Προβολή πηγαίου κώδικα για τη σελίδα Χρεμωνίδειος Πόλεμος

{{στρατιωτική σύγκρουση
| σύγκρουση= Χρεμωνίδειος πόλεμος
| μέρος του= 
| εικόνα=[[File:Areus I King of Sparta.jpg|180px]]
| λεζάντα= Νόμισμα του Αρέως, βασιλιά της [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτης]] 
| χρονολογία= [[268 π.Χ.|268]] ή [[267 π.Χ.|267]] - [[261 π.Χ.]] 
| τόπος= [[Αρχαία Ελλάδα]]
| έκβαση= Νίκη των [[Μακεδονικό βασίλειο|Μακεδόνων]]
| μαχόμενος1= [[Μακεδονικό βασίλειο|Μακεδονία]]

| μαχόμενος2=[[Αρχαία Αθήνα|Αθήνα]]<br /> [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτη]]<br /> Βασίλειο των [[Δυναστεία των Πτολεμαίων|Πτολεμαίων]]
| αρχηγός1=[[Αντίγονος Β' Γονατάς]]<br /> Κρατερός<br /> Αριστόδαμος
| αρχηγός2=[[Χρεμωνίδης]]<br />[[Αρεύς Α΄]]<br />[[Πτολεμαίος Β' ο Φιλάδελφος]]<br /> Γλαύκων<br /> Πάτροκλος<br /> Κάλιππος<br /> Επιχάρης<br /> [[Ακρότατος]]
| σθένος1=Άγνωστες
| σθένος2= Άγνωστες
| απώλειες1=Άγνωστες
| απώλειες2=Άγνωστες 
|πλευρά1=|πλευρά2=|έναρξη=|τερματισμός=}}
Ο '''Χρεμωνίδειος πόλεμος''' ([[268 π.Χ.]] ή [[267 π.Χ.]] – [[261 π.Χ.]]) έφερε αντιμέτωπους τους [[Αρχαία Αθήνα|Αθηναίους]] και τους [[Αρχαία Σπάρτη|Σπαρτιάτες]] με τον βασιλιά της [[Μακεδονία]]ς [[Αντίγονος Β' Γονατάς|Αντίγονο Γονατά]].Τους δυο συμμάχους ενίσχυε ο [[Πτολεμαίος Β΄ Φιλάδελφος|Πτολεμαίος Φιλάδελφος]].
==Παρακμή των κυρίαρχων πόλεων της Αθήνας και της Σπάρτης==
Η Σπάρτη και η Αθήνα επιθυμούσαν την αποκατάσταση την ανεξαρτησίας τους και την απαλλαγή τους από τη μακεδονική κυριαρχία<ref>Στρατιωτική Ιστορία ''ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΜΑΡΚΟΥ. ΧΡΕΜΩΝΙΔΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ. Η τελευταία σθεναρή προσπάθεια ανεξαρτητοποίησης της Αθήνας (268 π.Χ.).σελ 52''</ref>.

[[File:The-Siege-Of-Sparta-By-Pyrrhus-319-272-Bc-1799-1800.jpg|thumb|left|250px|<div style='text-align: center;'> Η πολιορκία της Σπάρτης από τον Πύρρο</div>]]
Ο σημαντικότερος υποστηρικτής του πολέμου εναντίον του Αντίγονου Γονατά στη Σπάρτη ήταν ο βασιλιάς [[Αρεύς Α΄]],ο οποίος είχε αποκτήσει μεγάλο κύρος ύστερα από τη νίκη του κατά του [[Πύρρος της Ηπείρου|Πύρρου]] και συμπεριφέρονταν σαν απολυταρχικός μονάρχης. Ο άλλος βασιλιάς [[Αρχίδαμος Δ΄|Αρχίδαμος]] ύστερα από την ήττα του από τον [[Δημήτριος ο Πολιορκητής|Δημήτριο Πολιορκητή]] ([[294 π.Χ.]]) ήταν πολιτικά απομονωμένος<ref name="ReferenceA">Ιστορία του Ελληνικού έθνους ''Τόμος Δ' Μέγας Αλέξανδρος –Ελληνιστικοί Χρόνοι Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ ΧΡΕΜΩΝΙΔΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 267-261 π.Χ. σελ.381''</ref>.

