Μετάβαση στο περιεχόμενο

Χρονικό νόμισμα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην οικονομία, ένα νόμισμα βασισμένο στο χρόνο είναι ένα εναλλακτικό νόμισμα ή σύστημα ανταλλαγής όπου η λογιστική μονάδα/αξία είναι το πρόσωπο-ώρα ή κάποια άλλη μονάδα χρόνου. Ορισμένα νομίσματα που βασίζονται στο χρόνο υπολογίζουν εξίσου τις συνεισφορές όλων: μια ώρα ισούται με μία πίστωση υπηρεσιών. Σε αυτά τα συστήματα, ένα άτομο εθελοντικά εργάζεται για μία ώρα για ένα άλλο άτομο. Έτσι, πιστώνεται με μία ώρα, την οποία μπορούν να εξαργυρώσει για μια ώρα υπηρεσίας από έναν άλλο εθελοντή. Άλλοι χρησιμοποιούν μονάδες χρόνου που μπορεί να είναι κλάσματα μιας ώρας (π.χ. λεπτά, δέκα λεπτά - 6 μονάδες/ώρα, ή 15 λεπτά - 4 μονάδες/ώρα). Ενώ τα περισσότερα συστήματα ανταλλαγής με βάση το χρόνο είναι οι ανταλλαγές υπηρεσιών όπου η περισσότερη ανταλλαγή συνεπάγεται την παροχή υπηρεσιών που μπορούν να μετρηθούν σε μια μονάδα χρόνου, είναι επίσης δυνατή η ανταλλαγή αγαθών με την «τιμολόγηση» τους σε όρους μέσου εθνικού ωριαίου μισθού (π.χ. εάν η μέση ωριαία τιμή είναι 20$/ώρα, τότε ένα εμπόρευμα αξίας 20$ στο εθνικό νόμισμα θα ισοδυναμούσε με 1 ώρα).

Η τράπεζα χρόνου είναι ένα αστικό κοινό και συμπεριλαμβάνεται στα εναλλακτικά ανταλλακτικά δίκτυα (ΕΑΔ). Άνθρωποι που έχουν περισσότερο χρόνο παρά χρήμα καινοτομούν βρίσκοντας λύση στα καθημερινά τους προβλήματα. Κοινότητες ανθρώπων παρέχουν υπηρεσίες μεταξύ τους με μόνο ανταλλακτικό μέσο τον χρόνο τους. Μία ώρα εργασίας (π.χ. κούρεμα γκαζόν) ισοδυναμεί με μια ώρα εργασίας (π.χ. υδραυλικές εργασίες). Με αυτό τον τρόπο ικανοποιούνται αρκετές ανάγκες των μελών της κοινότητας χωρίς τη διαμεσολάβηση του χρήματος και της αγοράς.

Ο τρόπος λειτουργίας της κάθε τράπεζας χρόνου ποικίλει ανάλογα την κοινότητα. Άλλες χρησιμοποιούν εναλλακτικά νομίσματα για τη διευκόλυνση των συναλλαγών, θεσπίζουν ανώτατα και κατώτατα όρια συσσώρευσης χρονοπόντων χάρην της εξασφάλισης της αμοιβαιότητας στις σχέσεις μεταξύ των μελών.[1][2].

Οι τράπεζες χρόνου έχουν καθιερωθεί σε 34 χώρες, με τουλάχιστον 300 τράπεζες χρόνου να είναι εγκατεστημένες σε 40 πολιτείες των ΗΠΑ και 300 σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο.[3][4] Οι τράπεζες χρόνου έχουν επίσης σημαντική παρουσία στην Ιαπωνία, τη Νότια Κορέα, τη Νέα Ζηλανδία, την Ταϊβάν, τη Σενεγάλη, την Αργεντινή, το Ισραήλ, την Ελλάδα και την Ισπανία.[5][6][7] Οι τράπεζες χρόνου χρησιμοποιήθηκαν για να μειώσουν τα ποσοστά επανειλημμένων περιστατικών με προγράμματα εκτροπής για τους νεαρούς παραβάτες για πρώτη φορά. Να διευκολυνθεί η επανένταξη των πρώην κρατουμένων · Να παρέχουν υγειονομική περίθαλψη, επαγγελματική κατάρτιση και κοινωνικές υπηρεσίες σε δημόσια συγκροτήματα κατοικιών. Να διευκολυνθεί η απεξάρτηση ουσιών και να αποτρέψει την ιδρυματοποίηση των παιδιών με σοβαρές αναπηρίες, μέσω των δικτύων γονικής υποστήριξης. Η παροχή μεταφοράς για τους ηλικιωμένους στο εσωτερικό της υπαίθρου. Παροχή παροχής φροντίδας σε ηλικιωμένους μεσώ κοινοτικών υπηρεσιών υγείας και νοσηλείας εκτός νοσοκομείου. Και η ενθάρρυνση των πρωτοβουλιών για τα δικαιώματα των γυναικών στη Σενεγάλη.[8][9][10][11][12][13]

