Χουα Γιαν-τζουν
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μορφοποίηση ώστε να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές μορφοποίησης της Βικιπαίδειας. |
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Χουα Γιαν-τζουν | |
|---|---|
 Η μοναδική φωτογραφία του Χουα Γιαν-τζουν, τραβηγμένη από τον ιαπωνικό στρατό κατά την κατάληψη της πόλης Γουσι | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | 阿炳 (Chinese (China)) |
| Γέννηση | 17 Αυγούστου 1893[1][2] Γουξί |
| Θάνατος | 4 Δεκεμβρίου 1950[1][2] Γουξί |
| Χώρα πολιτογράφησης | Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Επίσημα Μανδαρινικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συνθέτης[3] |
| Αξιοσημείωτο έργο | d:Q840173 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Χουα Γιαν-τζουν (κινεζικά: 阿炳, 17 Αυγούστου 1893 - 4 Δεκεμβρίου 1950) - γνωστός με το προσωνύμιο «Τυφλός Α-μπινγκ» - είναι από τους γνωστότερους και πιο αναγνωρισμένους παραδοσιακούς μουσικούς κινέζικης καταγωγής των αρχών του 20ου αιώνα.[4] Ένα από τα γνωστότερα έργα γραμμένο για το κινέζικο έγχορδο όργανο Erhu με τίτλο «Erquan Yingyue» (σε ελεύθερη μετάφραση «Η αντανάκλαση του φεγγαριού στη δεύτερη πηγή»,[5] ανήκει στον ταλαντούχο αυτόν μουσικό, ο οποίος μέχρι και σήμερα συνεχίζει να αποτελεί σύμβολο μουσικής δεξιοτεχνίας, με το όνομά του να είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την κινεζική μουσική παράδοση.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Χουα Γιαν-τζουν γεννήθηκε στις 17 Αυγούστου του έτους 1893, κατά τα τέλη της δυναστείας των Τσινγκ (1644-1912)[4] στην πόλη Γουσι, της επαρχίας Τζιανσου της ανατολικής Κίνας.[4] Σύμφωνα με κάποιες πηγές ο πατέρας του ήταν ένας Νταοϊστής ιερέας, ο οποίος του δίδαξε την ερμηνεία αρκετών παραδοσιακών οργάνων.[6] Η μητέρα του είχε χηρέψει πριν παντρευτεί τον πατέρα του, με αποτέλεσμα ο γάμος να αυτός να δημιουργήσει ορισμένες αντιδράσεις από την πλευρά ορισμένων συγγενών με βάση κάποιες πηγές.[6] Άλλες πηγές αναφέρουν ότι ο πατέρας και η μητέρα του πέθαναν όταν ακόμη ο Χουα Γιαν-τζουν ήταν μωρό, και τον υιοθέτησε και τον μεγάλωσε ο Νταοϊστής μοναχός Χουα Τσινγκ-χε.[4] Μάλιστα, κάποιες πηγές αναφέρουν ότι μέχρι την ηλικία των 8 ετών μεγάλωσε με συγγενείς του και μετέπειτα πήγε στον Νταοϊστικό ναό.[6] Παρά τις όποιες αντιφάσεις μεταξύ των διαφόρων πηγών, οι περισσότερες πηγές συμφωνούν στο ότι έχασε τη μητέρα του σε πολύ μικρή ηλικία και μεγάλωσε ως Νταοϊστής μοναχός υπό την καθοδήγηση ενός Νταοϊστή ιερέα που αποτελούσε πατρική φιγούρα για τον μουσικό.