Ο αντιμακεδονικός συνασπισμός στην Αθήνα είχε αρχηγό τον [[στωικισμός|στωικό]] [[Χρεμωνίδης|Χρεμωνίδη]] και τον αδελφό του Γλαύκωνα. Οι Αθηναίοι ήθελαν να απαλλαγούν από τη φρουρά του Αντίγονου Γονατά που βρίσκονταν στον [[Πειραιάς|Πειραιά]] και να ανακτήσουν την πλήρη ανεξαρτησία τους<ref>Στρατιωτική Ιστορία ''ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΜΑΡΚΟΥ. ΧΡΕΜΩΝΙΔΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ. Η τελευταία σθεναρή προσπάθεια ανεξαρτητοποίησης της Αθήνας (268 π.Χ.). σελ 55-56''</ref>. Οι οπαδοί του Αντίγονου Γονατά στην Αθήνα δεν μπόρεσαν να διατηρήσουν την εξουσία και η πόλη προσχώρησε το [[268 π.Χ.|268]]-[[267 π.Χ.]] στον αντιμακεδονικό συνασπισμό που οργάνωσε ο Λακεδαιμόνιος βασιλιάς<ref name="ReferenceA"/>.

Αθηναίοι και Σπαρτιάτες δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τον Αντίγονο Γονατά χωρίς ισχυρή βοήθεια. Οι Αιτωλοί δεν ήταν διατεθειμένοι να τους βοηθήσουν, ο Πτολεμαίος Φιλάδελφος όμως ήταν. Ο Πτολεμαίος Φιλάδελφος και η αδελφή και σύζυγός του [[Αρσινόη Β΄ της Αιγύπτου|Αρσινόη Β΄]](που επιθυμούσε να ενθρονίσει στη Μακεδονία τον γιο της [[Πτολεμαίος Νιος|Πτολεμαίο]] που είχε αποκτήσει από τον [[Λυσίμαχος|Λυσίμαχο]]) απειλούνταν από τον Αντίγονο Γονατά ο οποίος μετά τη νίκη του επί των Γαλατών στη [[Λυσιμάχεια (Θράκης)|Λυσιμάχεια]] της [[Θράκη]]ς και τον θάνατο του Πύρρου απέκτησε μεγάλη δύναμη καταφέρνοντας να κυριαρχήσει στην κυρίως Ελλάδα<ref name="ReferenceB">Στρατιωτική Ιστορία ''ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΜΑΡΚΟΥ. ΧΡΕΜΩΝΙΔΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ. Η τελευταία σθεναρή προσπάθεια ανεξαρτητοποίησης της Αθήνας (268 π.Χ.). σελ 55''</ref>. Η Αρσινόη όμως είχε ήδη πεθάνει πριν από την έναρξη του πολέμου (είτε το [[270 π.Χ.]]<ref name="ReferenceC">Ιστορία του Ελληνικού έθνους ''Τόμος Δ' Μέγας Αλέξανδρος –Ελληνιστικοί Χρόνοι Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ ΧΡΕΜΩΝΙΔΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 267-261 π.Χ. σελ.382''</ref> είτε, σύμφωνα με άλλες πηγές τον Ιούλιο του [[268 π.Χ.]], δύο μήνες πριν από την έναρξη του πολέμου<ref name="ReferenceB"/>).

Ο Αντίγονος Γονατάς αφού επιβλήθηκε ως βασιλιάς στη Μακεδονία έφερε στην επιρροή του τη [[Θεσσαλία]], όπου ανακηρύχθηκε "''ηγεμών των Θεσσαλών''". Κατόπιν στράφηκε στην Πελοπόννησο. Οι οπαδοί του με την υποστήριξή του επιβλήθηκαν ως "''τύραννοι''", ο Αριστόδαμος στη [[Μεγαλόπολη]], ο Αριστότιμος στην [[Ήλιδα]], ο Αρίστιππος στο [[Άργος]], ο Τιμοκλείδας και ο Κλεινίας στη [[Σικυώνα]] και ύστερα από αυτούς ο Αβαντίδας.<ref>Ιστορία του Ελληνικού έθνους ''Τόμος Δ' Μέγας Αλέξανδρος –Ελληνιστικοί Χρόνοι Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΓΟΝΟΥ ΓΟΝΑΤΑ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΩΣ ΕΛΛΑΔΑ. σελ.377''</ref>.

