Αλόη η γνήσια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
| Γραμμή 16: | Γραμμή 16: | ||
|}} |
|}} |
||
Η '''Αλόη Βέρα''', επίσης γνωστή ως '''φαρμακευτική αλόη''', είναι ένα είδος εύχυμου φυτού που κατά πάσα πιθανότητα κατάγεται από τη [[Βόρεια Αφρική]], τις [[Κανάριοι Νήσοι|Κανάριους Νήσους]] και το [[Πράσινο Ακρωτήρι]]. Η αλόη βέρα μεγαλώνει σε άνυδρα κλίματα και συναντάται ευρέως στην Αφρική και άλλες άνυδρες περιοχές. Το είδος είναι γνωστό για τη χρήση του σε εναλλακτικές θεραπείες με χρήση φυτών. Πολλές επιστημονικές μελέτες έχουν γίνει για τη χρήση της, καποιες όμως έρχονται σε αντίθεση με άλλες. Παρά τις αντιθέσεις αυτές, υπάρχουν στοιχεία ότι εκχυλίσματα της αλόης βέρα μπορεί να είναι χρήσιμα στην περιποίηση για επούλωση πληγών και εγκαυμάτων, αλλά και για την αντιμετώπιση του διαβήτη και αυξημένων λιπιδίων στο αίμα. Αυτές οι θετικές επιπτώσεις θεωρούνται ότι οφείλονται στην παρουσία στοιχείων όπως [[πολυσακχαρίτες]], [[ανθρακινόνη]] και [[λεκτίνες]]. |
Η '''Αλόη Βέρα''', επίσης γνωστή ως '''φαρμακευτική αλόη''', είναι ένα είδος εύχυμου φυτού που κατά πάσα πιθανότητα κατάγεται από τη [[Βόρεια Αφρική]], τις [[Κανάριοι Νήσοι|Κανάριους Νήσους]] και το [[Πράσινο Ακρωτήρι]]. Η αλόη βέρα μεγαλώνει σε άνυδρα κλίματα και συναντάται ευρέως στην Αφρική και άλλες άνυδρες περιοχές. Το είδος είναι γνωστό για τη χρήση του σε εναλλακτικές θεραπείες με χρήση φυτών. Πολλές επιστημονικές μελέτες έχουν γίνει για τη χρήση της, καποιες όμως έρχονται σε αντίθεση με άλλες. <ref name="Ernst">{{cite journal |author=Ernst E |title=Adverse effects of herbal drugs in dermatology |journal=The British journal of dermatology |volume=143 |issue=5 |pages=923–9 |year=2000 |month=November |pmid=11069498|doi=10.1046/j.1365-2133.2000.03822.x |url=}}</ref><ref name="Marshall">Marshall JM (2000) ''Aloe vera'' gel: what is the evidence? ''Pharm J'' '''244''':360–362.</ref><ref name="Boudreau">{{cite journal |author=Boudreau MD, Beland FA |title=An evaluation of the biological and toxicological properties of Aloe barbadensis (miller), Aloe vera |journal=Journal of environmental science and health. Part C, Environmental carcinogenesis & ecotoxicology reviews |volume=24 |issue=1 |pages=103–54 |year=2006 |month=April |pmid=16690538 |doi=10.1080/10590500600614303 |url=}}</ref><ref name="Vogler">{{cite journal |author=Vogler BK, Ernst E |title=Aloe vera: a systematic review of its clinical effectiveness |journal=The British journal of general practice : the journal of the Royal College of General Practitioners |volume=49 |issue=447 |pages=823–8 |year=1999 |month=October |pmid=10885091 |pmc=1313538 |doi= |url=http://openurl.ingenta.com/content/nlm?genre=article&issn=0960-1643&volume=49&issue=447&spage=823&aulast=Vogler}}</ref> Παρά τις αντιθέσεις αυτές, υπάρχουν στοιχεία ότι εκχυλίσματα της αλόης βέρα μπορεί να είναι χρήσιμα στην περιποίηση για επούλωση πληγών και εγκαυμάτων, αλλά και για την αντιμετώπιση του διαβήτη και αυξημένων λιπιδίων στο αίμα. Αυτές οι θετικές επιπτώσεις θεωρούνται ότι οφείλονται στην παρουσία στοιχείων όπως [[πολυσακχαρίτες]], [[ανθρακινόνη]] και [[λεκτίνες]]. <ref name="Boudreau"/><ref name="King"/><ref name="Eshun">{{cite journal |author=Eshun K, He Q |title=Aloe vera: a valuable ingredient for the food, pharmaceutical and cosmetic industries--a review |journal=Critical reviews in food science and nutrition |volume=44 |issue=2 |pages=91–6 |year=2004 |pmid=15116756 |doi= 10.1080/10408690490424694|url=}}</ref> |
||
==Μορφή== |
==Μορφή== |
||
Έκδοση από την 10:49, 18 Μαρτίου 2010
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Αλόη η γνήσια | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Αλόη Βέρα και το άνθος της (πάνω αριστερά)
| ||||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||
| ||||||||||
| Διώνυμο | ||||||||||
| Αλόη Βέρα (Aloe Vera) L |
Η Αλόη Βέρα, επίσης γνωστή ως φαρμακευτική αλόη, είναι ένα είδος εύχυμου φυτού που κατά πάσα πιθανότητα κατάγεται από τη Βόρεια Αφρική, τις Κανάριους Νήσους και το Πράσινο Ακρωτήρι. Η αλόη βέρα μεγαλώνει σε άνυδρα κλίματα και συναντάται ευρέως στην Αφρική και άλλες άνυδρες περιοχές. Το είδος είναι γνωστό για τη χρήση του σε εναλλακτικές θεραπείες με χρήση φυτών. Πολλές επιστημονικές μελέτες έχουν γίνει για τη χρήση της, καποιες όμως έρχονται σε αντίθεση με άλλες. [1][2][3][4] Παρά τις αντιθέσεις αυτές, υπάρχουν στοιχεία ότι εκχυλίσματα της αλόης βέρα μπορεί να είναι χρήσιμα στην περιποίηση για επούλωση πληγών και εγκαυμάτων, αλλά και για την αντιμετώπιση του διαβήτη και αυξημένων λιπιδίων στο αίμα. Αυτές οι θετικές επιπτώσεις θεωρούνται ότι οφείλονται στην παρουσία στοιχείων όπως πολυσακχαρίτες, ανθρακινόνη και λεκτίνες. [3][5][6]
Μορφή
Η αλόη βέρα είναι ένα εύχυμο φυτό που φτάνει γύρω στα 60 έως 100 εκ. σε ύψος. Τα φύλλα είναι παχιά και σαρκώδη, πράσινα προς το πρασινο-γκρι, με ορισμένες ποικιλίες να εμφανίζουν λευκά στίγματα στις επιφάνειες των φύλλων. Το περίγραμμα των φύλλων έχει μικρά λευκά αγκάθια. Βγάζει άνθη το καλοκαίρι, τα οποία κρέμονται από ένα και μόνο βλαστό που φτάνει τα 90 εκ. σε ύψος. Τα άνθη έχουν σωληνοειδή μορφή, με κίτρινη στεφάνη που φτάνει γύρω στα 2 έως 3 εκ.