Τα πρώτα βήματα στη μουσική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήδη από μικρή ηλικία, υπό την καθοδήγηση του ιερέα που τον ανέθρεψε στον ναό, ο Χουα Γιαν-τζουν εξοικειώθηκε και έγινε δεξιοτέχνης στην ερμηνεία αρκετών παραδοσιακών οργάνων – μεταξύ αυτών τα τύμπανα, το ντίζι (παραδοσιακό φλάουτο) από την ηλικία των 10 ετών, και το άαχου (erhu, παραδοσιακό έγχορδο) – γνωρίζοντας παράλληλα και την παραδοσιακή Νταοϊστική μουσική.[6] Κάποιοι αναφέρονται περαιτέρω στην σκληρή μουσική εκπαίδευση του νεαρού Γιαν-τζουν, περιγράφοντας ότι «κάλοι και αίμα κάλυπταν τα χέρια του καθώς πίεζε τις χορδές του ααχού, ο ιερέας έβαζε βαρίδια στην άκρη του ντίζι για να δυναμώσει τους μύες του καρπού του μαθητευόμενου τότε Γιαν-τζουν και του έλεγε να φυσάει ενάντια στον άνεμο».[7] Περίπου σε ηλικία 17 ετών, ο Γιαν-τζουν συμμετείχε ήδη ενεργά σε θρησκευτικές τελετουργίες, όπου χάρη στη μουσική του συνοδεία αναδείχθηκε το ταλέντο του.[6]
Το 1914 ξεκίνησαν οι πρώτες δυσκολίες, με τον θάνατο του ιερέα-πατρικής φιγούρας.[6][7] Ο Χουα Γιαν-τζουν ανέλαβε με τον ξάδερφό του την εποπτεία του ναού του αποθανόντα ιερέα.[6]
Όσο ασκούσε ακόμη τον Νταοϊσμό, ο Γιαν-τζουν συμμετείχε σε ένα μουσικό σύνολο τσουϊγκού (παραδοσιακό μουσικό σύνολο αποτελούμενο κυρίως από κρουστά), γεγονός που δεν έβρισκε σύμφωνους ορισμένους Νταοϊστές.[4] Εντούτοις, όσο ήταν παίκτης στο τσουϊγκού, η αγάπη του για την μουσική τον οδήγησε να δίνει παραστάσεις και εκτός των περιστάσεων όπου έδινε συναυλίες το σύνολο, περιπλανώμενος στην αγορά και στους δρόμους ερμηνεύοντας διάφορα μουσικά κομμάτια, δυσαρεστώντας το σύνολό του. Σύμφωνα λοιπόν, με μία εκδοχή, αποτέλεσμα των συγκρούσεων με τις παραπάνω ομάδες ήταν να εκδιωχθεί από Νταοϊστής ιερέας και παίκτης τσουϊγκού και να γίνει πλέον εξ ολοκλήρου μουσικός του δρόμου.[4]
Η γέννηση του τυφλού Α-μπινγκ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κάποιες άλλες πηγές αποδίδουν την απομάκρυνση από τον ναό σε άλλους παράγοντες που σχετίζονται με την κακή κατάσταση της υγείας του και κυρίως της όρασής του. Το προσωνύμιο «τυφλός» Α-μπινγκ αναφέρεται στην απώλεια της όρασής του το 1927[4], σε ηλικία 34-35 ετών. Ορισμένοι αποδίδουν την απώλεια της όρασης σε νόσο των οφθαλμών που δεν θεραπεύτηκε εγκαίρως[4], άλλοι όμως, την αποδίδουν σε σύφιλη.[8] Μάλιστα, κάποιες πηγές αναφέρουν ότι ο μουσικός διώχθηκε από τον ναό εξαιτίας του εθισμού του σε οπιοειδή και την επίσκεψή του σε οίκους ανοχής, που με τη σειρά τους οδήγησαν στη σύφιλη και τη γενική καχεξία.[8][9]
Ως περιπλανώμενος μουσικός, ο Χουα Γιαν-τζουν ερμήνευε τα κομμάτια του στο δρόμο, υιοθετώντας πλέον το προσωνύμιο σιαζι Α-μπινγκ («τυφλός Α-μπινγκ»), με το οποίο και έμεινε γνωστός στους ανθρώπους γύρω του, σε σημείο που το αληθινό του όνομα σταδιακά ξεχάστηκε.[4]
Το 1939 παντρεύτηκε την Ντονγκ Καϊ-ντι.[6][7] Η χρονολογία αυτή συμπίπτει με τον Β΄ Σινοϊαπωνικό Πόλεμο, από όποτε προέρχεται και η μόνη φωτογραφία του μουσικού που διασώζεται, η οποία τραβήχτηκε από τον ιαπωνικό στρατό.[10] Όταν ο ιαπωνικός στρατός κατέλαβε την πόλη του, ταξίδεψε στην γειτονική Σανγκάη για να συνεχίσει να παίζει μουσική.[6] Αργότερα, επέστρεψε στην πόλη που γεννήθηκε την χρονιά που παντρεύτηκε. Στα τραγούδια του έβαζε στίχους από θέματα της καθημερινότητας και από ό,τι άκουγε από τους συνανθρώπους του στην αγορά και στους τόπους όπου σύχναζαν.[4] Στα πλαίσια του πολέμου με την Ιαπωνία λοιπόν, δεν έλειπαν και στίχοι πολιτικού περιεχομένου από το ρεπερτόριό του.[4]