Ο Αντιγονίδης βασιλιάς είχε υπό την άμεση κυριαρχία του την [[Εύβοια]], τα [[Μέγαρα]] και την [[Αίγινα]]. Φρουρές υπήρχαν στην [[Αρχαία Κόρινθος|Κόρινθο]], τη [[Χαλκίδα]] και όπως προαναφέραμε, στον Πειραιά. Η Κόρινθος ήταν η έδρα της διοίκησης όλων αυτών των περιοχών. Τη θέση του διοικητή κατείχε ο ετεροθαλής αδελφός του Αντίγονου Γονατά Κρατερός<ref>Στρατιωτική Ιστορία ''ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΜΑΡΚΟΥ. ΧΡΕΜΩΝΙΔΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ. Η τελευταία σθεναρή προσπάθεια ανεξαρτητοποίησης της Αθήνας (268 π.Χ.). σελ 54''</ref>. 
[[File:GORTYNA Fourth Century B.C.569a.jpg|thumb|left|250px|<div style='text-align: center;'>Νόμισμα της κρητικής πόλης Γόρτυνας</div>]] 
Στην Αθήνα ο Χρεμωνίδης και ο Γλαύκων κήρυξαν τον πόλεμο στον Αντίγονο Γονατά το έτος που ήταν επώνυμος άρχοντας ο Πειθίδημος ([[268 π.Χ.|268]]/[[267 π.Χ.]]) με ψήφισμα <ref>N.G.L.Hammond, F.W.Walbank ''A History of Macedonia: 
336-167 B.C.PART TWO FROM THE BATTLE OF IPSUS TO THE DEATH OF ANTIGONUS DOSON. XII ANTIGONUS GONATAS: THE EARLY YEARS (276-261 B.C.) 3. The causes of Chremonidian War'' σελ.276-278</ref> όπου γίνονταν αναφορά στους [[Περσικοί πόλεμοι|Μηδικούς πολέμους]]<ref name="ReferenceC"/>. Στην αντιμακεδονική συμμαχία συμμετείχαν μερικές πόλεις της [[Αρκαδία]]ς, οι Αχαιοί, οι Ηλείοι αφού προηγουμένως έδιωξαν τον Αριστότιμο, η κρητική πόλη [[Γόρτυνα Κρήτης|Γόρτυς]] και μερικές άλλες μικρότερες πόλεις της [[Κρήτη]]ς που είχαν καλές σχέσεις με τον βασιλιά της Σπάρτης<ref name="ReferenceA"/>.

==Τα πρώτα έτη του πολέμου==
[[File:Cape Sounion AC.JPG|thumb|right|250px|<div style='text-align: center;'>Η νησίδα του Πατρόκλου από το Σούνιο</div>]]
Ο πόλεμος άρχισε με την εισβολή του Αντίγονου Γονατά στην [[Αττική]]([[268 π.Χ.|268]]<ref name="ReferenceD">Στρατιωτική Ιστορία ''ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΜΑΡΚΟΥ. ΧΡΕΜΩΝΙΔΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ. Η τελευταία σθεναρή προσπάθεια ανεξαρτητοποίησης της Αθήνας (268 π.Χ.). σελ 58''</ref> ή [[267 π.Χ.]]<ref name="ReferenceE">LIVIUS Articles on Ancient History''Antigonus II Gonatas''</ref> ). Ενώ ο Αντιγονίδης βασιλιάς έφτανε ανενόχλητος ως τα περίχωρα της Αθήνας και άρχιζε να πολιορκεί την πόλη, ο στόλος του κατέπλευσε στο λιμάνι του Πειραιά που ελέγχονταν από τη μακεδονική φρουρά η οποία δεν είχε εξουδετερωθεί<ref name="ReferenceD"/>.

