Μετάβαση στο περιεχόμενο

Φρανσουά Μπουκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φρανσουά Μπουκ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		François Boucq (Γαλλικά)
ΨευδώνυμοZorro[1]
Γέννηση28  Νοεμβρίου 1955[2][3][4]
Λιλ
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[5]
Ιδιότηταδημιουργός κόμικς και εικονογράφος[1]
Σημαντικά έργαThe Magician's Wife, Billy Budd, KGB, d:Q48773117, Bouncer (comic) και d:Q2646752
ΒραβεύσειςΜεγάλο βραβείο της πόλης του Ανγκουλέμ (1998), Yellow Kid Award (1992), Max & Moritz Prize (1992) και Prix Saint-Michel (2019)
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Φρανσουά Μπουκ (γαλλικά: François Boucq, 28 Νοεμβρίου 1955) είναι Γάλλος δημιουργός κόμικς. Με τίτλους που εκτείνονται από το σουρεαλιστικό χιούμορ μέχρι το βίαιο γουέστερν, ο Μπουκ έχει λάβει πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων και το Μεγάλο Βραβείο της πόλης του Ανγκουλέμ, το 1998. Ανάμεσα στα πιο σημαντικά έργα του περιλαμβάνονται τα Le Femme du Magicien (1986), σε σενάριο του Τζερόμ Σάρυν, Les Aventures de Jérôme Moucherot (1994-2012) και Bouncer (2001-2013), σε σενάριο του Αλεχάντρο Χοδορόφσκι.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

O Μπουκ γεννήθηκε το 1955 στη Λιλ. Η επαγγελματική του καριέρα ξεκίνησε το 1975 στο περιοδικό Mormoil[6] και μετά από μερικά χρόνια, το 1980, εκδόθηκε το πρώτο του άλμπουμ, το χιουμοριστικό Cornet d'humour. Σύντομα άρχισε να εργάζεται για σημαντικά περιοδικά όπως το Pilote και το Fluide Glacial. Η πρώτη αναγνώριση ήρθε μέσα από τη δουλειά του στο περιοδικό (À suivre), για το οποίο έγραψε και σχεδίασε σύντομες ιστορίες. Τα κόμικς αυτά συγκεντρώθηκαν αργότερα σε άλμπουμ όπως το Les Pionniers de l'aventure humaine (1984) και το La Pédagogie du trottoir (1987).

Το 1986 ήρθε η πρώτη συνεργασία με τον Αμερικανό συγγραφέα Τζερόμ Σάρυν, μέσα από το σουρεαλιστικό Le Femme du magicien, το οποίο βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ του Ανγκουλέμ ως το Καλύτερο Άλμπουμ. Λίγο αργότερα ακολούθησε άλλο ένα κόμικ με τον Σάρυν, το κατασκοπικό Bouche du Diable (1990). Τα δύο αυτά graphic novels θεωρούνται δύο εξαιρετικά δείγματα του είδους του θρίλερ στην τέχνη των κόμικς.[7] Άλλα κοινά έργα των Σάρυν και Μπουκ είναι τα Du ventre de la bête New York (1994) και Little Tulip (2014).

Ο Μπουκ σχεδιάζει έναν από τους χαρακτήρες του κόμικ Bouncer

Μεταξύ 1992 και 2004 κυκλοφόρησε η σειρά φαντασίας Face de lune, σε κείμενα του Αλεχάντρο Χοδορόφσκι. Το 2001, βγήκε το πρώτο άλμπουμ ενός εκ των πιο αναγνωρίσιμων έργων του Μπουκ, το Bouncer, και πάλι σε συνεργασία με τον Χοδορόφσκι. Πρόκειται για ένα σαιξπηρικό γουέστερν[8] με πρωταγωνιστή έναν μονόχειρα μπράβο σε σαλούν.

