Χαλίνα Ποσφιατόφσκα
Χαλίνα Ποσφιατόφσκα | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Halina Poświatowska (Πολωνικά) |
Γέννηση | 9 Μαΐου 1935[1][2] Τσενστοχόβα[3] |
Θάνατος | 11 Οκτωβρίου 1967[1][4][5] Βαρσοβία[3] |
Αιτία θανάτου | καρδιακή ανεπάρκεια |
Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
Τόπος ταφής | Τσενστοχόβα |
Ψευδώνυμο | used by her |
Χώρα πολιτογράφησης | Πολωνία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Πολωνικά[4][6] Γερμανικά[7] Γαλλικά[7] Αγγλικά[7] Ισπανικά[7] Ρωσικά[7] |
Σπουδές | Κολέγιο Σμιθ |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ποιήτρια συγγραφέας |
Οικογένεια | |
Αδέλφια | Zbigniew Myga |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Χαλίνα Ποσφιατόφσκα (πολωνικά: Halina Poświatowska), το γένος Μίγκα (Myga), εγγεγραμμένη στα αρχεία της εκκλησίας ως Χελένα Μίγκα (Helena Myga),[α] (9 Μαΐου 1935 - 11 Οκτωβρίου 1967) ήταν Πολωνή ποιήτρια και συγγραφέας, μια από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες στη σύγχρονη πολωνική λογοτεχνία.
Η Ποσφιατόφσκα είναι διάσημη για τη λυρική της ποίηση και για την πνευματική, παθιασμένη αλλά ανυπόμονη ποίησή της με θέματα θανάτου, αγάπης, ύπαρξης, διάσημων ιστορικών προσωπικοτήτων, ειδικά γυναικών, καθώς και την κυρίαρχη μεταχείριση της ζωής, της ύπαρξης, των μελισσών, των γατών και τις αισθησιακές ιδιότητες της αγάπης, του πένθους και της επιθυμίας.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ποσφιατόφσκα πραγματοποίησε την πρώτη εγχείρηση καρδιάς της στη Φιλαδέλφεια το 1958. Το θαλάσσιο ταξίδι της με το πολωνικό υπερωκεάνειο MS Batory, το κόστος της διαμονής της και η ίδια η διαδικασία, χρηματοδοτήθηκαν από χρήματα που συγκεντρώθηκαν από Πολωνοαμερικανούς και ήταν αρκετά επιτυχημένη ώστε της επιτρέπει να ζήσει για εννέα ακόμη χρόνια. Στη συνέχεια, αντί να επιστρέψει στην Πολωνία, εγγράφηκε στο Κολέγιο Σμιθ στο Νορθάμπτον της Μασαχουσέτης, όπου ολοκλήρωσε τις προπτυχιακές της σπουδές σε 3 χρόνια, ξεκινώντας χωρίς καμία γνώση της αγγλικής γλώσσας. Στη συνέχεια, αφού απέρριψε μια προσφορά εγγραφής μεταπτυχιακών σπουδών με πλήρη οικονομική υποστήριξη, που της επεκτάθηκε από τη σχολή του Τμήματος Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Στάνφορντ, επέστρεψε στην Πολωνία, όπου έγινε δεκτή στο τμήμα Φιλοσοφίας του Γιαγκιελόνιου Πανεπιστημίου της Κρακοβίας και πέθανε πριν συνεχίσει για να ολοκληρώσει το διδακτορικό, ως φοιτήτρια του 4ου έτους.
Πέθανε στα 32 της, μετά από μια δεύτερη εγχείρηση καρδιάς, που αυτή τη φορά πραγματοποιήθηκε στην Πολωνία, για να διορθώσει ένα επίκτητο χρόνιο καρδιακό ελάττωμα που περιόρισε την κινητικότητα και την αναπνοή της, η οποία την έπληξε λόγω της χρόνιας ψύχρας ως 9χρονο παιδί κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής της Πολωνίας στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Hymn bałwochwalczy (1958)
- Opowieść dla przyjaciela (1967, πεζογραφία)
- Tańcząca Nina
- My nie wierzymy w piekło
- Jestem Julią
- Codziennie
- W przestrzeni i czasie
- Kiedy Izolda umierała
- Bajka o sówce, która w dzień spać lubiła (ένα ποίησης 10 σελίδων με αυστηρή ομοιοκαταληξία)
Λογοτεχνική κληρονομιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα έργα της έχουν συγκεντρωθεί στο τεσσάρων τόμων Dzieła (Έργα), που εκδόθηκε από την Wydawnictwo Literackie στην Κρακοβία της Πολωνία το 1997, εκ των οποίων οι δύο πρώτοι τόμοι (αρκετές εκατοντάδες σελίδες) είναι ποιήματα και οι δύο τελευταίοι τόμοι πεζογραφίες και επιστολές, αντίστοιχα. Είναι το θέμα αρκετών επιστημονικών βιβλίων και πολλών ανατυπώσεων. Η δημοτικότητά της ως ποιήτριας συνεχίζεται αμείωτη στην Πολωνία και οι νέες μεταφράσεις έχουν αυξήσει τη σημασία της για την παγκόσμια λογοτεχνία. Εάν το δικό της περιεχόμενο ποίησης, καθώς και οι δικές της μεταφράσεις ποίησης αποτελούν οποιαδήποτε ένδειξη, επηρεάστηκε από τους Έζρα Πάουντ, Λόρενς Φερλινγκέτι, Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, Ζακ Πρεβέρ και από μια σειρά από Σλοβένους ποιητές, όπως οι: Καγέταν Κόβιτς, Γιόζε Ούντοβιτς, Σάσα Βέγκρι, Ντάνε Ζάιτς, καθώς και από τον Αρχαίο Έλληνα φιλόσοφο Αριστοτέλη, τις μέλισσες, τις γάτες, το κόκκινο χρώμα, την υφή της γούνας, τις συλλογές αρχαιοτήτων του Μητροπολιτικού Μουσείου Τέχνης της Νέας Υόρκης και τη σύγχρονη κουλτούρα της Μαύρης Αμερικής (Νέγρους) – συγκεκριμένα, από τους ανθρώπους του Χάρλεμ της Νέας Υόρκης.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) Discogs. 1642175. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 psb.23887.1.
- ↑ 4,0 4,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb121027768. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ (Γαλλικά) Babelio. 140026.
- ↑ CONOR.SI. 21797219.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 www
.polskieradio24 .pl /130 /8645 /Artykul /2753198,Nauczyla-sie-angielskiego-w-pol-roku-Zbigniew-Myga-o-siostrze-Halinie-Poswiatowskiej.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Γκραζίνα Μπορκόφσκα, Nierozważna i nieromantyczna. O Halinie Poświatowskiej, Κρακοβία: Wydawnictwo Literackie, 2001, πρώτη έκδοση, χαρτόδετο βιβλίο, σελ. 204,(ISBN 8308031498). (πολωνικά)
- Καλίνα Μπουαζεγιόφσκα, Uparte serce, Κρακοβία: Wydawnictwo Znak, 2014, πρώτη έκδοση, σκληρό εξώφυλλο, 338 σελίδες, (ISBN 9788324029952) (πολωνικά)
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Πλήρης ιστότοπος που περιλαμβάνει την αρχική της ποίηση, βιογραφικά, ευρετήρια, φωτογραφίες (πολωνικά)
- HalinaFAQ πλήρες αρχείο μετάφρασης corpus (αγγλικά και πολωνικά)
- [1] (αγγλικά)
- Χαλίνα Ποσφιατόφσκα συλλογή έργων (πολωνικά)
- [2] (πολωνικά)
|