Λίγο αργότερα κατέπλευσε στο [[Σούνιο]] ο πτολεμαϊκός στόλος υπό τον Πάτροκλο. Ο Πάτροκλος οχυρώθηκε σε μία νησίδα δυτικά του Σουνίου ( η οποία ονομάστηκε [[Πάτροκλος (νησίδα)|''Πατρόκλου Χάραξ'']]<ref>''[http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.01.0159%3Abook%3D1%3Achapter%3D1%3Asection%3D1 Perseus Digital Library Pausanias, Description of Greece.Αττικά.Paus. 1.1.1]''</ref>) και από εκεί έλεγχε τον [[Σαρωνικός κόλπος|Σαρωνικό κόλπο]]. Ορμητήρια επίσης εγκατέστησε στην τοποθεσία Κορησσία της [[Κέα]]ς, σε πολλά σημεία των ακτών της Αττικής, στην Κρήτη και στη [[Σαντορίνη|Θήρα]]. Ωστόσο δεν μπόρεσε να προσφέρει ουσιαστική βοήθεια<ref name="ReferenceD"/><ref>N.G.L.Hammond, F.W.Walbank ''A History of Macedonia: 336-167 B.C.PART TWO FROM THE BATTLE OF IPSUS TO THE DEATH OF ANTIGONUS DOSON. XII ANTIGONUS GONATAS: THE EARLY YEARS (276-261 B.C.) 4. The Chremonidian War'' σελ.284</ref>.

Στην Αθήνα η [[Εκκλησία του δήμου|Εκκλησία του Δήμου]] εξέλεξε ως στρατηγούς και αντιπροσώπους στο πολεμικό συμβούλιο των συμμάχων τους Κάλιππο και Γλαύκωνα. Ο στρατός του Αντίγονου κατέκλυσε την ύπαιθρο της Αττικής. Οι Αθηναίοι κατέφευγαν καταδιωκόμενοι σε παράκτια φρούρια. Ο Πάτροκλος δεν μπόρεσε να προσφέρει ουσιαστική βοήθεια στους Αθηναίους καθώς δεν μπορούσε να αποβιβάσει πεζικό στις ακτές της Αττικής (το σύνολο των δυνάμεων του αποτελούνταν από τους ναύτες του στόλου του που δεν είχαν μεγάλη μαχητική αξία ως πεζοί), ενώ ο στόλος του Αντίγονου Γονατά παρέμενε αγκυροβολημένος αποφεύγοντας να ναυμαχήσει.[[File:Rhamnous-5.jpg|thumb|right|250px|<div style='text-align: center;'>Νότια πλευρά του οχυρού του Ραμνούντα</div>]]Έτσι ο Πάτροκλος περιορίζονταν να παρενοχλεί τους αντιπάλους του ώστε η πολιορκία της πόλης να μην γίνει ασφυκτική<ref name="ReferenceD"/>.
 
Ο Αρεύς, παρακινούμενος από τον Πάτροκλο, έκανε μια εκστρατεία για να βοηθήσει τους Αθηναίους ([[267 π.Χ.]])<ref>''[http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.01.0159%3Abook%3D3%3Achapter%3D6%3Asection%3D4 Perseus Digital Library Pausanias, Description of Greece.Λακωνικά.Paus. 3.6.4]''</ref> απέτυχε όμως να καταλάβει τον [[Ισθμός της Κορίνθου|Ισθμό]] που κατέχονταν από δυνάμεις του Αντίγονου Γονατά<ref name="ReferenceC"/>. Ο στρατός του Αντίγονου κατέστρεφε την ύπαιθρο της Αττικής και επιτίθονταν στα οχυρά των αντιπάλων του. Μια τέτοια επίθεση απέκρουσε ο Επιχάρης στρατηγός του [[Ραμνούντας|Ραμνούντα]] με τη βοήθεια του στόλου του Πατρόκλου. Ο Επιχάρης είχε επιφορτιστεί με την προστασία των αγροτών που καλλιεργούσαν τη γη και την ασφαλή μεταφορά της σοδειάς του σιταριού στην πόλη<ref name="ReferenceD"/><ref>N.G.L.Hammond, F.W.Walbank ''A History of Macedonia: 
336-167 B.C.PART TWO FROM THE BATTLE OF IPSUS TO THE DEATH OF ANTIGONUS DOSON. XII ANTIGONUS GONATAS: THE EARLY YEARS (276-261 B.C.) 4. The Chremonidian War'' σελ.283</ref>.

Οι επιχειρήσεις του πολέμου κατά τα δύο πρώτα χρόνια εξελίσονταν με αυτόν τον τρόπο. Οι Αθήναιοι που κατείχαν το φρούριο της [[Ελευσίνα]]ς κατάφεραν πάντως το [[266 π.Χ.]] να πραγματοποιήσουν ανενόχλητοι την πομπή της γιορτής των [[Παναθήναια|μεγάλων Παναθηναίων]]<ref name="ReferenceD"/>.