Ήδη από τη δεκαετία του 1980 είχε κάνει την εμφάνισή της, η γνωστότερη ίσως προσωπική δημιουργία του Μπουκ, ο Ζερόμ Μουσερό. Ντυμένος με κουστούμι από δέρμα λεοπάρδαλης και με ένα στυλό περασμένο στη μύτη του, ο Μουσερό είναι ένας ασφαλιστής ο οποίος πρωταγωνιστεί σε σουρεαλιστικές ιστορίες. Το πρώτο αυτόνομο άλμπουμ με τον εν λόγω χαρακτήρα κυκλοφόρησε το 1994 και, με διαλείμματα, ο Μπουκ συνεχίζει να ασχολείται μαζί του. Σύμφωνα με τον ίδιο, μέσα στα κόμικς του Μουσερό μπορεί να ενσωματώνει όλες τις παραισθήσεις που φαντάζεται.[9]

Σχεδιαστικό στυλ και επιρροές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το σχέδιο του Μπουκ, τόσο στα χιουμοριστικά, όσο και στα πιο σοβαρά κόμικς του, είναι ιδιαίτερα ρεαλιστικό.[10][11]

Οι κυριότερες επιρροές του Μπουκ είναι ο Σανπέ και ο Ρόναλντ Σερλ, ενώ θαυμάζει και τους Moebius, Άλεξ Ρέιμοντ, Alexis, Τζακ Ντέιβις και Γουίλ Έλντερ.[8][12][13] Έξω από το χώρο των κόμικς, έχει επηρεαστεί από τον Γκυστάβ Ντορέ.[14]

Προσωπική ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπουκ ζει έως και σήμερα στη γενέτειρά του, τη Λιλ.[15] Αγαπάει τις πολεμικές τέχνες και έχει μαύρη ζώνη στο κέντο.[6]

Επιλεγμένη βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Cornet d'humour (1980, Dargaud), σε σενάριο του Φιλίπ Ντελάν
  • Les Pionniers de l'aventure humaine (1984, Casterman)
  • La Femme du magicien (1986, Casterman), σε σενάριο του Τζερόμ Σάρυν
  • Pédagogie du trottoir (1987, Casterman)
  • Bouche du Diable (1990, Casterman), σε σενάριο του Τζερόμ Σάρυν
  • Face de Lune (1992 - 2004, Casterman), σε σενάριο του Αλεχάντρο Χοδορόφσκι
  1. Le Dompteur de vagues (1992)
  2. La Cathédrale invisible (1992)
  3. La Pierre de faîte (1997)
  4. La Femme qui vient du ciel (1997)
  5. L’Œuf de l’âme (2004)
  • Les Aventures de Jérôme Moucherot (1994 - 2012)
  1. Les Dents du recoin (1994, Casterman)
  2. Sus à l’imprévu! (1998, Casterman)
  3. Le Péril pied-de-poule (1998, Casterman)
  4. J’assure! (1999, Casterman)
  5. Le manifeste du mâle dominant! (2012, Le Lombard)
  • Les Aventures de La Mort et Lao-Tseu (1996 - 2009)
  1. La Rage de vivre (1996, Casterman)
  2. Pas de quartier (2000, Casterman)
  3. www.la-mort.fr (2006, AUDIE)
  4. L’Irrésistible Besoin d’exister (2009, AUDIE)
  • Le Trésor de l'ombre (1999, Les Humanoïdes Associés), σε σενάριο του Αλεχάντρο Χοδορόφσκι
  • Bouncer (2001 - 2013), σε σενάριο του Αλεχάντρο Χοδορόφσκι
  1. Un diamant pour l’au-delà (2001, Les Humanoïdes Associés)
  2. La Pitié des bourreaux (2002, Les Humanoïdes Associés)
  3. La Justice des serpents (2003, Les Humanoïdes Associés)
  4. La Vengeance du manchot (2005, Les Humanoïdes Associés)
  5. La Proie des louves (2006, Les Humanoïdes Associés)
  6. La Veuve noire (2008, Les Humanoïdes Associés)
  7. Cœur double (2009, Les Humanoïdes Associés)
  8. To hell (2012, Glénat)
  9. And back (2013, Glénat)
  • Little Tulip (2014, Le Lombard), σε σενάριο του Τζερόμ Σάρυν