Το 1947, η υγεία του επιδεινώθηκε λόγω σοβαρής πνευμονικής νόσου, αναγκαζόμενος έτσι να σταματήσει να δίνει παραστάσεις και να καταφύγει στην επιδιόρθωση μουσικών οργάνων ως μόνη πηγή εσόδων.[6]
Η συνάντηση με τους μουσικολόγους-ερευνητές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η φήμη του πλέον τυφλού Α-μπινγκ ξεπέρασε τα γεωγραφικά όρια του Γουσι χάρη στο ταλέντο του στην ερμηνεία του άαχου και του πιπά, καθώς και στο τραγούδι, προκαλώντας το ενδιαφέρον δύο μουσικολόγων από το Κεντρικό Ωδείο Μουσικής, οι οποίοι ταξίδεψαν το 1950 στην πόλη του με σκοπό να ηχογραφήσουν την μουσική του.[4][9] Οι εν λόγω καθηγητές ήταν οι Γιανγκ Γιν-λιου και Κάο Αν-χε.[7] Εκ των δύο αυτών μουσικών, ο Γιανγκ Γιν-λιου είχε μία πιο στενή σχέση με τον Χουα Γιαν-τζουν.
Κατά τα λεγόμενά του, ο Γιανγκ Γιν-λιου γνώρισε τον Χουα πρώτη φορά το 1910, μελετώντας μαζί του το έργο Μέι-χουά Σαν Νονγκ (3 παραλλαγές του θέματος «Άνθος Δαμάσκηνου».[4] Τον ξανασυνάντησε ακόμη μία φορά την άνοιξη του 1937 και η τελευταία τους συνάντηση έλαβε χώρα τις ημέρες της ηχογράφησης, κλείνοντας την συνάντησή τους κατά τον μουσικολόγο με το κομμάτι με το οποίο συναντήθηκαν την πρώτη φορά.[4]
Όταν ήρθαν οι δύο μουσικολόγοι για να τον ηχογραφήσουν, ο Α-μπινγκ δεν είχε ούτε άαχου ούτε πιπά, δύο από τα κυριότερα μουσικά του όργανα, λόγω μίας σειράς ατυχών γεγονότων που τον οδήγησαν τελικά στο να παρατήσει τις μουσικές παραστάσεις (κατά τον Γιν-λιου, ο Α-μπινγκ τους διηγήθηκε τα εν λόγω γεγονότα: μία ξαφνική καταιγίδα το καλοκαίρι του 1948 κατέβρεξε τον ίδιο και τα μουσικά του όργανα. Καθώς περπατούσε στη βροχή ένα αντικείμενο τον έριξε κάτω με αποτέλεσμα να σπάσει το πιπά του και να τρυπήσει το δέρμα φιδιού που κάλυπτε το άαχου του. Την ίδια νύχτα ένα ποντίκι έφαγε τις τρίχες από το δοξάρι του. Όλα αυτά τα θεώρησε κακούς οιωνούς και έτσι σταμάτησε να παίζει μουσική.[4] Κάποιες πηγές αμφισβητούν την αλήθεια αυτών των γεγονότων και αναφέρουν ότι ο ίδιος έσπασε κάποια από τα όργανα αυτά[10] ή ότι απλά τα όργανα καταστράφηκαν λόγω της κακοκαιρίας και των δύσκολων συνθηκών στον δρόμο.[7]). Τελικά, οι καθηγητές έπεισαν τον Χουα Γιαν-τζουν να ερμηνεύσει κάποια μουσικά κομμάτια για αυτούς αφότου του έδωσαν ένα άαχου και ένα πιπά. Λόγω της έλλειψης εξάσκησης για μεγάλο χρονικό διάστημα, ο μουσικός τους ζήτησε 3 μέρες για να εξασκηθεί.[4] Το διάστημα αυτό ήταν αρκετό για να ηχογραφήσει 3 κομμάτια για άαχου και 3 για πιπά τα οποία έμειναν στην ιστορία και του προσέφεραν ευρεία αναγνώριση.[4][6]
Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφερθεί ότι οι περισσότερες πληροφορίες για τη ζωή και τον χαρακτήρα του Χουα Γιαν-τζουν προέρχονται από τη βιογραφία της ζωής του που συνέταξε ο Γιν-λιου, η οποία έχει υποστεί κριτική από ορισμένους για την εξιδανικευμένη πατριωτική εικόνα του μουσικού που προβάλλει και την ανακρίβεια ορισμένων γεγονότων, αποφεύγοντας την αναφορά σε κακώς κείμενα.[4] Σε κάθε περίπτωση όμως, τα ηχογραφημένα ντοκουμέντα υπάρχουν, και η δεξιοτεχνία του Χουα αυταπόδεκτη.