==Ο θανατος του Αρέως==
Ο Πάτροκλος συνέχιζε να ζητά από τον Σπαρτιάτη βασιλιά να χτυπήσει μετωπικά τους αντιπάλους του προσεγγίζοντας την Αττική από την Ελευσίνα<ref>''[http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.01.0159%3Abook%3D3%3Achapter%3D6%3Asection%3D5 Perseus Digital Library Pausanias, Description of Greece.Λακωνικά.Paus. 3.6.5]''</ref>. Οι προσπάθειες όμως που έκανε ο Αρεύς για να καταλάβει τον Ισθμό το [[266 π.Χ.]] και το [[265 π.Χ.|265]]/[[264|264 π.Χ.]] απέτυχαν.Έτσι αφού είχε πλέον εξαντλήσει όλα του τα εφόδια επέστρεψε άπρακτος στη Σπάρτη<ref>''[http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.01.0159%3Abook%3D3%3Achapter%3D6%3Asection%3D6 Perseus Digital Library Pausanias, Description of Greece.Λακωνικά.Paus. 3.6.6]''</ref>, ενώ ο στόλος του Πατρόκλου έφυγε για τη [[Μικρά Ασία]] αφήνοντας τους Αθηναίους μόνους εναντίον του Αντίγονου<ref>Στρατιωτική Ιστορία ''ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΜΑΡΚΟΥ. ΧΡΕΜΩΝΙΔΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ. Η τελευταία σθεναρή προσπάθεια ανεξαρτητοποίησης της Αθήνας (268 π.Χ.). σελ. 58''</ref>.

Ο πόλεμος φάνηκε να παίρνει διαφορετική τροπή όταν στασίασαν οι Γαλάτες μισθοφόροι του Αντίγονου πού βρίσκονταν στα [[Μέγαρα]]. Ο βασιλιάς όμως επενέβη έγκαιρα και κατέπνιξε τη στάση. Ο Αρεύς επιδιώκοντας να επωφεληθεί κινήθηκε ξανά εναντίον των αντιπάλων του. Σε μάχη όμως που δόθηκε στην Κόρινθο ο στρατός του ηττήθηκε και ο ίδιος σκοτώθηκε([[264 π.Χ.]])<ref name="ReferenceC"/>.

== Διάλυση του αντιμακεδονικού συνασπισμού· Πτολεμαϊκή παρέμβαση ==
[[File:Arte ellenistica, alessandro d'epiro, agata, 260 ac. ca.JPG|thumb|left|160px|<div style='text-align: center;'> [[Αλέξανδρος Β' της Ηπείρου|Αλέξανδρος Β']] βασιλιάς της Ηπείρου</div>]]
Ο θάνατος του Αρέως έφερε τη διάλυση του αντιμακεδονικού συνασπισμού. Οι Αχαιοί διέλυσαν τη συμμαχία τους με τη Σπάρτη και οι [[Μαντίνεια Αρκαδίας|Μαντινείς]] προσχώρησαν στο Αρκαδικό Κοινό. Ο Αντίγονος ενίσχυσε τις θέσεις του στον Ισθμό τοποθετώντας φρουρά στο όρος Όνειον<ref>N.G.L.Hammond, F.W.Walbank ''A History of Macedonia: 
336-167 B.C.PART TWO FROM THE BATTLE OF IPSUS TO THE DEATH OF ANTIGONUS DOSON. XII ANTIGONUS GONATAS: THE EARLY YEARS (276-261 B.C.) 4. The Chremonidian War'' σελ.282-283</ref> ([[Πελοπόννησος#Όρη|Όνεια Όρη]]) που ξεκινούσε νότια της Κορίνθου και εκτείνονταν ως τον όρμο των [[Κεγχρεές|Κεγχρεών]](Κεχριών)<ref>''[http://books.google.gr/books?id=3ykUAAAAQAAJ&pg=PA301&lpg=PA301&dq=%CE%8C%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CE%BD&source=bl&ots=y79YTnDQiU&sig=qLuCS8VOghmPYuwaCJrVaVZK0u4&hl=el&sa=X&ei=WPajULSAMYOn0QWlnoGICA&ved=0CDcQ6AEwCQ#v=onepage&q=%CE%8C%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CE%BD&f=false Xenophontis opera, ed. G.H. Schaefer TOMVS IV LIPSIAE 1811 ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΙΣΤΟΡΙΩΝ LIB. VII. CAP. I. ( σελ) 301]''</ref><ref>Στρατιωτική Ιστορία ''ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΜΑΡΚΟΥ. ΧΡΕΜΩΝΙΔΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ. Η τελευταία σθεναρή προσπάθεια ανεξαρτητοποίησης της Αθήνας (268 π.Χ.). σελ 58-59''</ref>.

