Ποτσουόλι

Ποτσουόλι
Comune di Pozzuoli
Εικόνα
Διοικητικές πληροφορίες
Χώρα	Ιταλία
Περιφέρεια	Καμπανία
Επαρχία	Νάπολη
Περιοχή
Υψόμετρο	28 μ.
Έκταση	43,2 χλμ²
Πληθυσμός	80.660 (31/10/2013)
Πυκνότητα	1.867 κατ./χλμ²
Άλλες πληροφορίες
Ταχυδρομικός   κώδικας	80078
Ζώνη ώρας	UTC+1
Τοποθεσία
Ποτσουόλι
www.comune.pozzuoli.na.it

Το Ποτσουόλι (ιταλικά: Pozzuoli) είναι πόλη και δήμος στην επαρχία Νάπολης, στην Καμπανία, στην κεντρική Ιταλία. Ο δήμος τον Οκτώβριο του 2013 είχε 80.660 κατοίκους. Είναι η κύρια πόλη στη χερσόνησο που σχηματίζουν τα Φλεγραία Πεδία, μια μεγάλη ηφαιστειακή καλντέρα. Η πόλη βρίσκεται περίπου στο κέντρο της καλντέρας. Το έδαφος της καλντέρας ανεβοκατεβαίνει ανάλογα με τη κίνηση του μάγματος από κάτω. Η περιοχή του Ποτσουόλι ανέβηκε κάτα τρία μέτρα σε δύο επισόδεια από το 1969 μέχρι το 1984.

Ιστορία

Η πόλη ιδρύθηκε το 530 π.Χ. από αποίκους από τη Σάμο, οι οποίοι την ονομάσαν Δικαιαρχία. Οι Ρωμαίοι την κατέλαβαν κατά του Σαμνιτικούς πολέμους, το 338 π.Χ. και το ανέπτυξαν σε σημαντικό εμπορικό και στρατιωτικό λιμάνι. Η πόλη έλαβε την ονομασία Πουτεόλοι (Puteoli). Ο Αννίβας την κατέστρεψε το 214 π.Χ. και από το 194 π.Χ. και έπειτα έλαβε το καθεστώς αποικίας της Ρώμης. Το Ποτσουόλι κατά την αρχαιότητα ήταν σημαντικό εμπορικό λιμάνι, μέσω του οποίου γινόταν οι εξαγωγές της Καμπανίας. Στη πόλη βρίσκονταν βιομηχανίες γιαλιού, τερρακότας, αρωμάτων, υφασμάτων, χρωμάτων και σιδήρου. Από την περιοχή εξορυσσόταν από την τοπική ηφαιστειακή στάχτη, η ποζολάνη, σημαντικό συστατικό του πρώτου ισχυρού σκυροδέματος με το οποίο μπορούσαν να κατασκευαστούν μεγάλα κτίρια. Σε μικρή απόσταση, στο ακρωτήριο Μισένο βρισκόταν η μεγαλύτερη βάση του ρωμαϊκού ναυτικού. Ο ρωμαίος δικτάτορας Λεύκιος Κορνήλιος Σύλλας πέθανε το 78 π.Χ. στη βίλλα που είχε στη περιοχή. Το 61 μ.Χ., ο απόστολος Παύλος, στον δρόμο του προς τη Ρώμη, αποβιβάστηκε στο Πουτεόλι, όπου και έμεινε μια εβδομάδα, και δημιούργησε μια χριστιανική κοινότητα.

Η σημασία του Πουτεόλι μειώθηκε μετά την κατασκευή ενός άλλου λιμένα στην Όστια, κοντά στη Ρώμη τον 1ο αιώνα μ.Χ.. Μετά τη πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας η πόλη παρήκμασε, ενώ εξαιτίας των σεισμικών και ηφαιστειακών φαινόμενων της καλντέρας μεγάλος μέρος του πληθυσμού το εγκατέληψε και μετεγκαταστάθηκε στην κοντινή Νάπολη. Τα βραδυσεισμικά γεγονότα οδήγησαν στη βύθιση των λιμενικών εγκαταστάσεων, καθώς και μεγάλου τμήματος της αρχαίας πόλης. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα ήταν ένα μικρό ψαροχώρι, ενώ λόγω των ιαματικών ιδιοτήτων της περιοχής δεχόταν μικρό αριθμό επισκεπτών. Το 1538 έλαβε χώρα μια ηφαιστειακή έκρηξη η οποία δημιούργησε το ηφαιστειακό κώνο του Μόντε Νουέβο, ο οποίος έχει ύψος περίπου 140 μέτρα.

Εξαιτίας των βραδυσεισμικών κινήσεων της καλντέρας το Ποτσουόλι ανυψώθηκε από το 1969 μέχρι το 1972 και από το 1982 μέχρι το 1984 συνολικά τρία μέτρα. Η ανύψωση άρχισε στα μέσα του 1969 και μέχρι το 1972 είχε φτάσει τα 170 εκατοστά. Στα πλαίσια της προστασίας των πολιτών, περίπου 3.000 άνθρωποι που έμεναν σε μια παλιά γειτονιά (Ριόνε Τέρρα) του Ποστουόλι απομακρυνθήκαν από τις οικίες τους. Τα επόμενα δύο χρόνια το έδαφος υποχώρησε 20 εκατοστά με αποτέλεσμα η «καθαρή» ανύψωση να είναι τελικά 1,5 μέτρo. Το έδαφος συνέχισε να ταλαντεύεται χωρίς όμως κάποια ουσιαστική διαφορά μέχρι τον Ιούλιο του 1982, όταν άρχισε μια ανύψωση που διήρκησε μέχρι τα μέσα τα τέλη Δεκεμβρίου του 1984 και έφτασε στο λιμάνι του Ποτσουόλι τα 180 εκατοστά. Η δεύτερη ανύψωση συνοδεύτηκε από σεισμική δραστηριότητα, η οποία αποτελούταν από σεισμικά σμήνη και σεισμούς μεγέθους μέχρι 4 ρίχτερ. Όταν ο πρώτος σεισμός 4 ρίχτερ έλαβε χώρα στις 4 Οκτωβρίου 1983, έλαβε χώρα εκκένωση του κέντρου του Ποστουόλι, με την απομάκρυνση 40.000 ανθρώπων.