Το Σεπτέμβριο του ίδιου έτους το Ωδείο των μουσικολόγων του πρότεινε να διδάξει μουσική στο Πεκίνο, αλλά η κακή κατάσταση της υγείας του δεν του επέτρεψε να δεχθεί.[6] Τελικά, κατέληξε στις 4 Δεκεμβρίου του 1950, ακολουθούμενος 3 μήνες αργότερα από την γυναίκα του.[6] Μία πηγή αναφέρει την αυτοχειρία ως αιτία θανάτου λόγω των κακών συνθηκών διαβίωσης[7], αλλά ο θάνατος από λόγους υγείας φαίνεται πιο πιθανός.
Έργο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παρόλο που πολλά βιογραφικά γεγονότα της ζωής του Χουα Γιαν-τζουν είναι συγκεχυμένα, παρόλο που οι εκδοχές της ζωής του είναι πολλές και αντικρουόμενες, αυτό το οποίο είναι σίγουρα αληθινό είναι το σημαντικό έργο που άφησε πίσω του, που συνεχίζει μέχρι και σήμερα να εμπνέει γενιές μουσικών. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι ένας τόσο γνωστός μουσικός έχει γράψει ιστορία με μόλις 6 ηχογραφημένα έργα, αν και εικάζεται ότι γνώριζε τουλάχιστον 600-700 μουσικά κομμάτια για πιπά και άαχου μεταξύ των οποίων και αρκετές δικές του συνθέσεις.[5][11]
Ο Α-μπινγκ – όπως ήταν γνωστός κατά την ηχογράφηση των έργων του – ηχογράφησε 3 σόλο κομμάτια για άαχου[12]:
- Η αντανάκλαση του φεγγαριού στη δεύτερη πηγή
- Κρύος ανοιξιάτικος άνεμος
- Ακούγοντας τα πεύκα
και 3 σόλο κομμάτια για πιπά[12]:
- Βάρκες-Δράκος (παραδοσιακός τύπος κινέζικης βάρκας)
- Μεγάλα κύματα που βρέχουν την άμμο
- Η Ζαο-τζουν περνά τα σύνορα
Το σόλο για άαχου αποτελεί το πιο αναγνωρισμένο εκ των έργων του Χουα Γιαν-τζουν. Ο τίτλος του κομματιού διαμορφώθηκε ως εξής: αφότου ολοκληρώθηκε η ηχογράφηση του κομματιού, οι μουσικολόγοι ρώτησαν τον Α-μπινγκ για το όνομα του κομματιού, όπου και αποκρίθηκε ότι δεν το είχε ονομάσει. Έπειτα τον ρώτησαν που το ερμήνευε συχνά, με τον μουσικό να απαντάει ότι το ερμήνευε μερικές φορές στην πηγή Χουι (που ονομάστηκε δεύτερη πηγή από τον «πατέρα του τσαγιού Λου Γιου). Τότε προτάθηκε το όνομα να είναι «Δεύτερη Πηγή», αλλά τελικά εμπνευσμένοι από το ειδυλλιακό τοπίο «Τρεις λιμνούλες που αντανακλούν το φεγγάρι» στη λίμνη δυτικά του Χανγκ-ζου, κατέληξαν στο τελικό όνομα του έργου, το οποίο και άρεσε στον ερμηνευτή του.[5]
Τα έργα του Χουα Γιαν-τζουν δεν είναι απλοί αυτοσχεδιασμοί, αλλά εκφράζουν βαθύτερα συναισθήματα και βιώματα του μουσικού. Αναφερόμενος στο πιο γνωστό κομμάτι του Χουα Γιαν-τζουν, ο φίλος του Λι Χουι Ζενγκ περιγράφει μία εικόνα η οποία δείχνει πόσο εμπνευσμένο ήταν το έργο αυτό από την ίδια την ζωή του μουσικού: «χιόνι πέφτει σε ένα κατεστραμμένο πάρκο σαν τα φτερά μιας χήνας… καθώς μία ηλικιωμένη γυναίκα οδηγεί έναν τυφλό άντρα που περπατάει με το μπαστούνι του από μπαμπού. Ο τυφλός άντρας κρατάει το μπαστούνι του στο δεξί του χέρι, το πιπά του στην πλάτη με το άαχου του να κρέμεται από τον αριστερό του ώμο καθώς περπατούν μέσα στο χιόνι.»[13], μία σχεδόν φωτογραφική περιγραφή του Χουα Γιαν-τζουν και της γυναίκας του.