Ταξινόμηση και Ετυμολογία
Το είδος διαθέτει μια σειρά από συνώνυμα: Αλόη Barbadensis Miller, αλόη Indica αλόη Royle, αλόη Perfoliata L. ποικ. Vera και αλόη Vulgaris Lam. καθώς και κοινές ονομασίες, συμπεριλαμβανομένων των: κινέζικη αλόη, ινδική αλόη, αληθινή αλόη, αλόη των Μπαρμπάντος, το φυτό των πρώτων βοηθειών. Το όνομα vera του γένους σημαίνει αληθές ή γνήσιο. Ορισμένα συγγράμματα αναγνωρίζουν τη μορφή της αλόης βέρα με τα λευκά στίγματα ως Aloe Vera ποικ. Chinensis, ωστόσο, τα είδη ποικίλλουν όσον αφορά τις κηλίδες στα φύλλα και έχει προταθεί ότι η διάστικτη μορφή της αλόης βέρα μπορεί να ανήκει στο ίδιο γένος με την Aloe Massawana. Το είδος περιγράφηκε αρχικά από τον Κάρολο Λινναίο το 1753 ως Aloe Perfoliata ποικιλία Vera και έχει περιγραφεί και πάλι από το Nicolaas Laurens Burman ως Aloe Vera στο βιβλίο Flora Indica την 6η Απριλίου 1768 και ως Aloe Barbadensis από το Philip Miller περίπου δέκα ημέρες μετά τον Burman στο βιβλίο Gardener's Dictionary.
Τεχνικές με βάση τη σύγκριση του DNA υποδηλώνουν ότι η αλόη βέρα συνδέεται στενά με την Aloe Perryi, ένα είδος που είναι ενδημικό στην Υεμένη. Παρομοίως, η σύγκριση του DNA χλωροπλαστών παραπέμπει στο ότι η αλόη βέρα συνδέεται στενά με τις Aloe Forbesii, Aloe Inermis, Aloe Scobinifolia, Aloe Sinkatana και το Aloe Striata. Εκτός από το νοτιοαφρικανικό είδος, την Aloe Striata, τα είδη αυτά της αλόης, απαντώνται στη Socotra (Υεμένη), στη Σομαλία και στο Σουδάν. Η έλλειψη προφανών φυσικό πληθυσμών των ειδών έχει οδηγήσει ορισμένους ερευνητές να προτείνουν ότι η αλόη βέρα ίσως είναι υβριδικής καταγωγής.
Ιστορικά στοιχεία
Οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν την αλόη βέρα για τη θεραπεία πληγών. Κατά το Μεσαίωνα, το κίτρινο υγρό που βρίσκεται μέσα στα φύλλα χρησιμοποιούταν ως καθαρτικό. Αξίζει να σημειωθεί ότι η επεξεργασμένη αλόη που περιέχει αλοΐνη χρησιμοποιείται γενικά ως καθαρτικό, ενώ ο επεξεργασμένος χυμός από αλόη βέρα δεν περιέχει συνήθως σημαντικές ποσότητες αλοΐνης.
Χρήσεις
Διάκριση μεταξύ της αλοΐνης και του ζελέ του φυτού
Η αλόη βέρα όταν τεμαχιστεί εκκρίνει δύο υγρά, τα οποία έχουν διαφορετικές επιδράσεις και ιδιότητες. Ο κιτρινο-πράσινος χυμός ο οποίος ως επί το πλείστον εκκρίνεται όταν κοπεί η πράσινη επιφάνεια του φύλλου είναι ερεθιστικός. Αυτός περιέχει την αλοΐνη η οποία έχει όμοια σύνθεση με το κόμμι. Από την άλλη, το διαφανές υγρό που εκκρίνεται από το εσωτερικό του φύλλου, είτε αυτό τεμαχιστεί ή συνθλιβεί, είναι καταπραϋντικό και λέγεται ότι βοηθά στην επούλωση.
