Χοσρόης της Ιμερετίας
Χοσρόης της Ιμερετίας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Θάνατος | 1570[1] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Γονείς | Βάχτανγκ του Ιμερέτι |
Οικογένεια | Δυναστεία των Μπαγκρατιόνι |
Ο Χοσρό, γεωργιανά: ხოსრო, (απεβ. π.. 1570) ήταν Γεωργιανός πρίγκιπας της δυναστείας των Μπαγκρατιόνι τού βασιλείου τού Ιμερέτι, ο οποίος ηγήθηκε μιας αποτυχημένης εξέγερσης κατά του βασιλιά Γεωργίου Β΄ του Ιμερέτι το 1568.
Οικογενειακό υπόβαθρο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Γεωργιανός ιστορικός του 18ου αι. πρίγκιπας Βαχούστι θεωρεί τον Χοσρό ως εγγονό τού Βαχτάνγκ πρίγκιπα τού Ιμερέτι, μια εκδοχή που ακολούθησαν οι λόγιοι των τελευταίων ημερών όπως η Μαρί-Φελισιτέ Μπροσέ [2] και Κύριλ Τουμάνοφ . [3] Η πιο πρόσφατη γενεαλογία, που έχει εδραιωθεί επί του παρόντος στη Γεωργία και βασίζεται στην αναγνώριση τού Χοσρό ως εξάδελφου τού Γεωργίου Β΄ σε ένα σύγχρονο έγγραφο, θεωρεί τον Χοσρό ως γιο, όχι εγγονό, του πρίγκιπα Βαχτάανγκ. Ο Χοσρό φαίνεται να είχε μία κόρη, αγνώστου ονόματος, η οποία ήταν παντρεμένη με τον πρίγκιπα Κωνσταντίνο, εγγονό τού βασιλιά Κωνσταντίνου Β' της Γεωργίας. [4]
Σταδιοδρομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1568 ο Χοσρό ηγήθηκε μίας εξέγερσης των Ιμεριτίων ευγενών κατά τού βασιλιά Γεωργίου Β΄. Μία σημαντική κινητήρια δύναμη πίσω από την εξέγερση, ήταν ο Λέβαν Α΄ Νταντιάνι, πρίγκιπας της Mινγκρελία, ο οποίος έκανε κοινή υπόθεση με την Ιμερητική αντιπολίτευση. [5] Ο Γεώργιος προδόθηκε από έναν από τους άνδρες του και ο Χοσρό και ο Βαράζ Τσιλάντζε οδήγησαν τους επαναστάτες σε μία «προδοτική» [2] επίθεση στον βασιλιά στο Iανέτι. Ωστόσο, ο Γεώργιος κέρδισε, αναγκάζοντας τους επαναστάτες να φύγουν. Ο Νταντιάνι διέφυγε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, ενώ ο Τσιλάντζε σκοτώθηκε με εντολή του βασιλιά. Ο πρίγκιπας Χοσρό έπεσε σε αφάνεια. Θα μπορούσε να ήταν ο συγκεκριμένος Χοσρό, του οποίου το παλάτι στο Χόνι παραχωρήθηκε από τον βασιλιά Γεώργιο Β΄ στον πρίγκιπα Tσουλουκίντζε με καταστατικό, που εκδόθηκε το 1570. [4]
Bιβλιογραφικές αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2018.
- ↑ 2,0 2,1 Brosset, Marie-Félicité (1850). Histoire de la Géorgie depuis l'Antiquité jusqu'au XIXe siècle. IIe partie. Histoire moderne (στα French). S.-Pétersbourg: A la typographie de l'Academie Impériale des Sciences. σελ. 259.
- ↑ Toumanoff, Cyrille (1990). Les dynasties de la Caucasie Chrétienne: de l'Antiquité jusqu'au XIXe siècle: tables généalogiques et chronologique (στα French). Rome. σελίδες 181–182.
- ↑ 4,0 4,1 Dumin, S.V., επιμ. (1996). (στα Russian). Moscow: Linkominvest. σελίδες 86–87. Missing or empty
|title=
(βοήθεια) - ↑ Rayfield, Donald (2012). Edge of Empires: A History of Georgia. Reaktion Books. σελ. 174. ISBN 978-1780230306.