Οι μακεδονικές δυνάμεις από τα ορμητήρια τους στην περιοχή του Ισθμού πραγματοποιούσαν επιδρομές από ξηρά και θάλασσα στην Αττική<ref name="ReferenceF">Στρατιωτική Ιστορία ''ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΜΑΡΚΟΥ. ΧΡΕΜΩΝΙΔΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ. Η τελευταία σθεναρή προσπάθεια ανεξαρτητοποίησης της Αθήνας (268 π.Χ.). σελ 59''</ref>.Ο Πάτροκλος δεν κατάφερε να κάνει τίποτα αξιόλογο πέρα από την κατάληψη των [[Μέθανα|Μεθάνων]] στα οποία έδωσε το όνομα της βασίλισσας Αρσινόης Β'<ref name="ReferenceC"/>.

Ο Αντίγονος βρίσκονταν στην Αττική όταν ο βασιλιάς των Μολοσσών [[Αλέξανδρος Β' της Ηπείρου|Αλέξανδρος]] εισέβαλε ύστερα από συνεννόηση με τον Πτολεμαίο Φιλάδελφο στην [[Άνω Μακεδονία]] και κατέλαβε τη χώρα, ύστερα από την προσχώρηση σε αυτόν των κατοίκων της περιοχής. Ταυτόχρονα ο Αλέξανδρος συμμάχησε με τους Αιτωλούς και τους Ευβοείς. Έτσι η χερσαία οδός επικοινωνίας του Αντίγονου με τις βάσεις του στον βορρά πρακτικά αποκόπηκε. Απέμενε μόνο η θαλάσσια οδός όμως ο στόλος του Πατρόκλου ενισχύθηκε με νέα πλοία από τον Πτολεμαίο<ref name="ReferenceF"/>.

Ο Αντίγονος αποφάσισε τελικά να πολεμήσει στην ξηρά. Γύρισε στη Μακεδονία και νίκησε τον Αλέξανδρο σε αποφασιστική μάχη στην περιοχή της [[Ελίμεια|Ελιμιώτιδος]]. Κατόπιν ο μακεδονικός στρατός υπό την τυπική ηγεσία του γιου του Αντίγονου [[Δημήτριος Β΄ Αιτωλικός|Δημητρίου]] εισέβαλε στην [[Αρχαία Ήπειρος|Ήπειρο]] ([[264 π.Χ.|264]]/[[263 π.Χ.]]). Ο Αλέξανδρος κατέφυγε στην [[Ακαρνανία]]<ref>''[http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?filename=%2Fvar%2Fwww%2Fanemi-portal%2Fmetadata%2Fb%2F6%2Fd%2Fattached-metadata-145-0000015%2F83553.pdf&rec=%2Fmetadata%2Fb%2F6%2Fd%2Fmetadata-145-0000015.tkl&do=83553.pdf&width=345&height=569&pagestart=1&maxpage=663&lang=en&pageno=421&pagenotop=421&pagenobottom=1 Anemi Digital Library of Modern Greek Studies Ιουστίνος Επιτομή των Φιλιππικών του Πομπηίου Τρόγου Βιβλίο ΚΣΤ Κεφ. 2-3. σελ. 413] ''</ref>. Κατάφερε τελικά να ανακτήσει το θρόνο του λίγο αργότερα ([[259 π.Χ.]])<ref name="ReferenceC"/>.

==Συντριβή Σπαρτιατών και Αθηναίων==
Ο νέος βασιλιάς της Σπάρτης [[Ακρότατος]] γιος του Αρέως επιτέθηκε εναντίον της Μαντίνειας. Ο Αριστόδαμος όμως οδήγησε τα στρατεύματα του Αρκαδικού Κοινού εναντίον του. Στη μάχη που δόθηκε ο Ακρότατος ηττήθηκε και σκοτώθηκε ([[263 π.Χ.]])<ref name="ReferenceF"/>.