  1. Βλ. Γριτζάς, Γιώργος, Ειρήνη-Εριφύλη Τζέκου & Αλέξης Παζαΐτης,«Μορφές εναλλακτικών χώρων» Αρχειοθετήθηκε 2021-01-09 στο Wayback Machine., στο: Καβουλάκος, Κάρολος-Ιωσήφ - Γεώργιος Γριτζάς (2015). Εναλλακτικοί οικονομικοί και πολιτικοί«χώροι. Ηλεκτρονικό βιβλίο. Αθήνα: Σύνδεσμος Ελληνικών Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών. σελίδες 28–33. ISBN 978-960-603-254-7. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2018. CS1 maint: Uses authors parameter (link)
  2. Bolier, David (2016). ΚΟΙΝΑ Μια σύντομη εισαγωγή. Αττική. σελ. 180. ISBN 978-618-82665-3-7. 
  3. Cahn, Edgar (November 17, 2011). «Time Banking: An Idea Whose Time Has Come?». Yes Magazine. http://www.yesmagazine.org/new-economy/time-banking-an-idea-whose-time-has-come. Ανακτήθηκε στις 7 April 2013. 
  4. Cahn, Edgar. Συνέντευξη με Michel Martin. Beyond Bartering: Banking On Community Connections. July 19, 2011. Ανακτήθηκε στις February 10, 2013.
  5. Simon, Martin (2010). Your Money or Your Life: Time for Both. Gloucestershire, UK: Freedom Favours. σελίδες 110–115. ISBN 978-0-9566556-0-8. 
  6. «Minister hails Japan care scheme». BBC News UK. 30 October 2010. http://www.bbc.co.uk/news/uk-11657006. Ανακτήθηκε στις 7 April 2013. 
  7. Madaleno, Margarida (29 August 2012). «Time-banking offers hope to the dispossessed youth of Europe». New Statesman. http://www.newstatesman.com/blogs/economics/2012/08/time-banking-offers-hope-dispossessed-youth-europe. Ανακτήθηκε στις 7 April 2013. 
  8. Shah, Angana; Samb, Pape (October 2011). Time Banking™ Is More Than Money for Women in Senegal (Report). World Bank, International Finance Corporation, pp. 1–4. https://openknowledge.worldbank.org/bitstream/handle/10986/10431/652800BRI0IFC000Banking0Angana0Shah.pdf?sequence=1. Ανακτήθηκε στις 7 April 2013. «foster women's rights initiatives in Senegal.» 
  9. Building Social and Economic Support Networks with Time Dollars (Report). Baltimore, MD: Annie E. Casey Foundation and the Center for the Study of Public Policy. 2004, pp. 5–10. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-10-29. https://web.archive.org/web/20071029033232/http://www.aecf.org/upload/PublicationFiles/EC3617D80.pdf. Ανακτήθηκε στις 12 June 2017. 
  10. Ryan-Collins, Josh· Stephens, Lucie· Coote, Anna (2008). The new wealth of time: How timebanking helps people build better public services. London, UK: New Economics Foundation. σελίδες 19–51. ISBN 978-1-904882-45-9. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2017. CS1 maint: Unfit url (link)
  11. Gray, Christine, επιμ. (November 2008). Coming Home: An Asset-Based Approach to Transforming Self & Community (Report). Co-Production at Work. 1. Washington, DC: Phelps Stokes Fund. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-06-12. https://web.archive.org/web/20170612201800/https://actionhub.timebanks.org/sites/default/files/public_files/HomeComerReport2.pdf. Ανακτήθηκε στις 12 June 2017. «facilitate re-entry of for ex-convicts» 
  12. Letcher, Abby S.; Perlow, Kathy M. (December 2009). «Community-Based Participatory Research Shows How a Community Initiative Creates Networks to Improve Well-Being». American Journal of Preventive Medicine 37 (6S1): S292-S299. doi:10.1016/j.amepre.2009.08.008. PMID 19896032. 
  13. Miyashita, Mitsunori (June–July 2008). «The Japan HOspice and Palliative Care Evaluation study (J-HOPE study): study design and characteristics of participating institutions». American Journal of Hospice & Palliative Medicine 25 (3): 223–232. doi:10.1177/1049909108315517. PMID 18573997.