Μετάβαση στο περιεχόμενο

Χανς Μούλτσερ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χανς Μούλτσερ
Γέννησηπερ. 1400
Reichenhofen, Βαυαρία, Γερμανία
Θάνατος1467
Ουλμ
ΚατοικίαΟυλμ
ΕθνικότηταΓερμανός
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
ΙδιότηταΓλύπτης και ζωγράφος της Αναγέννησης
ΣύζυγοςAdelheid Kitzin
Γνωστός για...το γεγονός ότι εισήγαγε το ρεαλισμό στη γερμανική τέχνη, απομακρυνόμενος από το διεθνές γοτθικό ύφος.
Σημαντικά έργαWurzach Altar
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Χανς Μούλτσερ (γερμανικά: Hans Multscher, περ.1400-1467) ήταν Γερμανός ρεαλιστής γλύπτης, χαράκτης και ζωγράφος από την περιοχή της Βαυαρίας. Το ύφος του επηρεάστηκε από το Φλαμανδό γλύπτη Κλάους Σλούτερ (1340-1405/06), ενώ ο ίδιος αποτέλεσε σημαντική προσωπικότητα της μετάβασης από το διεθνές γοτθικό σε ένα πιο νατουραλιστικό ιδίωμα σε συμφωνία με την αναγεννησιακή τέχνη, που ξετυλιγόταν νοτίως των Άλπεων. Ο Μούλτσερ υπήρξε επιτυχημένος οικονομικά καλλιτέχνης, προσλαμβάνοντας έως και 16 βοηθούς στο εργαστήριό του μια δεδομένη στιγμή. Στην τεράστια παραγωγική του ικανότητα οφείλεται σε μεγάλο βαθμό η ευρεία διάδοση του βορειοευρωπαϊκού ρεαλισμού.[1]

Τα διασημότερα έργα του Μούλτσερ είναι η περίφημη Αγία Τράπεζα του Βούρτσαχερ (1437) και επίσης εκείνη του Στέρτσινγκ (1457) στο Τιρόλο (σήμερα στεγάζεται στο «Μουσείο Μούλτσερ» του Στέρτσινγκ).[1]

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
«Μαρία η Μαγδαληνή» (περ. 1465), Liebieghaus, Φρανκφούρτη.

Γεννημένος το 1400 στο Reichenhofen της Βαυαρίας, ο Μούλτσερ αναφέρεται για πρώτη φορά με την ιδιότητα του γλύπτη το 1427, τη χρονιά που νυμφεύθηκε την Adelheid Kitzin στην Ουλμ. Το πρώιμο έργο του μαρτυρά επιρροή από την Ευρωπαϊκή Αναγέννηση και αφήνει να εννοηθεί πως είχε ταξιδέψει στις Κάτω Χώρες, τη Βουργουνδία και τη Γαλλία. Διαθέτουμε επίσης την πληροφορία πως την ίδια χρονιά έγινε επίτιμος δημότης της Ουλμ, όπου και φαίνεται πως εγκαταστάθηκε μόνιμα και δημιούργησε το προσωπικό του εργαστήριο. Οι εργαζόμενοι εκεί βοηθοί έφτασαν τους 16, συμπεριλαμβανομένου του αδερφού του, Χάινριχ.[1]

Η Αγία Τράπεζα του Βούρτσαχερ και άλλα έργα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1427 ο Μούλτσερ σκάλισε φιγούρες του Καρλομάγνου και έφιππα αγάλματα των βασιλέων της Πολωνίας και της Βοημίας για την ανατολική πρόσοψη του δημαρχείου της Ουλμ. Το 1437 ζωγράφισε την Αγία Τράπεζα του Βούρτσαχερ (σήμερα χαμένο έργο εν μέρει), το μοναδικό έργο ζωγραφικής που σύμφωνα με κάποιους ειδικούς μπορεί να του αποδοθεί με σιγουριά. Το τελευταίο παρουσιάζει ένα ρεαλισμό παρόμοιο με τη σύγχρονή του φλαμανδική παραγωγή παρά με τη γερμανική, ωστόσο θεωρείται το σημαντικότερο γερμανικό για το 15ο αιώνα.[1]

