσορικίνες θεωρούνται εξίσου συχνά ως ξεχωριστή οικογένεια).

Παραπομπές

  1. Εγκυκλοπαίδεια ΠΑΠΥΡΟΣ-ΛΑΡΟΥΣ-ΜΠΡΙΤΑΝΝΙΚΑ (2η έκδοση). Αθήνα: Εκδοτικός Οργανισμός ΠΑΠΥΡΟΣ. 2007. σελ. 72. ISBN 978-960-6715-09-9.  More than one of |pages= και |page= specified (βοήθεια); Η παράμετρος |access-date= χρειάζεται |url= (βοήθεια)
  2. Wilson, D. E.; Reeder, D. M. (2011). «Class Mammalia Linnaeus, 1758. In: Zhang, Z.-Q. (ed.) Animal biodiversity: An outline of higher-level classification and survey of taxonomic richness». Zootaxa 3148: 56–60. http://mapress.com/zootaxa/2011/f/zt03148p060.pdf. 

Περαιτέρω ανάγνωση

  • Buchler, E.R. 1973. The use of echolocation by the wandering shrew, Sorex vagrans Baird. Diss. Abstr. Int. B. Sci. Eng. 33(7): 3380–3381.
  • doi:10.1016/S0003-3472(76)80016-4
  • Busnel, R.-G. (Ed.). 1963. Acoustic Behaviour of Animals. Amsterdam: Elsevier Publishing Company.
  • doi:10.1111/j.1469-7998.1988.tb02463.x
  • Gould, E. 1962. Evidence for echolocation in shrews.Ph.D. Thesis, Tulane University.
  • doi:10.1002/jez.1401560103
  • Hutterer, Rainer (1976). Deskriptive und vergleichende Verhaltensstudien an der Zwergspitzmaus, Sorex minutus L., und der Waldspitzmaus, Sorex araneus L. (Soricidae - Insectivora - Mammalia) (Ph.D. Thesis) (στα German). Univ. Wien. OCLC 716064334. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  • Hutterer, Rainer; Vogel, Peter (1977). «Abwehrlaute afrikanischer Spitzmäuse der Gattung Crocidura Wagler, 1832 und ihre systematische Bedeutung» (στα German). Bonn. Zool. Beitr 28 (3/4): 218–27. http://zfmk.de/BZB/1977/1977%20Hutterer%20R.%20u.%20Vogel%20P.%20p218%20orginal.pdf. 
  • Hutterer, R.; Vogel, P.; Frey, H.; Genoud, M. (1979). «Vocalization of the shrews Suncus etruscus and Crocidura russula during normothermia and torpor». Acta Theriologica 24 (21): 267–71. 
  • Irwin, D.V., Baxter, R.M. 1980. Evidence against the use of echolocation by Crocidura f. flavescens (Soricidae). Säugetierk. Mitt. 28(4): 323.
  • doi:10.1007/BF02154548
  • Köhler, D.; Wallschläger, D. (1987). «Über die Lautäußerungen der Wasserspitzmaus, Neomys fodiens (Insectivora: Soricidae) [On vocalization of the european water shrew Neomys fodiens (Insectivora: Soricidae)]» (στα German). Zoologische Jahrbücher 91 (1): 89–99. 
  • Sales, G., Pye, D. 1974. Ultrasonic communication by animals. London.

Πρότυπο:Μυγαλόμορφα