Η κληρονομιά του
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η αναγνώριση που έλαβε ο Χουα Γιαν-τζουν είναι τεράστια. Ένα μπρούντζινο άγαλμα στήθηκε προς τιμήν του στην πόλη Γουσι όπου και γεννήθηκε.[9] Ο τάφος του βρίσκεται στην πηγή Χουι, από την οποία ονομάστηκε και το μεγαλύτερο έργο του.[9] Το σπίτι του στο Γουσι διασώζεται μέχρι και σήμερα.
Η μουσική του συνεχίζεται να ερμηνεύεται και να αποτελεί αντικείμενο μελέτης μέχρι και σήμερα. Το 1994, ο μουσικολόγος Τζόναθαν Στοκ δημοσίευσε μία ενδελεχή μελέτη της μουσικής του Χουα Γιαν-τζουν αναλύοντας τις μεθόδους σύνθεσης που παρουσιάζονται στην παραδοσιακή κινεζική μουσική.[9]
Προς τιμήν της 60ης επετείου της μουσικής σταδιοδρομίας του Χουα Γιαν-τζουν, στην πατρίδα του στο Γουσι πραγματοποιήθηκε συναυλία υπό την αιγίδα του Κινεζικού Συνδέσμου Τυφλών.[6]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) SNAC. w6wj0nqp. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 International Music Score Library Project. Category:Abing. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Classical Archives. 87761. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2022.
- ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 4,13 4,14 4,15 4,16 4,17 «Abing, Biography of a Folk Musician». web.archive.org. 18 Δεκεμβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Δεκεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 «Best Erhu Masterpiece Ever – Moon Reflected on Second Spring | ChinaBlog.cc - Timeless China Blog» (στα Αγγλικά). 20 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2022.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ 6,00 6,01 6,02 6,03 6,04 6,05 6,06 6,07 6,08 6,09 6,10 6,11 6,12 6,13 «The last 'Frontier Island' facing Taiwan - China.org.cn». www.china.org.cn. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 «Hua Yanjun – A Chinese folk 'Beethoven'». news.cgtn.com. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ 8,0 8,1 «Abing: The most celebrated musician in Wuxi - People's Daily Online». en.people.cn. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 «The Erhu fiddle melody recorded by blind Abing spread worldwide revealing composition methods of Chinese folk music | Music Tales». musictales.club. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ 10,0 10,1 www.cctv.com http://www.cctv.com/lm/783/31/77499.html. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2022. Missing or empty
|title=(βοήθεια) - ↑ «Hua Yanjun (1893 -1950)». www.wndonline.cn. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ 12,0 12,1 «Three Pieces for Erhu». web.archive.org. 15 Οκτωβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ «Er Quan Ying Yue». musicinvestigationlinks.weebly.com. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2022.