Ιατρικές Χρήσεις
Η αλόη βέρα χρησιμοποιείται στον τομέα της εναλλακτικής ιατρικής και στις οικιακής χρήσης πρώτες βοήθειες. Τόσο ο ημιδιαφανής εσωτερικός πολτός (ζελέ) όσο και η κίτρινη ρητινοειδής αλοΐνη χρησιμοποιούνται εξωτερικά για να ανακουφίσουν το δέρμα από τραυματισμούς και δερματικές δυσφορίες. Ως φυτοθεραπεία, ο χυμός της αλόη βέρα συνήθως πίνεται για την ανακούφιση από δυσφορία του πεπτικού συστήματος (καούρες). Κάποια σύγχρονη έρευνα προτείνει ότι η αλόη βέρα ενδέχεται να επιβραδύνει σημαντικά την επούλωση μιας πληγής σε σύγκριση με τους συνηθισμένους τρόπους θεραπείας.[εκκρεμεί παραπομπή] Άλλες αξιολογήσεις σε τυχαίες και ελεγχόμενες κλινικές δοκιμές δεν έχουν παράσχει κανένα αποδεικτικό στοιχείο ότι η αλόη βέρα έχει κάποιο ισχυρό φαρμακευτικό αποτέλεσμα.
Σήμερα, η αλόη βέρα χρησιμοποιείται εσωτερικά και εξωτερικά από τον άνθρωπο. Το ζελέ που βρίσκεται στα φύλλα χρησιμοποιείται για την ανακούφιση μικρής σπουδαιότητας εγκαύματα, πληγές, και διάφορες δερματικές παθήσεις, όπως το έκζεμα και η δερματοφύτωση. Ο χυμός χρησιμοποιείται για να αντιμετωπίσει μια ποικιλία των παθήσεων του πεπτικού συστήματος. Η εναλλακτική ιατρική με τη χρήση αυτή φυτών για θεραπεία ήταν δημοφιλής στη δεκαετία του 1950, σε πολλές δυτικές χώρες. Οι ευεργετικές ιδιότητες από τη χρήση του ζελέ είναι σχεδόν άμεσες και, επίσης, προσθέτει ένα επιπλέον επίπεδο πάνω στις πληγές που λέγεται ότι μειώνει την πιθανότητα μόλυνσης.
Έχουν γίνει πολύ λίγες μελέτες σχετικά με πιθανά οφέλη του ζελέ της αλόης βέρα με εσωτερική χρήση. Συστατικά της αλόης βέρα ενδέχεται να εμποδίζουν την ανάπτυξη όγκων. Υπήρξαν ορισμένες μελέτες σε ζώα που δείχνουν ότι το εκχύλισμα της αλόης βέρα έχει σημαντικές αντι-υπεργλυκαιμικές ιδιότητες και μπορεί να είναι χρήσιμο για τη θεραπεία του διαβήτη τύπου Β. Οι μελέτες αυτές δεν έχουν εφαρμοστεί σε ανθρώπους.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη Βιολογία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
- ↑ Ernst E (November 2000). «Adverse effects of herbal drugs in dermatology». The British journal of dermatology 143 (5): 923–9. doi:. PMID 11069498.
- ↑ Marshall JM (2000) Aloe vera gel: what is the evidence? Pharm J 244:360–362.
- ↑ 3,0 3,1 Boudreau MD, Beland FA (April 2006). «An evaluation of the biological and toxicological properties of Aloe barbadensis (miller), Aloe vera». Journal of environmental science and health. Part C, Environmental carcinogenesis & ecotoxicology reviews 24 (1): 103–54. doi:. PMID 16690538.
- ↑ Vogler BK, Ernst E (October 1999). «Aloe vera: a systematic review of its clinical effectiveness». The British journal of general practice : the journal of the Royal College of General Practitioners 49 (447): 823–8. PMID 10885091. PMC 1313538. http://openurl.ingenta.com/content/nlm?genre=article&issn=0960-1643&volume=49&issue=447&spage=823&aulast=Vogler.
- ↑ Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο
<ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομαKing. - ↑ Eshun K, He Q (2004). «Aloe vera: a valuable ingredient for the food, pharmaceutical and cosmetic industries--a review». Critical reviews in food science and nutrition 44 (2): 91–6. doi:. PMID 15116756.