Αρχικά υπήρχε ένας σκαλιστός κεντρικός Βωμός, όπου απεικονιζόταν μια σκηνή Σταύρωσης. Όταν τα πλευρικά φύλλα έκλειναν, η Αγία Τράπεζα παρουσίαζε τέσσερις σκηνές από τη ζωή της Παναγίας: τη «Γέννηση», την «Προσκύνηση των Μάγων», την «Κάθοδο του Αγίου Πνεύματος» και την «Κοίμηση της Θεοτόκου». Η μέσα πλευρά των φύλλων παρουσίαζε τέσσερις σκηνές από τα Πάθη: ο «Χριστός στο Όρος των Ελαιών», ο «Χριστός μπροστά στον Πιλάτο», ο «Χριστός αίρων το Σταυρό» και η «Ανάσταση». Κάποια στιγμή η Αγία Τράπεζα αποσυναρμολογήθηκε και τα ίχνη της χάθηκαν. Τα μοναδικά κομμάτια που σώζονται είναι οι σκηνές ζωγραφικής (που στεγάζονται στο Εθνικό Μουσείο του Βερολίνου).[1]

Αγία Τράπεζα του Στέρτσινγκ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
«Η Προσκύνηση των Μάγων» (1456), Μουσείο Μούλτσερ, Στέρτσινγκ.

Το 1456, ο Μούλτσερ δέχτηκε προκαταβολή για μια Αγία Τράπεζα στο Στέρτσινγκ. Το έργο αυτό μαρτυρά την απόσχιση του Μούλτσερ από το λεγόμενο «μαλακό ύφος» και τη μεταστροφή προς ένα μεγαλύτερο βαθμό ρεαλισμού. Τα υφάσματα στα αγάλματά του έχουν σκαλιστεί με μεγαλύτερη δεξιοτεχνία, αφήνοντας υπόνοιες για το σχήμα του σώματος από κάτω. Το έργο αποτελείται από μαρμάρινες μορφές αγίων και της Παναγίας και ζωγραφιές. Δεν είναι εκατό τοις εκατό σίγουρο αν ο ίδιος Μούλτσερ άσκησε την τέχνη του ζωγράφου ή αν το έργο ανέλαβε κάποιος τεχνίτης από το εργαστήριό του.[1]

Άλλα γνωστά έργα του Μούλτσερ είναι ένα πέτρινο γλυπτό των Αγίων Γεωργίου και Ιωάννη του Ευαγγελιστή (1450, Μίνστερ της Ουλμ) και ένα πέτρινο ανάγλυφο «Μοντέλο ενός Τάφου» (1435, Εθνικό Μουσείο Βαυαρίας, Μόναχο).[1]

Ο Χανς Μούλτσερ απεβίωσε το 1467 αφήνοντας ένα επιτυχημένο εργαστήριο και μια σημαντική συμβολή στην ανάπτυξη της Βορειοευρωπαϊκής Αναγεννησιακής τέχνης. Μετά το θάνατο του καλλιτέχνη, η πόλη της Ουλμ είχε την τύχη να βασιστεί στο εργαστήριο του Μίχελ Έρχαρτ (1440/45-1522). Ο τελευταίος είχε ήδη διδάξει τον μεγάλο γλύπτη του Βίρτσμπουργκ, Τίλμαν Ρίμενσνάιντερ (περ.1460-1531), ενώ ανέθρεψε κι έναν πολυτάλαντο γιο, το Γκρέγκορ Έρχαρτ (περ.1470-1540) που άφησε την Ουλμ για να ασκήσει την τέχνη του στο Άουγκσμπουργκ.[1]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 «Hans Multscher (1400-1467)» Αρχειοθετήθηκε 2011-12-05 στο Wayback Machine., βιογραφία του καλλιτέχνη στον ιστότοπο Visual-arts-cork.com.
  • Snyder, James (1984). «Northern Renaissance Art: Painting, Sculpture, the Graphic Arts From 1350 to 1575», Prentice Hall, ISBN 9780136235965.
  • Söding, Ulrich (1991). «Hans Multscher – Der Sterzinger Altar», Bozen, Athesia, ISBN 9788870146110.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]