Ο Αντίγονος Γονατάς επιτέθηκε ξανά στην Αττική και το [[263 π.Χ.]] άρχισε τη συστηματική πολιορκία της πόλης. Οι Αθηναίοι που δεν περίμεναν από πουθενά ενισχύσεις ζήτησαν ανακωχή. Στις διαπραγματεύσεις που έγιναν οι προτάσεις του Αντίγονου αρχικά απορρίφθηκαν. Όταν όμως οι πολιορκημένοι, που υπέφεραν από σιτοδεία, κατάλαβαν ότι ο Αντίγονος θα άρχιζε ξανά τις εχθροπραξίες παραδόθηκαν (τέλος [[262 π.Χ.]])<ref name="ReferenceC"/>.

Σύμφωνα με μια διαφορετική αφήγηση η εισβολή του Αλέξανδρου στην Άνω Μακεδονία έγινε το [[262 π.Χ.]]<ref>N.G.L.Hammond, F.W.Walbank ''A History of Macedonia: 336-167 B.C.PART TWO FROM THE BATTLE OF IPSUS TO THE DEATH OF ANTIGONUS DOSON. XII ANTIGONUS GONATAS: THE EARLY YEARS (276-261 B.C.) 4. The Chremonidian War'' σελ.285</ref>. Ο Αντίγονος που τότε βρίσκονταν στην Αττική έκανε ειρήνη με τους Αθηναίους και επέστρεψε στη Μακεδονία (φθινόπωρο του [[262 π.Χ.]]). Ο Αντίγονος επέστρεψε στην Αττική το [[261 π.Χ.]] αφού είχε αντιμετωπίσει με επιτυχία τον Αλέξανδρο. Εκεί οι εχθροπραξίες είχαν επαναληφθεί και η ειρήνη είχε αποδειχτεί μια απλή ανακωχή. Η πόλη παραδόθηκε τελικά την άνοιξη του ίδιου έτους<ref name="ReferenceG">N.G.L.Hammond, F.W.Walbank ''A History of Macedonia: 336-167 B.C.PART TWO FROM THE BATTLE OF IPSUS TO THE DEATH OF ANTIGONUS DOSON. XII ANTIGONUS GONATAS: THE EARLY YEARS (276-261 B.C.) 4. The Chremonidian War'' σελ.286</ref>.

Κατά την διάρκεια της πολιορκίας πυρπολήθηκε το ιερό άλσος και ο ναός του Ποσειδώνος Ιππίου κοντά στην [[Ακαδήμεια|Ακαδημία των Αθηνών]] που ήταν εγκατεστημένο το αρχηγείο του αθηναϊκού ιππικού<ref name="ReferenceF"/>.

Στην πόλη της Αθήνας εγκαταστάθηκε μακεδονική φρουρά (στον λόφο του Μουσείου). Το ίδιο έγινε στη [[Σαλαμίνα (νησί)|Σαλαμίνα]], στην Ελευσίνα και το Σούνιο και στα φρούρια της Αττικής,Ραμνούντα,[[Πάνακτο]] και Φυλή <ref name="ReferenceG"/>, ενώ γκρεμίστηκε ένα τμήμα των [[Μακρά Τείχη|Μακρών Τειχών]]. Το δημοκρατικό πολίτευμα δεν καταλύθηκε την εξουσία όμως ανέλαβαν οι οπαδοί του Αντίγονου (όπως ο ομώνυμος εγγονός του [[Δημήτριος ο Φαληρεύς|Δημήτριου του Φαληρέως]]). Ο ιστοριογράφος Φιλόχαρος εκτελέστηκε σύμφωνα με διαταγή του Αντίγονου επειδή αλληλογραφούσε με τον Πτολεμαίο<ref>N.G.L.Hammond, F.W.Walbank ''A History of Macedonia: 336-167 B.C.PART TWO FROM THE BATTLE OF IPSUS TO THE DEATH OF ANTIGONUS DOSON. XII ANTIGONUS GONATAS: THE EARLY YEARS (276-261 B.C.) 4. The Chremonidian War'' σελ.287</ref>. Ο Χρεμωνίδης και ο Γλαύκων κατέφυγαν στην Αίγυπτο όπου κατέλαβαν υψηλά αξιώματα στη διοίκηση της χώρας. Ύστερα από λίγα χρόνια ο Αθηναίος πολιτικός Μικίων τους κατέταξε στην ίδια κατηγορία με τον [[Αλκιβιάδης|Αλκιβιάδη]] και τον [[Λεωσθένης (στρατηγός)|Λεωσθένη]]<ref name="ReferenceF"/>.