Έργα του στα ελληνικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • 1985: Μεγάλο Βραβείο της Κριτικής στο Φεστιβάλ του Ανγκουλέμ για το Les Pionniers de l'aventure humaine
  • 1986: Καλύτερο Άλμπουμ στο Φεστιβάλ του Ανγκουλέμ για το La Femme du magicien
  • 1992: Υποψηφιότητα για Καλύτερη γερμανόφωνη έκδοση κόμικς στα Βραβεία Max und Moritz για το Les Pionniers de l'aventure humaine
  • 1996: Υποψηφιότητα για Καλύτερο Σχέδιο στα Βραβεία Haxtur
  • 1998: Μεγάλο Βραβείο της πόλης του Ανγκουλέμ
  • 2001: Υποψηφιότητα για το Βραβείο Χιούμορ στο Φεστιβάλ του Ανγκουλέμ για το Les Aventures de La Mort et Lao-Tseu #2
  • 2003: Υποψηφιότητα για το Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ του Ανγκουλέμ για το Bouncer #2
  • 2004:
    • Υποψηφιότητα για Καλύτερη Διεθνή Σειρά στα Βραβεία Saint-Michel για το Bouncer
    • Υποψηφιότητα για Καλύτερη Σειρά στο Φεστιβάλ του Ανγκουλέμ για το Bouncer
    • Υποψηφιότητα για το Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ του Ανγκουλέμ για το Bouncer #3
  • 2006:
    • Υποψηφιότητα για Καλύτερη Σειρά στο Φεστιβάλ του Ανγκουλέμ για το Bouncer
    • Υποψηφιότητα για το Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ του Ανγκουλέμ για το Bouncer #4
  • 2008: Υποψηφιότητα για Καλύτερο Σχέδιο στα Βραβεία Saint-Michel για το Bouncer #8
  • 2010: Υποψηφιότητα για Καλύτερο Άλμπουμ στα Βραβεία Saint-Michel για το Bouncer #7
  • 2012: Καλύτερο Σχέδιο στα Βραβεία Saint-Michel για το XIII Mystery #4

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 www.artotheque-lasecu.org/artistes/francois-boucq-335.html.
  2. ↑ (Αγγλικά, Ολλανδικά) Lambiek Comiclopedia. Lambiek. 1  Νοεμβρίου 1999. b/boucq. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ (Γαλλικά) BD Gest'. 373. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Jean-Pierre Delarge: (Γαλλικά) Le Delarge. Gründ, Jean-Pierre Delarge. Παρίσι. 2001. ois 7528_artiste_BOUCQ_Fran_ ois. ISBN-13 978-2-7000-3055-6. ISBN-10 2-7000-3055-9.
  5. ↑ d420cdbb-8424-e411-8478-000c29e811b2. Ανακτήθηκε στις 4  Ιουλίου 2020.
  6. ↑ 6,0 6,1 «François Boucq». Evene.fr (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2017. 
  7. ↑ Albertazzi, Daniele· Cobley, Paul. The Media: An Introduction. New York: Routledge. ISBN 9781317865216. 858861351. 
  8. ↑ 8,0 8,1 Pasamonik, Didier (2008). «François Boucq : « Avec Bouncer, Jodorowsky voulait faire un western shakespearien »». www.actuabd.com (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2017. 
  9. ↑ «http://www.unamourdebd.fr/2012/10/interview-francois-boucq-jerome-moucherot/». www.unamourdebd.fr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2017.  Εξωτερικός σύνδεσμος στο |title= (βοήθεια)
  10. ↑ Miller, Ann (2007). Reading Bande Dessinée: Critical Approaches to French-language Comic Strip. Bristol, UK: Intellect Books. ISBN 9781841501772. 190790041. 
  11. ↑ Booker, Keith M. (2010). Encyclopedia of Comic Books and Graphic Novels. Santa Barbara, Calif.: Greenwood Press. ISBN 9780313357466. 501321059. 
  12. ↑ Delcroix, Olivier (2012-03-11). «Moebius, le grand alchimiste» (στα γαλλικά). Le Figaro. ISSN 0182-5852. http://www.lefigaro.fr/culture/2012/03/11/03004-20120311ARTFIG00198-docteur-giraud-et-mister-moebius.php. Ανακτήθηκε στις 2017-08-15. 
  13. ↑ Potet, Frédéric. «« Ma première BD » (2/4) : L'humour « réaliste » de François Boucq». Les Petits Miquets. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2017. 
  14. ↑ Bietry-Rivierre, Eric (2014-02-20). «Gustave Doré: une influence tentaculaire» (στα γαλλικά). Le Figaro. ISSN 0182-5852. http://www.lefigaro.fr/arts-expositions/2014/02/20/03015-20140220ARTFIG00007-gustave-dore-une-influence-tentaculaire.php. Ανακτήθηκε στις 2017-08-15. 
  15. ↑ «François Boucq. Il a bonne mine» (στα γαλλικά). Libération.fr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-04-08. https://web.archive.org/web/20180408055538/http://next.liberation.fr/livres/2015/01/27/francois-boucq-il-a-bonne-mine_1189907. Ανακτήθηκε στις 2017-08-15. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Φρανσουά_Μπουκ&oldid=9838334"