Χέρτα Ομπερχόιζερ
Χέρτα Ομπερχόιζερ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Herta Oberheuser (Γερμανικά) |
Γέννηση | 15 Μαΐου 1911 Κολωνία |
Θάνατος | 24 Ιανουαρίου 1978 Linz am Rhein |
Κατοικία | Ντύσσελντορφ |
Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά[1] |
Εκπαίδευση | Abitur διδάκτωρ ιατρικής Staatsexamen |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Βόννης Πανεπιστήμιο του Ντίσελντορφ |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | στρατιωτικός ιατρός ιατρός φρουρός στρατοπέδου συγκέντρωσης πολιτικός[2] δερματολόγος[3] |
Εργοδότης | Ράβενσμπρικ[4] Hohenlychen concentration camp[4] |
Περίοδος ακμής | 1937 |
Πολιτική τοποθέτηση | |
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα |
Ποινική κατάσταση | |
Κατηγορίες εγκλήματος | έγκλημα κατά της ανθρωπότητας |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Πόλεμοι/μάχες | Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Χέρτα Ομπερχόιζερ (γερμανικά: Herta Oberheuser, 15 Μαΐου 1911 - 24 Ιανουαρίου 1978) ήταν Ναζί ιατρός, η οποία καταδικάστηκε ως εγκληματίας Πολέμου στη Δίκη των Ιατρών (μία από τις συνακόλουθες δίκες της Δίκη της Νυρεμβέργης), καθώς προέβη σε φρικαλεότητες επί κρατουμένων στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Ράβενσμπρικ. Αρχικά καταδικάστηκε σε είκοσι έτη φυλάκισης, αλλά εξέτισε μόνον τα πέντε. Μια επιζώσα του Ράβενσμπρικ την χαρακτήρισε ως "κτήνος με ανθρώπινη μορφή".[5]
Εκπαίδευση και προσχώρηση στο Ναζιστικό Κόμμα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1937 η Ομπερχόιζερ έλαβε το πτυχίο Ιατρικής στη Βόννη, έχοντας ειδικευτεί στη δερματολογία.[6] Σχεδόν αμέσως έγινε μέλος στο Ναζιστικό Κόμμα ως ειδικευόμενη ιατρός και αργότερα υπηρέτησε ως ιατρός στην Ένωση Γερμανίδων Κορασίδων. Τοποθετήθηκε ς βοηθός του Καρλ Γκέμπχαρντ, τότε Αρχιχειρουργού των SS και προσωπικού ιατρού του Χάινριχ Χίμλερ.[6]
Εγκλήματα πολέμου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Γκέμπχαρτ και η Ομπερχόιζερ έφθασαν στο Ράβενσμπρικ το 1942, προκειμένου να διεξαγάγουν πειράματα στις κρατούμενες του στρατοπέδου, με έμφαση στην ανεύρεση καταλληλότερων μεθόδων για τη θεραπεία μολύνσεων.[6] Εξετέλεσαν φρικτά ιατρικά πειράματα, μολύνοντας επίτηδες τραύματα ώστε να τα θεραπεύσουν με σουλφανιλαμίδη, ενώ παράλληλα αασχολήθηκαν με την αναγέννηση οστών, μυών και νευρικών ινών καθώς και με μεταμοσχεύσεις, σε 86 κρατούμενες, 74 από τις οποίες ήταν Πολωνές πολιτικές κρατούμενες στο στρατόπεδο.[7]
Σε δίκη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Ομπερχόιζερ ήταν η μοναδική γυναίκα κατηγορουμένη στη Δίκη των Ιατρών, όπου καταδικάστηκε για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας σε φυλάκιση είκοσι ετών.[8]
Ύστερος βίος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Ομπερχόιζερ αφέθηκε ελεύθερη τον Απρίλιο του 1952 λόγω καλής διαγωγής και έγινε οικογενειακή ιατρός στο Στόκζεε κοντά στο Κίελο στην τότε Δυτική Γερμανία. Έχασε τη θέση της τον Αύγουστο του 1958, όταν μια επιζώσα του Ράβενσμπρικ την αναγνώρισε και ο Υπουργός Εσωτερικών της τοπικής Κυβέρνησης του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν, Χέλμουτ Λέμκε, ανακάλεσε την ιατρική της άδεια και έκλεισε το ιατρείο της. Η Ομπερχόιζερ κατέθεσε προσφυγή στο Διοικητικό Δικαστήριο του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν, το οποίο, τον Δεκέμβριο του 1960, απέρριψε την προσφυγή της. Δεν άσκησε ξανά την ιατρική και της επιβλήθηκε και πρόστιμο. .[9][10] Απεβίωσε τον Ιανουάριο του 1978 σε ηλικία 66 ετών.[6]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Nuremberg Trials Project». Nuremberg Trials Project.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2019.
- ↑ 4,0 4,1 «Nuremberg Trials Project». Nuremberg Trials Project.
- ↑ Kater, Michael H. (1987). «The Burden of the Past: Problems of a Modern Historiography of Physicians and Medicine in Nazi Germany». German Studies Review 10 (1): 31–56. doi: . ISSN 0149-7952.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Mikaberidze, Alexander (25 Ιουνίου 2013). Atrocities, Massacres, and War Crimes: An Encyclopedia [2 Volumes]: An Encyclopedia (στα Αγγλικά). ABC-CLIO. ISBN 9781598849264.
- ↑ Dawson, Mackenzie (8 Μαΐου 2016). «After Hitler's pal died, Nazis recreated his injuries in a sick experiment». New York Post. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2017.
- ↑ Mitscherlich, Alexander· Miekle, Fred (1992). «Epilogue: Seven Were Hanged». Στο: Annas, George J.· Grodin, Michael A. The Nazi Doctors and the Nuremberg Code: Human Rights in Human Experimentation. New York: Oxford University Press. σελ. 105. ISBN 978-0-19-977226-1.
- ↑ Cymes, Michel (14 Ιανουαρίου 2015). Hippocrate aux enfers - Chapitre 13 - "Elle n'était pas mauvaise" - Herta Oberheuser (στα Γαλλικά). Éditions Stock. ISBN 9782234078413.
- ↑ Wodenshek, Haley (2015-04-01). «Ordinary Women: Female Perpetrators of the Nazi Final Solution». Senior Theses and Projects. https://digitalrepository.trincoll.edu/theses/522.