==Το τέλος του πολέμου==
Ο στόλος του Πτολεμαίου [[Ναυμαχία της Κω|ηττήθηκε στην]] [[Κως|Κω]] το [[261 π.Χ.]] ή [[257 π.Χ.]](άλλες πηγές χρονολογούν τη ναυμαχία αυτή και το [[255 π.Χ.]]<ref name="ReferenceE"/>). Η ήττα αυτή που περιόρισε την επιρροή του Πτολεμαίου στο Αιγαίο και έφερε τη λήξη του πολέμου.<ref>Ιστορία του Ελληνικού έθνους ''Τόμος Δ' Μέγας Αλέξανδρος –Ελληνιστικοί Χρόνοι. ΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ. Χρεμωνίδιος πόλεμος 267-261 π.Χ. σελ.414''</ref>.

==Παραπομπές==
<references />

==Πηγές==
{{Βικιθήκη|Ελλάδος περιήγησις/Αττικά|''Παυσανίας.Ελλάδος περιήγησις.Αττικά.(Βιβλίο 1)''}}
{{Βικιθήκη|Ελλάδος περιήγησις/Λακωνικά|''Παυσανίας.Ελλάδος περιήγησις.Λακωνικά.(Βιβλίο 3)''}}
*Green, Peter (1993).'' Alexander to Actium: the historical evolution of the Hellenistic age. Berkeley: University of California Press.'' ISBN 0-520-08349-0.
*Ιστορία του Ελληνικού έθνους ''Τόμος Δ' Μέγας Αλέξανδρος –Ελληνιστικοί Χρόνοι Εκδοτική Αθηνών '' 1979
*Στρατιωτική Ιστορία ''ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΜΑΡΚΟΥ. ΧΡΕΜΩΝΙΔΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ. Η τελευταία σθεναρή προσπάθεια ανεξαρτητοποίησης της Αθήνας (268 π.Χ.) Εκδότης Σ. ΠΑΝΕΛΗΣ. Τεύχος 128.'' 2007
*LIVIUS Articles on Ancient History ''[http://www.livius.org/am-ao/antigonus/antigonus_ii_gonatas.html Antigonus II Gonatas] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20110605032228/http://www.livius.org/am-ao/antigonus/antigonus_ii_gonatas.html |date=2011-06-05 }}''
*Nicholas Geoffrey Lemprière Hammond, Frank William Walbank ''[http://books.google.gr/books?id=qpb3JdwuDQIC&pg=PA277&lpg=PA277&dq=text+of+CHREMONIDES%E2%80%99+DECREE&source=bl&ots=hCzRf5qN7W&sig=zIj3HmM9PmeBVFR1aWV9GyETSG4&hl=el&sa=X&ei=-O6mUIy8Key20QXJh4DoAw&sqi=2&ved=0CFIQ6AEwBg#v=onepage&q=text%20of%20CHREMONIDES%E2%80%99%20DECREE&f=false A History of Macedonia: 336-167 B.C.]'' ''Oxford University Press,'' 1988
*Xenophontis opera,'' ed. G.H. Schaefer. TOMVS IV LIPSIAE'' 1811 
*Perseus Digital Library ''Pausanias, Description of Greece''
*''Anemi'' Digital Library of Modern Greek Studies ''Ιουστίνος Επιτομή των Φιλιππικών του Πομπηίου Τρόγου νῦν πρῶτον ἐκ τοῦ λατινικοῦ εἰς τὴν αἰολοδωρικὴν ἑλληνικὴ διάλεκτον μεταγλωττισθεῖσα, καὶ ἐκδοθεῖσα παρὰ τοῦ ἀποπειρογράφου τῆς Ρουμουνίας, καὶ προσφωνηθεῖσα. Εν Λειψία: Παρά τω Τάουχνιτζ,'' 1817.

{{Πόλεμοι στην Αρχαία Ελλάδα}}
{{Αρχαία Σπάρτη}}

[[Κατηγορία:Ιστορία της αρχαίας Αθήνας]]
[[Κατηγορία:Ιστορία της αρχαίας Σπάρτης]]
[[Κατηγορία:Πόλεμοι αρχαίας ελληνικής ιστορίας]]
[[Κατηγορία:Αρχαίοι πόλεμοι]]